• Volver

Otras traducciones:

¿El hombre se desarrolló o fue una nueva Creación?

No es posible que haya contradicciones en el Bien espiritual que recibís de Mí mismo - lo que mi Espíritu os ha revelado a vosotros, los que estáis en mi servicio y tenéis el encargo de divulgar a los semejantes la pura Verdad de Mí... de divulgar mi Palabra que debe daros Luz. Porque Yo quiero iluminar las tinieblas en las que se encuentra el espíritu de los seres humanos, sobre todo cuando vosotros mismos deseáis una dilucidación.

La Obra de Creación ha costado tiempos infinitos hasta que ha llegado a ser lo que ahora es: una Creación que debe traer al hombre la última perfección41. Y en este tiempo infinitamente largo los espíritus primarios disueltos en minúsculas partículas han migrado por incontables Obras de Creación para un desarrollo cada vez más elevado.

Poco a poco lo espiritual solidificado llegó a tener vida y –como ya os fue comunicado repetidas veces– recorrió este camino tan infinitamente largo en estado de imperativo, es decir, que todas clases de creaciones cumplieron con la disposición que Yo les había impuesto.

De modo que estos componentes cautivos no podían determinarse a sí mismos, y sin embargo, poco a poco maduraron. Hubo creación de formas para todos los grados de madurez de lo espiritual que intentaba ascender: los montes, la flora y la fauna - formas infinitamente variadas... Y todas estaban “animadas” por las partículas de aquellos espíritus primarios caídos - partículas, de los cuales se juntaron cada vez más, finalmente formando seres vivientes pequeños pero cada vez mayores. Estos, al dejar sus formas atrás, otra vez se juntaron con otros hasta que, finalmente, fueron engendrados en formas que ya tenían mucho en parecido a la de un ser humano42.

Todo el largo paso de desarrollo estaba subordinado a mi Ley, es decir, en esta creación surgida por mi Voluntad todos los sucesos transcurrieron bajo la ley de la naturaleza.

Por su caída a las profundidades, los espíritus primarios habían perdido la consciencia del yo. Pero una vez debían recuperarla, incorporándose en la última forma –como hombre– para finalizar el transcurso del desarrollo hacia lo Alto. Por eso las últimas formas en el estado de imperativo estaban cada vez más parecidas a los seres humanos, pero aún no se encontraban en el estado de la consciencia del yo, pues actuaban instintivamente –conforme a mi Voluntad– aunque ya desempeñaban funciones parecidas a las de los seres humanos... Pero aún no eran capaces de pensar porque carecían de inteligencia, y no tenían una libre voluntad, por lo que tampoco tenían sentido de la responsabilidad, sino a lo que hacían estaban empujados por inteligencias espirituales –igual que todo lo espiritual que todavía estaba cautivo en la forma dependía de cuidadores– que, bajo la ley de la naturaleza, igualmente transmitían mi Voluntad a todo lo sustancial en cautividad.

Luego llegó la hora a la que a los espíritus primarios madurados podía ser devuelta la libre voluntad, mediante la cual ahora había que ponerlos a prueba si querían regresar a Mí o si querían quedar con mi adversario. Y para estos espíritus primarios Yo creé la forma del ser humano.

Todas las Obras de creación –y sobre todo los seres de tamaño cada vez mayor– son productos de mi Voluntad, haciendo que mis Pensamientos se hicieran forma. Por eso estos seres tenían las formas más diversas, cada una diferente a las demás. Había las especies más diversas que no tenían el menor parecido entre ellas, y siempre se reprodujeron, pero siguieron siendo las mismas criaturas.

Cuando luego para los primeros espíritus primarios que habían llegado a la maduración correspondiente hacía falta la forma del hombre, mediante mi Voluntad proyecté de nuevo una Obra de creación afuera de Mí, la que también realmente era una Maravilla dentro de todas mis Creaciones: un ser que estaba estructurado artísticamente conforme a mi Voluntad... para poder cumplir con su tarea terrenal - un ser que Yo he “creado” y que ni mucho menos se ha “desarrollado” de las Creaciones ya existentes - de los seres antropoides...

