I want to teach you what you want to have clarified, for I want you to have the correct information first before you instruct your fellow human beings, which is the task of those of you who want to serve Me. I want you to understand everything yourselves before you pass your knowledge on, for the other person is frequently not very patient, he desires an explanation, especially when he has doubts, and then you should also be able to provide it informatively. The problem of God's human manifestation in Jesus gives rise to most questions, because so far it has been explained such that it causes increasingly more confusion instead of illumination. My earthly existence as a human being did not differ in any way from that of other people, I just gave room to the development of love in My heart where others increased their selfish love and instead of 'giving' they 'desired'.
The spark of love smoulders in every human being's heart, but it can ignite into a bright flame just as it can be smothered. This, however, also differentiates people from each other, for love leaves its mark of divinity on everyone, whereas selfish love is My adversary's image who exalted himself and thus fell. Love is therefore the Divine in the human being, which appears only as a very tiny spark at the start of earthly life but has the capacity to expand infinitely. The spark of love was already recognisable in the infant Jesus because a soul of light had embodied itself in the child, which indeed had left all of God's glories behind in the spiritual kingdom yet not its love, and this strength of love expressed itself at times when the spiritual spark made contact with the eternal Father-Spirit, which happens with every loving child, but in Jesus it was intended to be obvious to people so that they would believe in the Divinity of the child Jesus. The working of the spirit is not prevented in an infant like that, it just rarely, if ever, surfaces because the human being's intellect and free will first have to strive for the working of My spirit themselves, which only consciously happens when he is old enough to make use of the intellect and will in freedom of thought.
The explanation for the miracles of the child Jesus, for the unusual events, can only be found in the high degree of love, for Jesus' soul came from above, it was a soul of light and love which was then wrapped in a human form and also prevented from its hitherto unrestricted work and activity in order to do justice to its human external form. The infant Jesus possessed a high degree of love.... yet the earthly-human nature asserted itself too.... the world, that is, My and His adversary also exercised his influence on this earthly-human nature since he was allowed to do so for the sake of the test of will. And then My spirit remained silent, for even the human being Jesus had to take this test of will, and the work of His soul's deification had to take place under the same conditions as with every other human being, albeit due to His love My spirit was and remained in Him.
Yet the highest degree of love had to be attained by the human being Jesus' own will.... and therefore My spirit withdrew during these years, it did not insist and impel Him, it allowed the human being Jesus complete freedom until, as a result of His intensified love, the ever increasing abundance of My spirit manifested itself as wisdom and might.... as outstanding knowledge and miracle-working. The human being Jesus had been chosen for this mission since eternity. A supreme being of light descended to earth; one of My children, living in magnificence, started His earthly progress, and thus this soul already had to permeate the earthly form of the infant Jesus, and everything remarkable in His youth was entirely natural and understandable, yet for people living in darkness equally incomprehensible, and so a cover was spread across the radiant light in later years and the actual mission began.... the deification of an earthly human being by means of love. I was indeed at all times able to work through My spirit in the human being Jesus, for all conditions to do so were given; yet for the sake of Jesus' mission everything divinely-spiritual withdrew, and this mission was accomplished by Him as a human being, Who took His strength entirely from His active love, which was just as difficult for Him to develop as for every other human being, because My adversary truly did not let his influence go to waste since, after all, Jesus' victory meant the adversary's defeat. But My adversary was unable to affect Jesus' free will, and this was wholly and completely aimed in My direction. And therefore He succeeded in accomplishing the work, for His will arose from His love for Me.... Love, however, is the strength which is stronger than death and therefore He also defeated the one who had brought death into the world.... Love was victorious and will remain so eternally....
Amen
TranslatorHetgeen waarover u opheldering verlangt, wil Ik u in onderrichten. Want Ik wil dat u eerst een juist weten zult bezitten, voordat u uw medemensen onderricht, wat de taak is van u die Mij zult willen dienen. Ik wil dat voor uzelf alles begrijpelijk is, voordat u uw weten doorgeeft. Want de medemens is vaak niet zo geduldig. Hij wenst opheldering, in het bijzonder wanneer hij twijfelt, en deze opheldering moet u hem dan ook kunnen geven. Het vraagstuk van de menswording Gods in Jezus is aanleiding voor de meeste vragen en wel omdat het tot nu toe op zo'n manier werd uitgelegd, dat er alleen maar steeds meer verwarring ontstond, in plaats van helderheid. Mijn bestaan op aarde als mens onderscheidde zich op geen enkele wijze van dat van een ander mens, behalve dat Ik in mijn hart de liefde ruimte gaf om zich te ontplooien, terwijl anderen hun eigenliefde vergrootten en "begeerden", in plaats van te "geven".
