• Volver

Otras traducciones:

Curso de desarrollo en la tierra....

Cuando la tierra fue creada, innumerables sustancias espirituales pudieron encarnarse en sus obras de creación, y ascendieron lentamente en su desarrollo, ya que las creaciones correspondían a la resistencia que aún estaba presente intacta en todo lo espiritual, aunque en diferentes grados. Las obras de la creación fueron materia más o menos dura, pues la tierra también se desarrolló lentamente en la obra de la creación que un día iba a albergar a los seres humanos.... lo espiritual que ya había cubierto el curso del desarrollo hasta tal punto que todas las sustancias de un espíritu original caído se habían reunido de nuevo y recuperaron la conciencia del yo así como el libre albedrío.... Pero pasaron tiempos interminables antes de que la sustancia espiritual pudiera entrar en esta etapa, pues la tierra necesitaba estos tiempos para que surgieran todas aquellas creaciones que lo espiritual caído necesitaba para su desarrollo ascendente. Y por lo tanto el ser humano debe saber que ya ha vivido tiempos sin fin en esta tierra, que la etapa como ser humano es la conclusión de un curso de desarrollo que su libre albedrío ahora puede terminar. También debe saber que un día se le mostrará en retrospectiva este recorrido interminable, pero que este recuerdo debe serle arrebatado como ser humano porque se trata de su retorno voluntario a Dios, que ahora debe consumar como ser humano. Pero si observa los innumerables milagros de las creaciones divinas que le rodean, debería pensar en qué propósito tienen que cumplir, y le será dada aclaración en el corazón..... Lo sospechará si aún no se le ha abierto el conocimiento. Y debe tratar de comprender la naturaleza del Creador, es decir, pedir aclaraciones sobre su relación con Él. Y esto también se le dará, después de todo, en la vida terrenal se trata de que el ser humano restablezca el vínculo con Dios, vínculo que una vez cortó voluntariamente. Porque eso fue la "caída de los espíritus", que se separaron voluntariamente de Dios.... Y así deben ahora, como seres humanos.... en la última etapa de su viaje de regreso a Dios.... voluntariamente restablecer el vínculo con Él, y entonces se cumple el propósito de su paso por la tierra. Ustedes, los humanos, sólo podrán comprender que la creación ha contribuido la mayor parte para traer de vuelta al ser caído cuando hayan realizado este retorno, pues nunca les habría sido posible ascender si el Divino Creador no los hubiera arrancado del poder de Su adversario, quien había provocado vuestra caída en el abismo.... si no los hubiera retirado de su influencia durante el tiempo infinitamente largo en que fueron incorporados a las obras de la creación como diminutas partículas de alma. Durante este tiempo Su adversario no tenía ninguna influencia sobre ti, pero sin embargo seguías siendo suyo porque una vez le seguiste voluntariamente al abismo. Pero como estabas completamente sin fuerza y luz como resultado de tu apostasía de Dios, el camino de regreso a Dios habría sido imposible para ti, y por lo tanto Dios mismo creó este camino de regreso para ti a través de todas Sus obras de la creación que, en sabiduría insuperable y amor sin fin, fueron diseñadas de tal manera que dieron al espiritual la oportunidad de servir de alguna manera y así desarrollarse en una madurez cada vez más alta a través del servicio. Y las partículas espirituales, que pertenecían a un espíritu original caído, se reunieron de nuevo y ahora entraron en su última forma marterial teniendo ya una cierta madurez.... Se les permitió caminar por la tierra como seres humanos por un corto tiempo y nuevamente tuvieron que servir.... pero en libre albedrío y amor.... Este es el propósito de la vida terrenal de cada alma que ahora está encarnada en un ser humano, que se libere a sí misma de toda forma física a través del servicio en el amor, que vuelva a entrar en el reino espiritual como un ser espiritual libre, que era en el principio, cuando su vida terrenal haya terminado. Pero no puede lograr esta espiritualización por sí mismo, porque el antiguo pecado original le es una carga que lo presiona de nuevo hacia abajo una y otra vez...., es decir, el adversario de Dios tiene derecho a ejercer de nuevo su influencia durante la vida terrenal porque el ser espiritual lo había seguido una vez voluntariamente. Y el espíritu original caído.... el ser humano.... también volvería a estar sometido a su influencia si no se le ofreciera una ayuda segura: la redención por medio de Jesucristo.... en quien Dios mismo se encarnó para borrar la culpa del pecado para todos los caídos mediante Su muerte sacrificial en la cruz.... Esta ayuda por medio de Jesucristo, la plena redención y el perdón de su culpa, le está asegurada siempre que él mismo lo quiera, que reconozca a Jesucristo y su acto de Salvación y que reconozca a Jesús como Dios mismo, a Quien el espíritu original se negó una vez a reconocer.... Y así se les da una breve explicación a ustedes, los humanos, sobre la causa y el significado del acto de Salvación, que necesitan conocer para cumplir su propósito de vida terrenal, para aprender también a comprender el plan divino de Salvación, que sólo persigue siempre el retorno de los espíritus a Dios y que también se lleva a cabo con amor y sabiduría, porque Él tiene todo el poder a Su disposición para conseguir una vez el objetivo que se había propuesto cuando creó a todos los seres....

