• Back

Creation....

The universe is no more explicable in its existence, as the people the nature of the eternal Deity can be made intelligible, as long as they themselves have not yet entered the realm of light. Because what you see in creation, is probably outward matter, basically it is spiritual, that’s to say strength from God, that has condensed to form. But the condensing of strength to form is a process, that has no parallel in earthly life, and therefore remaines inexplicable for the people, because strength is something spiritual, however form is something earthly. That spiritual can be transformed into earthly visible, is beyond human comprehension and therefore is not to make people comprehensible. God’s love is strength.... His will is strength.... and this will for love took shape.... Also every work of creation is form, arose from divine will. Further it is the divine thought, which got form.... What God thinks and wants, that will happen, and therefore He puts all His thoughts as work in the universe.... His creation is outgoing from His strength, that has taken the form according to His will. It does not pass one second, when the divine creative will is not active, it does not pass a second, where no new creations are put into space, because His strength of love is constantly active. And everything created by God is continuously supplied with strength of His love. Consequently even God’s creation is immortal, although it changes the external shape and seemingly passes away. Nothing can be lost in space or dissolve into nothing, because everything is divine strength, therefore immortal. All creation is purchased through this same force and can never be destroyed. So the man apparently accomplishes a work of destruction, his free will turns against the will of God.... God draws back His will from the outer form of His work of creation, and this form ceases to exist apparently, however it is only invisible by the eye of people, until God lets His will of love to be form again. At that the motive for destruction by human desire is deciding, to what extent such is injustice in the eyes of God.... What God has created however out of the earth, is untouchable for a contrary disposed power to God. It’s only that subjected to a temporary change.... partly by divine will, partly by human will.... which is in contact with the earth. But even there are these works of creation, which the man can not comprehend and the origin of them lets him ponder. Only the earth alone contains beings, in which are inherent the drive for destruction, while all creations outside of the earth are not exposed to the will of destruction of immature beings.... But the apparent work of destruction has the consequence, that divine strength is not always recognized as the original substance of creation. The consequence of this is, that the omnipotence of God is doubted; the consequence of this is, that one tries to explain the origin of this creation works as purely earthly, that one tries to deny the creating force of an essential divinity and they want to replace it with the people credible appearing elementary force, that is independent of a being and is required in itself. Any planned construction of the entire work of creation would be questioned however, if a being is denied, who is unsurpassable and is the paragon of omnipotence, love and wisdom....

Amen

Schepping

Het heelal is in zijn ontstaan net zo min te verklaren als dat de mensen het WEZEN van de eeuwige GODHEID begrijpelijk kan worden gemaakt, zolang ze zelf nog niet het rijk van het Licht zijn binnengegaan. Want wat u gewaarwordt in de schepping is uiterlijk, naar buiten toe, wel materie, maar in z'n diepste grond geestelijk, d.w.z. Kracht uit GOD, die zich heeft verdicht tot vorm. Het verdichten van kracht tot vorm is echter een proces waarvan in het aardse leven geen vergelijkbaar iets te vinden is en zal daarom voor de mensen onverklaarbaar blijven, want kracht is iets geestelijks, vorm daarentegen iets vergankelijks. Dat iets geestelijks veranderen kan in iets aards zichtbaars gaat het menselijk bevattingsvermogen te boven en is daarom aan de mensen ook niet begrijpelijk te maken.

GOD's Liefde is Kracht - Zijn Wil is Kracht - en deze Liefdewil nam vorm aan. Dus is elk scheppingswerk goddelijke Wil die tot vorm is geworden. Het is verder 'n tot vorm geworden goddelijke Gedachte. Wat GOD denkt en wil, gebeurt, en bijgevolg plaatst HIJ al Zijn Gedachten als daad in het heelal. Zijn schepping is Kracht die van Hem uitging, die gestalte heeft aangenomen volgens Zijn Wil. En er gaat geen seconde voorbij waarin de goddelijke Wil om te vormen niet aktief is, er gaat geen seconde voorbij waarin geen nieuwe scheppingen in het heelal gezet worden, want de Kracht van Zijn Liefde is onophoudelijk bezig. En al het geschapene wordt ononderbroken met Zijn Liefdekracht gevoed. Bijgevolg is ook dat wat door GOD geschapen is onvergankelijk, ofschoon het van uiterlijke vorm verandert en schijnbaar vergaat. Niets kan er in het heelal verloren gaan of vergaan tot niets, want alles is goddelijke Kracht, dus onvergankelijk. Elke schepping is ontstaan juist door deze Kracht en kan nooit meer vernietigd worden. Als dus de mens schijnbaar een werk van vernietiging ten uitvoer brengt, keert zijn vrije wil zich tegen de Wil van GOD. GOD trekt zijn Wil van de uiterlijke vorm van Zijn scheppingswerk terug, en deze vorm houdt schijnbaar op te bestaan, maar is alleen voor het oog van de mens onzichtbaar, tot GOD Zijn Liefdewil opnieuw tot vorm laat worden. Daarbij is het motief van de verwoesting door menselijke wil doorslaggevend in hoeverre zoiets tegenover GOD onrecht is.

Wat GOD echter geschapen heeft buiten de aarde is onaantastbaar voor 'n GOD vijandig gezinde macht. Alleen maar datgene is aan een tijdelijke verandering onderworpen - deels door goddelijk willen, deels door menselijk willen - wat met de aarde in contact staat. Maar het zijn juist deze werken van de schepping die de mens niet begrijpen kan en wier ontstaan hem laten piekeren.

Alleen de aarde bevat wezens waarin de vernietigingsdrang aanwezig is, terwijl alle scheppingen buiten de aarde niet onderworpen zijn aan de wil van onrijpe wezens om te vernietigen. Het schijnbare vernietigingswerk heeft echter tot gevolg dat goddelijke Kracht niet altijd wordt erkend als oersubstantie van de schepping. Het heeft tot gevolg dat aan de Almacht van GOD getwijfeld wordt, het heeft tot gevolg dat men het ontstaan van deze scheppingswerken zuiver aards tracht te verklaren, dat men de scheppende Kracht van een wezenlijke GODHEID probeert te loochenen en deze Kracht graag zou willen vervangen door de aan de mens geloofwaardig schijnende oernatuurkracht, die onafhankelijk is van een bestaand WEZEN en in zichzelf bepalend is. Elke bouw volgens plan van het gehele scheppingswerk zou dan echter op losse schroeven komen te staan indien een WEZEN, DAT onovertrefbaar is en het alomvattend begrip van Almacht, Liefde en Wijsheid, bestreden wordt.

Amen