• Back

Friendship of the lord.... prematurely call-up....

How lonely you humans are without Me, even though you can list many earthly friends.... They can leave you every hour, they can be called away every hour and leave you alone, and no-one can guarantee you that he will be there to help you when you need him. For these friends of yours are people who are not yet perfect and therefore can also fail.... But if you have chosen Me as your friend and brother, if you have joined Me, then you can also safely count on Me in every adversity and distress, for I will never leave you, I will never leave you or stand idly by if you get into trouble. You can be called immeasurably rich if you have gained My friendship, which is extremely easy if only you want this friendship, if it is your desire to surrender to Me with all your love. For I, too, long for you and therefore immediately come to meet you when I recognize your will. An earthly path without Me will never lead to success, and even if you are granted a regular earthly life with apparent success.... But the soul gains nothing during its earthly life, and this has therefore been lived in vain. This is why I say: How lonely you humans are without Me, because I thereby describe the soul's fate, which has no-one at its side to help it to perfection. If only all people would at least make an attempt to entrust themselves to their God and creator, their father from eternity, to give Him a place in their hearts and to let Him advise them as a friend and brother.... But where faith in Me is lacking or where faith is only a dead one, I am not remembered there and My help is not utilized either, but earthly life is consciously lived out with a self-assurance which clearly indicates by whom people are dominated. And their souls remain lonely because the worldly friends cannot give it what it needs. A life without Me cannot lead to the aim, and therefore I very often end a person's earthly progress prematurely in order to still give him the opportunity to progress one step further in the kingdom of the beyond, which is also still questionable but nevertheless possible.... And before the end of this earth My mercy still has to inflict many a wound which can contribute to a healing of the sick soul, be it through a sudden call-up of this or also through hardship and suffering of a different kind which can already have an educative effect on the human being in earthly life.... I have to put them into such hardship that they look around for a helper in order to then approach them Myself, in order to then be recognized by them as a friend and brother to Whom they now entrust themselves unconditionally. A life without Me is an empty run.... and it will therefore mostly be accompanied by earthly success, because My adversary can work where My presence is excluded. But I try to approach every person, and therefore every person will also have to struggle unusually at times and experience failure, and then I expect his attention to Me.... If this is in vain then My adversary will be at work again and the distance from Me will constantly increase.... The soul becomes increasingly more wretched and My mercy then often releases it from its shell, and then the struggle for this soul begins in the beyond so that it will recognize its loneliness and wretched state there and now turn to the one Who alone can help it.... But one day its remorse will be very great when it realizes how little earthly life was of use to it and how little it achieved because it did not let Me walk beside it, Who truly would have guided it correctly....

Amen

Vrienschap van de HEER Het voortijdig wegroepen

Hoe eenzaam bent u, mensen zonder MIJ, ofschoon u van de aardse vrienden er vele zult kunnen opsommen. Ze kunnen u elk uur verlaten, ze kunnen elk ogenblik worden weggeroepen en u alleen achterlaten en niemand kan u de zekerheid geven dat hij klaar staat u hulp te bieden, wanneer u hem nodig hebt. Want deze vrienden van u zijn mensen die nog niet volmaakt zijn en daarom ook tekort kunnen schieten. Hebt u echter MIJ uitgekozen uw Vriend en Broeder te zijn, heeft u zich bij MIJ aangesloten, dan zult u ook zeker in elke nood en benauwenis op MIJ kunnen rekenen, want IK zal u nooit verlaten, nooit zal IK van u weggaan of werkeloos toezien, als u in nood komt. U bent onmetelijk rijk te noemen als u Mijn vriendschap voor uzelf hebt verworven, wat uitermate makkelijk is wanneer u maar deze vriendschap wilt, wanneer het uw verlangen is u in algehele liefde aan MIJ over te geven. Want ook IK verlang naar u en kom u daarom dadelijk tegemoet, wanneer IK deze wil van u zie.

Een weg over de aarde zal zonder MIJ nooit een succes worden, ook al is u aards een geregeld leven met schijnbaar succes beschoren. Maar de ziel verkrijgt niets gedurende haar leven op aarde en daarom is dit tevergeefs geleefd. Daarom zeg IK: Hoe eenzaam bent u, mensen zonder MIJ, omdat IK daarmee het lot van de ziel, die door niemand terzijde wordt gestaan en haar helpt volmaakt te worden, beschrijf. Zouden toch alle mensen minstens een poging willen doen zich aan hun GOD en Schepper, hun VADER van eeuwigheid, toe te vertrouwen, HEM een plaats in hun hart te geven en zich door HEM als Vriend en Broeder raad te laten geven. Maar waar het geloof aan MIJ ontbreekt of het geloof slechts een dood geloof is, daar wordt niet aan MIJ gedacht en ook wordt er geen beroep gedaan op Mijn hulp, maar van het aardse leven wordt bewust ten volle genoten in een zelfverzekerdheid die duidelijk karakteriseert door wie de mensen worden beheerst. En hun ziel blijft eenzaam, omdat de vrienden in de wereld haar niet dat kunnen geven wat ze nodig heeft.

Een leven zonder MIJ kan niet naar het doel leiden en daarom beëindig IK heel vaak voortijdig de gang over de aarde van een mens, om hem in het rijk hierna nog de mogelijkheid te geven, een stap verder te komen, wat weliswaar ook nog de vraag is, maar toch nog mogelijk. En vóór het einde van deze aarde moet Mijn Barmhartigheid nog zo vele wonden slaan, wat kan bijdragen tot de genezing van de zieke ziel, hetzij door een plotseling wegroepen van deze of door noden en lijden van andere aard, die al in het aardse leven opvoedend van invloed op de mensen kunnen zijn, IK moet hen in zulke moeilijkheden brengen, dat ze omzien naar een Helper om dan Zelf dichter bij hen te komen, om dan door hen als Vriend en Broeder te worden herkend, aan Wie ze zich nu onvoorwaardelijk toevertrouwen. Een leven zonder MIJ is een nutteloos leven en zal daarom meestal samen gaan met aards succes, omdat Mijn tegenstander daar kan werken waar Mijn tegenwoordigheid is uitgesloten.

Maar IK probeer bij ieder mens dichterbij te komen en daarom zal ook ieder mens af en toe ongewoon moeten strijden en mislukkingen hebben te boeken, en dan verwacht IK dat hij zich tot MIJ wendt. Is dit tevergeefs, dan is ook Mijn tegenstander weer aan het werk en de verwijdering van MIJ wordt steeds groter. De ziel wordt steeds beklagenswaardiger en Mijn Erbarming bevrijdt haar dan dikwijls van haar omhulsel en dan begint er in het hiernamaals het worstelen om deze ziel, dat ze daar haar eenzaamheid en ellendige toestand inziet en zich nu tot HEM wendt DIE alleen haar kan helpen. Maar haar berouw zal eens heel groot zijn, wanneer ze inziet hoe weinig ze het aardse leven heeft benut en hoe weinig ze heeft bereikt, omdat ze MIJ DIE haar waarlijk juist zou hebben geleid, niet naast haar liet gaan.

Amen