• Back

Christmas 1963

Remember My coming into the world with gratitude and joy, for it signified for you an act of immeasurable love and compassion, a light came to you which was intended to illuminate for you the path out of the spiritual darkness of night.... an era of utter hopelessness came to an end for you humans and a new period of development began.... The path was prepared for you which lead back to Me again.... And this path was exemplified for you by the man Jesus, Who accepted this mission for love of Me, and you, His fallen brothers.... For He wanted to return My children to Me, who had been distant from Me for an infinitely long time already and who languished in deepest wretchedness. Jesus' human shell was occupied by a soul of light, a being which I had once externalised, which was lovingly devoted to Me and had remained with Me when the host of originally created spirits fell away from Me.... This soul sheltered within the infant Jesus, and miracles over miracles already testified at Its birth to the divine spirit Which inhabited this infant.... Yet Jesus, the human being, had to start His life like any other human being, He was born of Mary, the virgin, who was so exceedingly immaculate that she was able to give birth to the divine infant without ever having sinned.... This Jesus-soul had to enter a pure body because I Myself wanted to take abode in His human external shell and therefore His body remained pure and without sin, for although the beings of darkness constantly exerted pressure on Him with the intention to make Him fall He nevertheless resisted them and redeemed all impure spirits clinging to His soul through His greater than great love. He resisted all temptations and spiritualised everything unspiritual which pestered His body, because He lived in this material world, He made it compliant with His soul's wishes, for He was full of love and love conquers everything, even the greatest enemy. Jesus, the man, first had to bring all still immature substances clinging to the body to maturity, only then was I, the Eternal Love, able to take abode in Him, and only then was it possible to conclude the great act of compassion, which He wanted to accomplish for the guilt of sin on behalf of the whole human race.... When I descended to earth, when the infant Jesus was born, My spirit was in Him, because the earthly body sheltered a perfect soul within, thus it was intimately united with Me, enabling Me to express Myself through Him.... And events took place during His birth which you would like to assign to the realm of myth, but which truly happened, for everything is possible for a perfect spirit.... However, only a few experienced these miracles pertaining to the child Jesus, whose hearts where full of love and who recognised in Jesus the promised Messiah and worshipped Him.... People with unclean hearts approaching Him only saw a child which was like any other child.... Yet generally, only those people came close to Him who were prompted towards Him by their spirit, who sensed the miracle that had happened in this night and who thus paid tribute to Him with their adoration, because they saw in Him the promised Messiah. Nevertheless, the fact that God Himself came into the world and took abode in an infant was the greatest miracle of all times which will never repeat itself. For Love came into the world, the infant Jesus was full of love, since the great love for the once fallen, wretched beings had motivated it to take on flesh and to redeem the original sin, which could only be redeemed by love because it consisted of the fact that love had been sinned against. And the man Jesus accomplished this act by giving up His life for the sake of love, by offering the greatest sacrifice any human being on this earth has ever offered and will ever offer.... by relinquishing of His own accord all light and all power He possessed as a result of the love which dwelled in Him.... by suffering in the midst of the dark world as a mere human being and by dying the most agonising death on the cross....

Jesus.... a being from the kingdom of light.... voluntarily offered Himself for this mission to walk across earth as a human being and to accomplish a work of atonement of inconceivable suffering and pain in order to help his fallen brothers. Love permeated all beings which had emerged from Me and remained with Me when Lucifer turned away from Me and drew an immense number of spiritual beings into the abyss with him.... And Jesus' love was so strong that it wanted to make

Amends to Me for the inconceivable offence against Me, their God and Creator, against the Eternal Love Itself. And I accepted this love which Jesus offered Me and thus also His sacrifice, because it was made by Love and because the original sin could only be redeemed through love.... And thus the being of light took on flesh and walked across earth like all other people, burdened by a heavy earthly body which was a restraint for the being of freedom and light and experienced as agony by the soul. However, He had to travel the earthly path as a human being, because He was meant to serve as a shining example to His fellow human beings so that they would follow Him. He had to fight against the same weaknesses and oppositions which burden every person by nature, because all failings and flaws had to be disposed of by way of the work of improving the soul.... The man Jesus lived in the midst of the earthly world, in the region which belonged to My adversary, and it was twice as difficult for the soul from the kingdom of light to assert itself in this dark area, to resist all satanic attempts to cause its downfall and to treat everything unspiritual in the flesh and in its surroundings with love. For even His body was badly besieged by immature spirits which Jesus did not fend off because, in His wisdom, He realised that these spiritual substances also wanted to be redeemed and His love was constantly willing to bring help to all wretched beings. His soul suffered incredibly through its environment, it was used to freedom and light and love and thus to supreme bliss and now found itself in darkness, bound by the body and in the most heartless environment. And thus from childhood on His earthly path of life had been a state of suffering through which He atoned for many of His fellow human beings' sins.... until He finally accomplished the great sacrifice of atonement by sacrificing Himself for the original sin of all human beings, past, present and future.... You humans will never be able to comprehend this act of compassion, for no human being would have been able to take such an extent of suffering upon himself in awareness of its conclusion, for He was constantly mindful of His end which did not allow any joy to arise in Him; He had human feelings and lived through it all in a state of fear which was caused by every thought of the forthcoming event. And He endured until the end, the love in Him for Me and for all which is unredeemed grew constantly and gave Him the strength to carry out His act of compassion.... I Myself was able to permeate Him completely, I Myself was in Him in My fundamental nature, and thus it was I Who atoned for the guilt of sin on behalf of all people, for it was Love which gave Jesus the strength to suffer and to die on the cross in order to redeem humanity, in order to make

