• Zurück

Zusammenschluß kirchlicher Organisationen?.... Verbildete Lehren....

Solange sich die Menschen nicht entschließen können, die christliche Lehre zu reinigen von allem menschlichen Beiwerk, solange nicht eine jede Konfession den ernsten Willen hat, in vollster Wahrheit zu stehen und jeden Irrtum auszumerzen, so lange wird auch keine Einigung der Kirchen zustande kommen, denn nur in der reinen Wahrheit können sich die verschiedenen Konfessionen treffen, und dann werden sie einig sein. Jedoch es ist keine Richtung bereit, von ihrem Geistesgut etwas dahinzugeben und zumeist beharren sie gerade auf den falschen Lehren, denn sie sind nicht aus sich heraus fähig, zu unterscheiden, solange sie nur ihren Verstand walten lassen. Und das Auffallende ist, daß keine Geistesrichtung selbst das "Wirken des Geistes".... das Wirken Gottes im Menschen.... vertritt und nur auf diesem Wege gewonnenes Wissen anerkennt, sondern ihnen nur das von Wert erscheint, was der Verstand der Menschen erstehen ließ, und sie sich davon nicht zu trennen vermögen. Also ist das Merkmal der Kirche, die Ich Selbst auf Erden gründete, nur selten zu finden als Beweis der Glaubwürdigkeit und der Wahrheit dessen, was verkündet wird. Gerade das, was die Wahrheit verbürgt, fehlt den kirchlichen Organisationen, ansonsten sich alle finden würden in der gleichen Wahrheit und jegliche Uneinigkeit ausgeschaltet wäre. Und so also muß festgestellt werden zum größten Leidwesen der Menschen, daß die reine Wahrheit nirgends mehr anzutreffen ist, wo man geistiges Wissen entgegenzunehmen hofft.... Es muß gesagt werden, daß überall nur ein schwacher Faden hindurchgeht, wenn die Gebote der Gottes- und Nächstenliebe gelehrt werden.... daß dieses schwach-leuchtende Lehrgut zwar vollauf genügen könnte, den Menschen dennoch die Wahrheit zugänglich zu machen, weil das Befolgen dieser Liebegebote auch das "Wirken Gottes im Menschen" garantiert und dann der Mensch von innen heraus belehrt wird, er also sehr wohl zu unterscheiden vermag, was Wahrheit und was Irrtum ist.... Aber auch nur die Liebelehre hat sich erhalten als göttliches Lehrgut, und darum hat jeder Mensch die Möglichkeit, sich in der Wahrheit zu bewegen, wenn er nur jene befolgt. Dann wird er auch wissen, daß alles andere Menschenwerk ist und nur zu irrigen Vorstellungen führt.... daß es nur irdische Formen sind dessen, was geistig von einem Menschen verlangt wird von seiten Gottes. Die Menschen haben aber nicht den Willen, eine gesamte Reinigung des Gebäudes vorzunehmen, das sie sich selbst errichteten im Zustand geistiger Blindheit.... Es geht keine Geistesrichtung ab von ihren Lehren und Bestimmungen, und es bleibt eine jede eine rein weltliche Angelegenheit, solange sie nach außen hin Gebräuche und Handlungen vertritt, die eben nur als Sinnbilder gelten können, denen die rechte Auslegung fehlt.... Und doch sind alle von der Wahrheit ihrer eigenen Geistesrichtung voll überzeugt, und gerade das ist das Unheil, denn sie bekennen dadurch ihre liebelose Gesinnung, die sie am Erkennen der Wahrheit hindert.... sowie ihre Gleichgültigkeit, ihre Verantwortungslosigkeit ihren Seelen gegenüber. Denn jeder Mensch, der in der Liebe lebt, wird die Wahrheit zu hoch einschätzen, als daß er sich nicht ernstlich davon überzeugen möchte, ob er in der Wahrheit steht. Und schon eine ernstliche Frage und Bitte darum würde ihm das Licht der Erkenntnis eintragen. Wo aber sind Zweifel an der Wahrheit in jenen Kreisen anzutreffen, die als Führer den Menschen sich zugesellt haben, die selbst ein Lehramt annahmen und verwalten?.... Wo überhaupt ist noch das ernste Verlangen nach der Wahrheit anzutreffen? Warum wirft kein Mensch die wichtigste Frage auf: "Was ist Wahrheit? Bin ich