• Back

Mimosa-like sensitivity.... Equanimity....

There are infinite difficulties to overcome and it takes an extremely strong will to dedicate oneself to a task of utmost importance. And such a task has to be carried out by a person who declares himself fully committed to it.... who is willing to fight the obstacles and for whom divine will is paramount. And God endows such willing people with His strength so that they are not depressed and thus can enter into the extraordinary in their experience joyfully and freely. So where a person is faced with a task and he gives up his own will, i.e. surrenders it to God, God now directs every step towards the right realisation. And this also requires a heart that can withstand every onslaught. Therefore, such a heart must not be sensitive like a mimosa in order not to collapse under the onslaught of events affecting it or to lose itself anxiously fluttering in contemplations that could hinder the fulfilment of the task. The human being lives along in a certain equanimity, or he is shaken by what earthly life allows him to see. Both can be God-ordained at times, for equanimity can also be beneficial if at the same time strength is demanded of the human being, for equanimity is not indifference.... Equanimity is only a less strong sensitivity, but need not be unkindness. In order to be able to fulfil a task that requires a clear view and clear thinking at all times, the emotional life must also be well-balanced in order to be able to sense the various currents within oneself, and thus utilise them in accordance with divine will. For every task is carried out in accordance with God's will as long as the human being subordinates his will to the divine will, thus the emotional life of an earthly child who subordinates himself to God will also be shaped in such a way that it is good for the fulfilment of the task assigned to him....

Amen

Hypergevoelige fijngevoeligheid – Gelijkmoedigheid

Er moeten eindeloze moeilijkheden overwonnen worden en er is een buitengewoon sterke wil voor nodig om zich te wijden aan een taak, die van het grootste belang is. En zo’n taak moet uitgevoerd worden door een mens, die zich daar met de volste overgave toe bereid verklaart. Die bereid is om de hindernissen te bevechten en voor wie de goddelijke wil boven alles gaat. En God rust zulke bereidwillige mensen nu uit met Zijn kracht, opdat ze niet ontmoedigd worden en dus vrolijk en vrij op kunnen komen voor het buitengewone van wat ze ondervinden.

Waar de mens dus een opdracht krijgt en zijn eigen wil opgeeft, dat wil zeggen zich aan God overgeeft, leidt God nu elke stap naar het juiste inzicht. En daar hoort ook een hart bij, dat tegen elke bestorming standhoudt. Daarom zal zo’n hart ook niet hypergevoelig mogen zijn, zodat het niet onder de bestorming van de op hem inwerkende gebeurtenissen zal bezwijken of zich angstig trillend in beschouwingen verliest, die voor het vervullen van de opdracht hinderlijk zouden kunnen zijn. De mens leeft in een bepaalde gelijkmoedigheid verder of hij wordt aan het wankelen gebracht door dat, wat het aardse leven hem laat zien.

Beiden kunnen voor enige tijd door God gewild zijn, want ook de gelijkmoedigheid kan bevorderlijk zijn als er tegelijkertijd kracht van de mens verlangd wordt, want gelijkmoedigheid is geen onverschilligheid. Gelijkmoedigheid is slechts een minder sterke fijngevoeligheid, maar het hoeft geen liefdeloosheid te zijn.

Om nu een taak te kunnen vervullen, die altijd een heldere blik en een zuiver denken vereist, moet ook het gevoelsleven goed in evenwicht zijn om de verschillende stromingen in zich gewaar te kunnen worden en ze dientengevolge overeenkomstig de goddelijke wil te kunnen gebruiken. Want elke taak wordt zo uitgevoerd, zoals het Gods wil is, voor zover de mens zijn wil aan de goddelijke wil onderwerpt. Daarom moet ook het gevoelsleven van een mensenkind, dat zich aan God onderwerpt, zo gevormd zijn, zoals het voor de uitvoering van de taak, die hij gekregen heeft, goed is.

Amen