Compare proclamation with translation

Other translations:

Premature recall....

I still have to show great mercy and bestow many favours in order to protect people from the final fall.... I have to recall many people prematurely and approach many in unusual distress, otherwise they would be at the mercy of the one who wants to ruin them. There will be great lamentation on earth, for the people who are still alive do not know that it is an act of grace on My part when I end the lives of those they lament, they do not know that they should thank Me because I Am doing a labour of love for them with merciful love, they do not know that the time will soon be over which is still granted to them.... But I know about every human impulse, I know where the possibility still exists to mature in the kingdom of the beyond, which would then no longer be possible on earth but would certainly result in a fall into the abyss if I let these people live. Believe it, you humans, that I endeavour with love and patience for your souls, believe that I do not condemn but try to save until the end and that I know very well which person is in danger of being lost if I do not throw him the last lifeline.... physical death in order to still be able to awaken to life in the spiritual kingdom.... My love shall never cease and the greater the spiritual hardship of My children on earth the more My love and mercy will manifest itself, even if you humans do not recognise this. I do not want your downfall, I want your ascent, I do not want you to sink into darkness but I want you to enter into the heights of light, and what I can still do for you and your eternal life I shall certainly do in time until the end, even if it appears to you as cruelty because you do not know about the depth of My love which embraces all My living creations. I do not leave you to My adversary without a fight, yet I can only confront him with love and thus also call you away out of love when you only have to expect death on earth, spiritual death, which is so dreadful that I take pity on you and want to protect you from it. You humans will be able to experience My grace and mercy until the end, yet where I confront pure devils this grace and mercy of Mine will also be rejected, and then they will create their own fate, for if I recall these people prematurely they would not be able to ascend in the spiritual kingdom either, because they constantly strive towards the abyss and one day would have to take the path of banishment again, the path through hard matter, which will always be the abode of the spiritual substance, which is completely hardened and requires an infinitely long time until its resistance is broken and it can strive upwards again. This is the irrevocable fate of those who fail on earth, and therefore My mercy and grace shall still try to protect you humans from this fate.... Hence much suffering and hardship will still befall the earth before the end has come....

Amen

Translator
Translated by: Sven Immecke

Het voortijdig weggeroepen worden

Ik moet nog uitermate Barmhartig zijn en vele genaden schenken, om de mensen voor de laatste val te behoeden. Ik moet veel mensen voortijdig wegroepen en vele in ongewone nood naderkomen, daar zij anders aan diegene zouden zijn overgeleverd, die hen wil verderven. Er zal een groot weeklagen zijn op de aarde, want de nog levende mensen weten niet, dat het een daad van genade Mijnerzijds is, wanneer Ik het leven van diegenen beëindig, die ze beklagen. Ze weten niet dat ze Mij zouden moeten danken, omdat Ik in erbarmende Liefde bij hen een werk van Liefde doe. Ze weten niet, dat de tijd spoedig ten einde is, die hen zelf nog is verleend.

Maar Ik ken elk menselijk streven. Ik weet waar nog de mogelijkheid bestaat in het rijk hierna rijp te worden, maar wat dan op aarde niet meer mogelijk zou zijn. Integendeel, er zou met zekerheid een val in de diepte plaats hebben, wanneer Ik die mensen in leven liet. Geloof het, u mensen, dat Ik met Liefde en Geduld Me om uw zielen bekommer. Geloof het, dat Ik niet verdoem, maar daarentegen tracht te redden tot aan het einde en dat Ik erg goed weet welk mens in gevaar is verloren te gaan, wanneer Ik hem niet het laatste noodanker toewerp: de lichamelijke dood, om in het geestelijke rijk nog te kunnen ontwaken ten leven. Mijn Liefde houdt nooit op en hoe groter de geestelijke nood van Mijn kinderen op aarde is, des te meer wordt Mijn Liefde en Barmhartigheid zichtbaar, ook wanneer u, mensen, dit niet beseft.

Ik wil uw ondergang niet, Ik wil uw vooruitgang. Ik wil niet, dat u in duisternis wegzinkt, maar Ik wil, dat u stralende hoogten binnengaat en wat Ik nog kan doen voor u en uw eeuwig leven, dat doe Ik waarlijk in de tijd tot aan het einde, ofschoon het u als wreedheid voorkomt, omdat u niet op de hoogte bent van de diepte van Mijn Liefde, Die al Mijn schepselen omvat. Ik laat u niet zonder strijd over aan Mijn tegenstander, maar alleen met Liefde kan Ik tegen hem optreden en dus ook uit Liefde u wegroepen, wanneer u op aarde alleen nog de dood hebt te verwachten, de geestelijke dood, die zo verschrikkelijk is, dat het Mij medelijden inboezemt en Ik u daarvoor behoeden wil.

Mijn genade en Barmhartigheid zult u, mensen, kunnen ondervinden tot aan het einde, maar waar Ik echte duivels tegemoet treed, wordt ook deze genade en Barmhartigheid van Mij afgewezen en dan scheppen ze zichzelf hun lot, want als Ik deze mensen voortijdig wegroep, zou er voor hen ook in het geestelijke rijk geen vooruitgang mogelijk zijn, omdat ze ononderbroken op de diepte afstevenen en eenmaal toch weer de weg zouden moeten gaan van verbanning, de weg door de harde materie, die steeds de verblijfplaats zal zijn van het geestelijke, dat geheel verhard is en eindeloos lange tijd nodig heeft tot zijn weerstand is gebroken en het weer streven kan opwaarts te gaan. Dit is onherroepelijk het lot van hen, die op aarde falen en daarom wil Mijn Barmhartigheid en genade u, mensen, nog proberen te behoeden voor dit lot. Daarom zal er nog veel leed en nood over de aarde gaan, voor het einde is gekomen.

Amen

Translator
Translated by: Gerard F. Kotte