De liefdesvonk gloeit zwak in het hart van ieder mens. Hij kan echter oplaaien tot een heldere vlam, evenals hij ook verstikt kan worden. Maar daardoor onderscheiden de mensen zich ook van elkaar, want de liefde drukt op ieder de stempel van de goddelijkheid, terwijl de eigenliefde het evenbeeld is van mijn tegenstander, die zich zelf verhief en daardoor viel. De liefde is dus het goddelijke in de mens, dat zich slechts als een klein vonkje openbaart bij het begin van het aardse leven, maar eindeloos kan groeien. Het liefdesvonkje was in het kindje Jezus al te herkennen, omdat een lichtziel zich in het kind had belichaamd, die wel alle heerlijkheden Gods achterliet in het geestelijke rijk, maar nochtans niet van haar liefde afzag. En de kracht van deze liefde uitte zich soms ook, wanneer dus de geestvonk met de geest van de Vader van eeuwigheid in verbinding trad, wat bij ieder liefdevol kind gebeurt. Maar in Jezus moest dit voor de mensen openlijk te zien zijn opdat ze geloofden in de goddelijkheid van het kind Jezus. Het werkzaam zijn van de geest wordt in zo'n kindje niet belet, alleen komt het niet of slechts zelden tevoorschijn, omdat het verstand en de vrije wil van de mens eerst zelf het werkzaam zijn van mijn geest in zich moet nastreven, wat pas bewust gebeurt in de jaren waarin hij het verstand en de wil kan gebruiken in vrijheid van denken.
De verklaring voor de wonderen van het kind Jezus, voor de uitzonderlijke gebeurtenissen, is alleen maar te vinden in de hoge graad van liefde, omdat de ziel van Jezus van boven was, een ziel van licht en liefde die nu in een menselijke vorm gehuld werd. En ze werd ook gehinderd in haar tot nu toe onbeperkt scheppen en werkzaam zijn, opdat ze zich kon aanpassen aan de menselijke uiterlijke vorm. De liefde was in hoge mate in het kindje Jezus aanwezig, maar ook het aards-menselijke drong zich op, de wereld. Dat wil zeggen: Mijn en Zijn tegenstander oefende zijn invloed uit op dit aards-menselijke, omdat hem dit vanwege de beproeving van de wil was toegestaan. En mijn geest hield zich nu stil, want ook de mens Jezus moest deze wilsproef afleggen en het werk van de vergoddelijking van Zijn ziel moest onder dezelfde voorwaarden plaats vinden als bij ieder ander mens, hoewel mijn geest in Hem was en bleef door Zijn liefde.
Maar de hoogste graad van liefde moest de mens Jezus bereiken door eigen wil. En daarom trok mijn geest zich gedurende deze jaren terug. Hij spoorde niet aan en drong niet bij Hem aan. Hij liet de mens Jezus de volledige vrijheid, tot dan de door Zijn toegenomen liefde steeds meer toenemende volheid van mijn geest zich openbaarde als wijsheid en macht, als buitengewoon groot en diep weten en als wonderwerken. De mens Jezus was van eeuwigheid uitgekozen voor deze missie. Een hoogste lichtwezen daalde af naar de aarde. Een van mijn in gelukzaligheid levende kinderen begon Zijn gang over de aarde en dus moest deze ziel de aardse vorm van het kind Jezus reeds doorstralen. En al het ongewone van Zijn jeugd was heel natuurlijk en begrijpelijk, maar voor de in de duisternis levende mensen precies zo onbegrijpelijk en daarom werd in latere jaren het stralende licht met een omhulsel bekleed en begon de eigenlijke missie: het vergoddelijken van een aardse mens door de liefde. Weliswaar kon Ik door mijn geest te allen tijde werkzaam zijn in de mens Jezus omdat daar alle vereisten voor aanwezig waren, maar ter wille van de missie van Jezus trad al het goddelijk geestelijke terug en deze missie werd door Hem vervuld als mens, die alle kracht alleen maar uit de in Hem werkzame liefde putte. Deze tot ontplooiing te brengen was voor Hem net zo moeilijk als voor ieder ander mens, omdat mijn tegenstander zijn invloed waarlijk niet ongebruikt liet, want de overwinning van Jezus betekende immers de nederlaag voor de tegenstander. Maar mijn tegenstander kon de vrije wil van Jezus niet aantasten en deze wil was volledig op Mij gericht. En daarom lukte Hem het werk, want Zijn keuze voor Mij had zijn oorsprong in Zijn liefde. De liefde was de kracht die sterker is dan de dood en die daarom ook degene bedwong die de dood in de wereld heeft gebracht. De liefde was overwinnaar en zal het eeuwig blijven.
Amen
Translator