• Back

'In the beginning was the Word....'

Time and again I want to emphasise the fact that I Am the Word of eternity.... I Am the Word.... Yet in the beginning the Word was with God.... How can you understand this? I Myself Am the be-all and end-all, everything that exists is emanated strength to which I gave life.... I created similarly-natured beings for Myself whose fundamental substance was the same as I Myself: divine strength of love.... And I was in contact with these beings from the very beginning through 'the Word'.... Thus the Word was 'in the beginning'.... when the beings were brought into life by Me.... Prior to this nothing existed which was able to hear My Word, although I always and forever carried the Word within Myself, for I Am a self-aware, thinking Being Which put Its will into practise and thus was able to create whatever came to Its mind as an idea or thought.... Although the beings which emerged from My strength were externalised by Me as independent I nevertheless remained in constant contact with them through 'My Word'.... I spoke to them, they understood Me and therefore they were immeasurably happy.... I Myself was the Word, for although they were unable to behold Me My Word nevertheless proved to them My existence, they knew that they came forth from the Being Which had created them and Which loved them tremendously. This Word of Mine was the real life in them; it was the incessant flow of strength which granted them supreme realisation, since through My Word everything became understandable to them, they grasped all correlations, they knew that they had emerged from the elementary Power and were in constant contact with this elementary Power, for It communicated with them in infinite love through the Word and they heard It.... I was the Word Itself, but It only manifested Itself when I brought these beings into life.... And thus there was a beginning for these beings, whereas I Myself Am forever.... However, there will be no end for My created beings.... They will continue to exist for all eternity, and their greatest beatitude will always consist of experiencing Me Myself through My Word, of being addressed by Me and be able to enter into a blissful dialogue. Yet a large proportion of the created beings forfeited the grace and beatitude of hearing My Word, they declined the flow of My strength of love and became incapable of hearing Me by distancing themselves from Me and preventing all communication through the Word, they closed themselves and became lifeless beings since they had no more contact with Me whatsoever.... They also deprived themselves of all happiness which only My formulated illumination of love.... My Word.... gave to them.

The heartfelt bond with Me also irrevocably resulted in the sounding of My Word, the withdrawal from Me, however, must also always be the same as the silence of My expression of love, of My Word.... Nevertheless, the entity will never cease to exist, but it will only be happy if it is able to hear My Word, in other words: I Myself Am the Word, and only My presence endows the being with beatitude, and My presence will always demonstrate itself if the being can hear Me.... And what I say to the being will make it incredibly happy, for it bestows on it brightest illumination, the realisation of its origin and the understanding of My nature, My reign and activity throughout the whole of infinity.... Such knowledge gives pleasure to the being, especially if it had previously been in an ignorant state for a long time, if it was separated from Me for a prolonged time and had abandoned every connection with Me as an isolated being and was therefore also wretched. As soon as it can hear My Word again, as it was from the start, it will also be able to be called blessed again, for to hear My Word is also the evidence of My presence, and My presence demonstrates that the being is approaching its original state again, as it was in the beginning.... that it has become the divine living creation again which emerged from Me in all perfection, which was called into life by My greater than great love in order to make it forever happy. The intimate bond with Me is only verified through the hearing of My Word, for wherever the Word can be heard that is where I Myself Am, Who is the 'Word' of eternity.... And I want to transfer all My thinking, intentions and activity onto My living creations, and this only ever takes place through the Word, through contact between the being and Me, which makes the sounding of My Word possible. And this Word is, again, a thought from Me expressed in a form.... I want My living creations to partake in all My thinking, intentions and activity, therefore My Word flows to them, and the beatitude of the beings rests in the fact that they may completely subordinate themselves to My will, that they have the same thoughts and will within themselves and that they are nevertheless totally free and independent beings, which are not subject to My compulsion and yet do not think and want differently, because they have reached a degree of perfection again which was theirs in the very beginning.... Only the most heartfelt bond with Me will also enable them to hear My Word, yet this will also guarantee the being beatitude and eternal life....

Amen

“In het begin was het Woord”

Eén ding wil Ik steeds weer benadrukken: dat Ik het Woord ben van eeuwigheid. Ik ben het Woord. Maar het Woord was in het begin bij God. Hoe zult u dit moeten begrijpen? Ik Zelf ben alles in alles. Want alles wat bestaat is uitgestraalde kracht die Ik het leven gaf. Ik schiep voor Mij gelijksoortige wezens die in hun oer-substantie hetzelfde waren als Ik Zelf: goddelijke Liefdeskracht. En met deze wezens stond Ik vanaf het allereerste begin in verbinding door “het Woord”.

Dus was het Woord “in den beginne”, toen de wezens door Mij in het leven werden geroepen. Tevoren was er niets dat Mijn Woord kon horen, ofschoon Ik altijd en eeuwig het Woord in Me droeg. Want Ik ben een zelfbewust denkend Wezen dat Zijn wil in daden omzette en dus scheppen kon wat het als idee of gedachte voor de Geest stond. De wezens nu die uit Mijn kracht waren voortgekomen, werden wel als zelfstandig buiten Mij geplaatst, maar Ik bleef met hen in voortdurende verbinding door “Mijn Woord”. Ik sprak tot hen, ze verstonden Mij en waren daarom mateloos gelukkig.