Porque esta forma iba a albergar a un espíritu-UR43, un ser que Yo en otros tiempos había proyectado afuera de Mí... que había sido mi retrato vivo y que debe volver a serlo... Para eso el ser tenía que ser provisto de inteligencia, de libre voluntad y de consciencia del yo, los que no se desarrollaron progresivamente en seres antropoides, sino que, cuando el espíritu-UR entró en la posesión de la primera forma, fueron dadas a esta. Y también siempre seguirán siendo dadas a cada hombre como complemento para su alma cuando esta, como hálito divino, anima al hombre cuando nace.

Después, por supuesto, los seres humanos siguieron reproduciéndose conforme a mi Ley de la naturaleza, pero siempre seguirán siendo las mismas criaturas como el primer hombre, Adán. No se cambiarán en otras criaturas, porque ahora toda conversión será siempre un acto del alma... la que al principio todavía puede resistirme, pero que durante su encarnación puede llegar a máxima perfección...

Pero el cuerpo humano quedará así como Yo le había creado... cuando el alma de Adán había tomado posesión de él.

Consta que el acto de Creación de la Tierra con todo lo que existe en, sobre y encima de ella –con todas las creaciones vivas y no animadas– ha costado un tiempo infinito. Pero cuando todas las partículas de un espíritu-UR caído habían vuelto a encontrarse y empezó el último trayecto del regreso a Mí, para lo espiritual caído se había terminado un período de desarrollo en ascenso.

Y este paso por la Tierra, como hombre, también requería de Mí una nueva Obra de creación... una forma que satisfacía todas las exigencias para que pueda aprobar la última prueba - la de la libre voluntad.

De modo que el ser humano puede considerarse como una Creación especial de Mí parte, pues es el único ser en esta Tierra que está dotado de inteligencia, de razón, y de libre voluntad - los indicios de procedencia divina, lo que también permite que el hombre pueda reconocer a un Dios y Creador encima de sí - un Creador que le dio la Vida, con lo que en la Tierra también puede alcanzar el último grado de perfección - si su libre voluntad aspira seriamente por él.

Amén.

Traductor

Heeft de mens zich ontwikkeld of werd hij nieuw geschapen?

Er kunnen geen tegenstrijdigheden zijn in het geestelijke goed dat u door Mij zelf ontvangt en dat mijn geest u doet toekomen door hen die in mijn dienst staan. Die de opdracht hebben, de zuivere waarheid van Mij aan de medemensen door te geven en mijn woord uit te dragen dat u opheldering moet geven. Want Ik wil de geestelijke duisternis waarin de mensen wandelen, verlichten - vooral wanneer u zelf opheldering verlangt.

Het scheppingswerk aarde had eindeloze tijden nodig om te worden tot dat wat ze nu is, een scheppingswerk dat voor de mensheid de laatste voltooiing brengen moet. In deze eindeloos lange tijd zijn de in kleinste deeltjes opgeloste oergeesten door talloze scheppingswerken gegaan om zich steeds hoger te ontwikkelen. En het verstarde geestelijke kwam langzaam tot leven, zoals Ik het u al vaak geopenbaard heb. Het legde de eindeloos lange weg in de toestand van de gebonden wil af, dat wil zeggen: alle scheppingswerken volbrachten de bestemming die Ik ze had toegewezen. Geen van de gekluisterde wezens kon over zichzelf beslissen, zij ontwikkelden zich langzaam verder en er werden steeds nieuwe vormen geschapen voor iedere graad van rijpheid voor het opwaarts strevende geestelijke. De stenen-, planten- en dierenwereld was oneindig veelvoudig in haar vormen, en alle waren bezield door de partikeltjes van die gevallen oergeesten die zich steeds meer aaneensloten. Die tenslotte tot kleinere en grotere levende wezens werden die zich bij het verlaten der vormen weer verenigden, en uiteindelijk in vormen ingelijfd werden die reeds meer op de vorm van een mens leken.