selbst in ihrem Besitz?...." Jeder vertritt mit einer gewissen Sturheit das, was er selbst übernommen hat, und er nimmt nicht von selbst aus Stellung dazu.... Er glaubt "fromm" zu sein, wenn er ohne Widerspruch alles annimmt, was ihm wieder von Menschen vermittelt wurde.... Jede eigene Verantwortung schüttelt er ab, er läßt weder seinen eigenen Verstand noch sein Herz tätig werden, um die Wahrhaftigkeit dessen zu prüfen, was er wieder vertreten soll.... Er sündigt selbst wider den Geist, denn dieser ist in ihm, und er will nur erweckt werden durch die Liebe, um sich dann auch äußern zu können, und wahrlich so, daß es hell und klar in ihm wird, daß er wahrhaft weise wird, weil er das Licht von Mir Selbst entgegennehmen darf, das ihm hellste Erkenntnis schenkt.... Warum aber befinden sich so wenige Menschen nur in diesem Lichte der Erkenntnis.... warum verfechten die meisten ein Geistesgut, das so fadenscheinig ist, wenn es einer ernsten Prüfung unterworfen wird?.... Warum lassen sich die Menschen genügen an den Lehren, die wahrlich nicht von Mir ausgegangen sind, und warum nehmen sie nicht das köstliche Geistesgut an aus Meiner Hand, das ein jeder anfordern und empfangen kann, dem es ernstlich um den Besitz der reinen Wahrheit geht und der durch ein Liebeleben nach Meinem Willen sich auch direkt mit Mir in Verbindung setzen kann, um von Mir direkt belehrt zu werden.... weil euch Menschen allen das Wissen um das Wirken Meines Geistes im Menschen fehlt. Und das schon allein ist Beweis, daß ihr nicht richtig belehrt wurdet und belehrt werdet, daß auch den Lehrenden jenes Wissen mangelt und sie sonach nicht von Mir in ihr Lehramt eingesetzt wurden. Denn wen Ich beauftrage, den Mitmenschen ein Lehrer zu sein, den statte Ich wahrlich auch aus mit dem rechten Lehrgut.... Dieses aber mangelt euch, die ihr euch berufen glaubt, eurer Geistesrichtung oder Konfession vorzustehen, und als Führer angesehen werden wollet. Ihr seid nicht von Mir aus berufen, und ihr werdet niemals die Mitmenschen in die Wahrheit einführen können, weil ihr selbst sie nicht besitzet und nichts tut, um in ihren Besitz zu gelangen. Und darum achtet, was Ich euch sage: Nur wo das Wirken Meines Geistes im Menschen ersichtlich ist, dort ist die wahre Kirche, die Ich Selbst auf Erden gegründet habe, und diese ist nicht von außen erkenntlich, aber sie umfaßt Mitglieder aus allen verschiedenen kirchlichen Gemeinden, aus verschiedenen Geistesrichtungen, denn sie stehen im lebendigen Glauben, den sie durch ein Liebeleben gewonnen haben, und diese werden auch wissen, daß sich Meine Kirche nicht nach außen präsentiert, dafür aber die innigste Bindung mit Mir Selbst garantiert, Der Ich dann auch die Wahrheit austeile.... eine klare Erkenntnis auf geistigem Gebiet, die allen denen fehlt, die dieser Meiner Kirche nicht angehören, die sich nicht zu trennen vermögen von irrigem Geistesgut, das niemals in Mir seinen Ursprung genommen haben kann, sondern menschliches Zusatzwerk ist, von Meinem Gegner selbst ausgehend, der immer gegen die Wahrheit angehen wird, aber niemals anerkannt wird von denen, die sich Mir in der Liebe und im Glauben hingeben.... Und so werdet ihr es auch verstehen, daß eine Einigung christlicher Konfessionen niemals zustande kommen wird, weil eine jede auf dem Lehrgut beharren wird, das sie bisher vertrat, und daß der Streit aller Konfessionen immer nur um falsches Geistesgut geht und eine jede ängstlich bemüht ist, dieses falsche Lehrgut zu verteidigen, weil sie es nicht hingeben wollen.... doch nur allein die Wahrheit kann zur Seligkeit führen, und nur, wer diese Wahrheit ernstlich begehret, der wird sie auch empfangen, sowie er den Weg nimmt direkt zu Mir und Mich ernstlich darum bittet....

