• Back

Love has accomplished the act of salvation....

I died for you on the cross. My love for you was boundless and enflamed in the man Jesus to a strenght, which caused the deification of His soul, a condition, which lifted Him above the human earthly sphere and He became one with Me.... Only such a strong love was able to bring a sacrifice on the cross, because otherwise He could not have withstood as a human being, if not the strength of love would have strengthened Him. He died on the cross as a man, and yet I was Myself, Who sacrificed himself on the cross for you people, but the man Jesus remained in love, until He gave up His spirit.... The love made the sacrifice, and the love I was self.... This is also a mystery and will remain, as long as the earth exists and you people judge the act of salvation with earthly directed senses.... The man Jesus died on the cross.... I Myself came to earth, to redeem you.... An apparent contradiction, and yet it is the truth, that is unknowable as long as you humans can not understand, that I Myself am love.... that love is the original substance of the eternal Godhead and that therefore love has done this work, which should redeem the humanity from the sin. But love was in the man Jesus, therefore a man died the death on the cross.... but that this man was divine, that proved the excess of His sufferings, which He did not previously succumb.... His love for mankind was so deep, that He desired to suffer, in order to help them.... He has taken a superhuman degree of suffering upon Himself, which alone was enough, to take the viability from a human body, but His strength of love kept this body alive so long, until His enemies had increased Him, until they had nailed Him to the cross, until the highest point of His suffering was reached. He wanted the people let perform the atrocities, to whom My opponent drove them, also to show him, that the power of God’s son extended even after the death, that He was Lord over the death....

All mankind should take note of His death, so they wanted to be saved.... Until the end He was connected with Me, the Father, by His love, but His anxious soul did not recognize Me longer, the fearful soul sought Me out beside itself, and Jesus therefore cried out the words: “My God, My God, why have You forsaken Me?“ The powerful deity only had withdrawn, but the love was and remained in Him.... Love probably was strength in itself, but Jesus did not use this strength any longer, to prevent His crucifixion, but only to be able to experience it, because He wanted to experience it, to serve Me as a human and to suffer and to atone for the neighbours. That is why He suffered and died consciously too, that is why He begged Me for mercy for His tormentors, and in full consciousness He spoke the words: “Father, into Thy hands I recommend My spirit....“ The bond between Him and Me He held upright, for He Himself could not longer come loose by the One, with Whom He had become one through love.... And therefore I was He and He was I, there was no separation between both of us, because the love, the original substance of Myself, also fulfilled Him completely, so I had to be with and in Him, even though I did nothing as strength, until the person Jesus had accomplished His work. He and I, we are one, and whoever sees Him, sees the Father, because the Father is love, and love was in the Son.... But love could not die, and so it rose again the third day, and love also revived the body, who was completely spiritualized by the suffering of Jesus and does not need a further course of development on earth any longer. Thus love has overcome death.... the divine Savior overcame satan.... the light broke through darkness, and the way was free to eternal light....

Amen

De liefde heeft het verlossingswerk volbracht

Ik ben voor u gestorven aan het kruis. Mijn liefde voor u had geen grenzen en ontbrandde in de mens Jezus tot een sterkte die het vergoddelijken van zijn ziel bewerkstelligde, een toestand die Hem boven de menselijke aardse sfeer uit hief en Hij werd één met Mij. Alleen zo'n sterke liefde was in staat het kruisoffer te brengen, want anders zou Hij als mens niet hebben kunnen standhouden, als de kracht van de liefde Hem niet gesterkt zou hebben. Hij stierf als mens de kruisdood en toch was Ik het zelf, die Me voor u mensen heb overgeleverd aan het kruis, want de mens Jezus bleef in de liefde, tot Hij zijn geest prijsgaf.

De liefde bracht dus het offer en de liefde was Ik zelf. Dit is ook een mysterie en zal het blijven zolang de aarde bestaat en u mensen met aards gericht denken het verlossingswerk beoordeelt. De mens Jezus stierf aan het kruis. Ik zelf kwam naar de aarde om u te verlossen. Een schijnbare tegenstelling en toch is het de waarheid die zo lang onbegrijpelijk is als u mensen niet zult kunnen begrijpen dat Ik zelf de liefde ben, dat de liefde de oer-substantie is van de eeuwige Godheid en dat dus de liefde dit werk heeft volbracht dat de mensheid moest verlossen van de zonde.

De liefde echter was in de mens Jezus, derhalve stierf een mens de kruisdood. Maar dat deze mens al goddelijk was bewees de overmaat van zijn lijden, waaraan Hij niet tevoren al bezweek. Zijn liefde voor de mensheid was zo groot dat Hij wenste te lijden om hen te helpen.

Een bovenmenselijke maat van lijden heeft Hij op zich genomen, die alleen al voldoende zou zijn een menselijk lichaam de levensvatbaarheid te ontnemen. Maar de kracht van Zijn liefde hield dit lichaam zolang in leven, tot Zijn vijanden Hem "hemelhoog" verheven hadden, tot ze Hem aan het kruis hadden genageld, tot het hoogtepunt van zijn lijden bereikt was. Hij wilde de mensen die schanddaden laten uitvoeren waartoe mijn tegenstander hen aanzette om ook deze te laten zien dat de macht van een Zoon van God ook over de dood heen reikte, dat Hij ook Heer was over de dood.

En van Zijn dood moest de hele mensheid op de hoogte worden gebracht, als ze verlost wilde worden. Hij was door Zijn liefde tot op het einde met Mij, de Vader verbonden, maar Zijn beangstigde ziel herkende Mij niet meer. Ze zocht Mij buiten zich en daarom riep Jezus de woorden uit: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?" De machtige Godheid had zich slechts teruggetrokken, maar de liefde was en bleef in Hem.

De liefde was wel kracht in zich, maar Jezus gebruikte deze kracht niet meer om Zijn kruisiging te verhinderen, alleen nog maar daarvoor om deze mee te kunnen maken, omdat Hij ze wilde beleven om Mij als mens te dienen en voor de medemensen te lijden en te boeten. Daarom heeft Hij bewust geleden en is Hij ook bewust gestorven, daarom bad Hij tot Mij om ontferming voor zijn beulen en in het volle bewustzijn sprak Hij de woorden: "Vader, in uw handen beveel ik mijn geest".

De band tussen zichzelf en Mij hield Hij overeind, want Hij kon zich niet meer losmaken van Hem, met wie Hij een geworden was door de liefde. En daarom was Ik Hem en Hij Mij, er bestond geen scheiding tussen ons beiden, omdat de liefde, de oer-substantie van Mij zelf ook Hem helemaal vervulde, Ik dus bij en in Hem moest zijn, ofschoon Ik als kracht passief bleef, tot de mens Jezus zijn werk volbracht had.

Hij en Ik, wij zijn één, en wie Hem ziet, ziet de Vader, want de Vader is de liefde en de liefde was in de Zoon. Maar de liefde kon niet sterven en dus is ze op de derde dag weer opgestaan, en ze bracht ook het lichaam weer tot leven dat door het lijden van Jezus geheel vergeestelijkt was en geen verdere ontwikkelingsgang op aarde meer nodig heeft. Zo heeft de liefde de dood overwonnen, de goddelijke Heiland overwon de satan, het licht doorbrak de duisternis en de weg naar het eeuwige Licht werd vrij.

Amen