Compare proclamation with translation

Other translations:

Human additions.... Attendance at church....

Everything in relation to God has to result in success for a person providing he complies with or makes use of it.... It will have to lead to God.... but only if all requirements are actually adhered to. Formality, however, will not lead to success. It is merely easier for one person and more difficult for another to reach the objective, in as much as the latter has chosen to walk an exceptionally difficult path, whereas the other path is easier but can be an equally joyful service to God. Hence the human being is submitting himself to conditions which were not required of him by God. It is helpful to become aware of the individual teachings which were added by people to the teaching of Christ. First of all, attendance at church was made a duty, which is not always spiritually beneficial but can also be soul-destroying.

The idea that the human being will turn more towards God by going to church is extremely misguided; instead he is far more at risk of turning what should be a profound inner experience into a habitual act. The true aspirant will look for God everywhere, his church attendance will certainly not harm him but he can find contact with God anytime and anywhere and will not need a particular place for it. Therefore it would only be necessary to hear God’s Word if it is not made accessible to the person elsewhere, and this will only find God’s complete agreement as long as the purpose of attending church is just the said imparting of the divine Word. All other ceremonial activities are embellishments which were more than less added by people and nowadays motivate the concept of a service to God, although something entirely different than attending such practices, which have nothing in common with the real work of the soul, is meant by serving God.

It is entirely unimportant and inconsequential whether and to what extent the human being will comply with the requirements which are prerequisite of belonging to the Roman-Catholic church. The church founded by Jesus Christ on earth has nothing to do with external appearances. In spite of its external manifestations its profound principles can certainly be recognised, and thus they need not be obstacles to recognising Jesus Christ’s true teachings and to living accordingly. Alternatively however, these external manifestations are not necessarily needed in order to be a true Christian in accordance with God’s will. It is not difficult to see that people are put off precisely because of the many formalities, and Jesus Christ certainly did not consider that the achievement of eternal bliss depended on the fulfilment of humanly decreed commandments such as attending church regularly, taking part in an action which is likewise a humanly devised theatrical play that is of no benefit for and has no influence on the human soul.

People should consider that the Lord on earth objected to outward appearances, that He did nothing in order to emphasize His Word effectively, with the exception of miracles, which intended to prove His Divinity to people. However, He has never done anything that could justify or somehow substantiate the above actions today but they are mere humanly introduced formalities which have no other deeper meaning than what people had assigned to them. And this can never correspond with divine will, thus it cannot be required of people as evidence for complying with the teaching of Christ....

Amen

Translator
Translated by: Heidi Hanna

Menselijke bijzaken - Kerkbezoek

Alles wat op God wijst moet de mens resultaat opleveren, als hij het opvolgt of gebruikt.

Het moet naar God leiden, echter alleen onder de voorwaarde, dat het een levend navolgen is van al datgene wat wordt verlangd. Maar niet elke vorm leidt tot succes. De ene mens zal alleen gemakkelijker het doel bereiken, de andere moeilijker, en wel doordat de laatste zich een weg zal kiezen, die uitermate moeilijk begaanbaar is, terwijl de andere weg gemakkelijker is, maar eveneens een blijmoedig dienen van God kan zijn. Dus de mens onderwerpt zichzelf dus aan voorwaarden, die hem van God uit niet gesteld zijn. Het is leerzaam kennis te nemen van de afzonderlijke leren, die als menselijke bijkomstigheid aan de leer van Christus werden toegevoegd. Het is ten eerste het verplicht gestelde kerkbezoek, dat niet altijd bevorderlijk is voor de geest, maar ook geestdodend kan werken. Het is een buitengewoon onjuiste mening, dat de mens zich daardoor meer op God richt. Het gevaar ligt veel meer voor de hand, dat, wat het diepste innerlijke beleven moet zijn, voor hem tot een mechanisch handelen wordt. De mens die zich werkelijk inspant, zoekt God overal. Weliswaar zal het kerkbezoek hem niet schaden, maar hij kan het contact met God te allen tijde en overal vinden en heeft daartoe geen bijzondere plaats nodig. Het zou derhalve alleen nodig zijn, om het woord Gods te horen, als het anders voor de mens niet toegankelijk is gemaakt en dit vindt alleen de volledige goedkeuring van God, zolang juist alleen de overdracht van het goddelijke woord doel is van het kerkbezoek. Alle andere ceremoniële handelingen zijn min of meer door mensen eraan toegevoegde bijkomstigheden en motiveren nu het begrip godsdienst, ofschoon het dienen van God heel anders is op te vatten dan het bijwonen van zulke handelingen, die met de eigenlijke arbeid aan de ziel niets van doen hebben. Het is volkomen irrelevant en onbelangrijk, of en in hoeverre de mens zich voegt naar de bepalingen, die voorwaarde zijn om bij de rooms-katholieke kerk te horen. De kerk, die Jezus Christus op aarde heeft gesticht, heeft op zich niets met uiterlijkheden van doen. Ze kan wel, ondanks uiterlijkheden, in haar diepste grondbeginselen worden herkend en dus hoeven deze uiterlijkheden geen hindernissen te zijn, de echte leer van Christus te onderkennen en daarnaar te leven, maar omgekeerd horen deze uiterlijkheden er niet noodzakelijkerwijs bij om een ware christen te zijn naar Gods wil. Het is niet moeilijk in te zien, dat juist de vele vormen de mensen afstoten en Jezus Christus heeft zeker niet het binnengaan in de eeuwige gelukzaligheid afhankelijk gemaakt van het vervullen van die door de mensen uitgevaardigde geboden, zoals daar zijn: regelmatig kerkbezoek en het bijwonen van handelingen, die eveneens een door mensen in elkaar gezet theatraal spel vormen, zonder enige waarde en invloed op de ziel van de mens. De mensen moeten bedenken, dat de Heer op aarde een tegenstander was van uiterlijkheden; dat Hij niets heeft gedaan om Zijn woord doeltreffend te bekrachtigen, met uitzondering van wonderdaden, die Zijn goddelijkheid aan de mensen moesten bewijzen. Maar nooit heeft Hij iets volbracht, dat die handelingen nu zou kunnen rechtvaardigen of op één of andere manier motiveren. Integendeel, het zijn slechts door mensen ingevoerde formaliteiten, zonder enige diepere zin dan juist die, die de mensen eraan toeschreven. En dat kan nooit overeenstemmen met Gods wil, dus kan het ook nooit van de mensen worden gevraagd als bewijs van het naleven van de leer van Christus.

Amen

Translator
Translated by: Gerard F. Kotte