People's thinking has become confused. And spiritual adversity has to be understood as meaning that they are without realisation, that they are far removed from the truth and therefore are also distant from Me, because they live without love, since love inevitably unites them with Me and the truth. How else could they be helped if not through constantly admonishing and motivating them to love.... But they cannot be commanded to love, it can only be presented to them as the most important commandment which has to be fulfilled without fail if the human being wants to reach his goal on earth. The human being has to know that he will not even move one step forward without love, yet it cannot be forcibly demanded or it would not be love, at best it would just be an act intending to feign love.
You humans should not forget that love is something divine, and that I gave you the commandment of love in order to show you the path towards the deification of your nature.... But by no means will I ever exercise the least amount of compulsion on you which, however, is implied in the true sense of the word 'commandment'. And thus I allow you to decide everything, you may exercise self-determination; I can only instruct you such that you will take the right path of your own accord.... And therefore I constantly endeavour to guide people into right thinking, to instruct them correctly, to convey My Word to them through servants who are wholeheartedly devoted to Me, to explain the pros and cons of everything so that they themselves will make the right decision and carry out what will lead them to the goal.... so that they will live a life of love and become again what they had been in the beginning. Yet I meet with unyielding resistance.... People don't accept My loving instructions, their thinking is so confused that they are no longer capable of understanding simple, clear information about the correlations.... and neither do they want to understand them....
My loving Words bypass their ears and don't reach their hearts, therefore the strength of My Word can no longer be effective on people.... The spiritual adversity is huge because people's will has to remain free and they are no longer motivated from within; they have no desire for correct explanations, they are comfortable in their spiritual darkness, they don't desire any light.... and if the light comes to them they won't let its rays enter their hearts, they turn away and towards deceptive lights which flare up everywhere along the path.... And full of compassion I look upon My living creations unto which I would like to bestow happiness and who will not accept anything from My hands. I see them wander about, each one on other paths but not entering the path which indeed leads uphill, but with certainty towards Me.... I also see those who are looking for Me but who will not accept advice where I can be found, who have to travel many paths before they will find the right one.... I would like to spare all of them their wasted journeys, I would like to make their ascent to Me easier, I would like to provide everyone with a guide....
Yet I can only ever call to them with enticing Words: Come to Me, all ye that labour, and are heavily laden, and I will give you rest.... I can only call but not force them to take the right path.... They don't listen to My call of love because they can't recognise My voice as long as they are without love. And this is what I describe as spiritual adversity, the fact that there is indeed help and that it is more than abundantly bestowed upon you by Me, but that you humans don't want to accept it and therefore determine the end yourselves which you are approaching; I Am able to help you, I also want to help you but you yourselves have to want to be helped.... For your will is free and shall forever determine your fate....
Amen
TranslatorHet denken van de mensen is verward geworden. En dit is onder geestelijke nood te verstaan, dat zij zonder inzicht zijn, dat zij ver van de waarheid afstaan en daarom ook ver van MIJ zijn, omdat zij zonder liefde leven, want de liefde bindt hen onherroepelijk met MIJ en de waarheid aaneen.
Hoe zouden ze dus anders geholpen kunnen worden, dan dat zij altijd weer tot liefde gemaand en aangezet worden. De liefde kan hun echter niet gegeven worden maar kan hun alleen als het voornaamste gebod worden voorgesteld - dat absoluut vervuld moet worden, wil de mens zijn doel op aarde bereiken. De mens moet weten dat hij zonder liefde geen stap vooruit komt, maar door dwang kan ze niet van hem worden geëist, omdat het dan geen liefde zou zijn - maar in het gunstigste geval een handelwijze die liefde moet voorwenden. U, mensen mag niet vergeten dat de liefde iets goddelijks is. Dat IK u dus daarom het gebod van de liefde gaf, om u de weg te wijzen uw wezen te vergoddelijken. Maar in geen geval oefen IK de geringste dwang op u uit, wat echter een "gebod" in de zin van het woord zou betekenen. En zo liet IK u in alles vrij, u mag over uzelf beslissen. IK kan u alleen door onderrichtingen zo ver brengen dat u uit uzelf de juiste weg inslaat.
Daarom ben IK onophoudelijk bezig de mensen in het juiste denken binnen te leiden, ze juist te onderrichten, hun Mijn Woord te zenden door dienaren die MIJ geheel en al zijn toegedaan, hun opheldering te geven over al het voor en tegen, opdat zij uit zichzelf dan de juiste beslissing nemen en dat doen wat tot het doel leidt - opdat zij in de liefde leven en weer worden, wat zij in het allereerste begin waren. Maar IK stuit op harde weerstand. De mensen nemen Mijn liefdevolle onderrichtingen niet aan. Zij denken zo verward dat zij het eenvoudige vanzelfsprekende weten over de samenhang van alles niet meer begrijpen kunnen - en zij hebben daartoe ook de wil niet. Mijn liefdevolle Woorden sterven weg aan hun oor en dringen niet in het hart, en de kracht van Mijn Woord kan niet werkzaam worden bij de mensen.
De geestelijke nood is reusachtig groot, omdat de wil van de mensen vrij moet blijven en zij zelf de innerlijke drang niet meer hebben. Ze hebben geen verlangen naar ware opheldering, ze voelen zich op hun gemak in hun geestelijke duisternis, ze wensen geen licht. En komt het licht tot hen, dan laten zij zijn stralen niet binnendringen in hun hart, ze wenden zich af en keren zich naar de dwaallichten toe die overal langs de weg opflitsen. En IK zie vol erbarmen neer op Mijn schepselen, die IK gelukkig zou willen maken en die niets aannemen uit Mijn Hand. IK zie hoe zij verloren lopen, ieder op een ander pad, maar niet gaand over de weg die wel bergopwaarts - maar zeker naar MIJ voert. IK zie ook hen die MIJ zoeken maar zich niet laten raden waar IK te vinden ben, die vele wegen moeten gaan voordat zij op de juiste weg uitkomen.
IK zou hun allen graag die vergeefse wegen willen besparen. IK zou hun graag de weg tot MIJ makkelijk willen maken, IK zou graag een ieder een leider als gezelschap mee willen geven. Maar IK kan hen altijd alleen maar met Mijn lokkende Stem toeroepen: "Kom tot MIJ, allen die uitgeput bent en onder lasten gebukt, IK wil u verkwikken". IK kan alleen roepen, hen echter niet dwingen de juiste weg te gaan. Maar naar de roepende Stem van Mijn Liefde luisteren zij niet, omdat ze Mijn Stem niet herkennen zolang ze zonder liefde zijn. En dat is wat IK als geestelijke nood aanduid. Dat er wel hulp is, dat u, mensen deze hulp echter niet wilt aannemen en zodoende zelf het einde bepaalt dat u tegemoet gaat. IK kan u helpen, IK wil u ook helpen, maar u moet u ook willen laten helpen. Want uw wil is vrij en zal eeuwig uw lot bepalen .
Amen
Translator