• Back

Transformation from death to life.... helper Jesus Christ....

Through God's strength you must attain life even though you are still in deepest darkness, in a state of death, for it awakens everything that is dead to life. But the fact that God's strength touches you is necessary for the time being, for it can only touch you when you allow this touch. Even in the state of death your will is not determined.... This applies to the being which has already regained ego consciousness.... i.e. the human being.... and also for the being which, after its earthly change, entered the kingdom of the beyond in an immature state and then sank into the abyss.... whose abode is therefore the dark kingdom of God's adversary. But as long as this being still has its ego-consciousness, as long as it is still aware of its existence, it still has the possibility to change its dead state. It can come back to life if it allows itself to be touched by God's strength. But because its will is free, there is an equally great danger that it will not give up its resistance to God's illumination of love. Then it will sink deeper and deeper, its spiritual substance will harden, it will lose its self-awareness and will be banished again into works of creation.... And in order to avert the fate of the new banishment, in order to protect as many beings as possible from it, those souls of darkness are constantly influenced. A work of redemption of such great magnitude is underway as has never taken place before in the spiritual kingdom. God's love seeks to save what can still be saved, and the work of redemption is carried out by the beings of light with such a loving heart that it is not without success. Again and again messengers of light approach the dark beings but they do not appear in their radiant light but, as it were, adapt themselves to the darkness and, with gentleness and patience, persuade those souls to follow them to where it is less agonizing. And again and again individual souls detach themselves from their surroundings, even if reluctantly at first, but the love of their saviours already begins to take effect and they leave themselves to their guidance. If only one of these souls can be saved, then the spiritual kingdom will receive one more helper who will continue the work of redeeming the souls with such eagerness that he will never work in vain. For all torments and their cause are now known to him, and therefore he also knows how to touch the unhappy souls properly and also convince them more quickly. The redeeming activity now only consists of informing the souls about Jesus Christ and His work of redemption.... to introduce them to the saviour and redeemer Jesus Christ, to show them that only He can place them into a state of happiness and that He therefore has to be approached. And Jesus Christ Himself supports all efforts to rescue the souls from darkness even before the end by coming to the aid of all who do not completely turn to Him in repulsion. As soon as just one questioning thought arises in the souls about Jesus Christ and His act of salvation, a cross flashes before those souls, at first only like a glimmer which, however, becomes increasingly brighter to finally be clearly visible to them when their thoughts dwell longer on the saviour and redeemer of the world. All these are already grants of strength, but they must not force and are therefore adapted to the behaviour of each individual soul. But inevitably the soul reaches life which only desires to live. And after the state of endless torment in darkness the desire for life will always increase in those souls, and more and more souls will emerge from the darkness when they are called upon by souls wanting to help to follow them. And their guides will always lead them to where they can receive a small light whose benefit they feel, so that they mostly don't want to move away from the light anymore either. And even if their state is still very deficient and worthy of pity, but they have detached themselves from the deepest abyss, and that also means safe ascent, for now they spare no effort, they make good use of even the slightest grant of strength and are in turn ready to help again, and countless souls are preserved from the new banishment, countless souls take the path upwards after an infinitely long time....

Amen

De ommekeer van dood naar leven - De helper Jezus Christus

Door de kracht van God zult u levend moeten worden, ofschoon u zich nog in de diepste duisternis, in de toestand van de dood bevindt, want ze wekt al het dode tot leven. Dat echter de kracht van God u aanraakt is allereerst noodzakelijk, want ze kan u pas dan treffen, wanneer u deze aanraking toelaat. Ook in de toestand van de dood wordt uw wil niet bepaald. Dit geldt voor het wezen dat het zelfbewustzijn al weer heeft teruggekregen - dus de mens - en ook voor het wezen dat na zijn wandel op aarde in onrijpe toestand is binnengegaan in het rijk hierna en dan weggezonken is in de diepte, van wie de verblijfplaats dus het duistere rijk van de tegenstander van God is. Maar zolang dit wezen nog zijn zelfbewustzijn heeft, zolang het zich nog van zijn bestaan bewust is, is er ook voor dit wezen nog de mogelijkheid zijn dode toestand te veranderen. Het kan weer levend worden, wanneer het zich door de kracht van God zal laten treffen.

