• Back

God only created beings of equal perfection.... II.

(Continuation of no. 8797)

However, after the creation of My first being of light nothing of inferior value emerged from Me Myself and this being of light. Your human thinking is still limited because you are not perfect yet, and thus the thought occurred to you that the beings, having emerged from our mutual love, cannot be put on par with the first-created being. But this thought is misguided, because it was the same strength and the same will of love which brought them to life, therefore there were only ever supremely perfect beings.... true images of Myself.... You humans indeed compare your fellow human beings, you can detect more mature and immature traits of nature, consequently you also assume that you can make such evaluations regarding the originally created beings. But surely you understand that such valuations are not appropriate concerning the creations which came forth from Me and My love. All creations of a spiritual nature were only of the highest perfection, and in particular the created beings were of supreme perfection. The fact that part of them nevertheless fell does not entitle you to assume that these 'fallen' beings were less perfect and fell because their creator Lucifer, due to his recurring rejection of My strength of love, had created inferior beings. For even a number of the first beings which were created by our will of love followed him when he turned away from Me and proceeded towards the abyss. Nor did the individual beings' strength of will differ; it was, however, free.... and that explains everything. For freedom knows no limitations, and a free will must be able to develop in all directions. The individual beings' wrong thinking is the second explanation for the fall. The ability to think also allowed for wrong thinking, to wrongly interpret My Word which the beings, due to their constant illumination of love, heard within themselves. They were not compelled to interpret the Word only in one direction.... by virtue of their faculty of thought they were also able to apply a different meaning to it and so they did when they rejected My love, for thereby they also lost their power of perception and their thinking became confused. In addition, the limitless flow of strength of love made them arrogant, so that in their abundance of strength they believed themselves to have the same power, so that their love for their Creator therefore diminished and the being more or less made demands.... which was demonstrated by their desire to visibly present Myself to the beings.... They believed themselves to be entitled to it, and this wrong way of thinking was transferred on to them by My first-created being. It expressed this desire despite the fact of knowing full well that it had to remain unfulfilled were My created beings to continue to exist. Thus it can certainly not be said that any of the fallen beings has merely been a victim of its creator's will, for every single being had the right of self-determination and was also in possession of brightest realisation. But every fallen being became spiritually arrogant and forgot, or refused to acknowledge, that it had originated from Me.... that I therefore had been its Creator and Father, against Whom its revolt was the worst sin which the being would never ever be able to redeem by itself again. All beings were created in equal perfection, and the fact that a number of equally created beings remained loyal to Me is already proof in itself of a greater than greater guilt.... they only did not relinquish their love for Me.... whereas those which had 'fallen' rejected My love, and this was their immense original sin which was subsequently intended to be redeemed by One Who belonged to the beings which remained faithful to Me. The fallen beings cannot be excused by some kind of imperfection, with lacking perception, less illumination or a weak will. They had the same nature as those who remained loyal to Me, yet in awareness of their immeasurable strength they arrogantly no longer accepted My strength of love and were thereby also deprived of all strength. They must laboriously gain strength again if they want to become what they were in the beginning. Any kind of imperfection would have been an excuse for a being's apostasy, but this did not exist, and when Lucifer saw the countless multitudes of created beings in brightest illumination and supreme strength which had emerged from his will by using My strength he exalted himself above Me because he was unable to behold Me, but he himself was visible in his magnificence to the countless multitudes of spirits.

However, untold original spirits remained faithful to Me, they were created to be exactly the same as the fallen spirits and not advantaged by Me in any way, they merely returned their infinite love to Me which permeated them and which they constantly received from Me and thus became increasingly more blissful, whereas the love of the fallen beings became a selfish love which no longer wanted to please but only wanted to take. This process is and will remain inexplicable to you humans because it was a spiritual process which can only be understood by the spirit; nevertheless, the circumstances which motivated Me into bringing the material world and its creations into being can be roughly explained to you, and time and again I will try to enlighten you, as far as your intellect is able to grasp it, and correct any misguided opinion, since one single misguided thought is already enough for you to construct a wrong edifice of ideas which you will no longer be able to dismantle and yet you will be far removed from the truth. You would also do well not to brood over things which are irrelevant for your soul's salvation.... which only show some kind of craving for knowledge, the satisfaction of which does not contribute in the slightest towards attaining full maturity of soul. For what you need to know will be conveyed to you by Me, yet always on condition that your own maturity of soul will determine the measure I hand out....

