• Volver

La capacidad de pensar obliga....

Emanasteis de Mí y, por lo tanto, sois iguales a Mí en vuestra esencia original.... Y, por lo tanto, también debíais ser perfectos, porque nada imperfecto puede emanar de Mí. Pero que ahora como seres humanos no se os pueda llamar perfectos, esto será para vosotros sin duda, porque carecéis tanto de fuerza como de conocimiento.... Tenéis que admitir que os falta mucho conocimiento y que no podéis crear ni obrar sin límites, aunque esta fuera vuestra voluntad.... Esto último no se os necesita ser probado, porque vosotros mismos podéis constatar este estado imperfecto en vosotros mismos.... Pero lo primero.... que emanasteis de Mí.... es muy a menudo puesta en duda.

Sin embargo, el ser humano tampoco puede darse una explicación convencida de su origen, porque entonces también le faltan las pruebas. Por lo tanto, debéis creer en esto último, debéis aceptarlo sin pruebas.... Pero, no obstante, podéis crearos un convicción interior de esto, si vosotros, con la voluntad de acercaros a la verdad, reflexionáis acerca de vuestro propio origen y el de toda la creación. Yo he depositado en vosotros esta capacidad de reflexión, y solo esta capacidad ya podría ser una prueba para vosotros, ya que da testimonio de algo vivo, consciente de sí mismo, que no pudo haber surgido por sí mismo.

La propia vida humana permite sacar conclusiones sobre una vida que lo abarca todo, porque el ser humano no se puede dar la vida a sí mismo, pero él, sin embargo, existe. Porque también el proceso de procreación es también una ley universal, determinada inicialmente por un Legislador Que tuvo la voluntad de dar existencia a los seres vivos. Así, vosotros, los humanos, ya podríais concluir intelectualmente que sois criaturas de un Creador todopoderoso, y entonces os tendría que extrañar que sois imperfectos....

Solo cuando hayáis avanzado lo suficiente en vuestro pensamiento intelectual como para haceros esta pregunta, se da la posibilidad de explicaros vuestra tarea terrenal en forma de pensamientos: que tenéis que esforzaros por recuperar vuestra perfección primordial que era parte vuestra cuando surgisteis de Mí. A vosotros, los humanos os faltan las pruebas, pero podéis pensar. Y esto solo os obliga también de recordaros de vuestro propósito de existencia y desear aclaración al respecto.... Y Yo ciertamente cumpliré este deseo, porque sois Mi parte, porque sois hijos de Mi amor, a quienes creé con un propósito. Podéis adquirir el conocimiento que os falta en cualquier momento, pero esto requiere vuestra propia voluntad.... No estáis obligados, precisamente porque originalmente fuisteis creados como seres libres que simplemente abusaron de su libertad, pero ahora, como seres humanos, debéis usarla adecuadamente para lograr la perfección de nuevo.

Sin embargo, el ser humano está abusando una vez más de su libre albedrío cuando no usa ni su intelecto ni su vitalidad para llevar un estilo de vida correcto. Pues esto le es fácilmente posible, ya que recibe suficiente guía de Mí, ya sea a través de Mi Palabra o por influencia fatídica. Sin embargo, siempre es su voluntad la que determina esto, positiva o negativamente.... y esta voluntad es libre....

Sin embargo, el vínculo entre Mis criaturas y Yo permanece, aunque el ser humano lo niegue, pues no podría soportarlo si querría retirar Mi voluntad, Mi fuerza de amor de él. Pero no siente nada de este vínculo mientras Me rechace, mientras se considere una criatura completamente independiente.... Sólo cuando se esfuerce conscientemente por establecer el vínculo Conmigo en el libre albedrío, se reconocerá a sí mismo y su condición.... Y entonces regresará a su estado original, entonces podrá crear y obrar en luz y fuerza, y ser indescriptiblemente dichoso....

amén

Het vermogen om te kunnen denken, legt ons een verplichting op

U bent uit MIJ voortgekomen en zodoende in uw oersubstantie hetzelfde als IK. En u moet derhalve ook volmaakt zijn, omdat uit MIJ niets onvolkomens kan voortkomen. Dat u echter nu als mens niet bepaald volmaakt genoemd kunt worden - daar zult u niet aan twijfelen, want het ontbreekt u zowel aan kracht als ook aan inzicht. U moet ook toegeven dat er u veel aan kennis ontbreekt en dat u ook niet onbeperkt kunt scheppen en werken, zelfs al zou u het willen.