Ik Zelf was het Woord, want ofschoon ze niet in staat waren Me te zien, bewees Mijn Woord hun toch Mijn bestaan. Ze wisten dat het van het Wezen uitging dat hen had geschapen en dat hen totaal beminde. Mijn Woord was het eigenlijke leven in hen. Het was de krachtstroom die hun onophoudelijk toestroomde, die hun het hoogste inzicht schonk. Want door Mijn Woord werd hun alles duidelijk. Ze begrepen elke samenhang. Ze waren op de hoogte van de Oerkracht uit welke ze waren voortgekomen. En ze stonden met deze Oerkracht in voortdurende verbinding, want zij hoorden haar, die in eindeloze liefde met hen omging door Het Woord.

Ik was Zelf het Woord, dat zich echter pas uitte tegenover de schepselen die Ik in het leven riep. En voor deze wezens was er dus een begin, terwijl Ik Zelf besta sinds eeuwigheid. Maar voor de door Mij geschapen wezens is er geen einde. Ze zullen blijven bestaan tot in alle eeuwigheid. En steeds zal het hun grootste gelukzaligheid zijn, Mij Zelf door Mijn Woord te beleven, door Mij te worden aangesproken en een gelukzalige uitwisseling te kunnen hebben.

Doch het merendeel van de geschapen wezens verspeelde de genade en de gelukzaligheid Mijn Woord te vernemen. Want ze wezen de krachtstroom van Mijn Liefde af en werden onbekwaam Mij te horen, omdat ze zich van Mij verwijderden en elke uitwisseling door het Woord verhinderden. Ze sloten zich af en werden dode wezens, omdat ze geen enkele band meer hadden met Mij. En ze raakten ook alle gelukzaligheid kwijt, die alleen Mijn Woord hun bereidde, Mijn tot vorm geworden straal van Liefde. De innige band met Mij heeft ook onherroepelijk het weerklinken van Mijn Woord tot gevolg. Het zich van Mij afkeren moet echter steeds gelijk staan met het ophouden van de uiting van Mijn Liefde, van Mijn Woord.

Maar het wezen zal eeuwig blijven bestaan. Het zal echter steeds alleen maar gelukzalig zijn wanneer het Mijn Woord kan vernemen. Of ook wel: Het Woord ben Ik Zelf en alleen Mijn tegenwoordigheid bereidt het wezen gelukzaligheid. En Mijn aanwezigheid wordt steeds bewezen doordat het wezen Mij horen kan. En wat Ik het zeg, dat zal het wezen buitengewoon gelukkig maken. Want het schenkt het ’t helderste licht, het herkennen van zijn oorsprong en het onderkennen van Mijn Wezen, Mijn regeren en werkzaam zijn in de hele oneindigheid.

Dit weten maakt het wezen gelukkig, in het bijzonder wanneer het zich lang tevoren in een toestand van onwetendheid bevond. Wanneer het lange tijd van Mij gescheiden was en als geïsoleerd wezen elke band met Mij had prijsgegeven en daarom ook ongelukkig was. Zodra het weer Mijn Woord kan vernemen, zoals het was in het begin, is het ook weer gelukzalig te noemen. Want Mijn Woord te horen bewijst ook Mijn aanwezigheid. En Mijn aanwezigheid bewijst, dat het wezen weer dichter bij de oerstaat komt, zoals het was in het begin. Dat het weer het goddelijk schepsel is geworden, dat in alle volmaaktheid uit Mij was voortgekomen, dat door Mijn overgrote Liefde in het leven werd geroepen om het voor eeuwig gelukzalig te kunnen maken.

De nauwe band met Mij is pas bewezen door het vernemen van Mijn Woord. Want waar het Woord weerklinkt, daar ben Ik Zelf, het “Woord” van eeuwigheid. En al Mijn denken, willen en werkzaam zijn wil Ik op Mijn schepselen overdragen. En dit gebeurt steeds alleen door het Woord, door het contact tussen het wezen en Mij, dat het weerklinken van het Woord mogelijk maakt. En dit Woord is weer de vormgegeven gedachte uit Mij.

Aan al Mijn denken, willen en werken wil Ik Mijn schepselen laten deelnemen. En daarom stroomt Mijn Woord naar hen toe. En de wezens vinden er hun diepe vreugde in, dat ze zich geheel aan Mijn wil mogen overgeven. Dat ze hetzelfde denken en willen in zich hebben en dat ze toch geheel vrije, zelfstandige wezens zijn, die niet bij Mij onder dwang staan en toch niet anders denken en willen, omdat ze weer de graad van volmaaktheid hebben bereikt, die ze hadden in het allereerste begin. Alleen de innigste verbinding met Mij laat ze ook Mijn Woord vernemen, maar dit garandeert het wezen dan ook gelukzaligheid en een eeuwig leven.

Amen