Yet you shall always know that I Am supremely perfect, that everything is based on My love, wisdom and might and that no imperfections can be present when this bond with Me exists. And this existed at the creation of the beings, for the being I externalised.... the bearer of light.... was most intimately devoted to Me and was therefore able to receive boundless beatitudes through the influx of My strength of love. And it used this strength of love again in accordance with My will, because its will was in line with Mine as long as we were united by deepest love. Every act of creation, however, necessitates the flow of My strength of love, and therefore every created being had to be called perfect when it was brought into life. The fact that it then changed into the opposite and became an imperfect being was purely the result of its free will, which was the same as Mine as long as the being's love belonged to Me. When it resisted My love it had to leave the eternal order and continued to possess brightest illumination until it decided to turn away from Me for good. Only then did it lose its realisation, only then its spirit darkened, and only then did it become My opposite. It was no longer a divine being but adopted all the qualities of the one who first revoked his love for Me and became My adversary. Henceforth it forfeited its perfection, it became poorly shaped and was hostile minded towards Me, My strength of love was no longer able to touch it, and thus all spiritual substances hardened which I subsequently reshaped into material creations.... into the complete opposite which it had been in the very beginning. Nevertheless, this fallen spiritual being always has the opportunity to regain its original state if it is willing to abandon its resistance to Me and once again voluntarily allows itself to be illuminated by My strength of love. The apostasy from Me happened out of free will, and the return to Me must therefore also take place out of free will. Then the being will be and remain infinitely happy again....

Amen

God schiep alleen wezens in dezelfde volmaaktheid (2) - Voortzetting van B.D. 8797

Maar er is na de schepping van mijn eerste lichtwezen door Mij zelf niets tweederangs uit Mij en dit lichtwezen voortgekomen. U mensen bent nog steeds in uw denken begrensd, omdat u nog niet volmaakt bent. En zo is ook de gedachte in u opgekomen dat de uit ons beider liefde voortgekomen wezens niet met het eerst geschapen wezen kunnen worden gelijkgesteld. Maar deze gedachte is verkeerd, want het was dezelfde kracht en dezelfde wil van liefde die hen liet ontstaan. En er waren steeds alleen hoogst volmaakte wezens, echte evenbeelden van Mij zelf.

U mensen meet wel uw medemensen aan elkaar af. U zult rijpere en minder rijpe karakters kunnen waarnemen. En daarom gelooft u ook zulke waardeoordelen te kunnen hebben over de wezens die in het allereerste begin werden geschapen. Maar het moet u dan ook begrijpelijk zijn, dat zulke waardeoordelen niet gepast zijn tegenover de voortbrengselen die uit Mij en mijn liefde voortkwamen. Er bestond alleen het hoogst volmaakte, wat er ook aan geestelijke zaken werd geschapen. En in het bijzonder de geschapen wezens bevonden zich in hoogste volmaaktheid.

Dat ze desondanks voor een deel gevallen zijn, geeft u niet het recht aan te nemen dat deze "gevallen" wezens minder volmaakt waren, dat ze vielen omdat hun verwekker Lucifer door zijn steeds terugkerende afweer van mijn liefdeskracht wezens van geringere waarde zou hebben geschapen. Want zelfs van de eerste door de wil van onze liefde voortgebrachte wezens, volgde een deel hem na, toen hij zich van Mij afkeerde en op de diepte aanstuurde. Ook was de wil van de afzonderlijke wezens niet verschillend sterk, maar vrij. En dit verklaart alles. Want de vrijheid kent ook geen beperking en een vrije wil moet zich in alle richtingen kunnen ontplooien.

Het verkeerde denken van de afzonderlijke wezens is de tweede verklaring voor de val. Want het denkvermogen liet ook een foutief denken toe, een andere uitleg van dat, wat als mijn woord door de voortdurende doorstraling van liefde in de wezens weerklonk. Ze waren niet gedwongen het woord op één manier uit te leggen. Ze konden er op grond van hun denkvermogen ook een andere betekenis in leggen en hebben dit ook gedaan toen ze mijn liefde afwezen. Want daardoor verloren ze ook aan kracht van inzicht en hun denken raakte verward. En er kwam nog bij, dat de hun onbeperkt toestromende liefdeskracht hen aanmatigend liet worden, dat ze in hun volheid van kracht meenden dezelfde macht te hebben, dat dus de liefde voor hun Schepper afnam en het wezen als het ware eisen stelde, wat tot uitdrukking kwam in het verlangen dat Ik Me aan de wezens zichtbaar bekend moest maken.

Ze geloofden daartoe het recht te hebben en deze verkeerde gedachtegang werd op hen overgedragen door mijn eerst geschapen wezen. Want het had dit verlangen, tegen beter weten in dat dit onvervuld moest blijven, wilden de door Mij geschapen wezens blijven bestaan. Er kan dus wel van geen der gevallen wezens gezegd worden, dat het alleen maar een slachtoffer van de wil van zijn verwekker zou zijn geweest. Want ieder afzonderlijk wezen had zijn zelfbeschikkingsrecht en bezat ook het helderste inzicht. Maar ieder gevallen wezen werd aanmatigend van geest en vergat, of wilde niet erkennen, dat het uit Mij was voortgekomen, dat Ik dus zijn Schepper en Vader ben geweest, tegen wie in opstand te komen de zwaarste zonde was, die het wezen zelf nooit meer zou hebben kunnen teniet doen.

Alle wezens waren gelijk volmaakt geschapen. En dat alleen al is een bewijs van een buitengewoon grote schuld: dat een deel van de wezens Mij trouw bleef, die net zo waren geschapen, alleen hun liefde voor Mij behielden, terwijl de "gevallenen" mijn liefde afwezen en dat hun grote oerzonde is geweest, die nu Een teniet zou moeten doen, die tot mijn wezens behoorde die Mij trouw waren gebleven.

