• Zurück

Zweck des Erdendaseins als Mensch....

Betrachtet euer Dasein als Mensch nur als einen kurzen Abschnitt einer endlos langen Entwicklungsperiode, der aber von ungeheurer Bedeutung ist, weil ihr in dieser kurzen Zeit einen Willensentscheid treffen müsset, der euer Los in der Ewigkeit bestimmt.... Denn ihr könnet diesen Entwicklungsgang zu Ende bringen; ihr könnt ihn aber auch wieder endlos verlängern, was für eure Seele.... das eigentliche Ich des Menschen.... Seligkeit oder Qual bedeutet, ihr selbst also als Mensch dies entscheidet. Darüber denket ihr Menschen wenig nach, aber die Zeit des Erdenlebens geht schnell vorüber, und das Ergebnis dessen wirket sich nun aus.... Immer wieder werdet ihr davon in Kenntnis gesetzt, und doch beachtet ihr nur wenig, was euch gesagt wird, ansonsten ihr bewußt leben würdet und ihr euch bemühtet, das rechte Ziel anzustreben. Ihr müsset dann aber auch glauben an einen Gott und Schöpfer, Dem ihr euer Dasein verdanket, und ihr müsset mit Ihm die Bindung herstellen, dann wird euch auch die Kraft zugehen für einen Erdenwandel nach Seinem Willen. Ihr müsset wissen um diesen Gott und Schöpfer, um euch Ihm und Seinem Willen zu unterstellen.... Und ihr müsset wissen, was es mit eurem Dasein als Mensch für eine Bewandtnis hat.... um nun auch zweckentsprechend zu leben auf Erden.... d.h., das Ziel zu erreichen, zwecks dessen ihr auf Erden weilet.... Und ihr werdet darüber nicht in Unkenntnis belassen, es wird euch immer wieder der Wille Gottes kundgetan, ganz gleich, in welcher Weise dies geschieht. Denn Gott spricht zu den Menschen, Er redet sie direkt an, sowie dafür die Voraussetzungen gegeben sind.... Oder Er gibt den Menschen durch Mittler Aufklärung.... Doch niemals lässet Er die Menschen ohne Kenntnis von Seinem Willen, weil sie durch diese Kenntnis ihren Erdenwandel recht führen und also ihre Entwicklung vollenden können, solange sie auf Erden weilen. Doch sie können sich auch jeglicher Aufklärung verschließen, sie können sich entfernen von Gott, glaubenslos werden und keine tieferen Begründungen des Erdenlebens gelten lassen wollen. Sie können sich selbst lediglich als Bewohner einer Schöpfung wähnen, deren Leben nur Selbstzweck ist, und sich nun nur von diesem Blickpunkt aus mit ihrem Leben auseinandersetzen.... Und sie werden dann auch nicht den Willen Gottes gelten lassen, Der ein Liebeleben fordert, sondern ihr eigener Wille wird vorsprechen, der nur auf Eigenliebe beruht, der nur sich selbst den größtmöglichsten Genuß bereiten möchte und immer nur an sich selbst, niemals aber an seinen Nächsten denken wird.... Ein solcher Mensch befindet sich in völlig verkehrtem Denken, und er wird auch nie und nimmer sein Ziel auf Erden erreichen, wenn er sich nicht wandelt.... Er wird sein Erdenleben vergeblich zurücklegen und seiner Seele ein entsetzliches Los bereiten. Er kann aber auch nicht daran gehindert werden, da er freien Willen hat und er auch in keiner Weise benachteiligt wird, was das Erkennen der Wahrheit anbelangt, denn zugetragen wird sie ihm immer irgendwie, und er braucht nur dazu rechte Stellung zu nehmen, und seine Seele wird dann auch den rechten Nutzen daraus ziehen. Aber gerade diese Stellungnahme dazu wird er unterlassen, er wird sich genügen lassen an dem, was er mit irdischen Sinnen fassen kann.... an der Welt und ihren Gütern.... und er wird sich davon gefangennehmen lassen und keinen Schritt vorwärts gehen in seiner Entwicklung, weil jegliche Voraussetzung dafür fehlt, wie Liebe und innige Bindung mit Gott, durch die er zur inneren Erkenntnis kommen könnte und die seinen recht gerichteten Willen bezeuget.... Des Menschen Wille aber ist frei und muß auch frei sein während des Erdenlebens, auf daß er sich entscheiden kann und einmal wieder die Möglichkeit hat, in seinen Urzustand einzugehen und wieder zu werden, was er war im Anbeginn.... Denn er könnte ewiglich nicht zur höchsten Seligkeit gelangen, wenn er ein unfreies Wesen bliebe und nicht von selbst den Weg zu Gott antreten könnte, Der ihm diese höchste Seligkeit garantiert.... Alles, was aus Ihm frei hervorgegangen ist, muß in dieser Freiheit verbleiben und zu Ihm verlangen, dann wird es auch selig sein und bleiben unbegrenzt.... Es hatten die von Gott erschaffenen Wesen diese Freiheit einst hingegeben, und sie waren unglückselig Ewigkeiten hindurch, doch einmal gibt Gott ihnen die Freiheit wieder zurück, doch nur zu dem Zwecke endgültiger Rückkehr zu Ihm.... zu dem Zwecke eines freien Entscheides für oder wider Ihn.... Darum ist das Erdenleben als Mensch so besonders bedeutungsvoll und wird jedoch nicht recht erkannt.... Es wird dem Menschen von seiten des Gegners noch vieles vor Augen gestellt als wichtig und erstrebenswert, daß der Mensch in verwirrtes Denken gerät und er nur seinem Körper das Wohlbehagen zu verschaffen sucht, die Seele aber gänzlich unbeachtet läßt und er dadurch seinen Erdenlebenszweck verfehlt. Aber er wird auch immer wieder aufmerksam gemacht auf den Sinn und Zweck des Erdendaseins. Und er wird sich einmal verantworten müssen, weil es jedem Menschen einmal vorgehalten wird, daß er um eines Zweckes willen auf Erden weilet.... Und wer diesen Zweck ernstlich zu ergründen suchet, der wird auch darüber aufgeklärt werden, er wird in allem, was ihn trifft, eine weise Lenkung erkennen können, und folget er dieser, dann wird ihm wahrlich auch die Erkenntnis kommen um seinen Erdenlebenszweck, und er wird sich bemühen, ihn zu erfüllen, er wird verantwortungsbewußt leben und auch bald seinen Gott und Schöpfer erkennen und lieben lernen.... Und dann lebt er sein Erdenleben wahrlich nicht vergeblich, er wird innerlich ausreifen und auch bald das rechte Ziel erreichen: den Zusammenschluß mit Gott durch die Liebe.... Er wird die Bedeutung des Erdenlebens erkennen und alles tun, um eine Entwicklungsperiode zum Abschluß zu bringen, daß er frei wird von jeglicher Form, von jeglicher Fessel und eingehen kann in das Reich des Lichtes und der Seligkeit, wenn seine Stunde gekommen ist....

