• Zurück

Karfreitag....

Gedenket immer nur Meiner endlosen Liebe zu euch, die Mich bewog, das Erlösungswerk für euch zu vollbringen.... Was der Mensch Jesus auf Erden erlebt und erduldet hat, das tat Er aus Liebe zu den Mitmenschen, die Er in größter geistiger Not wußte. Ihm war als Mensch schon das Wissen eigen von der großen Sündenschuld der Menschen und der Hoffnungslosigkeit, von dieser frei zu werden ohne Hilfe. Dieses Wissen war die Auswirkung Seines Liebelebens, und darum erbarmte Ihn die Menschheit, und Er wollte ihr helfen. Zugleich aber erkannte Er auch als Folge Seiner Liebe, daß Er eine Mission zu erfüllen hatte.... daß Ich Selbst Ihn zur Erde gesandt hatte, auf daß Er Mir als Hülle dienen und also Ich Selbst das Erlösungswerk zur Tilgung jener großen Sündenschuld in Ihm vollbringen konnte.... Und dieser Mission gemäß erfüllte sich Sein Erdenwandel.... ein Weg unermeßlicher Nöte und Leiden, die Ihn vorerst heranreifen lassen mußten und die schon der Aufenthalt inmitten der sündigen Menschen Seiner Seele bereitete. Denn Seine Seele kam aus dem Reiche des Lichtes herab in die Finsternis. Aber die irdische Hülle, welche die Seele barg, mußte durch jene Leiden und Nöte, durch ständige Kämpfe wider die ihr anhaftenden Begierden und Leidenschaften vorerst geläutert werden, um nun ein würdiges Aufnahmegefäß zu sein für Mich Selbst, Der Ich Ihn nun aber voll und ganz erfüllte und also eins wurde mit Ihm.... Und nun setzte Seine eigentliche Mission ein: den Menschen Licht zu bringen, ihnen die Wahrheit zu verkünden, das Evangelium der Liebe zu predigen und ihnen also den Weg zu zeigen und vorzuleben, den auch sie gehen mußten, wollten sie nach ihrem Tode eingehen in das Reich des Lichtes und der Seligkeit.... um dann als letztes Seinen Erdenweg zu beschließen mit einem unvergleichbaren Erbarmungswerk.... mit Seinem bittersten Leidensweg und dem schmerzvollsten Tode am Kreuz als Opfer für die Sündenschuld der Menschheit.... Und diese Mission führte wohl ein Mensch aus, aber Ich Selbst war in diesem Menschen, Ich Selbst als die Ewige Liebe vollbrachte das Werk der Erlösung, denn nur allein die Liebe war zu einem solchen Opfer fähig, nur die Liebe konnte die Qualen des Kreuzweges ertragen und nur die Liebe konnte die Kraft aufbringen, geduldig auszuhalten in vollstem Bewußtsein bis zu Seinem Tode.... Und wenngleich der Mensch Jesus am Kreuz die Worte ausrief: "Mein Gott, Mein Gott, warum hast Du Mich verlassen....", so war dieser Ausruf doch nur ein Bekenntnis dessen, daß die Gottheit in Ihm Ihn nicht zu Seiner Tat drängte, sondern daß der Mensch Jesus in völlig freiem Willen das Opfer brachte für Seine Mitmenschen, daß Ihn die Liebe in Sich zur Ausführung veranlaßte, Die Ihn aber nicht unfrei machte in Seinem Denken und Handeln. Die ganze Sündenlast der Menschheit nahm der Mensch Jesus auf Seine Schultern und ging damit zum Kreuz.... Keiner von euch Menschen kann diesen Ausspruch in seiner ganzen Tiefe erfassen.... Zwar vollbrachte Ich Selbst das Werk der Erbarmung, weil auch der Mensch Jesus ohne Liebe nicht wäre fähig gewesen, dieses Maß von Leiden und Qualen auf Sich zu nehmen.... doch wiederum konnte die "Gottheit" nicht leiden, und darum mußte das Maß von Schmerzen und Leiden eine leidensfähige Seele ertragen, ein Mensch, Dessen Körper schmerzempfindlich war und Der also gleichsam sühnte, was die gesamte Menschheit an Gott schuldig werden ließ. Und auch Dessen Seele litt unbeschreiblich, weil sie aus dem Lichtreich kam und schon die Finsternis auf Erden für sie eine unbeschreibliche Qual bedeutete.... Der Mensch Jesus war "Mein Sohn, an Dem Ich großes Wohlgefallen hatte...." Er war Mir mit allen Sinnen, mit all Seiner Liebe, zugewandt, Er bewegte Sich inmitten der sündigen Menschheit, und Seine Seele suchte unausgesetzt Mich, Seinen Gott und Vater von Ewigkeit, Seine Liebe zwang Mich zu unausgesetztem Einfließen in Ihn, und so also konnte die Einigung stattfinden von Mensch und Gott, oder auch: Die "Menschwerdung Gottes" konnte erfolgen in völlig gesetzmäßiger Ordnung. Denn niemals konnte Ich Mir eine menschliche Hülle zum Aufenthalt wählen, die nicht pur Liebe gewesen wäre, weil Ich Selbst Mich nicht mit etwas Unreinem hätte verbinden können.... Und jegliche unreife Substanz wurde durch den Leidensweg des Menschen Jesus vergeistigt.... und zugleich die Sündenschuld abgetragen für die gesamte Menschheit, weil Einer aus Liebe Sich opferte für Seine Mitmenschen. Der Mensch Jesus verherrlichte durch Seinen Tod Mich Selbst, und Ich verherrlichte Ihn, indem Ich Ihn zur schaubaren Hülle Meiner Selbst wählte für ewig.... indem Ich Selbst in Ihm zur schaubaren Gottheit wurde für alle Meine geschaffenen Wesen, die sich der "Anschauung Gottes" würdig machen. Ihr könnet, solange ihr auf Erden weilet, euch immer nur Meine endlose Liebe vor Augen stellen, die euch zur Freiwerdung verhalf durch das Erlösungswerk.... Begreifen aber werdet ihr diesen Erbarmungsakt erst in seiner ganzen Tiefe, wenn ihr selbst in das Lichtreich werdet eingegangen sein, wenn das Licht der Erkenntnis euch wieder durchstrahlt wie einst.... Dann werdet ihr auch selbst teilnehmen können, ihr werdet es selbst als gegenwärtig erleben und nun erst Meine unendliche Liebe begreifen, die alles getan hat, um ihre Kinder wieder zurückzugewinnen, die ihr einstens verlorengingen durch jene große Schuld des Abfalles von Mir....

