• Volver

La plegaria por las almas en la profundidad....

No sabéis nada del sufrimiento de un alma no salvada en la profundidad, y aunque se explicase, no os podéis imaginarlo, porque es inaguantable, y ningún hombre podría aguantar estas torturas con su cuerpo vital sin perder mientras tanto su vida terrestre. A pesar, estas almas siguen estando en la oscuridad, dónde tienen que pasar estas torturas, porque en su interior están todavía impenitentes y contra Dios, de manera que no se merecen otro destino, porque es su propia culpa y lo podrían cambiar en cualquier momento si solo quisieran, y al “dispuesto no le pasa ningún mal”...., si tiene que sufrir un destino, porque ha llamado a su propia resistencia. A pesar, aquellas almas son deplorables, porque su testarudez no deja encender ninguna chispa, porque se desvían con ignorancia y se quedan a veces por mucho tiempo por culpa propia en esta situación, hasta que se note un cese pequeño de su rechazo. Pero antes no se puede mejorar su destino, y por esto se puede hablar de “torturas eternas y maldición eterna”, cuando se refiere al destino de almas, que se encuentran muy lejos de Dios y no dispuestos de ninguna manera de cambiar su mente. Aquellas almas intentan dominar a hombres débiles traspasando sus anhelos y deseos malos, acumulándose a su alrededor para hablar a través de ellos. Todos los hombres están acosados por malos espíritus, y cuanto más débil es un hombre, más le cuesta rechazarlos, y a menudo es víctima de aquellos espíritus malos. Pero cualquier hombre puede protegerse frente a ellos de manera que reza para aquellas almas.... Suena raro que debáis dirigir vuestros rezos a aquellos que son enemigos abiertos de vuestro Dios y padre.... Aquellos que actúan como verdaderos diablos furiosos en el más allá y en el último tiempo también en la tierra, dónde el infierno ha sacado todo posible y ha desbordado el mundo con estos espíritus malos y les prestáis atención si los hombres ceden ante su acoso.... Pero podéis protegeros contra todo con el amor.... No debéis amar a sus abusos malos, no debéis aceptar sus caracteres o ceder a sus anhelos, pero debéis saber que son patéticos, que están sufriendo torturas, las cuales podéis aliviar mediante rezos o un pensamiento cariñoso, y no debeis negarles esta gracia de un rezo o un pensamiento de amor e intentad de suavizarlos, y de verdad, no vais a ser acosados por ellos, porque sienten vuestro amor y os dejan de lado, porque también ellos sienten la gracia de un rezo.... porque encima es una oportunidad que puedan ceder en sus acciones para cambiar de actitud.... hace falta antes una plegaria consciente, porque aquellas almas ya están demasiado endurecidas para cambiar de inmediato.... Pero no es sin esperanza, y pensando en que estais continuamente rodeados por aquellos espíritus malos durante la época final de la tierra, deberíais cuidarles conscientemente y pasar pensamientos cariñosos una y otra vez a aquellos seres, que de verdad, se encuentran en una situación deplorable y que les hace falta ayuda.... por culpa propia. No siempre se tiene que contar con un éxito, pero ningún rezo se queda sin efecto alguno.... La ayuda saca a almas de la profundidad, si los seres se lo merecen y que por falta de fuerza no pueden sacarse ellos mismos. Por esto no debéis pasar miedo ante sus abusos, contra los cuales debéis luchar todos, sino enfrentándose con buenos pensamientos y disposición de ayudarles con cariño, y van a sentirlo y dejaros en paz por ahora, pero para no abandonarlos nunca más si sienten que sale de vosotros la fuerza redentora. Tenéis tanta posibilidad de trabajar salvando, y no lo hacéis con consciencia, porque ya es suficiente un pensamiento compasivo en aquellas almas de la profundidad, las cuales no pueden encontrar fuerza y voluntad propia sin ayuda para liberarse de la profundidad. Primero hay que romper con su rechazo, y para esto hace falta amor.... Amar a aquellos seres de la profundidad no se puede pedir de los hombres, porque no sois capaces de un tal amor. Pero debéis llenaros de una compasión de lástima profunda si pensáis en las torturas inmensurables, bajo las cuales estos seres tienen que sufrir, y las cuales debéis intentar aliviar, y podéis conseguirlos a través de pensamientos compasivos y la voluntad de prestarles ayuda. Y la esfera en alrededor vuestros será limpiada, porque todos os van a dejar en paz, porque vais a actuar como amigos con vuestra luz y la fuerza que sale de vosotros.... De aquella manera podéis prestar mucho trabajo de redención, la cual os trae muchas gracias para toda la eternidad....

