• Back

Jesus' free will as a human being....

Until the end My suffering and dying on the cross also remained a matter of free will, since I truly could have prevented it by making use of God's indwelling strength and resisting all enemies who wanted to implement their thoughts of hatred of Me.... I accomplished the act entirely of My own free will; I was willing to suffer and die for My fellow human beings because, as 'Jesus, the human being', I knew that the whole of the human race was in an appalling state of wretchedness due to the past original sin, and because My love wanted to help all My fallen brothers I had offered Myself to the Father as a sacrifice of atonement.... I was by no means forced to do so, the Father in Me did not dictate My will, I acted completely freely of My own accord.... And I found it incredibly difficult because I foresaw everything that would happen until the act of Salvation had been completely accomplished.... I, as a human being, struggled and prayed in profound distress to the Father that He should remove the cup from Me.... and I was strengthened and completely gave Myself to the Father. For the love in Me was overwhelmingly powerful, thus the Eternal Love Itself was indeed within Me and I allowed Myself to be determined by It, which would have been impossible had My human will resisted. Love impelled Me toward the wretched human race and I wanted to help people, and this love made Me accept an extent of suffering which you humans are incapable of assessing. Yet the guilt you had burdened yourselves with as a result of your apostasy from God was also inconceivable. And, in order to atone for this guilt, I had to suffer enormously as a human being and endure the agony of the crucifixion. Love, however, is strength and therefore I persevered until the end, or the suffering itself would truly have been enough to kill My body prematurely had the strength of love not enabled My body to accept the death on the cross and to persevere until the work was accomplished.... until the redemption from sin and death had been guaranteed for all people who accept My sacrifice on the cross and want to find redemption. So once again it depends on the person's free will as to how he relates to Me and My act of Salvation. For every being had turned away from Me of its own free will, and of its own free will it must turn back to Me again which happens when, as a human being, it acknowledges Jesus Christ and His act of Salvation, when it recognises Me Myself in Jesus and voluntarily hands itself and its guilt over to Me.... when it appeals for forgiveness and wants to return to Me again, Whom it once voluntarily left. Then the human being will consciously avail himself of the blessings of My act of Salvation, his weakened will shall receive strength and his return into his Father's house will be assured.

The inconceivable suffering I took upon Myself as a human being was still in no proportion to the immense guilt of the fallen spirits, but since Jesus, the human being, was full of love and volunteered the hardest sacrifice by relinquishing His life on the cross, I was satisfied with this sacrifice and redeemed all guilt for the sake of Jesus' great love, Who wanted to bring His fallen brothers back to Me again.... This was sufficient for Me, and thus My justice was also satisfied.... for I was unable to redeem any guilt which would have remained without atonement. Hence the act of Salvation had to be voluntarily accomplished. I did not allow any being to be forced into rendering this atonement.... And since the immense sin of the apostasy from Me had been a violation of My love, the act of atonement had to be an act of love again, for only love could redeem this immense guilt.... This love dwelled within Jesus, the human being. He was so receptive to it that He was completely imbued with love, which subsequently enabled Him to achieve His act of Salvation.... Love redeemed the sin.... Love completely permeated a human being.... I Myself Am Love, and thus I Myself was in Jesus, the human being, I Myself suffered and died for the human race. However, since I was unable to suffer as God, the 'human being Jesus' took all suffering upon Himself. Yet He did everything of His own free will, for although love does not compel, it willingly makes the greatest sacrifices.... And love achieves everything; it is a powerful strength which can endure even the most appalling affliction. I Myself, the Eternal Love, imbued Jesus, the human being, and thus I Myself was effective in Him and brought people redemption from sin and death....

Amen

De vrije wil van de mens Jezus

Ook mijn lijden en sterven aan het kruis bleef tot aan het einde een aangelegenheid van mijn vrije wil. Want Ik zou het ook wel hebben kunnen verhinderen. Ik zou de goddelijke kracht die Ik in mij droeg, kunnen hebben gebruikt en alle vijanden geweerd die via Mij hun gedachten van haat ten uitvoer wilden brengen. Het werk dat Ik heb volbracht, heeft mijn volledig vrije wil volbracht. Ik was bereid te lijden en te sterven voor mijn medemensen, omdat Ik als mens Jezus op de hoogte was van de vreselijk ellendige toestand waarin de gehele mensheid zich bevond door de vroegere zondeval en omdat mijn liefde al mijn gevallen broeders wilde helpen en Ik daarom Mij zelf aan de Vader aanbood als zoenoffer.