Amén

Traductor

De weg van ontwikkeling op de aarde

Toen de aarde geschapen werd konden talloze geestelijke substanties zich in haar scheppingswerken belichamen, en ze stegen in hun ontwikkeling langzaam omhoog. Want de scheppingen beantwoordden aan de weerspannigheid die in het geestelijke nog ongebroken was, maar verschillend in sterkte. De scheppingswerken bestonden min of meer uit harde materie. Want ook de aarde ontwikkelde zich langzaam tot het scheppingswerk dat eenmaal mensen zou herbergen, namelijk het geestelijke dat de weg van ontwikkeling reeds zo ver had afgelegd dat alle substanties van een eens gevallen oer-geest zich weer verzameld hadden, en weer het zelfbewustzijn en de vrije wil terug ontvingen.

Maar voordat het geestelijke dit stadium kon binnengaan vergingen eindeloze tijden. Want de aarde had deze tijden nodig om al die scheppingen voort te brengen die het gevallen geestelijke nodig had voor een opwaartse ontwikkeling. En de mens moet weten dat hij al eindeloze tijden op deze aarde vertoeft en dat het stadium als mens de beëindiging is van een ontwikkelingsweg die zijn vrije wil nu kan afsluiten. Hij moet ook weten dat hem eenmaal deze eindeloos lange weg terugblikkend getoond zal worden, maar dat van hem als mens deze herinnering aan vroeger weggenomen moest worden omdat het om zijn vrijwillige terugkeer tot God gaat, die hij nu als mens voltooien moet. Beschouwt hij echter de talloze wonderen van Gods schepping om zich heen, dan zou hij er ook over moeten nadenken welk doel deze te vervullen hebben. En het zal hem in zijn hart verduidelijkt worden. En hij zal iets vermoeden, wanneer hem de gehele kennis daarover nog niet ontsloten is. En hij zou moeten proberen het wezen van de Schepper te doorgronden, dat wil zeggen: verlangen naar opheldering over zijn verhouding tot Hem. En deze opheldering zal hem ook gegeven worden omdat het in het aardse leven daarom gaat, dat de mens de verbinding met God die hij eens vrijwillig opgegeven heeft, weer tot stand brengt. Want dat was de "val" van de geesten, dat zij zich opzettelijk van God los maakten. Daarom moeten zij nu als mens, in het laatste stadium van hun weg terug tot God, vrijwillig weer de verbinding met Hem tot stand brengen en dan is het doel van hun aards bestaan vervuld.

Dat de schepping voor het grootste deel er toe bijgedragen heeft het gevallen wezen weer terug te brengen, zult u mensen pas kunnen begrijpen wanneer u deze terugkeer hebt volbracht. Want nooit zou het u mogelijk zijn weer hogerop te komen wanneer de goddelijke Schepper u niet had ontwrongen aan de macht van Zijn tegenstander die uw val in de diepte veroorzaakt heeft. Wanneer Hij u niet aan zijn invloed onttrokken had gedurende de eindeloos lange tijd waarin u als kleinste zielendeeltjes ingelijfd werd in de scheppingswerken. Gedurende deze tijd had Zijn tegenstander geen invloed op u, maar toch behoorde u hem nog toe, omdat u hem eens vrijwillig gevolgd was naar de diepte. Maar omdat u als gevolg van uw afval van God geheel zonder licht en kracht was, zou voor u de weg terug tot God onmogelijk zijn geweest. Daarom heeft God zelf deze weg terug door al Zijn scheppingswerken voor u geschapen, die in onovertrefbare wijsheid en eindeloze liefde zo gevormd waren, dat ze het geestelijke de mogelijkheid gaven op de een of andere wijze te dienen. En door te dienen kon het zich tot een steeds hogere geestelijke rijpheid ontwikkelen. De geestelijke deeltjes die een gevallen oer-geest toebehoorden, verzamelden zich weer en traden nu, in een zekere rijpheid, hun laatste vorm binnen. En ze mochten nu als mens een korte tijd over de aarde gaan en moesten in vrije wil en uit liefde weer dienen. Want dit is het aardse levensdoel van iedere ziel die in de mens belichaamd is, dat zij zich door een dienen in liefde van elke vorm kan verlossen. Dat zij dus als de vrije geest die zij in het begin was, weer het geestelijke rijk binnengaat wanneer haar leven op aarde ten einde is.

Maar zij bewerkstelligt deze vergeestelijking niet op eigen kracht, want de eertijdse oerzonde belast haar en drukt haar steeds weer neer. Dat wil zeggen: Gods tegenstander heeft tijdens het aardse leven weer het recht zijn invloed uit te oefenen, omdat het geestelijke hem eertijds vrijwillig volgde. En de gevallen oer-geest, de mens, zou ook opnieuw onder zijn invloed bezwijken wanneer hem niet een zekere hulp zou worden aangeboden: de verlossing door Jezus Christus, in wie God zelf zich belichaamd heeft om voor al het gevallene de zondenschuld te delgen door Zijn offerdood aan het kruis. De volledige verlossing en vergeving van zijn schuld door deze hulp van Jezus Christus is voor hem zeker, maar alleen als hijzelf dat wil. Als hij Jezus Christus en Zijn werk van verlossing accepteert en Jezus als God zelf erkent, die de oer-geest eertijds geweigerd heeft te erkennen.

Daarmee is u mensen een korte verklaring gegeven over de oorzaak en betekenis van het verlossingswerk, dat u weten moet om het doel van uw aardse leven te vervullen, om ook het goddelijke heilsplan te leren begrijpen, dat altijd en alleen het terugvoeren van het geestelijke ten doel heeft. En dat plan wordt ook in liefde en wijsheid verwezenlijkt, omdat Hem alle macht ter beschikking staat om het doel eenmaal te bereiken dat Hij zich bij de schepping van de geestelijke wezens heeft gesteld.

Amen

Traductor