amén

De voorbede voor zielen in de diepte

U weet niets van al het lijden van een niet verloste ziel in de diepte. En al wordt ze u ook beschreven, dan zult u er zich toch geen voorstelling van kunnen maken. Want het is ondraaglijk en geen mens zou in het lichamelijke leven zulke kwellingen kunnen verdragen zonder zijn aardse leven daarbij te verliezen. En toch blijven deze zielen in de duisternis waar hun zulke kwellingen worden aangedaan, omdat ze in hun wezen nog zo halsstarrig zijn en God weerstrevend, dat hun geen ander lot te wachten kan staan, want het is hun eigen schuld. Het is een toestand die ze te allen tijde zouden kunnen veranderen, wanneer ze het maar wilden. En “hij die wil, hem geschiedt geen onrecht” wanneer hij een lot moet dragen dat nu eenmaal zijn weerstand zelf heeft veroorzaakt. Toch zijn deze zielen te beklagen, want hun halsstarrigheid laat ook geen klein lichtvonkje opflitsen. Want ze keren zich er koppig van af en blijven vaak eeuwige tijden in hun door eigen schuld ontstane gemoedstoestand, eer er een kleine vermindering van hun weerstand te bespeuren valt. Maar eerder kan hun lot ook niet worden verbeterd. En daarom kan er van eeuwige kwelling en verdoemenis worden gesproken, wanneer daarmee het lot bedoeld wordt van de zielen die op de grootste afstand van God verblijven en niet in het minst bereid zijn hun opvatting te veranderen. Maar deze zielen proberen zich ook te handhaven en hun slechte lusten en neigingen over te dragen op zwakke mensen, in wier nabijheid ze zich soms verdringen om zich door die andere te uiten. Alle mensen worden door verderfelijke geesten lastig gevallen en hoe zwakker een mens is, des te minder lukt het hem ze te verdringen. En vaak wordt hij dan een slachtoffer van deze kwade geesten. Maar iedere mens kan zich tegen hen beschermen doordat hij voor zulke zielen bidt.

Het mag u vreemd in de oren klinken dat u nog uw gebeden zou moeten schenken aan diegenen, die openlijke tegenstanders zijn van uw God en Vader, die als ware duivels te keer gaan in het rijk hierna en ook op aarde in deze laatste tijd, waarin de hel alles heeft uitgebraakt en de aarde door zulke verderfelijke geesten is overspoeld en hun de tol betaalt wanneer de mensen aan hen en hun op- en aandringen toegeven.

Maar tegen al het kwade zult u zich kunnen beschermen door de liefde.

U moet niet houden van hun slechte driften. U moet hun wezen niet vergoelijken of aan hun verlangens toegeven, maar u moet weten dat ze meelijwekkend zijn, dat ze kwellingen hebben te verduren die u door een gebed of een liefdevolle gedachte voor hen zult kunnen lenigen. En u moet hun deze genade van een gebed of liefdevolle gedachte niet weigeren en proberen ze te kalmeren. Dan zult u ook waarlijk door hen gespaard blijven, want ze voelen uw liefde en laten u met rust, omdat ook zij zich van de genade van een gebed voelbaar bewust worden, omdat er zelfs een mogelijkheid bestaat dat ze verslappen in hun praktijken en zich bezinnen op iets beters, wat weliswaar bewuste voorbede vergt, omdat zulke zielen al te zeer verhard zijn om zich dadelijk aan een verandering te onderwerpen.

Maar het is niet zonder hoop. En eraan denkend dat u voortdurend door zulke verderfelijke geesten bent omgeven in deze laatste tijd voor het einde, zou u zich bewust om hen moeten bekommeren en steeds weer liefdevolle gedachten uitzenden naar die wezens, die zich werkelijk in een beklagenswaardige toestand bevinden, waardoor ze hulp nodig hebben. Ze bevinden zich echter in deze toestand door eigen schuld, daarom is er niet steeds succes te verwachten. Maar geen gebed is zonder uitwerking van kracht en geen gebed is daarom tevergeefs. Het helpt zielen te verlossen uit de diepte, wanneer het is uitgaat naar zulke wezens die zonder hulp niet uit de diepte kunnen worden verlost. Wees daarom niet bang voor hun kwellingen, waaraan u allen bent blootgesteld. Bejegen ze daarentegen alleen met goede gedachten en een liefdevolle wil om te helpen, en ze zullen dat voelen en u vooreerst met rust laten. En ze zullen niet meer van u weggaan, wanneer ze voelen dat er verlossende kracht van u uit gaat. U hebt zoveel mogelijkheden om verlossend bezig te zijn en u doet het niet bewust. Slechts een medelijdende gedachte is toch al voldoende voor die zielen uit de diepte, die zonder hulp de kracht en de wil niet kunnen opbrengen zich uit de diepte los te maken. Eerst moet hun weerstand worden gebroken en daar is liefde voor nodig.

Van zulke wezens uit de diepte te houden, kan van u mensen niet worden verlangd, omdat u tot dergelijke liefde niet in staat bent. Maar diep medelijden moet u vervullen wanneer u aan de onmetelijke kwellingen denkt, waaraan deze wezens zijn overgeleverd. En deze zult u moeten proberen te verzachten, en u kunt het door medelijdende gedachten en de wil om hen te helpen. Er kan u niet worden beschreven, van welke aard hun kwellingen zijn. Maar dat ze onuitsprekelijke kwellingen te verduren hebben, is zeker. En dat moet u aansporen tot liefdevolle voorbeden, vanuit de wil ze hulp te bieden. En de sfeer rondom u zal gereinigd worden, want ze zullen u allen met rust laten - u, die voor hen als vrienden herkenbaar bent door uw licht en de kracht die van u uitgaat. Op deze manier zult u veel verlossingswerk kunnen verrichten, die u eens grote dankbaarheid zal opleveren in de eeuwigheid.

Amen