Het laatste behoeft u niet bewezen te worden omdat u zelf deze gebrekkige toestand bij u kunt vaststellen, terwijl het eerste - dat u uit MIJ bent voortgekomen, heel vaak betwijfeld wordt. Toch kan de mens zichzelf ook geen andere verklaring over zijn ontstaan met overtuiging geven, omdat hem daar de bewijzen voor ontbreken.

Dus moet u dit laatste geloven, u moet het aannemen zonder bewijs. Maar u kunt zelf ook tot de innerlijke overtuiging komen, als u echt dichter bij de waarheid wilt komen, als u nadenkt over het ontstaan van uzelf en de gehele schepping. Dit vermogen alleen al kon een bewijs voor u zijn, want het getuigt van iets levends - van een ik-bewustzijn - dat niet vanzelf ontstaan kan zijn maar een eveneens IKbewust WEZEN als oorsprong moet hebben.

Het eigen leven van de mens laat besluiten tot een alles omvattend leven, omdat de mens het niet aan zichzelf kan geven, daartegen toch aanwezig is. Want ook het natuurlijke proces van de verwekking is een natuurwet die eerst door een WETGEVER werd uitgevaardigd DIE de Wil had levende wezens te laten ontstaan.

U, mensen zou dus verstandelijk al tot de gevolgtrekking kunnen komen dat u schepselen bent van een almachtige Schepper, en dan zou het u moeten bevreemden dat u onvolmaakt bent. Pas als u door uw verstandelijk denken zover gekomen bent uzelf deze vraag te stellen, is er de mogelijkheid u in de vorm van gedachten, uw aardse opdracht duidelijk te maken: dat u er naar streven moet de volmaaktheid die u in het allereerste begin had weer te verkrijgen, die uw deel was toen u van MIJ bent uitgegaan.

U, mensen ontbreken de bewijzen, maar u kunt denken. En dit alleen al verplicht u, ook over het doel van uw bestaan na te denken en er opheldering over te verlangen. En zo'n wens zal IK zeker vervullen omdat u een deel van MIJ bent, omdat u kinderen van Mijn Liefde bent, die IK terwille van een doel geschapen heb.

U kunt de u ontbrekende kennis te allen tijde verkrijgen, maar daar is uw eigen wil voor nodig. Want u wordt niet gedwongen, juist omdat u oorspronkelijk vrij geschapen wezens bent die alleen hun vrijheid misbruikt hebben, deze echter als mens weer goed gebruiken moeten - om weer tot volmaaktheid te komen.

Maar de mens misbruikt opnieuw zijn vrije wil, als hij noch zijn verstand, noch zijn levenskracht inschakelt om een juiste levenswandel te leiden. Want die zou hem licht vallen omdat hij voldoende aanwijzingen van MIJ krijgt, het zij door Mijn Woord of door onontkoombare invloed van het lot.

Altijd echter is het zijn wil, die zich daarop instelt - positief of negatief - en die wil is vrij. Doch de band tussen MIJ en Mijn schepselen blijft bestaan, zelfs al wordt ze door de mens verloochend, want hij zou niet kunnen bestaan, als IK Mijn Wil, d.w.z. Mijn Liefdekracht van hem terug zou trekken.

Hij echter voelt zolang niets van deze band, zolang hij MIJ afwijst, zolang hij zich zelf als een geheel onafhankelijk schepsel beziet. Pas als hij in vrije wil geheel bewust de verbinding met MIJ nastreeft, heeft hij 'n besef over zichzelf en zijn toestand. En dan keert hij weer in zijn oer-toestand terug, dan zal hij kunnen scheppen en werken in licht en kracht - en onuitsprekelijk zalig zijn.

Amen