Amen

Kunnen de christelijke kerkgenootschappen één worden? - De misvormde leer

Zolang de mensen niet kunnen besluiten de christelijke leer te zuiveren van alle menselijke bijzaken, zolang niet ieder kerkgenootschap de ernstige wil heeft geheel in de waarheid te wandelen en iedere dwaling uit de weg te ruimen, zolang zal de eenwording van de kerken ook niet tot stand komen. Want alleen in de zuivere waarheid kunnen de verschillende confessies elkaar ontmoeten en dan zullen zij één zijn. Maar toch is geen enkele richting bereid van haar leerstellingen iets prijs te geven. Meestal volharden zij juist in de valse leerstellingen. En zolang zij alleen maar hun verstand laten spreken, zijn zij vanuit zichzelf niet in staat onderscheid te maken. En het opvallende is, dat er geen geestelijke richting is die het werken van de geest, het inwerken van God op de mens belijdt en de alleen op deze wijze verkregen kennis erkent. Alleen dat lijkt hun van waarde wat uit het verstand voortkomt en waarvan zij zich nu niet meer kunnen losmaken. Dus is het kenmerk van de kerk die Ik zelf op aarde heb gesticht slechts zelden te vinden als bewijs voor de geloofwaardigheid en de waarheid van hetgeen verkondigd wordt. Juist dat wat de waarheid waarborgt ontbreekt de kerkelijke organisaties, want anders zouden zij alle te vinden zijn bij dezelfde waarheid en iedere onenigheid zou zijn uitgeschakeld.

En zo moet er tot groot leedwezen van de mensen worden vastgesteld dat de zuivere waarheid nergens meer te vinden is waar men geestelijke kennis in ontvangst hoopt te nemen. Het moet gezegd worden dat er overal alleen nog maar een dunne draad doorheen loopt, wanneer de geboden van de liefde tot God en de naaste aangeleerd worden, dat deze zwakke glimp van dit stukje onderricht echter ruimschoots voldoende zou kunnen zijn om toch de waarheid voor de mens toegankelijk te maken, omdat het nakomen van deze geboden van de liefde ook het inwerken van God op de mens garandeert, en dan de mens van binnen uit wordt onderwezen en hij dan zeer goed in staat is te onderscheiden wat waarheid en wat dwaling is. Maar toch is de pure leer van de liefde blijven bestaan als goddelijke leer, en daardoor heeft nog iedere mens de mogelijkheid in de waarheid te leven als hij deze leer maar opvolgt. Dan zal hij ook weten dat al het andere mensenwerk is en slechts tot verkeerde veronderstellingen leidt, dat het alleen maar aardse uiterlijke vormen zijn van dat, wat geestelijk van de kant van God van de mens wordt verlangd.

De mensen zijn echter niet van plan een algehele zuivering uit te voeren van het bouwwerk dat zij voor zichzelf in een toestand van geestelijke blindheid oprichtten. Geen geestelijke richting laat zijn leerstellingen en voorschriften los en zo blijft iedere geloofsgemeenschap een zuiver wereldlijke organisatie zolang zij uiterlijke gebruiken en gewoonten voorstaan, die alleen als zinnebeelden beschouwd kunnen worden waaraan echter de juiste verklaring ontbreekt. En toch zijn ze allemaal geheel overtuigd van hun eigen geestelijke richting. En juist dat is het onheil, want zij bekennen daardoor hun liefdeloze gezindheid die hen verhindert de waarheid in te zien, alsook hun onverschilligheid en onverantwoordelijkheid tegenover de zielen van hun gelovigen. Want ieder mens die in de liefde leeft zal de waarheid zo hoog aanslaan, dat hij zich er ook serieus van zou willen overtuigen of hij in de waarheid wandelt. En een ernstig vragen en bidden om de waarheid zal hem al het licht van het inzicht opleveren.

Waar echter is twijfel aan de waarheid in die kringen aan te treffen die als leiders die mensen bij zich hebben gevoegd, die zelf een leraarschap aanvaardden en uitoefenen? Waar is eigenlijk nog het ernstige verlangen naar de waarheid aan te treffen? Waarom stelt bijna geen mens meer de belangrijkste vraag: "Wat is waarheid en ben ikzelf in het bezit van de waarheid"?

