Compare proclamation with translation

Other translations:

Divine mercy.... request this....

The most significant moment in earthly life is the realization of one's own weakness and the attention of divine grace. Man will never recognize the latter as long as he believes himself to be strong. Only the feeling of weakness enables him to make use of divine grace, i.e. he desires something that takes away his feeling of weakness, and he then recognizes this tangible help as grace, as a gift, offered to him by God in love. And this realization is so significant for him because now, by asking for grace, the human being also consciously establishes a connection with God and this proves both his faith and his desire for God, which will certainly result in the soul's higher development. divine grace is a means of ascent, divine grace is furthermore already the fulfilment of prayer, it is proof of God's love; and where this expresses itself the human being need not fear that he will ever be forsaken by God. He need not fear a spiritual decline, but he need not fear earthly either, for the plea for divine grace will never remain unanswered, and standing in divine grace the human being will overcome everything. For divine grace is power that God bestows on people without their merit. Divine grace is not distributed according to worthiness, but all people can receive it without restriction, they only have to desire it and therefore ask for it. However, grace cannot be distributed unasked for. God will only ever draw people's attention to it or try to encourage them to desire His grace, but He will never give His grace to people who never believe they need it. These people are arrogant; they do not know that they are nothing if God wills it, but they believe that they can master everything in the world by their own strength. God has to show these people His strength, He has to make them helpless so that they then call upon Him for His grace, for then He will impart it to people and only then will the human being's soul begin to mature. But before that the walk on earth was without great spiritual success, although earthly man certainly found joy and physical satisfaction. Only what benefits the soul has lasting value, but not what the body desires and receives. And if the human being always and constantly asks for grace, the influx will never dry up, and living in divine grace brings the soul unimaginable blessings and is therefore the first and most important thing that must be recognized. For only now does the human being consciously work on his soul if he continuously requests divine grace so that it can flow to him unmeasured....

Amen

Translator
Translated by: Doris Boekers

Goddelijke genade – Het vragen hierom

Het belangrijkste moment in het aardse leven is het bewust worden van de eigen zwakte en de schenking van de goddelijke genade. De mens zal dit laatste nooit beseffen, zolang hij meent sterk te zijn. Pas het gevoel van zwakte stelt hem in staat tot de gebruikmaking van de goddelijke genade. Dat wil zeggen dat hij naar iets verlangt, wat het zwaktegevoel bij hem doet afnemen en hij herkent dan deze voor hem voelbare hulpverlening als genade. Als een geschenk, door God hem in liefde aangeboden. En dit besef is daarom zo belangrijk voor hem, omdat de mens nu, doordat hij om genade smeekt, ook bewust de verbinding met God tot stand brengt en dit zowel zijn geloof alsook zijn verlangen naar God bewijst, wat nu met zekerheid de opwaartse ontwikkeling van de ziel tot gevolg heeft.

Goddelijke genade is een hulpmiddel op de weg omhoog. Goddelijke genade is verder ook al de vervulling van het gebed. Ze is een bewijs van de liefde van God. En waar deze tot uiting komt, daar hoeft de mens niet te vrezen dat hij ooit door God verlaten wordt. Hij hoeft niet te vrezen voor een geestelijke ondergang. En hij hoeft ook aards niet bang te zijn, want de vraag om de goddelijke genade zal nooit onverhoord blijven en als de mens de goddelijke genade heeft, zal hij alles overwinnen. Want goddelijke genade is kracht, die God de mensen doet toekomen, zonder dat ze enige verdienste hebben.

De goddelijke genade wordt niet naar waardigheid uitgedeeld, maar alle mensen kunnen haar onbeperkt ontvangen. Ze moeten hier alleen maar naar verlangen en hier dus om vragen. Maar ongevraagd kan de genade niet uitgedeeld worden. God zal proberen de mensen opmerkzaam te maken of hen aan te sporen naar Zijn genade te verlangen, maar nooit zal Hij de mensen Zijn genade schenken, als ze geloven deze niet nodig te hebben.

Deze mensen zijn arrogant. Ze weten niet dat ze niets zijn als God dat wil, maar ze geloven alles in de wereld vanuit eigen kracht de baas te kunnen worden. God moet deze mensen Zijn kracht laten zien. Hij moet hen hulpeloos maken, opdat ze hem nu aanroepen om Zijn genade, want dan geeft Hij deze aan de mensen en pas dan begint de ziel van de mens te rijpen. Maar eerst was de tocht over de aarde zonder groot geestelijk succes, ofschoon de mens aards wel vreugde en lichamelijke bevrediging vond.

Alleen wat nuttig is voor de ziel heeft blijvende waarde, maar niet waar het lichaam naar verlangt en wat het krijgt. En als de mens voortdurend om genade smeekt, zal de aanvoer nooit opdrogen en in de goddelijke genade te leven, levert de ziel onnoemelijke zegen op en is daarom het eerste en belangrijkste wat ingezien moet worden. Want pas nu werkt de mens bewust aan zijn ziel als hij voortdurend om de goddelijke genade vraagt, opdat ze hem mateloos toe kan stromen.

Amen

Translator
Translated by: Peter Schelling