Die gehele lange weg van ontwikkeling stond onder mijn wet, dat wil zeggen: volgens de wet der natuur speelden zich alle gebeurtenissen af in deze schepping, die door mijn wil was ontstaan. De oergeesten hadden door hun val in de diepte hun zelfbewustzijn verloren. Maar eenmaal zullen zij dat zelfbewustzijn terug ontvangen om zich in de laatste vorm, als mens, te kunnen belichamen en de weg van ontwikkeling ten einde te brengen. De laatste vormen in een toestand van gebonden wil werden daarom steeds "mensachtiger", maar zij bevonden zich nog niet in het stadium van het zelfbewustzijn. Zij handelden instinctief volgens mijn wil, ofschoon zij reeds functies konden uitoefenen welke op die van mensen geleken. Maar zij waren nog niet tot denken bekwaam, verstand en vrije wil ontbrak hun, en zo waren zij zich niet bewust van verantwoordelijkheid. Zij werden door geestelijke intelligenties tot hun doen gedreven, zoals alles wat een vorm heeft onder het gezag van geestelijke verzorgers staat, die mijn wil volgens de wetten der natuur op deze gekluisterde wezens overdragen. En de tijd kwam waarin de rijp geworden geesten de vrije wil teruggegeven kon worden, waardoor zij nu beproefd konden worden of zij weer tot Mij wilden terugkeren of bij mijn tegenstander wilden blijven. En voor deze oergeesten schiep Ik de vorm van de mens.

Mijn wil heeft alle scheppingswerken en in het bijzonder de steeds groter gevormde levende wezens laten ontstaan, doordat mijn gedachten tot vorm werden. Daarom waren deze levende wezens in de grootste verscheidenheid van vormen aanwezig. Maar elke vorm was anders. Er waren de meest verschillende soorten van allerlei aard die geen overeenkomst met elkaar hadden en zich steeds voortplantten maar steeds dezelfde schepsels bleven. Toen de vorm van mens nodig werd voor de eerste zo ver tot rijpheid gekomen oergeesten, schiep Ik weer een scheppingswerk dat waarlijk ook een meesterwerk in mijn gehele schepping was. Een wezen dat wonderbaarlijk samengesteld was en naar mijn wil geschapen om zijn opdracht op aarde te kunnen vervullen, dat Ik geschapen heb en dat zich niet uit de reeds aanwezige scheppingen ontwikkeld heeft. Want deze vorm zou een oergeest bergen, een door Mij eertijds voortgebracht wezen dat mijn "evenbeeld" is geweest en dit nu weer moest worden. En daarom moest het met verstand, vrije wil en zelfbewustzijn uitgerust zijn. En dat ontwikkelde zich niet langzaam uit de dierlijke wezens maar werd aan de vorm van de mens toegevoegd toen de oergeest bezit nam van die eerste vorm, en ook aan ieder mens als behorend bij zijn ziel, wanneer deze als "goddelijke adem" de mens bij zijn geboorte tot leven wekt.

De mensen planten zich dan wel voort volgens mijn wet van de natuur, maar zij zullen steeds dezelfde schepselen blijven zoals de eerste werkelijke mens Adam is geweest. Zij zullen niet in andere schepsels veranderen, want deze verandering zal steeds een daad zijn van de ziel, die Mij eerst nog weerstrevend kan zijn, maar in de tijd als mens tot hoogste voltooiing kan komen. Het menselijk lichaam echter zal blijven zoals Ik het geschapen heb, toen de ziel van Adam het in bezit nam. Weliswaar heeft het scheppen van de aarde met alles wat in, op en boven de aarde is en van alle dode en levende dingen een eindeloos lange tijd nodig gehad, maar voor het gevallen geestelijke was er als het ware aan de periode van opwaartse ontwikkeling een einde gekomen, toen alle deeltjes van een oergeest zich weer verzameld hadden en het laatste proces van de terugkeer tot Mij begon.

Want deze weg over de aarde als mens eiste van Mij ook een nieuw scheppingswerk, een vorm die aan alle eisen voldeed om de laatste proef in vrije wil te kunnen doorstaan. De mens kan zich dus als een bijzonder scheppingswerk van Mij beschouwen, want hij is het enige wezen op aarde dat begaafd is met onderscheidingsvermogen en een vrije wil als teken van zijn goddelijke afkomst. En daardoor is hij ook in staat een God en Schepper boven zich te erkennen die hem het leven gaf. Juist daarom kan hij ook de laatste voleinding op deze aarde bereiken, als zijn vrije wil dat ernstig nastreeft.

Amen

Traductor