De gevallen wezens zijn niet te verontschuldigen met welke gebrekkigheid dan ook, met ontbrekende kracht van inzicht, matig licht of zwakke wil. Ze waren precies zo geschapen als diegenen die Mij trouw bleven, maar ze namen in het bewustzijn van hun onmetelijke kracht uit aanmatiging mijn liefdeskracht niet meer aan en werden daardoor nu ook van elke kracht beroofd. Ze moeten zich met veel moeite weer de kracht bevechten, willen ze weer dat worden wat ze waren in het eerste begin.

Elke gebrekkigheid zou een verontschuldiging zijn geweest voor de afval van een wezen, maar die was er niet. En toen Lucifer de eindeloze schare zag van de geschapen wezens die zich in het helderste licht en de grootste kracht bevonden, die uit zijn wil en met gebruikmaking van mijn kracht waren voortgekomen, verhief hij zich boven Mij, omdat hij Mij niet kon zien, maar hij zelf voor de eindeloze schaar der geesten zichtbaar was in zijn heerlijkheid.

Maar talloos vele oergeesten bleven Mij trouw, die precies eender geschapen waren als die afgevallenen. En ze hadden vanuit Mij niets voor, alleen dat ze de eindeloze liefde die hen vervulde, die ze voortdurend van Mij ontvingen, Mij weer teruggaven en daardoor steeds gelukzaliger werden, terwijl de liefde van de gevallen wezens een zelfzuchtige liefde werd, die niet meer gelukkig wilde maken, daarentegen alleen maar wilde nemen.

Dit gebeuren zal voor u mensen onverklaarbaar zijn en blijven, omdat het een geestelijk gebeuren was dat ook alleen de geest kan begrijpen. Desondanks kan u ongeveer de samenhang worden verklaard, die Mij ertoe bracht de materiële wereld en haar scheppingen te laten ontstaan. En steeds weer zal Ik proberen, voor zover uw verstand het begrijpt, u opheldering te geven en voor u elke verkeerde opvatting recht te zetten. Want al een enkele verkeerde gedachte is voldoende, dat u zich een valse gedachtenconstructie bouwt, die u dan niet meer zult willen slopen en die toch ver van de waarheid af staat.

U doet er ook goed aan niet over zaken te piekeren die voor het heil van uw ziel van geen belang zijn, waar alleen maar een soort van weetgierigheid is te onderkennen, waarvan de bevrediging helemaal niet bijdraagt tot het rijp laten worden van de ziel. Want wat u absoluut nodig hebt te weten, dat zal Ik u ook doen toekomen, maar steeds met de beperking dat uw eigen zielenrijpheid de mate bepaalt waarin Ik uitdeel.

Doch steeds zult u moeten weten dat Ik hoogst volmaakt ben, dat alles op mijn liefde, wijsheid en macht is gebaseerd en dat er geen onvolkomenheden kunnen bestaan, waar deze band met Mij bestaat. En deze heeft bestaan bij de schepping van de wezens, want het buiten Mij geplaatste wezen - de Lichtdrager - was Mij in innigste liefde toegedaan en kon daarom ook onbeperkte gelukzaligheden ontvangen door het toestromen van de kracht van mijn liefde. En het gebruikte deze liefdeskracht weer volgens mijn wil, omdat zijn wil evenzo gericht was als die van Mij, zolang de innigste liefde ons verbond.

Maar elke scheppingsdaad vereiste het toestromen van de kracht van mijn liefde. En dus was ook ieder geschapen wezen volmaakt te noemen, toen het in het leven werd geroepen. Dat het toen helemaal veranderde en een onvolmaakt wezen werd, was alleen het gevolg van zijn vrije wil, die zo lang gelijk met Mij opging, als de liefde van het wezen Mij toebehoorde. Toen het mijn liefde afwees, moest het uit de eeuwige ordening treden. Het bezat echter zolang het helderste licht, tot het definitief beslist had zich van Mij af te keren. Toen pas verloor het zijn inzicht. Toen pas verduisterde zijn geest en toen pas stond het tegenover Mij. Het was niet meer een goddelijk wezen. Integendeel, het nam alle eigenschappen aan van degene die Mij als eerste zijn liefde opzegde en mijn tegenstander werd.

Nu had het zijn volmaaktheid prijsgegeven. Het was gebrekkig gevormd en het was Mij vijandig gezind. De kracht van mijn liefde kon hem niet meer beroeren en dus verhardde elke geestelijke substantie, die Ik nu omvormde tot scheppingen die materie werden, tot het geheel tegenovergestelde van dat wat het aanvankelijk was geweest. Dit gevallen wezenlijke heeft evenwel te allen tijde de mogelijkheid zijn oerstaat terug te winnen wanneer het daartoe bereid is, wanneer het zijn weerstand tegen Mij opgeeft en zich eens weer in vrije wil door mijn liefdeskracht laat aanstralen. De afval van Mij vond plaats in vrije wil en de terugkeer naar Mij moet eveneens in vrije wil geschieden. Dan zal het wezen weer grenzeloos gelukzalig zijn en het ook eeuwig blijven.

Amen