O ihr Toren, die ihr glaubet, die Liebe eures Gottes bestimmen zu können.... ihr Blinden im Geist, die Mich noch nicht erkannt, die Meine Gegenwart noch nicht gespürt haben und die darum nicht verstehen können, daß Ich Mich kundgebe denen, die nach Meinem Wort verlangen. Ihr Toren, die ihr nicht wisset, daß Ich das ewige Wort Selbst bin und sonach reden muß, wenn Ich euch gegenwärtig bin und euch diese Meine Gegenwart beweisen will. Ihr sprechet wohl nach, was Ich einst geredet habe, als Ich auf Erden wandelte, doch solange Ich Selbst euch nicht gegenwärtig bin, sind es nur tote Buchstaben, die ihr verbreitet, die erst dann lebendig werden, wenn ihr sie als Zeichen Meiner Gegenwart empfindet, weil ihr Mich dann Selbst sprechen höret, Der Ich Mich durch den Geist in euch offenbare. Im Anfang war das Wort, und das Wort war bei Gott.... (und Gott ist das Wort). Mein Wort bin Ich Selbst, und Mein Geist ist in jedem Wort, das von Mir zeuget. Ich spreche zu den Menschen, und das an jedem Ort und zu jeder Zeit, sowie der Mensch Mir sein Ohr öffnet, sowie er Mich zu hören begehrt und lauschet auf die Äußerung Meiner Liebe. Und niemals wird diese Liebe sich verausgaben, wie darum auch niemals Mein Wort aufhören kann, zu erklingen im Herzen der Menschen, die Mich lieben. Wer also glaubt, daß Ich nur einmal Mich den Jüngern kundgetan habe, wer glaubt, daß Ich nun schweige und niemals mehr mit den Menschen in so inniger Verbindung stehe, daß sie Mich zu hören vermögen, der ist in einem großen Irrtum stehend, der für ihn selbst sehr zum Nachteil ist, weil er niemals Meine Stimme hören kann, so er es nicht glaubt, daß Ich Mich offenbare, daß Meine Liebe euch Menschen gegenüber sich äußern und euch ein Zeichen geben will, daß Ich euch gegenwärtig bin. Weil Ich eine wesenhafte Gottheit bin, muß Ich auch von Meinem Wesen Zeugnis geben können und also zu euch Menschen reden. Auch ihr könnet ein anderes Wesen nur erkennen, wenn dieses sein Denken, Wollen und Empfinden zum Ausdruck bringen kann, ansonsten es für euch tot und unerkannt bleibt. Und da Ich will, daß ihr Menschen Mich erkennen lernet, muß Ich zu euch reden. (18.11.1950) Welcher Vater, der seine Kinder liebt, würde wohl stumm bleiben, so er sie in Not weiß?.... Welcher Vater wohl würde ein Gelübde machen, nur einmal zu seinen Kindern zu reden, um dann für immer stumm zu bleiben? Ihr Menschen kennet euren Vater im Himmel nicht, so ihr Ihn euch vorstellt als unbarmherziges Wesen mit Prinzipien, die jeglicher Liebe entbehren. Wie eine Henne ihre Küchlein lockt, um sie zu schützen vor der Gefahr, so auch bin Ich stets und ständig ein Rufer und Mahner und wie anders als durch Mein Wort, das Mich Selbst und Meine Liebe und Sorge um euch bezeuget?.... O ihr Toren, die ihr glaubet, daß Meine Liebe geringer würde, daß sie sich jemals verausgaben könnte.... daß Ich, das Wort von Ewigkeit, einmal schweigen könnte, weil Ich schon einmal gesprochen habe zu euch.... Bedenket, wie schwach doch euer Glaube ist und wie ihr Mich messet mit irdischem Maß, wie ihr Mir die Schwächen und Mängel eines Erdenmenschen anhanget, dessen Liebe begrenzt ist, weil er noch unvollkommen ist. Mein Wort wird stets ertönen, und jeder Mensch wird es hören können, der sich gestaltet nach Meinem Willen, der sein Herz zu einer Wohnung bereitet, in der sein Herr Aufenthalt nehmen kann.... Und so Er bei ihm ist, so Er ihm gegenwärtig ist, wird Er Sich auch äußern und zu ihm Worte der Liebe und der Weisheit sprechen, wie Ich es verheißen habe. Und nimmermehr sollet ihr daran zweifeln, ansonsten auch Mein auf Erden gesprochenes Wort hinfällig wäre, das euch Meinen Geist verkündet hat bis an das Ende der Zeiten: "Ich bleibe bei euch bis an der Welt Ende...." "Mein Geist wird euch in die Wahrheit leiten...." Und so ihr einen tiefen lebendigen Glauben besitzet, werdet ihr Mich nicht ansehen als einen fernen Gott, sondern als einen überguten liebevollen Vater, Der immer mit euch verbunden sein und bleiben will und Den ihr dann auch vernehmen könnet, Der zu euch spricht immer, so ihr Ihn zu hören begehrt....