Amen

Het werk van erbarmen door de mens Jezus

Denk steeds aan mijn eindeloze liefde voor u, die Mij bewoog het verlossingswerk voor u te volbrengen.

Wat de mens Jezus op aarde beleefd en verdragen heeft dat deed Hij uit liefde tot de medemensen, omdat Hij wist dat zij in grote geestelijke nood verkeerden. Als mens wist Hij al van de grote zondeschuld der mensen en van de hopeloosheid om daar van vrij te worden. Dit weten was het gevolg van Zijn leven in liefde, en daarom had Hij medelijden met de mensheid en wilde haar helpen. Tevens besefte Hij als gevolg van Zijn liefde dat Hij een missie te vervullen had. Dat Ik zelf Hem naar de aarde had gezonden om Mij tot omhulsel te dienen, opdat Ik het verlossingswerk om de grote zondeschuld te delgen - in Hem kon volbrengen.

En volgens deze missie ging Zijn aardse levensweg in vervulling: een weg van onmetelijke noden en lijden die Hem eerst moesten laten rijpen. Reeds het verblijf tussen de zondige mensen bezorgde Zijn ziel een ontzaglijk leed. Want Zijn ziel daalde uit het rijk van het licht neer in de duisternis. Maar het aardse lichaam waarin die ziel geborgen was moest door dat lijden en die noden, door de gestadige strijd tegen de begeerten en hartstochten die aan dit lichaam kleefden eerst gelouterd worden, om nu een waardig opnamevat te zijn voor Mij zelf - Ik die Hem nu ook geheel en al vervulde en zodoende Een werd met Hem.

