• Volver

(Continuación del No. 8883) A la pregunta: ¿Cuál es el origen del mal?...

No puedo tolerar ningún error, pero siempre debe estar disponible para Mí un recipiente adecuado, a través del cual pueda transmitir la pura verdad a la tierra. es por eso que también estoy obligado por las leyes, porque Mi oponente exige el mismo derecho para atrapar a los humanos en el error, y aunque tengo poder sobre él, no lo uso... Dejo en manos del propio ser hombre la decisión de cómo afrontar el error, pero siempre le motivaré a enfrentar el error. Porque debe examinar cada bien de fe, debe pensar en todo, pero no aceptar ciegamente todo lo que se le presenta como “verdad de Mí”...

Porque Mi oponente siempre interviene donde se le da la oportunidad... Yo no os induzco en un pensar equivocado... Se lo daré a cualquiera que desee seriamente la verdad. Pero no puedo evitarlo si escucháis sus insinuaciones. Y así también, tampoco podía obstaculizarle dándoos una presentación completamente equivocado de Mi Ser real... también la aceptasteis porque vosotros mismo ya os habíais hecho esta pregunta muchas veces y por lo tanto la respondisteis vosotros mismos en los pensamientos. Y dado que era importante para Mi oponente guiar vuestro pensamiento al error, es precisamente esta pregunta tan importante, de dónde viene el mal, fue respondida para vosotros de tal manera, que vosotros queríais que fuera... pero desviándose mucho de la verdad.

Y antes de eso tuve que llenar un recipiente puro, explicaros todos los procesos de la creación detalladamente; tuve que tratar de explicaros que Yo quiero ser reconocido como sumamente perfecto; tuve que demostraros a vosotros, hombres, que Me dirijo a vosotros de nuevo, para corregir ahora también este error que da una imagen equivocada de Mí... una imagen que limita humanamente Mi Ser, con debilidades y carencias humanas... que es imperfecta. Pero de nuevo sólo aceptará esta corrección aquella persona cuya voluntad anhele seriamente la verdad... Pero la mayoría de las veces uno considera que un error es imposible porque Mi sirvo estaba completamente dedicado a Mí.

Y sin embargo, el adversario lo tuvo fácil al influir en la mente, que antes se dio a sí misma una explicación y no se dirigió seriamente a Mí precisamente por responderle esta pregunta, que era inusualmente importante y distorsionó el concepto de la esencia de la Deidad de tal manera que entonces era difícil creer en Mi perfección... Y también a cada humano individual le corresponde formarse una imagen de Mí según su voluntad... Pero hay que llamar su atención sobre un error que le lleva a un pensamiento bastante equivocado. No puede pedir pruebas, pero lo creerá si es fielmente devoto a Mí y sólo busca siempre la verdad...

amén

Voortzetting van 8883

IK kan geen dwaling dulden, maar steeds moet zich MIJ een geschikt opnamevat ter beschikking stellen, waardoor IK de zuivere waarheid naar de aarde kan leiden. Daarom ben ook IK aan wetten gebonden, want Mijn tegenstander eist hetzelfde recht op. Doch alleen met het onderscheid u, mensen in de dwaling te verstrikken. En hoewel IK de macht over hem heb, wend IK ze toch niet aan. IK laat het aan de mens zelf over hoe hij zich instelt tegenover de dwaling. Maar steeds zal IK hem ertoe bewegen zich grondig bezig te houden met de dwaling.

Want hij moet elke opvatting onderzoeken, hij moet over alles nadenken maar niet blindelings aannemen wat hem als "waarheid van MIJ" wordt aangeboden, want steeds weer komt Mijn tegenstander tussenbeide waar hem maar gelegenheid geboden wordt. Niet IK leid u een verkeerd denken binnen, IK zal ieder die ernstig de waarheid begeert deze ook schenken, maar IK kan het niet verhinderen wanneer u aan zijn influisteringen gehoor schenkt.

En zo ook kon IK hem niet beletten een totaal valse voorstelling te geven over Mijn eigenlijke WEZEN. U nam dat ook aan, omdat uzelf zich deze vraag al vaak gesteld had en hem dus voor uzelf in gedachten beantwoordde. En daar het Mijn tegenstander er om ging uw denken op een dwaalspoor te leiden, is juist deze belangrijkste vraag: waar was het kwade van uitgegaan - u zo beantwoord zoals u het zelf zou willen, maar heel afwijkend van de waarheid. En IK moest eerst een zuiver opnamevat vullen om u alle gebeurtenissen van de schepping uitvoerig te verklaren. IK moest het voor u trachten te motiveren, dat IK als hoogst Volmaakt gezien wil worden. IK moest u, mensen bewijzen dat IK Zelf u weer aanspreek om nu ook deze dwaling recht te zetten, die van MIJ een vals beeld geeft, een beeld, dat menselijk beperkt, Mijn WEZEN met menselijke zwakheden en gebreken laat zien, dus onvolmaakt is.

Maar ook nu weer zal alleen die mens deze rechtzetting aannemen, wiens wil ernstig naar de waarheid verlangt. Meestal echter houdt men een vergissing voor uitgesloten, omdat Mijn knecht (J.L.) MIJ geheel was toegewijd. En toch had Mijn tegenstander nog gemakkelijk spel doordat hij het verstand beïnvloedde, dat zichzelf tevoren al een verklaring gaf en MIJ niet ernstig om beantwoording van juist deze vraag verzocht, die buitengewoon belangrijk geweest is en van het begrip van het WEZEN van de GODHEID een zodanig vals beeld gaf, dat het toen moeilijk was aan Mijn Volmaaktheid te geloven. En het is ook aan ieder mens afzonderlijk overgelaten zich een beeld van MIJ te vormen naar eigen wil. Maar hij moet opmerkzaam gemaakt worden op een dwaling die hem totaal verkeerd laat denken. Hij kan niet om een bewijs vragen, maar hij zal het geloven als hij MIJ trouw is toegedaan en steeds alleen naar de waarheid streeft.

Amen