Ik was er helemaal niet toe gedwongen. De Vader in Mij bepaalde niet mijn wil. Ik handelde volkomen vrij uit Mij zelf. En het is Mij ontzettend zwaar gevallen, omdat Ik alles vooruitzag wat er zou plaatsvinden tot het werk van verlossing totaal was volbracht.

Ik worstelde en bad als mens tot de Vader in diepste nood, dat Hij de kelk aan Mij zou willen laten voorbijgaan. En Ik werd gesterkt en gaf Mij volledig aan de Vader over. Want de liefde in Mij was oppermachtig, dus was het wel de eeuwige Liefde zelf in Mij en door haar liet Ik Me leiden in mijn werk, wat echter onmogelijk zou zijn geweest wanneer mijn wil als mens zich daartegen zou hebben geweerd. Ik werd gedreven door de liefde voor de ongelukkige mensheid. En Ik wilde haar helpen en deze liefde liet Me een mate van lijden op Me nemen, die u mensen niet in zijn volle omvang zult kunnen beseffen. Maar de schuld die u door uw afval van God op u had geladen, was ook onmetelijk. En om deze schuld teniet te doen, moest Ik als mens mateloos lijden en de kwellingen van de kruisdood op Me nemen.

Maar liefde is kracht en daarom hield Ik ook vol tot aan het einde, daar anders het lijden waarlijk volstaan zou hebben mijn lichaam al voortijdig te doden, wanneer niet de kracht van de liefde mijn lichaam in staat zou hebben gesteld ook de dood aan het kruis op Me te nemen en vol te houden tot het werk was volbracht, tot de verlossing van zonde en dood was verzekerd voor alle mensen die mijn kruisoffer willen aannemen en verlossing willen ontvangen.

Want weer hangt het van de vrije wil van de mens zelf af, hoe hij zich tegenover Mij en mijn verlossingswerk opstelt. Want uit vrije wil heeft ieder wezen zelf zich van Mij afgewend en uit vrije wil moet het zich weer op Mij richten, wat dus gebeurt wanneer het als mens Jezus Christus en Zijn verlossingswerk erkent, Mij zelf in Jezus ziet en zich zelf en zijn schuld vrijwillig aan Mij overgeeft. Wanneer het om vergeving vraagt en weer terug wil keren naar Mij, van wie het eens vrijwillig is weggegaan. Dan doet de mens ook bewust een beroep op de genaden van mijn verlossingswerk. Hij ondervindt versterking van zijn verzwakte wil en is dan ook verzekerd van zijn terugkeer in zijn vaderhuis.

Het onmetelijke lijden dat Ik als mens op Me heb genomen, stond nog steeds niet in verhouding tot de overgrote schuld van het gevallen geestelijke. Maar daar de mens Jezus vol van liefde was en vrijwillig het zwaarste offer wilde brengen, doordat Hij Zijn leven gaf aan het kruis, nam Ik met dit offer genoegen en deed het alle schuld teniet ter wille van de grote liefde van Jezus, die Mij Zijn gevallen broeders weer terug wilde brengen. Ik nam er genoegen mee en dus was ook aan mijn gerechtigheid voldoening geschonken. Want Ik kon geen schuld teniet doen die zonder genoegdoening zou zijn gebleven. Maar daarom moest ook het werk van de verlossing uit vrije wil worden volbracht. Ik mocht geen wezen dwingen om deze genoegdoening te volbrengen.

En omdat de grote zonde van de afval van Mij een vergrijp tegen mijn liefde was, moest de boetedoening nu weer een daad van liefde zijn, want alleen de liefde kon deze onmetelijke schuld teniet doen. En deze liefde was in de mens Jezus. Hij gaf haar zoveel ruimte, dat Hij helemaal vervuld was van de liefde, die Hem nu ook in staat stelde Zijn verlossingswerk te volbrengen.

De Liefde heeft de schuld teniet gedaan. De Liefde heeft een mens helemaal vervuld. De Liefde ben Ik zelf en dus was Ik zelf in de mens Jezus. Ik zelf leed en stierf voor de mensheid. Maar omdat Ik als God niet kon lijden, nam de mens Jezus al het lijden op zich.

Doch alles deed Hij uit vrije wil. Want de liefde dwingt niet, maar ze is tot de grootste offers bereid. En de liefde brengt alles tot stand, want ze is een kracht die machtig is, die ook het zwaarste leed kan verdragen. Ik zelf, als de eeuwige Liefde, vervulde de mens Jezus en zo werkte Ik zelf in Hem en bracht de mensen verlossing van zonde en dood.

Amen