Amends for the immense original sin, which could only be justly atoned for through an act of love as was accomplished by the man Jesus on the cross....

Amen

Kerstmis 1963

In dankbaarheid en vreugde zult u mijn geboorte op aarde moeten gedenken. Want voor u was dit een daad van onmetelijke liefde en erbarmen. Voor u ging er een licht op, dat u de weg uit de donkere geestelijke nacht moest verlichten. Voor u mensen eindigde een tijdsbestek van diepste hopeloosheid, voor u begon een nieuwe ontwikkelingsperiode. De weg die weer terug voerde naar Mij werd voor u gereed gemaakt. En deze weg leefde de mens Jezus u voor Die deze missie op zich had genomen uit liefde voor Mij en voor u, Zijn gevallen broeders. Want Hij wilde Mij mijn kinderen terugbrengen die al eeuwigheden van Mij verwijderd waren en in diepste armzaligheid smachtten.

Het menselijk omhulsel van Jezus werd door een ziel van het licht betrokken, door een eens door Mij uitgestraald wezen dat Mij in liefde was toegedaan en bij Mij bleef toen het leger der oergeschapen geesten van Mij was afgevallen. Deze ziel borg zich in het kindje Jezus en het ene wonder na het andere getuigde al bij Zijn geboorte van de goddelijke Geest die dit Kindje bewoonde. Maar de mens Jezus moest net als iedere andere mens Zijn leven op aarde beginnen. Hij werd geboren uit Maria, de maagd die uitermate rein was en dus ook het goddelijke Kindje ter wereld kon brengen zonder ooit gezondigd te hebben. En deze ziel van Jezus moest een rein lichaam betrekken, omdat Ik zelf in Zijn menselijke buitenkant mijn intrek wilde nemen en daarom ook Zijn lichaam rein en zonder zonde was en is gebleven. Want hoewel Hij voortdurend door de wezens van de duisternis werd bedreigd die Hem ten val wilden brengen, heeft Hij hen toch weerstaan en Hij heeft al het onreine wat zich aan Zijn ziel vastklampte door Zijn overgrote liefde verlost. Hij heeft aan alle verzoekingen weerstand geboden en al het onontwikkelde geestelijke, dat Zijn lichaam in het nauw bracht omdat Hij in deze materiële wereld vertoefde, heeft Hij vergeestelijkt. Hij heeft het volgzaam gemaakt aan de wensen van Zijn ziel, want Hij was vol van liefde en de liefde overwint alles, ook de grootste vijand. De mens Jezus moest eerst alle nog het lichaam aanklevende onrijpe substanties tot rijp worden brengen. Toen pas kon Ik zelf als de eeuwige Liefde in Hem verblijf nemen en toen pas kon het grote werk van erbarmen voltooid worden, dat Hij wilde volbrengen voor de zondenschuld van de gehele mensheid.

Toen Ik naar de aarde afdaalde, toen het kindje Jezus geboren werd, was mijn geest in Hem omdat het aardse lichaam een volmaakte ziel in zich droeg. Ze was dus innig met Mij verbonden en Ik zelf kon Me uiten door Hem. En er gebeurden dingen bij Zijn geboorte die u naar het rijk der fabelen zou willen verwijzen, maar die in waarheid zijn gebeurd, want voor een volmaakte geest is alles mogelijk. Maar slechts weinigen, wier harten vol van liefde waren en die in het Kindje de beloofde Messias herkenden en het aanbaden, beleefden deze wonderen bij het kindje Jezus. Zodra mensen in Zijn nabijheid kwamen wier harten niet rein waren, zagen dezen alleen een kind, geaard zoals ieder ander kind. Maar meestal kwamen alleen die mensen in Zijn nabijheid die hun geest naar Hem toedreef, die het wonder bespeurden dat zich in deze nacht voltrok en die Het nu aanbidding betuigden omdat ze de beloofde Messias in Hem zagen.