En nu begon Zijn eigenlijke missie, de mensen licht te brengen, hun de waarheid te verkondigen, hun het evangelie van de liefde te prediken en hun dus de weg te wijzen en voor te leven die zij ook moesten gaan, wilden zij na hun dood ingaan in het rijk van licht en zaligheid. En ten laatste besloot Hij Zijn levensweg met een onvergelijkbaar werk van erbarmen, met Zijn bitterste lijdensweg en de smartelijkste dood aan het kruis als offer voor de zondeschuld der mensheid.

Deze missie werd wel door een mens volbracht, maar Ikzelf was in deze mens. Ikzelf als de eeuwige Liefde volbracht dat werk van verlossing, want alleen de liefde was tot zo'n offer in staat. Alleen de liefde kon de smarten van de kruisweg doorstaan, en alleen de liefde kon de kracht opbrengen geduldig te volharden in het volste bewustzijn tot aan Zijn dood.

En ofschoon de mens Jezus aan het kruis de woorden uitriep: "Mijn God, mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten" - was deze uitroep alleen een getuigenis dat de Godheid in Hem, Hem niet tot Zijn daad dwong, maar dat de mens Jezus in geheel vrije wil het offer bracht voor Zijn medemensen. Dat de Liefde zelf Hem ertoe bracht dit te verwezenlijken, die Hem echter niet onvrij maakte in Zijn denken en handelen. De mens Jezus nam de gehele zondelast van de mensheid op Zijn schouders en ging daarmee naar het kruis.

Geen van u mensen kan dit gezegde ten volle begrijpen.

Weliswaar volbracht Ik zelf het werk van erbarmen, omdat zonder de liefde de mens Jezus ook niet in staat zou zijn geweest deze mate van lijden en smart op zich te nemen. Anderzijds, de Godheid kon niet lijden, en daarom moest deze lijdensweg door een ziel doorstaan worden die wel in staat was te lijden, een mens, wiens lichaam pijn en smart kon voelen en die dus als het ware boete deed voor wat de gehele mensheid aan God schuldig was. Maar ook Zijn ziel leed onbeschrijfelijk, omdat Zij uit het lichtrijk kwam en de duisternis op aarde voor Haar reeds een ontzaglijke kwelling betekende.

De mens Jezus was "mijn Zoon" in wie Ik een groot welbehagen had. Hij was Mij met al Zijn zinnen en met al Zijn liefde toegewijd. Hij vernederde zich tussen de zondige mensheid en Zijn ziel zocht Mij onafgebroken - Mij, Zijn God en Vader van eeuwigheid. Zijn liefde dwong Mij tot een voortdurend instromen in Hem, en zo kon de eenwording van mens met God plaatsvinden, of anders gezegd: de menswording van God kon met het volste recht geschieden. Want nooit kon Ik Mij een menselijk omhulsel tot woonplaats kiezen dat niet pure liefde geweest zou zijn, omdat Ik Mij zelf niet met iets onreins had kunnen verbinden.

Iedere onreine substantie werd door de lijdensweg van de mens Jezus vergeestelijkt, en tegelijkertijd werd de zondeschuld afgelost voor de gehele mensheid, daar Hij zich opofferde uit liefde voor Zijn medemensen. De mens Jezus verheerlijkte Mij zelf door Zijn dood en Ik verheerlijkte Hem, door Hem als een zichtbare omhulling van Mij zelf te kiezen voor eeuwig. Door Hem werd Ik zelf tot een zichtbare Godheid voor al mijn geschapen wezens, die zich "het aanschouwen van God" waardig maken. U kunt zich zo lang u op de aarde vertoeft alleen maar mijn eindeloze liefde voor ogen houden, die u hielp vrij te worden door het verlossingswerk.

Maar u zult dit werk van erbarmen pas in zijn hele omvang begrijpen als u zelf in dat lichtrijk bent ingegaan, als het licht van het inzicht u als voorheen weer doorstraalt.

Dan zult u er zelf aan kunnen deelnemen. U zult het zelf als werkelijkheid beleven en nu pas mijn eindeloze liefde begrijpen, die alles gedaan heeft om haar kinderen weer terug te winnen die zij eens verloren had door die grote schuld als gevolg van de afval van Mij.

Amen