You are lacking light and strength because you are still imperfect. However, without light and strength you will not attain perfection either and would hopelessly have fallen prey to a wretched state were you not granted help and first given light and strength, which subsequently enables you to reach the state of perfection. Hence, at the beginning of your life on earth you are oblivious of the correlations, of the meaning of your earthly life and your task, you are completely without knowledge.... you are lacking light.... And if this is brought to you by way of being instructed of your earthly task then you, on the other hand, lack the strength to attain your spiritual perfection as long as you don't acquire the strength for yourselves, which can only ever happen through kind-hearted activity. And for the acquisition of this strength.... thus for being lovingly active.... you usually lack the will, because your imperfect state also signifies an exceedingly weakened will.... So this is how you are at the beginning of your earthly life which was only given to you to shape your imperfect nature into becoming perfect. Your life on earth would therefore be incredibly hopeless had God's love not granted you something to help you attain perfection again: He placed a minutely small spark of His infinite spirit of love into you .... This tiny spark of love is His share, it is inseparably united with Him, it is spirit from His spirit, light from His eternal essence of light and strength at the same time.... This tiny spark is capable of achieving a change in you so that all imperfection will fade away and enable you to leave this earth as radiant beings of light. But this requires you to kindle this tiny spark yourselves, that you provide it with nourishment so that it can spread out.... it requires you to allow the divine spirit of love to impel you into activity of love, for that is its task, it is God's help that this spiritual spark constantly tries to influence you from within to do works of love.... because 'love' equals 'light and strength', because ignorance and lack of strength fade away as a result of activity of love.... because love is the only mean to become as perfect again as the being was at the start. Without this spark of love no-one would reach this goal in earthly life, for the being had once completely rejected all of God's illumination of love of its own free will and was no longer able to love correctly, which is its legacy of the one who was the first to renounce God's love....
Thus the human being is this once-fallen being which believed itself capable of existing without divine illumination of love.... Admittedly, it could no longer perish again but the state of a fallen being became a completely different one than as it was originally created.... For only love is the invigorating strength which enables the being to be blissfully active, without love the being is dead and in spiritual darkness and therefore must also feel tremendously wretched. Yet despite having formerly rejected His love God placed this minutely small spark of love into every human heart and so established contact between Himself and the person, which, however, must also be utilised by the person, because even this spark of love, the part of the divine spirit, does not coerce the human being's will. Nevertheless, with gentle urges it tries to influence this will to practice love, which then can ignite a flame in the person's heart spreading light and at the same time providing the person with strength to change his nature. Therefore it is possible for every human being to obtain light and strength for himself in earthly life, but since free will must not be excluded God's spirit of love remains in the background and does not compel a person into activity which causes his perfection.... on account of which countless people fail to make use of the great gift of grace and thus remain in darkness and weakness from which only activity of love can release the soul....
Amen
TranslatorLicht en kracht zijn het, die u ontbreken omdat u nog onvolmaakt bent. Zonder licht en kracht zult u echter ook niet tot volmaaktheid komen en u mensen zou hopeloos in een ellendige toestand terecht komen wanneer u geen hulp werd verleend en u niet eerst licht en kracht gegeven werden, die het u mogelijk maken de staat van volmaaktheid te bereiken.
U weet dus bij het begin van uw aardse leven niets over de samenhang, over de zin van uw aardse leven en uw opdracht hierin, u bent totaal zonder kennis. Het licht ontbreekt u. En wordt u dit licht gegeven zodat u dus onderwezen wordt over uw aardse taak, dan ontbreekt u toch nog de kracht om de geestelijke volmaaktheid te bereiken, zolang u zich geen kracht verwerft, wat steeds alleen door het werken in liefde gebeuren kan. En om deze kracht te verkrijgen, dus te werken in liefde, ontbreekt u meestal de wil, omdat uw onvolkomen toestand ook een zeer verzwakte wil betekent. Zo is dus uw gesteldheid bij het begin van uw aardse leven, dat u alleen maar gegeven werd om uw onvolmaakte wezen om te vormen tot volmaaktheid.
Uw leven zou zonder enig uitzicht zijn als u niet iets geschonken zou zijn van Gods liefde, die u helpen wil weer tot volmaaktheid te komen: Hij heeft een heel klein vonkje van Zijn oneindige liefdesgeest in u gelegd. Dit liefdesvonkje is deel van Hem, het is onverbrekelijk met Hem verbonden, het is geest van Zijn geest, licht van Zijn eeuwig oerlicht en kracht tegelijk. Dit kleine vonkje is in staat een verandering in u te volbrengen zodat iedere onvolkomenheid verdwijnt en u als een stralend lichtwezen deze aarde zult kunnen verlaten.
Maar voorwaarde is wel dat u zelf dit kleine vonkje doet ontbranden, dat u het voeding geeft opdat het zich kan uitbreiden. Vereist is dat u zich door de goddelijke liefdesgeest in u laat aanzetten tot daden van liefde, want dat is zijn werkzaamheid. Het is de hulp van God, dat deze geestvonk onophoudelijk probeert de mens van binnenuit te beïnvloeden om werken van liefde te verrichten, omdat de liefde gelijk is aan licht en kracht, omdat door liefdewerken zowel het gebrek aan inzicht alsook de krachteloosheid verdwijnt, want de liefde is het enige middel om weer volmaakt te worden zoals het wezen was in het begin.
Geen mens zou zonder deze liefdesvonk in het aardse leven zijn doel bereiken, want het wezen heeft eertijds in vrije wil ieder aanstralen van Gods liefde afgewezen en is tot geen enkele ware liefde meer in staat als erfdeel van hem die God als eerste de liefde opzegde. De mens is dus het eens gevallen wezen dat geloofde te kunnen bestaan zonder te worden aangestraald door de liefde van God. Het kon weliswaar niet meer vergaan, maar de toestand van een gevallen wezen is een geheel andere geworden dan die waarin het oorspronkelijk geschapen was. Want pas de liefde is de leven gevende kracht die voor het wezen een gelukkig makend werkzaam zijn mogelijk maakt, en zonder liefde is het wezen dood en verduisterd van geest en moet daardoor uiterst ongelukkig zijn.
Maar ondanks het afwijzen weleer van Zijn liefde legde Gods liefde en erbarmen dit kleine liefdesvonkje in het hart van ieder mens en maakte zo een verbinding van zich uit naar de mens. Deze dient nu echter van de mens uit benut te worden, omdat ook dit liefdesvonkje, het aandeel van de goddelijke geest, geen dwang uitoefent op de wil van de mens maar toch door een zacht aansporen juist die wil probeert te beïnvloeden liefde te betrachten. En daardoor kan dan in het hart van de mens een vlam aanwakkeren die licht verspreidt en ook tegelijk kracht overbrengt om zijn wezen te veranderen.
Daarom is het voor ieder mens mogelijk zich in het aardse leven licht en kracht te verschaffen. Daar echter de vrije wil niet mag worden uitgeschakeld, houdt Gods liefdesgeest zich in en dwingt de mens niet te doen wat leidt tot zijn voltooiing, om welke reden ontelbare mensen geen gebruik maken van het grote genadegeschenk en daarom in duisternis en krachteloosheid blijven, waarvan alleen daden van liefde de ziel kunnen bevrijden.
Amen
Translator