• Back

The soul's change of abode.... Death of the body....

The soul's change of abode.... Death of the body....The soul is your actual Self which is immortal, which merely changes its abode after the death of the body, which has concluded its earthly progress in order to continue maturing in other spheres if it does not stay in opposition to Me and thus descend into the abyss. Hence the thought that you don't have to fear death should make you very happy, that you will live although you have to leave this earth.... and that this life is far more pleasant and joyful than earthly life as a human being could ever be. You should look forward with cheerful anticipation to the day when your external cover will be taken from your real Self, when all heaviness will fall away from you and you will be able to easily and light-heartedly lift yourselves up into your true home, which truly offers you inconceivable splendours. You should rejoice at the fact that there is no death for you because your soul will merely experience a change of abode which can make it infinitely happy....

Why do you therefore fear death or anticipate the end of your earthly life with unease? Why has death become a horror for you humans, why does it trigger in you a feeling of fear when, in reality, it is just a transition into another sphere after all? Because you unconsciously sense that you did not live your earthly life correctly, and because your soul is not acquiring the light which would take all its fear away.... For a person who complies with My commandments of love, who thus lives on earth in accordance with My will, has no fear of death but yearns to shed his earthly cover because he longs for his true home, because love has kindled a bright light in him and, looking ahead, he also knows himself to be near to Me, where no suffering and pain, no affliction can touch him, where he feels sheltered by My love.... All people could have this blissful certainty, that they will exchange a sorrowful and difficult existence for this feeling of security when they depart from this earth, if only they would live their earthly life with this aim in mind.... if they would always follow their inner voice which clearly informs them of My will.... if they would already on earth enter into the right relationship with Me, their God and Father of eternity. The thought that their existence ends with the body's death is already the best evidence that the person's way of life does not correspond to My will, for this idea comes from the opposing spirit's influence wanting to prevent people from gaining correct realisation and therefore also constantly increasing their desire to enjoy earthly existence to the full.... for these people do not believe in the immortality of their soul, they impose on it the same restrictions as is the fate of the external frame....

And thus they try to savour earthly life in every way, only ever considering their body but not their soul which, after physical death, has to accept a rather uncertain fate, which will be unable to experience the splendours of its true home, since due to its imperfect disposition it cannot find admission to the spheres where inconceivable beatitudes await it. Although it is still possible for the soul to detach itself from the abyss and enter into higher spheres, it nevertheless requires far more effort and exertion than on earth and will be impossible without help, yet even then the soul will have to muster its own will, which is far easier on earth. The Self cannot cease to exist but it creates its own fate of blissfulness or agony.... and only when people no longer consider their body as being 'alive' but learn to recognise the soul within the body as their actual Self, only when they learn to believe in the immortality of their soul, will they live more responsibly on earth and then no longer fear death either, which only concerns the earthly body but not its indwelling soul. Then they will live in accordance with His will and long for the hour when the soul will be allowed to leave its external cover in order to then enter the kingdom which is its true home....

Amen

De ziel wisselt van verblijfplaats - De dood van het lichaam

De ziel is uw eigenlijke ik dat onvergankelijk is en dat alleen van verblijfplaats wisselt bij de dood van het lichaam dat de gang over de aarde beëindigd heeft, om in een andere sfeer weer verder te rijpen - als de ziel niet volhardt in verzet tegen Mij, daar ze anders in de diepte zinkt. Deze gedachte zou u dus moeten verblijden, dat u geen dood te vrezen hebt, dat u voortleeft ofschoon u de aarde verlaten moet, en dat dit leven heel wat mooier en vreugdebrengender is dan het aardse leven voor u ooit kan zijn. U zou vol goede hoop de dag tegemoet moeten zien waarop uw uiterlijk omhulsel van uw eigenlijke ik wordt afgenomen, waarop al het zware van u afvalt en u zich gemakkelijk en onbekommerd kunt bewegen en kunt opgaan in uw ware vaderland, dat u waarlijk heerlijkheden biedt waar u geen voorstelling van hebt. U zou moeten jubelen en juichen dat er voor u geen dood meer is, omdat uw ziel alleen maar een verandering van verblijfplaats ervaart die haar oneindig verblijden kan.

Waarom vreest u dus de dood of ziet u met een gevoel van onbehagen het einde van uw aardse leven tegemoet? Waarom is voor u mensen de dood tot een verschrikking geworden? Waarom roept hij bij u een gevoel van angst op, terwijl hij toch in waarheid slechts een overgang is naar een andere sfeer? Het is omdat u onbewust voelt dat u niet juist leeft op aarde, omdat uw ziel zich niet dat licht verschaft dat elke vrees van haar zou wegnemen. Want een mens die mijn geboden van liefde vervult, die dus naar mijn wil op de aarde leeft, ondervindt geen vrees voor de dood. Hij verlangt ernaar zijn aards omhulsel kwijt te raken, omdat hij een verlangen heeft naar zijn ware vaderland. Want de liefde heeft in hem een helder licht ontstoken en vooruitblikkend weet hij zich al in mijn nabijheid waar hem geen leed en geen pijn, geen droefheid meer overkomen kan, waar hij zich geborgen voelt in mijn liefde. En deze gelukzalige zekerheid zouden alle mensen kunnen hebben, dat zij een moeilijk bestaan vol leed, bij hun sterven verwisselen voor die geborgenheid. Als zij maar met dat doel voor ogen hun aardse leven zouden willen afleggen, als zij steeds de innerlijke stem zouden volgen die hun duidelijk mijn wil te kennen geeft. Als zij al op aarde de juiste verhouding zouden willen aangaan met Mij, hun God en Vader van eeuwigheid. De gedachte dat met de lichamelijke dood alles uit is, is reeds het beste bewijs dat de levenswandel van de mens niet naar mijn wil is. Want deze gedachte is ingegeven door de vijandige geest die de mensen verhinderen wil tot het ware inzicht te komen, en die daarom ook het verlangen naar een bestaan vol van aards genot steeds weer vergroot. Want die mensen geloven niet aan de onvergankelijkheid van hun ik. Zij stellen het dezelfde begrenzing die ook voor het uiterlijk omhulsel bestaat.

Daarom trachten zij van het aardse leven volop te genieten op alle mogelijke manieren, steeds maar denkend aan hun lichaam, maar niet aan hun ziel die dan na de lichamelijke dood een zeer twijfelachtig lot op zich moet nemen en van de heerlijkheden van haar ware vaderland niets kan beleven. Want vanwege haar gebrekkige invulling, kan zij in zulke sferen waar haar onvermoede zaligheden wachten niet opgenomen worden. Wel is het haar ook dan nog mogelijk zich uit de diepte los te maken en in hogere sferen binnen te gaan, maar dat vereist veel meer overwinning en inspanning dan op aarde en kan zonder hulp niet geschieden. Maar ook dan moet de ziel zelf daartoe de wil opbrengen, wat op aarde veel gemakkelijker is. Het ik kan niet vergaan, maar het schept zichzelf het lot in gelukzaligheid of ellende. En pas wanneer de mensen niet hun lichaam als het levende beschouwen maar de in het lichaam uitgestorte ziel als het eigenlijke ik leren zien, zullen zij meer bewust van hun verantwoordelijkheid op aarde leven. En dan zullen zij ook de dood niet meer vrezen, die alleen het aardse lichaam maar niet de in hem wonende ziel betreft. Dan zullen zij naar mijn wil leven en naar het uur verlangen waarin de ziel zich los mag maken van haar uiterlijk omhulsel om het rijk te kunnen binnengaan dat hun ware vaderland is.

Amen