• Back

Arrogance…. Those who raise themselves into lordliness, will be made humble.... Feeling oneself superior to others

Depending on how strong your will is, you will receive grace to a measure that can put you into some kind of inner peace, for your calling the Lord in agony and emergency will not die unheard. The weakness of your ghost and your inner discontent results from lacking of love. And thus, increased love alone will rebuild your old relation to your heavenly Father. And it will always be your own will to come to Him that will increase your love activities…. And so your soul will be cured from sickness and illness that has brought you into inner emergency…. So, be full of attention now, devote yourself to our influence and begin:

Those who raise themselves into lordliness, will be humiliated. And those who strive to shine before the world will once, in saddest loneliness, think back to their own lives on earth. It will be extremely important for you to go your own earthen way in modesty and to fully recognizing your own weakness, for that will be the only way to be led to heights. It is just that fighting against lordliness that will bring fruit for your life in eternity. For that pride and lordliness has been the reason for having fallen from God and for the fact that life on earth has been and will be the greatest danger for your soul. Whenever a human will hold his own personal “I” in such a high esteem, his fundamental base for a higher development will be lacking. And so, as to make a human child recognize how little it can fullbring out of itself and how empty and vain it is without God’s help, it will have to endure many events which are immeasurably painful.

All arrogance and lordliness will dwindle and vanish, as soon as a human faces it’s own death. Then, however, a human cannot take enough benefit out of that recognition anymore. For, the time that it was given by God’s grace will have passed away. And it will not have succeeded in gaining any fruit for it’s soul. human should always have thorough thoughts as to what any glamour and wealth, all terrestrial honour and secular prestige will be of worth to it, if you are suddenly forced to leave your earthly vale…. It is not before recognising it’s own weakness that it will surpass yourself and receive the grace of the Lord…. What will a human be able to fullbring out of the power of its own…. Raising lordliness more and more, he will see his soul fall more and more into darkness. And so, then, darkness will destine his soul’s distinction increasingly…. The first will be the last… that is what the Lord says. And those who will follow these words in their belief in God, will certainly think of a good one on earth….

Every talent is a gift of the Lord…. What the human is and what it has – it only owes that to God solely and must be thankful to God therefore. And thus, it cannot to the least claim that talent as it’s own merit. It cannot give itself any honour therefore, either. And all sense of superiority will be a sign of a blind soul. As a consequence, the Light will not come to them, before they recognised how vain and invalid their earthen treasures are and before they give up striving for imperishable wealth. Giving up grabbing and demanding for everything. Keeping distance from glory and honour. Devoting itself deeply to the wonders of God’s creation. It will not before then a man’s inner eye will be opened; and only then will he recognise God’s greatness and his own unworthiness…. He will ask for, and he will receive…. and, following this way, he will return to his Father to whom he once turned his back.... Amen

Zelfverheffing – Wie zichzelf verheft, zal vernederd worden – Eigendunk

Dankzij jouw wilskracht wordt je een mate van genade toegestuurd die jou in de toestand van innerlijke vrede brengen kan, want het aanroepen van de Heer in de nood sterft niet ongehoord weg. De geestelijke zwakte en innerlijke ontevredenheid is een gevolg van liefdeloosheid, en zo zal alleen toegenomen liefde de oude verhouding tot de hemelse Vader tot stand brengen, en steeds zal de wil om tot Hem te komen ook de liefdadigheid op gang brengen en alle nood van de ziel zal opgeheven zijn.

Geef jij je dan nu met volle aandacht over aan onze invloed en begin: Wie zichzelf verhoogt, zal vernederd worden, en wie er naar streeft voor de wereld te schitteren, zal eens in bittere verlatenheid aan zijn aardse leven denken. Het is buitengewoon belangrijk de weg van (het leven op) de aarde in bescheidenheid en met besef van de eigen zwakte te gaan, omdat alleen dit hem naar de hoogte kan toevoeren. Juist het vechten tegen zelfverheffing is verdienstelijk voor het leven in de eeuwigheid. Want deze verheffing was de reden van de afvalligheid van God, en is daarom ook in het leven op aarde het grootste gevaar voor de ziel.

Wanneer de mens zijn eigen ik zo hoog inschat, dan ontbreekt de voornaamste voorwaarde voor zijn opwaartse ontwikkeling, en dan moeten eerst onnoemelijk veel gebeurtenissen van smartelijke aard op het mensenkind inwerken om het te laten beseffen tot hoe weinig hij zelf in staat is en hoe nietig het uit zichzelf is zonder de hulp van God. Alle verheffing zal verdwijnen in het aangezicht van de dood, maar dan kan de mens zijn besef niet meer uitputtend benutten, dan is zijn tijd van genade verstreken zonder hem het succes voor de ziel gebracht te hebben.

De mens zou zich altijd voor ogen moeten houden welk nut alle luister en rijkdom, alle wereldse eer en werelds aanzien voor hem hebben, als hij plotseling het aardse dal zou moeten verlaten. Alleen in het besef van zijn eigen zwakte groeit de mens boven zichzelf uit, want pas dan zal hij aanspraak maken op de genade van de Heer. Waartoe is de mens vanuit zichzelf in staat? In zelfverheffing echter gelooft hij alles uit eigen kracht te doen en zijn eigendunk stijgt steeds hoger, maar de ziel geraakt meer en meer in duisternis.

“De eersten zullen de laatste zijn”, zo spreekt de Heer en wie steeds maar aan deze woorden geloof schenkt, zal zich op aarde wel bedenken. Iedere gave is een geschenk van God. Wat de mens is en wat hij bezit, heeft hij alleen maar aan zijn Schepper te danken en hij kan dus niet in het geringste zijn verdienste noemen, dus ook in geen geval zichzelf de eer geven. En alle eigendunk is alleen maar een teken van geestelijke blindheid en daarom zal het bij dezen niet eerder licht worden dan tot ze de waardeloosheid van de aardse schatten ingezien hebben en moeite doen om zich de onvergankelijke rijkdom te verzamelen. Al het wereldse verlangen opgeven, afstand nemen van eer en roem in zich in het wonder van de schepping verdiepen, zal de mens pas het innerlijke oog ontsluiten en dan herkent hij de grootheid van God en de eigen onwaardigheid. Hij zal vragen en zal ontvangen; en zo zal hij voor eeuwig tot de Vader terugkeren, van Wie hij zichzelf door zelfverheffing heeft afgekeerd.

Amen