Iedereen verdedigt met een zekere onverzettelijkheid datgene, wat hijzelf heeft aangenomen, en hij neemt daar geen eigen standpunt over in. Hij gelooft echter "vroom" te zijn als hij zonder tegenspraak alles aanneemt wat hem door mensen wordt overgedragen. Iedere eigen verantwoordelijkheid schudt hij van zich af. Hij laat noch zijn eigen verstand, noch zijn hart actief worden om de waarachtigheid te beproeven van dat, waar hij weer voor moet instaan. Hij zondigt zelfs tegen de geest. Want deze is in hem en hij wil alleen gewekt worden door de liefde, om zich dan ook te kunnen uiten, opdat het helder en duidelijk in hem wordt, zodat hij echt wijs wordt omdat hij het licht van Mijzelf mag aannemen, dat hem het zuiverste inzicht schenkt.

Waarom echter bevinden zo weinig mensen zich in dit licht van het inzicht? Waarom verdedigen de meeste mensen een geestelijk goed dat zo ongeloofwaardig is als het aan een ernstige proef wordt onderworpen? Waarom nemen de mensen genoegen met leerstellingen die waarlijk niet van Mij zijn uitgegaan en waarom nemen zij niet de kostelijke geestelijke gaven uit mijn hand aan, die een ieder kan vragen en ontvangen die het serieus om het bezit van de zuivere waarheid gaat en die door een leven in liefde naar mijn wil zich ook direct met Mij in verbinding kan stellen, om door Mij rechtstreeks onderwezen te worden? Het is omdat u mensen allen de kennis over het "werken van mijn geest in de mens" ontbreekt. En dat alleen al bewijst dat u niet juist onderwezen werd en wordt. Dat ook degenen die onderwijzen die kennis ontbreekt en zij derhalve in hun ambt van leraar niet door Mij werden aangesteld. Want wie Ik de opdracht geef een leraar voor de mensen te zijn, die voorzie Ik ook van de juiste leringen. Dit echter ontbreekt jullie die zich geroepen voelen aan het hoofd te staan van een geestelijke richting of confessie, en als "leider" willen worden gezien.

U bent niet door Mij aangesteld. En u zult nooit uw medemensen met de waarheid vertrouwd kunnen maken, omdat u haar zelf niet bezit. En u doet ook niets om haar in uw bezit te krijgen. Sla daarom acht op wat Ik u zeg: Alleen waar het werken van mijn geest in een mens zichtbaar is, alleen daar is de ware kerk die Ik zelf op aarde heb gesticht. En deze is niet aan de buitenkant te herkennen. Maar ze omvat leden uit alle verschillende kerkelijke gemeenschappen, uit verschillende geestelijke richtingen. Want zij hebben een levend geloof dat zij door een leven in liefde hebben verkregen. Dezen weten ook dat mijn kerk zich niet naar buiten toe presenteert, maar daarentegen de innigste band met mijzelf garandeert, die Ik dan ook de waarheid geef, namelijk een helder inzicht op geestelijk gebied. En dat ontbreekt al degenen die niet tot deze kerk behoren, die zich niet kunnen losmaken van een geestelijke leer die nooit van Mij afkomstig kan zijn, maar menselijke toevoeging is van mijn tegenstander zelf uitgaande, die altijd tegen de waarheid zal ingaan, maar nooit erkend zal worden door hen die zich in liefde en geloof aan Mij toevertrouwen.

En zo zult u ook begrijpen dat de eenwording van christelijke geloofsgemeenschappen nooit tot stand zal komen, omdat ieder bij haar eigen leringen wil blijven die ze tot nu toe voorstond. De strijd van al deze confessies gaat altijd alleen over verkeerde geestelijke opvattingen, en ieder is er angstvallig mee bezig deze verkeerde meningen te verdedigen omdat ze die niet op wil geven. Doch alleen de waarheid kan tot zaligheid leiden en alleen wie deze waarheid ernstig begeert die zal haar ook ontvangen, zodra hij de weg inslaat rechtstreeks naar Mij en Mij er ernstig om vraagt.

Amen