Amen
ÜbersetzerO jullie dwazen die menen de Liefde van uw God te kunnen bepalen. Jullie blinden van geest, die Mij nog niet herkend, Mijn tegenwoordigheid nog niet gemerkt hebben. Die daarom niet kunnen begrijpen, dat Ik Me kenbaar maak aan diegenen die naar Mijn Woord verlangen. Jullie dwazen die niet weten dat Ik het eeuwige Woord Zelf ben en bijgevolg moet spreken wanneer Ik bij u aanwezig ben en u Mijn aanwezigheid wil bewijzen. U praat wel na wat Ik eens gesproken heb toen Ik op aarde wandelde, maar zolang Ik Zelf niet bij u aanwezig ben, zijn het slechts dode letters die u verbreidt, die pas levend worden, wanneer u ze als teken van Mijn aanwezigheid ervaart, omdat u Mij dan Zelf hoort spreken, die Me door de Geest in u openbaar.
In het begin was het Woord en het Woord was bij God (en het Woord is God). Mijn Woord ben Ik Zelf en Mijn Geest is in elk Woord dat van Mij getuigt. Ik spreek tot de mensen en wel overal en altijd, zodra de mens zijn oor voor Mij opent, zodra hij verlangt Mij te horen en luistert naar de uiting van Mijn Liefde. En nooit zal deze Liefde uitgeput raken, zoals daarom ook nooit Mijn Woord kan ophouden te weerklinken in het hart van de mensen die Mij liefhebben.
Wie dus gelooft dat Ik Me slechts één keer aan de leerlingen heb geopenbaard, wie gelooft dat Ik nu zwijg en nooit meer met de mensen in een zo innig contact sta dat ze in staat zijn Mij te horen, die bevindt zich in grote dwaling. En die dwaling is voor hem zelf zeer nadelig, omdat hij nooit Mijn stem kan horen, wanneer hij niet gelooft dat Ik Me openbaar, dat Mijn Liefde zich tegenover u mensen wil uiten en u een teken wil geven dat Ik bij u tegenwoordig ben.
Omdat Mijn Godheid wezenlijk is, moet Ik ook van Mijn Wezen getuigenis kunnen afleggen en dus tot u mensen spreken. Ook u zult alleen een ander wezen kunnen herkennen wanneer dit zijn denken, willen en voelen tot uitdrukking kan brengen, daar het anders voor u dood blijft en niet herkend wordt. En daar Ik wil dat u mensen Mij leert herkennen, moet Ik tot u spreken.
Welke vader die zijn kinderen liefheeft, zou wel blijven zwijgen als hij weet dat ze in nood zijn? Welke vader zou wel een gelofte afleggen slechts eenmaal tot zijn kinderen te spreken, om dan voor altijd te blijven zwijgen? U mensen kent uw Vader in de hemel niet als u zich Hem voorstelt als een onbarmhartig wezen met principes die elke liefde ontberen. Zoals een hen haar kuikentjes lokt om ze te beschermen tegen het gevaar, zo ben Ik ook alsmaar iemand die roept en aanmaant. En hoe anders dan door Mijn Woord, dat van Mij Zelf getuigt en van Mijn Liefde en zorg voor u?
O jullie dwazen die geloven dat Mijn Liefde minder zou worden. Dat ze ooit uitgeput zou kunnen raken. Dat Ik, het Woord van Eeuwigheid, eens zou kunnen zwijgen, omdat Ik al een keer tot u gesproken heb. Wees erop bedacht hoe zwak uw geloof toch is en hoe u Mij beoordeelt naar aardse maat. Hoe u Mij de zwakheden en gebreken van een aardse mens toeschrijft, wiens liefde beperkt is omdat hij nog onvolmaakt is.
Mijn Woord zal steeds weerklinken en ieder mens die zich vormt volgens Mijn wil, die zijn hart gereed maakt tot woning waarin zijn Heer Zijn intrek kan nemen, zal het kunnen horen. En als Hij bij hem aanwezig is, zal Hij Zich ook uiten en woorden van Liefde en Wijsheid tot hem spreken, zoals Ik het beloofd heb. En nooit zult u eraan moeten twijfelen, daar anders ook Mijn op aarde gesproken Woord vervallen zou zijn, dat Mijn Geest u heeft verkondigd tot aan het einde der tijden: “Ik blijf bij u tot aan het einde van de wereld”, “Mijn Geest zal u in de waarheid binnenleiden”.
En als u een diep levend geloof bezit, zult u Mij niet beschouwen als een verre God, veeleer als een uitermate goede, liefdevolle Vader die altijd met u verbonden wil zijn en blijven en die u dan ook zult kunnen vernemen, die altijd tot u spreekt als u ernaar verlangt Hem te horen.
Amen
Übersetzer