• Back

Emotional and intellectual thinking.... Truth....

Every human being deems himself as living in a state of realisation if he advocates an opinion he formed intellectually. Nevertheless, this opinion need not always correspond to truth. God gave the human being intellect and free will, but He also gave him a heart.... As long as the intellect wants to find a solution for a spiritual question without the heart, he will hardly come close to the truth, for the truth comes forth from God and can only be received by the spirit and not from the body which is, after all, of matter. Intellectual thought is merely a function of the body.... but the heart is the seat of all emotions, the heart also shelters the divine spark of love and therefore the spirit, which is a part of God. A thought born in the heart, thus originating from the divine spiritual spark, can therefore always claim to be based on truth, for the spirit only imparts purest truth.... But whether the thought was born in the heart or is merely a product of rational thinking depends on the heart's ability to love. The more deeply the human being is able to love, that is, the more he strives for unity with God through loving activity, the clearer the thoughts will arise from his heart and enter the person's consciousness. For these thoughts are spiritual strength which flows forth from beings united with God and into the heart of someone who likewise unites with God through his activity of love. Whereas intellectual thinking is merely the function of physical organs, thus the utilisation of the human being's received vital energy, which can also be used by the person who exists without love, i.e. whose heart has little ability to love. Intellectual and emotional thinking should thus be separated. The latter will always arrive at the truth, whereas intellectual thinking need not always be the truth, even if one can speak of well developed reasoning power.

Only love is decisive, i.e. determinant of the truth. The human being has little information about the nature of thought, and therefore the difference is not clear to him. The thought born in the heart only has one thing in common with intellectually gained spiritual knowledge, both have to reach the brain in order to penetrate into the person's consciousness, and this makes the human being assume that every thought originates in the brain, that it therefore was intellectually achieved. Nevertheless, the mental knowledge of a loving person, hence a person whose life is a constant activity of love, has to be entirely differently judged than the purely intellectual thinking of someone with little capacity to love. The former will come close to the truth, whereas the latter offers no guarantee for truth and knowledge. For God reserves the truth for Himself and only distributes it to those who acknowledge Him, desire Him and demonstrate this through activity of love. Consequently, that which flows forth from a loving heart can be accepted as truth without hesitation, for such thoughts are subject to a certain surveillance through knowledgeable spiritual beings, whose responsibility is the transfer of thoughts and which therefore diligently watch that the person will think correctly. For through his activity of love the human being acquires the right and the claim for the light beings assistance, which now guard the person from thoughts which contradict the truth....

Amen

Denken met het hart en met het verstand - Waarheid

Ieder mens meent het bij het rechte eind te hebben, als hij een opvatting voor waar houdt die hij zich verstandelijk heeft gevormd. Deze opvatting hoeft echter niet altijd overeen te stemmen met de waarheid. God gaf weliswaar de mens verstand en een vrije wil, maar Hij gaf hem ook een hart. Zolang het verstand zonder het hart een geestelijke vraag wil oplossen, zal dit nauwelijks de waarheid benaderen. Want de waarheid gaat van God uit en kan alleen door de geest worden opgenomen, maar niet door het lichaam - dat nog materie is. Denken door middel van het verstand is enkel de functie van het lichaam. Het hart is echter de zetel van alle gevoelens. Het hart draagt ook de goddelijke liefdesvonk in zich en zodoende de geest, die daar een stukje van God is.

Een gedachte die geboren is in het hart, die dus afkomstig is van de goddelijke geestvonk, zal ook altijd recht hebben op waarachtigheid, want de geest draagt alleen de zuivere waarheid over. Of echter de gedachte in het hart geboren is of alleen een product van het denken door middel van het verstand is, hangt ervan af of de mens in staat is liefde te geven. Hoe inniger een mens kan liefhebben, dat wil zeggen: de vereniging met God nastreeft door in liefde werkzaam te zijn, des te helderder zullen ook de gedachten uit zijn hart opstijgen en in de mens bewust worden. Want deze gedachten zijn geestelijke kracht die uit de met God verbonden wezens stroomt en dan naar het hart van diegene vloeit die zich evenzo met God verbindt door het liefdevol bezig zijn. Daarentegen is het verstandelijk denken enkel de functie van de lichamelijke organen, dus een gebruiken van de levenskracht die de mens toestroomt - die ook die mens benutten kan die zonder liefde voortleeft, dat wil zeggen: wiens hart nauwelijks tot liefde in staat is.

Er moet dus een onderscheid gemaakt worden tussen verstandelijk denken en het denken met het hart. Dit laatste zal altijd de waarheid naar voren brengen, terwijl het verstandelijk denken niet de waarheid hoeft te zijn, hoewel ook van een goed ontwikkeld verstandelijk denken gesproken kan worden. Alleen de liefde is beslissend, dat wil zeggen: maatgevend voor de waarheid. De mens is over het wezen van de gedachte te weinig geïnformeerd en daarom wordt hem dit onderscheid niet duidelijk. De in het hart geboren gedachte heeft met de door het verstand verkregen denkbeelden alleen dat ene gemeen, dat ook die gedachte naar de hersenen moet worden geleid om bij de mens in het bewustzijn binnen te dringen, en dat brengt de mens ertoe aan te nemen dat iedere gedachte in de hersenen haar oorsprong heeft, dus met het verstand verkregen wordt. Toch is het gedachtegoed van een liefdevol mens, dus een mens wiens leven een voortdurend werkzaam zijn in liefde is, geheel anders te waarderen dan het puur verstandelijke denken van een mens die niet zo zeer bekwaam is liefde te geven. Het eerste zal dichter bij de waarheid komen, terwijl het laatste geen enkele garantie biedt voor waarheid en ware kennis. Want de waarheid behoudt God zichzelf voor, en Hij deelt ze alleen uit aan hen die Hem erkennen, naar Hem verlangen - en dit door werken van liefde bewijzen.

Dus zal ongetwijfeld als waarheid aangenomen kunnen worden, wat uit een liefdevol hart komt. Want zulke gedachten zijn aan een zekere controle onderworpen door de geestelijke wezens die kennis bezitten, aan wie het overdragen van gedachten is opgedragen en die er daarom nauwgezet over waken dat de mens juist denkt. Want door zijn werken in liefde verwerft de mens zich het recht en de aanspraak op de bijstand van de lichtwezens, die de mens nu behoeden voor gedachten die in strijd zijn met de waarheid.

Amen