• Volver

Despertar la chispa espiritual en el hombre... Amor...

La chispa divina en el hombre no tiene fuerza de ignición mientras descanse en un corazón frio sin amor. Porque solo el calor del amor la despierta a la vida, ella se enciende, por así decirlo, a través del amor, por lo que solo una persona amorosa puede despertar esta chispa dentro de sí misma. Y así también es comprensible que en el último tiempo antes del fin, en el que la gente ya se encuentra, solo haya unas pocas personas despiertas del espíritu, porque el amor solo se practica muy poco y por la tanto la persona permanece sin vida, aunque todavía mora en la tierra. Porque vivir significa estar activo por el impulso de la chispa espiritual en el hombre, y siempre en la voluntad de Dios, porque la chispa espiritual en el hombre está conectada con el Espíritu Padre desde la Eternidad y así sólo presentará al hombre lo que es realmente realidad, es decir, lo que corresponde a la voluntad de Dios.

Pero una vez que la chispa espiritual en el hombre se ha despertado entonces lo impulsa constantemente hacia la meta, porque la chispa, que una vez arderá en una llama, ya no se puede apagar, porque Dios Mismo ahora alimenta la llama y algo puramente divino, que una vez se ha vuelto efectivo nunca puede volver al estado de muerte, porque la conexión con el Espíritu Padre fue establecida cuando la chispa espiritual cobró vida. Esta conexión ya no se disuelve, sino que se hace cada vez más fuerte y más íntimo a través del amor, a lo que siempre impulsa el espíritu divino.

El despertar a la vida espiritual es lo más importante en la vida terrenal, porque entonces tiene lugar un transformación, el camino que antes era llano o conducía al abismo ahora conduce hacia arriba y conduce hacia la meta más gloriosa. Pero hay un camino largo hacia la perfección porque primero hay que disolver las escorias alrededor del alma antes de que la chispa espiritual pueda ser tan efectiva, que sin duda sea reconocida como la irradiación de Dios. El renacimiento espiritual probablemente ha tenido lugar tan pronto como la chispa espiritual despertó a la vida, pero ahora ésta primero tiene que unirse con el alma hasta que ésta se entrega completamente a la guía divina, es decir, buscar ansiosamente cumplir la voluntad de Dios. Así que el ser humano ahora lleva una segunda vida junto a la vida terrenal... y esta es la verdadera vida del alma, que sólo llega a su pleno desarrollo en el reino espiritual y que significa una actividad inesperada.

La obra de un alma que ha llegado a ser perfecta en el reino de la luz será siempre una integración en la voluntad divina, que se revela constantemente al alma a través del Espíritu. Espíritu y alma entonces se han convertido entonces en uno y están en una conexión inseparable con Dios, el Espíritu Padre desde la Eternidad. Esta es entonces la vida eterna, porque tal alma ahora tiene un enorme campo de actividad por delante, pero como ahora está llena de luz y fuerza, ya que su espíritu es constantemente alimentado por el Espíritu Padre, por eso su actividad es indescriptiblemente dichosa, porque se siente unida a Aquel a Quien ama, y obra y crea por Él, tratando de llevar a Él lo que todavía está lejos de Dios. Un alma que ha entrado en la vida eterna perderá toda la debilidad, se encuentra nuevamente en el estado original donde podía crear y diseñar sin restricciones, porque se ha vuelto tan perfecto como una vez emanó de Dios...

amén

BUĐENJE DUHOVNE ISKRE U ČOVJEKU - LJUBAV....

Božanska iskra u čovjeku nema zapaljivu moć sve dok je u Ljubav-no hladnom srcu. Jer tek Ljubav-na toplina probudi ju u život, ona se takoreći pali na Ljubav, dakle samo Ljubav-no aktivan čovjek može tu iskru u sebi dovesti do buđenja. Tako da je razumljivo da u posljednje vrijeme pred Kraj u kojem se ljudi već nalaze, ima samo tako malo ljudi probuđena duha, baš zato što se jako malo i prakticira Ljubav i time čovjek ostaje bez života iako on još boravi na Zemlji. Jer živjeti znači biti aktivan kroz poticaj duhovne iskre u čovjeku, i to neprestano u Božjoj volji, pošto je duhovna iskra u čovjeku povezana sa Ocem-Duhom od vječnosti i time se [[(tom)]] čovjeku nudi samo ono što je zaista Istina, dakle što je i u skladu s Božjom voljom.

No ako je duhovna iskra u čovjeku probuđena, onda ga ona neprestano nagoni prema cilju, jer iskra, koja se jednom rasplamsa u plamen, više se ne može ugasiti, pošto Bog Osobno onda taj plamen hrani, a nešto čisto Božansko, što je jednom postalo djelotvorno, nikad više ne može propasti u stanje smrti, jer kad je duhovna iskra probuđena u život uspostavljena je veza sa Ocem-Duhom. Ta veza više neće biti raskinuta nego će postajati sve čvršća i dublja putem Ljubavi, na Koju Božanski Duh neprestano nagoni.

Buđenje u duhovni život ono je što je najvažnije u zemaljskom životu, jer tada dolazi do jedne promjene, put koji je prije bio [[(“vodo”-)]]ravan ili pak vodio u ponor, sad vodi prema gore u visinu te vodi do najdivnijeg cilja. No dalek je još put do savršenstva, jer nečistoće oko duše moraju biti razgrađene prije nego duhovna iskra može biti tako djelotvorna da može bez dvojbe biti prepoznata kao Božje zračenje. Dakle jednom kad je duhovna iskra probuđena u život dogodilo se nanovo-rođenje ali tek tada ona se mora sjediniti sa dušom sve dok se ova potpuno ne prepusti Božanskom vodstvu, dakle najrevnije se trudi vršiti Božju volju. Znači čovjek onda pored zemaljskog života vodi jedan drugi život.... a taj je stvarni život duše koji u duhovnom kraljevstvu tek dolazi do punog sazrijevanja i predstavlja neopisivu aktivnost.

Djelovanje jedne usavršene i ostvarene duše u Kraljevstvu Svjetla uvijek će biti uklapanje u Božju volju, koja je duši kroz duh neprestano objavljivana. Znači duh i duša su tada postali jedno i nalaze se u neraskidivoj vezi s Bogom, Ocem-Duhom od vječnosti. To je onda vječni život jer ogromno polje aktivnosti tada se nalazi pred jednom takvom dušom, no pošto je ona sad ispunjena svjetlošću i snagom jer je njen duh neprestano napajan od Duha-Oca, njena je aktivnost neopisivo blagotvorna, jer ona se osjeća povezana sa Onim Kojeg ljubi, i djeluje i stvara za Njega, tako što se trudi privoditi Njemu sve što je još udaljeno od Boga. Jedna duša koja je ušla u vječni život izgubiti će svaku slabost, ona se ponovo nalazi u izvornom stanju, gdje je bez ograničenja mogla stvarati i oblikovati, pošto je opet postala tako savršena kao što je nekoć proizašla iz Boga....

AMEN