• Volver

Flores.... Transformación de los seres.... Obra de creación....

Aceptad el jardín del Señor como una de sus creaciones más queridas. Las flores en su número sobremanera grande y tipo os señalan el poder inconmensurable y el amor creativo del Señor. Cada vez que un ser se encarna se requiere una forma por la voluntad de Dios en la que este ser puede permanecer y obrar en ella. De la misma manera, también todos los seres para quienes el poder de Dios ha hecho un obrar visible como deber, son puestos en formas una y otra vez, dependiendo de su actividad determinada. El hecho de que ahora miles y miles de tales seres tengan una vida extremadamente corta se basa en el hecho de que todo en el mundo debe seguir existiendo de la misma manera.... pero que, por otra parte, el impulso de destrucción produce un cambio permanente de esta.

Pero como ahora no puede tener lugar una aniquilación concreta de un ser, necesariamente debe encarnarse siempre en una forma diferente.... De ahí el rápido cambio en la naturaleza.... el eterno surgimiento y desaparición de todos los seres vivos.... (en todas las plantas de color heliotropo se encarnan los seres que el Padre del Universo ha designado como portadores del Dios-Espíritu en el reino vegetal....) Una formación tan maravillosa de todas las criaturas en la tierra se ha convertido en una necesidad para los seres creativos, que pueden expresarse de mil maneras diferentes y diversas.

La tarea de cada ser es vivificar la forma por tanto tiempo hasta que él mismo haya madurado para el rediseño en otra forma, también para cumplir el propósito de participar en la obra de creación de Dios, aunque sin voluntad e inconscientemente. Una remodelación continua entonces también resulta en tareas cada vez más altas por sí misma, y tal ser entonces también se libera más y más del impulso hacia abajo al que todavía está apegado.... se esfuerza hacia la luz en cualquier encarnación....

Y en diversas formas tales seres ya tienen la oportunidad de proclamar alabanza y honor al Señor de la creación, porque cada forma es una verdadera obra de milagro.... pero el entendimiento humano.... precisamente porque es incapaz de reconocer, a menudo no presta atención a estas obras maravillosas.... ¿Dónde se ha manifestado el gran amor del Señor más gloriosamente que en los diversos diseños de lo que cubre toda la tierra.... ya sea en campos o bosques, en las montañas o en el valle, ya sea en la tierra o en el aire.... es una obra inconmensurable de la omnipotencia de Dios que el Señor ha puesto en exhibición para los seres humanos, y en la multiplicidad de las flores yace un significado tan profundo que cada una de ellas podría ocupar la mente del hombre sin medida.

Vosotros, los humanos, siempre deberíais recordar que aquellos que descuidadamente pasan de largo a ellas no han reconocido el valor de las flores, pero que todos vosotros también habéis caminado por este camino y solo obtuvisteis vuestra forma actual después de una larga, larga lucha, pero que antes solo podíais encontrar la conexión con la tierra a través del hecho de que tomasteis parte en la obra de creación del Señor a través de la encarnación en tales formas más pequeñas y criaturas más pequeñas. Por lo tanto respetad al eterno Creador del cielo y de la tierra en cada flor, en cada brizna de hierba.... y respetad también a los seres más pequeños que sirven al Señor del cielo y de la tierra a través de su encarnación....

amén

Bloemen - Omvorming van de wezens - Scheppingswerk

Zie de tuin van de Heer als één van Zijn liefelijkste scheppingen. De bloemen met hun enorme aantal en soorten verwijzen naar de onmetelijke kracht en vormingsliefde van de Heer. Telkens als er zich een wezen belichaamt, is er door de wil van God een vorm vastgesteld, waarin dit wezen kan verblijven en werkzaam zijn. Op dezelfde manier worden ook alle wezens aan wie de kracht van God een zichtbare werkzaamheid als taak heeft gegeven, steeds weer in vormen gebracht volgens de werkzaamheid die voor hen bepaald is.

Dat nu duizenden en nog eens duizenden van dergelijke wezens een zeer korte levensduur hebben, kan verklaard worden door het feit dat alles in de wereld moet bestaan, maar dat de vernietigingsdrang anderzijds weer een voortdurende verandering van deze wezens veroorzaakt. Aangezien er echter geen enkele concrete vernietiging van een wezen kan plaatsvinden, moeten deze wezens zich noodgedwongen steeds weer in andere vormen belichamen. Vandaar de snelle wisseling in de natuur, het eeuwige ontstaan en vergaan van alle schepselen. (In alle heliotroopkleurige gewassen belichamen zich wezens die de Vader van het heelal bestemd heeft tot dragers van de geest van God in het plantenrijk.)

Zo een wonderbaarlijk vormgeven van alle schepselen op aarde is ontstaan uit het verlangen van de scheppende geestelijke wezens. Zo kunnen ze zich op duizenden verschillende manieren bekendmaken. Het is telkens weer de taak van elk wezen om de vorm zolang te bezielen totdat het zelf rijp is geworden voor de herschepping in een andere vorm. En het is ook de bedoeling om met de belichaming in elke vorm deel te nemen aan het scheppingswerk van God, ook al is het op een willoze en onbewuste manier.

Het doorlopend omvormen resulteert dan vanzelf in steeds hogere opdrachten en het wezen verlost zich ook steeds meer van de neerwaartse drang, die nog steeds aan hem kleeft. In elke belichaming streeft hij naar het licht. En in uiteenlopende vormen is dit wezen daarom de mogelijkheid gegeven lof en eer voor de Heer van de schepping te uiten, want elke vorm is een waar kunstwerk. Maar juist omdat het niet in staat is dit te herkennen, schenkt het menselijke verstand vaak helemaal geen aandacht aan deze wonderwerken.

Waar heeft de grote Liefde van de Heer zich heerlijker geuit dan in de veelsoortige vorming van wat de aarde van onder tot boven bedekt? Zij het in het veld of in het woud, op de bergen of in het dal, zij het op de aardbodem of in de lucht: het is een onmetelijk werk van Gods almacht dat de Heer aan de mensen in aanschouw gegeven heeft. En in de variatie van de bloemen alleen al ligt zo een diepe betekenis verborgen dat elke variatie het denken van de mens mateloos zou kunnen bezighouden.

Wil toch als mens steeds bedenken: degene die er achteloos aan voorbijgaat, heeft niet de waarde van de bloemen ingezien. Maar ook jullie zijn allen deze weg gegaan en pas na een zeer lange strijd hebben ook jullie je huidige vorm verkregen. Voorheen konden jullie je echter alleen met de aarde verbinden doordat jullie in zulke kleinste vormen en geringste creaturen hebben deelgenomen aan het scheppingswerk van de Heer.

Eerbiedig daarom in elke bloem, in elke grashalm de eeuwige Schepper van hemel en aarde. En waardeer ook de kleinste wezens die door hun belichaming de Heer van hemel en aarde dienen.

Amen