Amen

Het doel van het bestaan op aarde als mens

Beschouw uw bestaan als mens alleen maar als een korte fase van een eindeloos lange ontwikkelingsperiode, die echter van ontzaglijke betekenis is, omdat u in deze korte tijd een wilsbeslissing zult moeten nemen die uw lot in de eeuwigheid bepaalt. Want u zult deze ontwikkelingsgang tot een goed einde kunnen brengen maar deze ook weer eindeloos verlengen, wat voor uw ziel - het eigenlijke ik van de mens - gelukzaligheid of kwelling betekent, en u dit zelf, als mens, beslist.

U, mensen denkt daar weinig over na, maar de tijd van het leven op aarde gaat snel voorbij, en de uitslag van het bovenstaande zal zich nu doen gevoelen. Steeds weer wordt u ervan in kennis gesteld en toch schenkt u maar weinig aandacht aan wat u gezegd wordt, anders zou u bewust leven en er uw best voor doen het ware doel na te streven. U zult dan echter ook moeten geloven aan een GOD en Schepper, aan WIE u uw bestaan dankt en u zult met HEM de verbinding tot stand moeten brengen, dan zal u ook de kracht gegeven worden voor een leven op aarde volgens Zijn Wil.

U zult op de hoogte moeten zijn van deze GOD en Schepper om u onder HEM en Zijn Wil te stellen. En u zult moeten weten hoe het met uw bestaan als mens gesteld is om nu ook in overeenstemming met het doel op aarde te leven - d.w.z. het doel te bereiken waarvoor u op aarde bent. En u wordt daarover niet in onwetendheid gelaten, steeds weer wordt u de Wil van GOD bekend gemaakt, het doet er niet toe op welke manier dit gebeurt. Want GOD spreekt tot de mensen, HIJ spreekt ze rechtstreeks aan, zodra daar de voorwaarden voor gegeven zijn. Of HIJ geeft de mensen opheldering door bemiddelaars. Maar nooit laat HIJ de mensen zonder kennis van Zijn Wil omdat ze door deze kennis hun leven op aarde op de goede manier leiden en dus hun ontwikkeling kunnen voltooien, zolang ze op aarde vertoeven.

