• Volver

La eterna Trinidad

Sé siempre consciente de la Gracia tan grande que te ha sido concedida. Cumple la tarea que el Señor te ha dado y tendrás su Bendición. Hoy recibes una comunicación que, en pocas palabras, te iluminará sobre la eterna Trinidad. Se trata de un concepto que complicáis mucho pese a ser tan fácil.

La Divinidad es todo en una sola persona. Reúne en sí la Sabiduría, el Amor y el poder de la Voluntad. Cuando habláis de una Trinidad, sólo puede tratarse de la quintaesencia del Amor que es el Padre, de la Sabiduría que es el Hijo, y de la Voluntad que es el Espíritu Santo. Porque el Amor del Padre hizo surgir todo lo que existe. A continuación la Sabiduría de Dios colocó todo lo creado en su sitio y le dio una finalidad. Y el Espíritu de la Voluntad anima el conjunto y garantiza su existencia.

Todo está unido en una sola Divinidad eternamente imperecedera, porque Dios, desde la eternidad, es la quintaesencia del Amor, de la Sabiduría y del Poder, hecho en el que se encuentra la solución de esta pregunta capital que a tantos hombres ha llevado a la idea equivocada de tres personas.

La relación viva entre el Hijo y el Padre manifiesta de la mejor manera que Dios es todo en todo y que no puede haber la menor separación. En Dios todo tiene que estar unido. Los hombres, con su horizonte limitado, procuraron también atribuir límites humanos a la eterna Trinidad, y en su mente crearon un modelo que debía personificar lo eternamente divino según sus conceptos. Pero toda personificación de Dios es absurda, porque un ser en el que todo se reúne y cuya plenitud de Luz y Fuerza es inimaginable, no puede representarse por un personaje.

No obstante, para que los hombres puedan tener una idea, la eterna Divinidad se encarnó como hombre. Para ellos, en el Hijo de Dios, la forma exterior es algo concreto desde entonces.

También en este Hijo de Dios se unieron el Amor y la Sabiduría, la Voluntad y la Omnipotencia, igualmente aquí sin la menor separación. Con el suplicio de Jesús en la cruz, el poder de la muerte quedó quebrantado, es decir, desde entonces los hombres tienen la oportunidad de superar el mal sólo con su propia voluntad. Al mismo tiempo, Dios concedió al hombre de buena voluntad la fuerza para poder realizarla, redimiéndose con ello. Esta fuerza del Espíritu santo es una radiación de la Divinidad que implica todo en sí, pero ni mucho menos una persona individual.

Intentar descubrir estas relaciones con la razón humana no hace sino llevar a conclusiones cada vez más erróneas. Porque aquí los hombres habéis llegado a unas conclusiones con muchas deficiencias. ¡Menudo error tratar de atribuir a la Divinidad una forma triple!

Amén.

VJEČNO TROJSTVO

Uvijek budi svjesna velikog blagoslova kojeg primaš i uvijek ostani voljna sprovoditi/obavljati zadatak koji ti je dan, i Gospodin će te blagosloviti. Poruka koju danas primaš trebala bi ti ukratko objasniti vječno Trojstvo. To je problem koji vas ljude muči, pa ipak, prilično lako ga je shvatiti, pošto je Božanstvo ono što jedino postoji [[ili ‘ono što jedino stvarno jeste’]] u osobi. Ono unutar Sebe ujedinjuje mudrost, ljubav i snagu volje. Kad god se govori o Trojstvu, to je uvijek kvintesencija ljubavi kao Otac, mudrosti kao Sin i volje kao Sveti Duh. Jer Očeva ljubav je sve dovela u postojanje.... Božja mudrost je naknadno postavila svaku kreaciju na njezino pravilno mjesto i odredila im njihove zadatke.... a duh volje sve animira i osigurava im postojanje....

Jedino na ovaj način, da je sve ujedinjeno unutar jednog vječno nepromjenjivog Božanstva pošto je Bog zauvijek kvintesencija ljubavi, mudrosti i moći, se može pronaći najrazumljivije rješenje problema, ali ljudi često dolaze do krivog zaključka i, kao rezultat, daju pogrešno/zavodeće objašnjenje o tri božanstva. Živi odnos djeteta sa Ocem olakšava pronalaženje ispravnog objašnjenja da je Bog sve u Jednom i da nikakvo razdvajanje nije moguće.... da se prema tome sve mora i ujediniti u Bogu. Ljudska ograničena intelektualna sposobnost je također pokušala aplicirati ljudska ograničenja vječnom Božanstvu i zamislila je entitet koji je trebao prikazivati Vječno Božanstvo i to u skladu sa njihovim vlastitim mišljenjima i konceptima.

Svako oličenje/personifikacija Boga je krivi koncept.... jer Biće Koje u Sebi ujedinjuje sve i Koje je neshvatljivo u Svojem izobilju svjetla i snage ne može pronaći izražaj u jednoj osobi. Ali da bi ljudima omogućio da formiraju mentalni koncept ovo vječno Božanstvo je sebe utjelovilo u ljudskom biću, tako da su oni uistinu sposobni zamisliti jedno (iz)vanjsko onog što je čovječanstvu postalo shvatljivo kao Sin Božji. Ljubav i mudrost, volja i svemoć su također bili ujedinjeni unutar ovog Sina Božjeg, i opet međusobno nisu bili odvojeni.

Kroz Isusovu smrt na križu snaga/moć smrti je bila slomljena.... tj. sada je ljudima uz korištenje njihove volje postalo moguće pobijediti zlo.... Volja je istovremeno postala snaga, i od tog vremena na dalje je voljna osoba na Zemlji također primila Božju snagu da okrene svoju volju u djelo i na taj način sebe oslobodi. S druge strane, ta sila Svetog Duha je zračenje sve-obuhvatnog Božanstva, a nikako [[nije]] zasebna osoba.... Namjeravati razjasniti ovu vrstu problema intelektualno bi uvijek jedino vodilo do još većih zabluda, jer vi ljudi ste izmislili nešto što je isuviše ljudski i nigdje se ne približava istini u slučaju da pokušate zamisliti Božanstvo u trostrukoj formi.

AMEN