• Zurück

Geistige Kommunion....

Es gibt keinen bedeutsameren Vorgang als die geistige Vereinigung des Menschen mit Gott, und es wird der Mensch aus dieser Vereinigung den größten Nutzen ziehen für seine Seele; also ist dieser Vorgang gleichsam nötig zur Gestaltung der Seele nach göttlichem Willen. Es verbindet sich der Mensch mit Gott bewußt, d.h., er strebt die Gegenwart Gottes an und erfüllt die Bedingungen, die Voraussetzung sind, daß Gott Sich dem Menschen nähert.... Dann muß die Vereinigung mit Gott erfolgen und also die geistige Kommunion stattfinden. Es nimmt die ewige Gottheit Selbst Aufenthalt im Herzen des Menschen, der diese Kommunion ersehnt.... Was aber heißt, die Vorbedingungen erfüllen, die Voraussetzung sind zur innigen Verbindung mit Gott?.... Nur eins kann den Zusammenschluß mit Gott bewirken.... die Liebe im Herzen des Menschen. Denn die Liebe ist ja die Ursubstanz der ewigen Gottheit, und so des Menschen Herz von Liebe erfüllt ist, ist das gleiche in ihm, was das Wesen der ewigen Gottheit ist. Menschen, die fern der Liebe sind, sind auch Gott fern, weil Liebe und Gott das gleiche ist. Um aber die Menschen zur Liebe werden zu lassen, d.h., um als Gott-fernes Wesen das göttliche Gefühl der Liebe zu empfinden, muß das Denken des Menschen gelenkt werden auf einen Gegenstand.... auf ein Objekt.... das liebenswert ist und also das Gefühl der Liebe in ihm entfacht. Es muß Sich die ewige Gottheit Selbst dem Menschen zum Bewußtsein bringen, Sie muß ihn einweihen in das Mysterium der Liebe, Sie muß dem Menschen das Wissen nahebringen um Ihre Kraft und Macht und um das Verhältnis von Ihr zu der Schöpfung und den Geschöpfen. Und dies veranlaßt Gott, Sich den Menschen zu offenbaren im Wort.... Nun aber steht es dem Menschen frei, dieses Wort anzunehmen, also es zu beachten und zu befolgen oder auch abzulehnen. Das Wort aber ist das äußerlich erkennbare göttliche Wirken, es ist Form gewordene Kraft Gottes, es ist äußerlich vernehmbar und doch innerlich wirkend, es ist das äußerlich Wahrnehmbare.... das Fleisch.... das innerlich Wirksame, das Blut.... das wahres Leben bedeutet....

Gott bringt nun den Menschen unausgesetzt Sein Wort nahe und will durch das Wort die Liebe im Menschen erwecken zur Tätigkeit. Er will, daß der Mensch das Wort annehme und sich bemühe, danach zu leben.... Danach leben aber heißt: Liebe geben allen Geschöpfen, die um ihn sind. Er will, daß die Menschen mit hungrigem Herzen Sein Fleisch essen.... daß sie begierig das göttliche Wort entgegennehmen.... und ein heißes Verlangen danach haben, den göttlichen Willen zu erfüllen.... daß sie trinken das Blut, die Kraft, die ihnen zuströmt, sowie sie hungern nach dem Wort. Er will ihnen wahres Leben geben durch Sein Fleisch und Sein Blut.... Denn so sie Sein Wort befolgen, sind sie in der Liebe tätig, und sowie sie Liebe geben, empfangen sie auch Liebe, denn nun naht Sich ihnen die ewige Liebe Selbst und erfüllt ihre Herzen mit Ihrer Gegenwart.... Und dann findet die Vereinigung statt, die Kommunion.... "Wer in der Liebe bleibt, der bleibt in Mir und Ich in ihm...." Und wer sein Herz öffnet, so Ich Einlaß begehre, der wird Mich bergen können in aller Fülle.... Mein Geist, Meine Kraft durchströmet ihn, und innig ist er mit Mir verbunden, so innig, daß er von Meiner Gegenwart sprechen kann, daß er Mich ganz in sich aufgenommen hat, weil er die Voraussetzungen erfüllt hat, die ihm Meine Gegenwart eintragen.... Also spricht der Herr und will den Menschen wahrheitsgemäß Aufklärung geben....