Maar ze kunnen ook niets willen weten van welke opheldering dan ook, ze kunnen zich verwijderen van GOD, ongelovig worden en geen diepere motivering van het leven op aarde accepteren. Ze kunnen menen zelf enkel en alleen bewoners van een schepping te zijn, wier leven alleen maar doel op zichzelf is en zich slechts vanuit dit gezichtspunt met hun leven bezighouden. En ze zullen dan ook niet de Wil van GOD laten gelden, DIE een leven in liefde verlangt, integendeel zal hun eigen wil, die alleen op eigenliefde berust, het voor het zeggen hebben, die enkel voor zichzelf het grootst mogelijke genot zou willen bereiden en steeds alleen aan zichzelf, maar nooit aan zijn medemens zal denken.

Zo'n mens denkt helemaal verkeerd en hij zal ook nooit of te nimmer zijn doel op aarde bereiken, wanneer hij niet verandert. Hij zal zijn aardse leven tevergeefs afleggen en zijn ziel een verschrikkelijk lot bereiden. Dit kan hem echter ook niet verhinderd worden daar hij een vrije wil heeft, maar hij wordt op geen enkele wijze benadeeld, wat het inzien van de waarheid betreft, want op een of andere manier wordt die hem altijd toegebracht en hij hoeft alleen maar het juiste standpunt daartoe te bepalen en zijn ziel zal dan ook het juiste voordeel daaruit trekken. Maar juist het innemen van dit standpunt zal hij achterwege laten en hij zal zich tevreden laten stellen met datgene wat hij met zijn aardse zinnen vatten kan, met de wereld en haar goederen - en hij zal zich er door gevangen laten nemen en geen stap vooruit gaan in zijn ontwikkeling, omdat daar elke voorwaarde voor ontbreekt, zoals liefde en een innig band met GOD, waardoor hij tot innerlijk inzicht zou kunnen komen en waarvan zijn juist gerichte wil zou getuigen.

Maar de wil van de mens is vrij en moet ook vrij zijn tijdens het leven op aarde, opdat hij kiezen kan en eens weer de mogelijkheid heeft zijn oorspronkelijke staat binnen te gaan en weer te worden wat hij was in het allereerste begin. Want hij zou eeuwig niet de hoogste gelukzaligheid bereiken als hij een onvrij wezen zou blijven en niet vanuit zichzelf de weg naar GOD zou kunnen opgaan, DIE hem deze hoogste gelukzaligheid garandeert. Alles wat uit HEM vrij is voortgekomen, moet in deze vrijheid verblijven en naar Hem verlangen, dan zal het ook grenzeloos gelukzalig zijn en blijven.

Deze door GOD geschapen wezens hadden eens deze vrijheid weggegeven en ze waren gedurende eeuwigheden ongelukkig. Maar eens geeft GOD hun de vrijheid terug, maar alleen met het doel definitief naar HEM terug te keren, met het doel vrij te kiezen voor of tegen HEM. Daarom is het leven op aarde als mens zo buitengewoon belangrijk en toch wordt dit niet werkelijk beseft. Van de kant van de tegenstander wordt de mens nog veel onder het oog gebracht als voornaam en waard om naar te streven, zodat het denken van de mens in verwarring raakt en hij nu alleen probeert te zorgen voor zijn lichamelijk welbehagen, de ziel echter helemaal buiten beschouwing laat en daardoor het doel van zijn leven op aarde niet bereikt.

Maar hij wordt ook steeds weer opmerkzaam gemaakt op de zin en het doel van het aardse bestaan. En eens zal hij zich moeten verantwoorden, omdat ieder mens er eens op wordt gewezen dat hij vanwege een doel op aarde is. En wie dit doel serieus probeert te doorgronden, die zal daarover ook opheldering worden verschaft, hij zal in alles wat hem overkomt een wijze leiding kunnen herkennen, en geeft hij hieraan gevolg, dan zal hij ook waarlijk tot het inzicht komen omtrent het doel van zijn leven op aarde en hij zal zijn best doen dit te vervullen, hij zal, bewust van zijn verantwoordelijkheid, zijn leven leiden en ook spoedig zijn GOD en Schepper onderkennen en leren liefhebben.

En dan leeft hij zijn aardse leven niet tevergeefs, hij zal innerlijk rijp worden en ook spoedig het juiste doel bereiken: de vereniging met GOD door de liefde. En hij zal de betekenis van het leven op aarde inzien en alles doen om een ontwikkelingsperiode af te sluiten, zodat hij vrij wordt van elke vorm, van elke keten en binnen kan gaan in het rijk van het licht en gelukzaligheid, wanneer zijn uur gekomen is.

Amen