• Volver

Lucha contra el amor propio....

Mucho se os exigirá si todavía estáis completamente dominados por el amor propio, porque entonces significa para vosotros una lucha por vencerlo y convertirlo en amor al prójimo desinteresado. Pero debéis recordar que solo os preocupáis por vuestro cuerpo mientras satisfacéis vuestro amor propio y que no acumuláis ningún tesoro espiritual que algún día constituirá vuestra riqueza en el reino del más allá. Debéis considerar que vuestra estancia en esta tierra no es para siempre, sino que tenéis una tarea que cumplir: transformar vuestro ser al amor; porque entráis a la tierra como un ser humano con solo un grado muy pequeño de amor puro y desinteresado, que ahora se supone debéis aumentar.... si no tenéis que encender el amor en vosotros primero....

Pero el amor propio os domina, y este debéis suprimirlo, lo que significa siempre una lucha contra todos los deseos que exigen el cumplimiento del bienestar corporal. La atención debe dirigirse al prójimo, y debe ser el esfuerzo del ser humano para realizar obras de amor sobre éste, si quiere transformarse a sí mismo, es decir, su ser, para amar. Debe aprender a prescindir por el bien del prójimo, debe estar dispuesto a hacer sacrificios por el bien del prójimo, él debe ser instado desde adentro de hacer el bien para su prójimo, y su amor propio disminuirá, cuanto más fuerte sea la voluntad humana.

Y por eso se dice que “el reino de los cielos sufre violencia, y solo lo el que necesita violencia lo agarra para sí....” Aquel cuyo amor propio es todavía muy fuerte tendrá que usar una gran violencia para reducirlo; los encantos del mundo se les presentarán constantemente porque el adversario de Dios lo tentará donde pueda y le será difícil resistir todas esas tentaciones, tendrá que usar la violencia.... pero lo logrará en cuanto su voluntad se esfuerce por cumplir su tarea terrenal, de transformar su ser. Se le suministrará fuerza porque quiere que logre su objetivo....

Y para que se esfuerce por este fin, se le indica repetidamente a los mandamientos del amor a Dios y al prójimo, y si es de buena voluntad, primero cumplirá solo con se deber, se esforzará por cumplir los mandamientos de Dios.... hasta que entonces se ve instado desde adentro a obrar en el amor y la lucha contra el amor propio se hará cada vez menos si es de buena voluntad. Pero la mayoría de los seres humanos es dominado por el amor propio, solo piensan en sí mismos, el amor se ha enfriado en ellos y, por lo tanto, no pueden convertirse en vencedores, solo buscarán siempre las ventajas terrenales y no pensarán en su vida después de la muerte....

Y será amarga su suerte, porque entrarán pobres y miserables al reino del más allá, donde un ascenso también será difícil, porque aun así no querrán renunciar a su amor propio, porque entonces solo piensan en su propio destino y no les toca la suerte de los demás almas. Es particularmente difícil para esas almas que renuncien a su amor propio y tendrán que permanecer mucho tiempo en la necesidad y el tormento antes de que se cambien y vuelvan sus miradas a las almas que se encuentran en la misma necesidad. Por eso debe ser llamado bendecido en la tierra quien aún renuncia a su amor propio antes de tener que entregar la vida terrenal....

Porque tan pronto como el alma haya llegado a conocer el amor correcto, también pueda deshacerse más fácilmente de lo que de otro modo no querría renunciar por interés propio. Y entonces el peligro ya no es tan grande cuando entra en el reino del más allá; Entonces ella también podrá sentir amor por su prójimo y subir más fácilmente; también alcanzará un día la felicidad porque el amor en ella aumentará cuanto más practique el amor ella misma. Y para esto tendrá muchas oportunidades porque Dios ayuda a cada alma para que pueda librarse de las tinieblas y alcanzar la luz.... amén

BORBA PROTIV SAMOLJUBLJA....