Maar het was het grootste wonder aller tijden dat zich nooit zal herhalen, dat God zelf naar de aarde kwam en in een kindje verblijf nam. Want de Liefde kwam naar de aarde. Het kind Jezus was vol van liefde, want de grote liefde voor het eens gevallene, ongelukkige, heeft Het ertoe aangezet vlees aan te nemen en nu de oerschuld teniet te doen, die juist alleen door de Liefde teniet kon worden gedaan omdat ze daarin bestond dat tegen de Liefde werd gezondigd. En dit werk heeft de mens Jezus volbracht, dat Hij zelf uit liefde Zijn leven gaf. Dat Hij het grootste offer bracht dat ooit een mens op deze aarde gebracht heeft en brengen zal, dat Hij zich zelf van alle licht en macht ontdeed die Zijn eigendom was door de in Hem wonende Liefde, dat Hij te midden van de duistere wereld als alleen mens heeft geleden en de meest pijnlijke dood aan het kruis is gestorven.

Jezus, een Wezen uit het rijk van het licht, bood zich vrijwillig aan voor deze missie, als mens over de aarde te gaan en een werk van verzoening met onvoorstelbaar lijden en onvoorstelbare pijnen te volbrengen om de gevallen broeders te helpen. De liefde vervulde alle wezens die uit Mij waren voortgekomen en bij Mij gebleven waren toen Lucifer zich van Mij afkeerde en ontelbare geestelijke wezens mee naar beneden trok in de diepte. En de liefde van Jezus was zo sterk dat ze tegenover Mij de boete wilde doen voor het onmetelijke vergrijp tegen Mij, hun God en Schepper, tegen de eeuwige Liefde zelf. En deze liefde die Jezus Mij toedroeg, nam Ik aan en dus ook Zijn offer, omdat de Liefde het bracht en omdat slechts door de Liefde alleen de oerzonde teniet kon worden gedaan. En zo nam het Lichtwezen vlees aan en ging net als alle andere mensen over de aarde, belast met een zwaar aards lichaam dat voor het in vrijheid en licht staande Wezen een keten was welke de ziel als buitengewoon kwellend ondervond. Maar Hij moest de weg op aarde als mens afleggen, omdat Hij de medemensen tot voorbeeld moest dienen, opdat ze Hem navolgden. Hij moest met dezelfde zwakheden en weerstanden te strijden hebben die ieder mens in overeenstemming met zijn natuur belasten, omdat het erom ging alle zwakheden en fouten kwijt te raken door eigen arbeid aan de ziel.

De mens Jezus stond midden in de aardse wereld, in het gebied dat mijn tegenstander toebehoorde. En het was voor de Ziel uit het lichtrijk dubbel zo zwaar, zich in dit duistere gebied te handhaven, weerstand te bieden aan alle satanische pogingen om Hem ten val te brengen en met liefde op al het lage geestelijke in het vlees en in de omgeving in te werken. Want ook Zijn lichaam werd zeer in het nauw gedreven door onrijp geestelijks, hetgeen de ziel van Jezus niet verhinderde, omdat Hij in Zijn wijsheid inzag dat ook dat geestelijke verlost wilde zijn. En Zijn liefde was er voortdurend toe bereid, alles hulp te bieden wat nog ongelukkig was. Zijn ziel leed onuitsprekelijk door haar omgeving. Ze was vrijheid en licht en liefde gewend en dus hoogste gelukzaligheid, en bevond zich nu in de duisternis, geketend door het lichaam en in de meest liefdeloze omgeving. En zo is ook Zijn aardse bestaan van kindsbeen af een toestand van lijden geweest, waardoor Hij zeer veel schuld van Zijn medemensen goedmaakte, totdat Hij dan het grote zoenoffer volbracht, dat Hij zichzelf offerde voor de oerschuld van alle mensen van het heden, het verleden en de toekomst.

Nooit zult u mensen dit werk van barmhartigheid kunnen bevatten. Want geen mens was in staat zo’n hoeveelheid lijden op zich te nemen, bewust van de afloop, want Zijn einde stond Hem voortdurend voor ogen en liet in Hem geen vrolijkheid bovenkomen. Hij voelde als mens en ook alle angsttoestanden, die elke gedachte aan dat wat voor Hem lag veroorzaakte, doorleefde Hij. En Hij hield vol tot aan het einde. De liefde in Hem voor Mij en voor al het niet verloste nam voortdurend toe en gaf Hem ook de kracht om Zijn werk van barmhartigheid ten uitvoer te brengen. Ik zelf kon Hem volledig doorstralen, Ik zelf was in mijn oerwezen in Hem. En dus was Ik het Die de zondenschuld teniet deed voor de mensen, want het was de Liefde Die de mens Jezus de kracht gaf te lijden en te sterven aan het kruis, om de mensheid te verlossen, om de grote oerschuld te voldoen die alleen door een werk van liefde de rechtvaardige voldoening vond, zoals het de mens Jezus aan het kruis heeft volbracht.

Amen