wie Er Sein Wort "Wer Mein Fleisch ißt und Mein Blut trinkt...." verstanden haben will. Er will die Menschen hinweisen auf die geistige Kommunion, die allein den Zusammenschluß mit Gott bedeutet und die nimmermehr durch einen äußerlichen Akt ersetzt werden kann. In tiefster Liebe sich Gott zu eigen geben und diese Liebe zu Gott Ihm beweisen durch werktätige Nächstenliebe wird unweigerlich zur Folge haben, daß Gott Selbst Sich voller Liebe dem Menschen zuneigt, daß eine selige Vereinigung stattfindet und göttliche Kraft den Menschen durchströmt. Denn die Liebe sucht den Zusammenschluß.... die Liebe Gottes und die Liebe des Menschen drängt zusammen. Doch es bedarf dieser Vorgang keine äußeren Handlungen, denn diese sind nur Anlaß zu falschen Vorstellungen insofern, als der Mensch die persönliche Anwesenheit der höchsten Wesenheit, der ewigen Gottheit, abhängig macht von ungemein irreführenden äußeren Handlungen, die jedoch des inneren Liebegeistes völlig entbehren können und dann die Anwesenheit des Herrn gänzlich ausschließen. Gott sieht nur den Liebesgrad des menschlichen Herzens, nicht aber menschlich hinzugefügte Formen, die nur zur Folge haben, daß der Form mehr geachtet wird, und des öfteren sogar gänzlich ohne Liebe ausgeführt werden, und der Zusammenschluß mit Gott, die Kommunion, dann niemals stattfinden kann. Verbunden sein mit dem Herrn ist das Köstlichste, was der Mensch auf Erden erreichen kann, und es wird dies wahrlich nur sehr wenig angestrebt.... Oft aber wähnen sich die Menschen verbunden mit Ihm und sind Ihm noch sehr weit entfernt, weil ihnen noch die Liebe mangelt, die allein den Zusammenschluß mit Gott bewirkt. Doch wer in innigster Liebe Gott sein Herz entgegenbringt, wer ständig liebetätig ist, der zieht unweigerlich die ewige Gottheit zu sich heran und ist aufs innigste mit Ihr verbunden durch die Liebe, auch wenn er die äußere Form einer geistigen Verbindung unbeachtet läßt.... Denn Gott sieht auf die Herzen der Menschen und achtet nicht der Form....

Amen

Geestelijke communie

Er bestaat geen belangrijkere gebeurtenis dan de geestelijke vereniging van de mens met God en de mens zal uit deze vereniging het grootste voordeel behalen voor zijn ziel. Zodoende is deze gebeurtenis in zekere zin nodig voor de vorming van de ziel volgens de goddelijke wil. De mens verbindt zich bewust met God. Dat wil zeggen dat hij naar de aanwezigheid van God streeft en aan de eisen voldoet, die de voorwaarden zijn om God de mens te laten naderen. Dan moet de vereniging met God plaatshebben en dus de geestelijke communie plaatsvinden. De eeuwige Godheid neemt Zelf intrek in het hart van de mens, die naar deze communie verlangt.

Maar wat betekent het om aan de voorwaarden te voldoen, die vereisten zijn voor de nauwe verbinding met God? Maar één ding kan de vereniging met God teweegbrengen: de liefde in het hart van de mens. Want de liefde is immers de oorspronkelijke substantie van de eeuwige Godheid en als het menselijke hart met liefde vervuld is, is hetzelfde in hem, wat het wezen van de eeuwige Godheid is. Mensen, die ver van de liefde af staan, staan ook ver van God af, omdat de liefde en God dezelfde is.

Maar om de mensen tot liefde te laten worden, dat wil zeggen om als ver van God verwijderd wezen het goddelijke gevoel van liefde te ervaren, moet het denken van de mensen geleid worden naar een voorwerp. Naar een object, dat het waard is om lief te hebben en die dus het gevoel van liefde in hem ontsteekt. De eeuwige Godheid moet Zichzelf bij de mens in het bewustzijn brengen. Ze moet hem inwijden in het mysterie van de liefde. Ze moet de kennis van Haar kracht en macht en van de verhouding van Haar tot de schepping en de schepselen dichter bij de mens brengen.