Od vas će mnogo biti traženo, kada ste još potpuno savladani od ja-ljubavi (sebične ljubavi), jer za vas znači borbu, ovu nadvladati i promijeniti je u nesebičnu Ljubav prema bližnjemu. Ali, morate misliti na to da brinete jedino za vaše tijelo, dok god vi namirujete vašu sebičnu ljubav, i da vi ne prikupljate nikakva duhovna blaga, koja će jednom činiti vaše bogatstvo u onostranom kraljevstvu. Vi morate misliti na to da vaš boravak na ovoj Zemlji nije vječan, nego da trebate ispuniti zadatak: promijeniti vaše biće u Ljubav; jer ste stupili na Zemlju kao čovjek sa samo malim stupnjem čiste, nesebične Ljubavi, kojeg vi sada trebate povećati.... ukoliko vi ne morate najprije zapaliti Ljubav u vama.... Ali, vama gospodari sebična ljubav, i nju morate potisnuti, što uvijek znači borbu protiv svih želja (gramzljivosti), koje žude ispunjenje fizičke ugode. Pažnja uvijek mora biti skrenuta na bližnjega, i čovjekovo nastojanje mora biti da prema njemu čini djela Ljubavi, ako on želi promijeniti sebe samoga, odnosno, svoje biće, u Ljubav. On se zbog bližnjega mora naučiti odreći, mora biti spreman podnijeti žrtvu zbog bližnjega, on mora iznutra prema van biti potaknut činiti dobro svome bližnjemu, i njegova sebična ljubav će postajati sve manja, što je snažnija volja čovjeka. Stoga je rečeno da „Kraljevstvo nebesko podnosi(trpi)silu (nasilje), i jedino tko koristisilu, ga prisvaja....'' Onaj čije je samoljublje još vrlo snažno, morat će primijeniti veliku silu da ga smanji, njemu će se stalno pred očima pojavljivati privlačnosti (izazovi, draži) svijeta, jer će ga Božji protivnik iskušavati gdje god mu je moguće, i bit će teško oduprijeti se svim tim kušnjama, on će morati primijeniti silu.... ali to će mu uspjeti, čim njegova volja nastoji da on ispuni svoj zemaljski zadatak: promijeniti svoje biće. Njemu će biti dovedena snaga, jer on želi postići cilj.... Kako bi on stremio ovom cilju, uvijek iznova će mu biti ukazano na zapovijedi Ljubavi prema Bogu i prema bližnjemu, i ako je on dobre volje, onda će se on isprva samo pokoriti (odazvati) vršenju svoje dužnosti, on će nastojati ispuniti Božje zapovijedi.... da bi on zatim bio potaknut iznutra prema van na Ljubavno djelovanje, i borba protiv samoljublja će se sve više smanjivati, jer će on biti pobjednik nad samim sobom, ako je dobre volje. Ipak, većina ljudi je savladana sebičnom ljubavlju, oni misle samo na sebe same, u njima se Ljubav ohladila, i zbog toga oni ne mogu biti pobjednici (oni koji su nadvladali), oni stalno traže jedino zemaljsku korist i ne misle na njihov život poslije smrti.... A, njihova sudbina će biti gorka, jer će ući siromašni i bijedni u onostrano kraljevstvo, gdje će uspon također biti težak, jer se ni onda oni neće željeti odreći svoje sebične ljubavi, jer će i onda misliti jedino na svoju vlastitu sudbinu, i neće ih doticati sudbina drugih duša. Za ove duše je posebno teško ukloniti svoju sebičnu ljubav, i dugo će vremena morati ostati u nevolji i muci, prije nego se promijene, i okrenu svoj pogled na duše u istoj bijednoj situaciji. Zbog toga na Zemlji treba zvati blagoslovljenim onoga koji se odrekne svoga samoljublja, još prije nego on bude morao predati svoj zemaljski život.... Jer, čim je duša jednom upoznala pravu Ljubav, ona se može lakše odvojiti od onoga što inače ne bi željela ustupiti zbog koristoljublja. A onda ni opasnost više nije toliko velika, kada ona pristigne u onostrano kraljevstvo; onda će ona također moći osjetiti Ljubav prema bližnjemu, i lakše će se uspinjati, jednom će postići i blaženstvo, budući će Ljubav u njoj rasti, što više ona sama prakticira Ljubav. A za to će imati puno prilika, budući Bog pomaže svakoj duši, tako da se ona može odvojiti od tame i doći na svjetlo.

AMEN