Omdat echter zijn wil vrij is, bestaat het even grote gevaar dat het zijn weerstand tegen de bestraling door Gods liefde niet opgeeft. Dan zinkt het steeds dieper weg, het verhardt in zijn geestelijke substantie, het verliest zijn zelfbewustzijn en wordt weer opnieuw in de werken van de schepping verbannen. En om het lot van de hernieuwde kluistering af te wenden, om zoveel mogelijk wezens daarvoor te behoeden, wordt er onafgebroken op die zielen van de duisternis ingewerkt.

Er is een verlossingswerk van zo grote omvang gaande, zoals het nooit tevoren in het geestelijke rijk heeft plaatsgevonden. De liefde Gods tracht te redden wat er nog te redden valt. En het verlossingswerk wordt door de lichtwezens uitgevoerd met zulke van liefde vervulde harten, dat dit ook niet zonder resultaat blijft. Steeds weer komen boden van het licht de duistere wezens naderbij, die echter als boden niet in hun stralend licht verschijnen, maar zich als het ware aan de duisternis aanpassen en in zachtmoedigheid en geduld op die zielen inpraten, opdat ze hen daarheen zouden willen volgen waar het minder kwellend is. En steeds weer maken enkele zielen zich los uit hun omgeving, al is het in het begin met tegenzin. Maar de liefde van hun redders begint al te werken en ze vertrouwen zich toe aan hun leiding. Lukt het nu slechts één van deze zielen te redden, dan komt daar voor het geestelijke rijk weer een helper meer uit voort, die nu het verlossingswerk bij de zielen voortzet en wel met een ijver zodat hij nooit vergeefse arbeid verricht. Want hem zijn alle kwellingen en de oorzaak ervan nu bekend. En hij weet daarom ook de ongelukkige zielen juist aan te pakken en ze ook sneller te overtuigen.

De verlossende arbeid nu bestaat alleen daarin, de zielen in kennis te stellen van Jezus Christus en Zijn verlossingswerk. Hun de Heiland en Redder Jezus Christus naderbij te brengen. Hun bekend te maken dat alleen Hij hen in een staat van blijdschap kan verplaatsen en dat Hij erom moet worden gevraagd. En Jezus Christus zelf ondersteunt alle inspanningen met betrekking tot de redding van de zielen uit de duisternis nog voor het einde, doordat Hij allen te hulp komt die zich niet geheel afwijzend tegenover Hem opstellen. Zodra er in de zielen maar een vragende gedachte over Jezus Christus en Zijn verlossingswerk opkomt, flitst er voor de zielen een kruis op, eerst slechts als een zwak schijnsel, maar dan steeds helderder, om uiteindelijk duidelijk zichtbaar voor hen te zijn, wanneer hun gedachten langer blijven stilstaan bij de Heiland en Verlosser van de wereld. Dit zijn allemaal al schenkingen van kracht, die echter geen dwang mogen uitoefenen en daarom aangepast zijn aan het gedrag van elke afzonderlijke ziel.

Maar onherroepelijk komt de ziel tot leven die maar begeert te leven. En na de toestand van eindeloze kwelling in de duisternis, wordt het verlangen naar leven bij die zielen steeds groter. En steeds meer zielen ontstijgen de duisternis wanneer ze door zielen die willen helpen worden aangemaand hen te volgen. En hun leiders zullen hen steeds daarheen leiden waar ze een klein lichtje kunnen ontvangen, waarvan ze de weldaad voelen zodat ze zich meestal ook niet meer van het licht willen verwijderen. En al is nu ook hun toestand nog zeer gebrekkig en beklagenswaardig, ze hebben zich daarentegen losgemaakt van de diepste afgrond en dat betekent ook een zekere klim omhoog. Want nu schuwen ze geen moeite. Ze benutten ook de geringste gave van kracht juist en zijn van hun kant weer tot hulp bereid. En ontelbare zielen blijven voor de hernieuwde kluistering behoed, ontelbare zielen nemen na eindeloos lange tijd de weg naar boven.

Amen