En dit geeft God er aanleiding toe om Zich in het woord aan de mens te openbaren. Maar nu staat het de mens vrij om dit woord aan te nemen, er dus aandacht aan te schenken en het na te leven of het af te wijzen. Maar het woord is het uiterlijk herkenbare goddelijke werkzaam zijn. Het is vorm geworden kracht van God. Het is uiterlijk verneembaar en toch innerlijk werkend. Het uiterlijk waarneembare is het vlees, het innerlijk werkzame is het bloed, dat waar leven betekent.

God brengt het woord nu onophoudelijk dichter bij de mens en wil door het woord de liefde in de mens oproepen tot werkzaamheid. Hij wil dat de mens het woord aanneemt en zijn best doet om daarnaar te leven. Daarnaar te leven betekent: liefde geven aan alle schepselen, die rondom je zijn. Hij wil dat de mensen met een hongerig hart Zijn vlees eten. Dat ze begerig het goddelijke woord in ontvangst nemen en er een hevig verlangen naar hebben om de goddelijke wil te vervullen. Dat ze het bloed drinken, de kracht, die naar hen toestroomt, zodra ze hongeren naar het woord.

Hij wil hun het ware leven geven door Zijn vlees en Zijn bloed. Want als ze Zijn woord in acht nemen, zijn ze in de liefde werkzaam en zodra ze liefde geven, ontvangen ze ook liefde, want nu nadert de eeuwige Liefde Zelf hen en vervult hun harten met haar aanwezigheid. En dan vindt de vereniging plaats, de communie. “Wie in de liefde blijft, die blijft in Mij en Ik hen hem”. En wie zijn hart opent, als Ik toegang verlang, die zal Mij in de hele overvloed in zich kunnen dragen. Mijn geest, Mijn kracht doorstroomt hem en hij is nauw met Mij verbonden. Zo nauw, dat hij van Mijn aanwezigheid kan spreken. Dat hij Mij geheel in zich opgenomen heeft, omdat hij de voorwaarden vervuld heeft, die hem Mijn aanwezigheid opleveren.

Alzo spreekt de Heer en Hij wil de mensen overeenkomstig de waarheid opheldering geven over hoe Hij Zijn woorden “Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt”, begrepen wil hebben. Hij wil de mensen wijzen op de geestelijke communie, die alleen de vereniging met God betekent en die nooit door een uiterlijke daad vervangen kan worden. Zich in de diepste liefde aan God in eigendom geven en Hem deze liefde voor God bewijzen door werkzame naastenliefde, zal onvermijdelijk tot gevolg hebben dat God Zelf in volle liefde naar de mens overbuigt. Dat er een zalige vereniging plaatsvindt en goddelijke kracht de mens doorstroomt. Want de liefde zoekt de vereniging. De liefde van God en de liefde van de mens dringen opeen.

Maar deze gebeurtenis heeft geen uiterlijke handelingen nodig, want deze zijn alleen maar valse voorstellingen voor zover de mens de persoonlijke aanwezigheid van het hoogste Wezen, de eeuwige Godheid, afhankelijk maakt van buitengewoon misleidende uiterlijke handelingen, waarbij echter de innerlijke geest van de liefde volledig kan ontbreken en dan de aanwezigheid van de Heer geheel uitsluit. God ziet alleen maar de liefdesgraad van het menselijke hart, maar niet de door mensen toegevoegde vormen, die alleen maar tot gevolg hebben dat er meer aandacht geschonken wordt aan de vormen en deze des te vaker geheel zonder liefde uitgevoerd worden en de vereniging met God, de communie, dan nooit plaats kan vinden.

Verbonden zijn met de Heer is het heerlijkste wat de mens op aarde kan bereiken en dit wordt werkelijk maar heel weinig nagestreefd. Maar vaak wanen de mensen zich met Hem verbonden en zijn ze nog heel ver van Hem verwijderd, omdat het hen nog aan de liefde ontbreekt, die alleen de vereniging met God teweegbrengt. Maar wie in de vurigste liefde God zijn hart schenkt, wie voortdurend in liefde werkzaam is, die trekt onvermijdelijk de eeuwige Godheid tot zich en is door de liefde het nauwst met Haar verbonden, ook wanneer hij geen aandacht schenkt aan de uiterlijke vorm van een geestelijke verbinding. Want God kijkt naar de harten van de mensen en let niet op de vorm.

Amen