• Zurück

Kreuztragung in Geduld und Ergebung....

Unbegrenzte Möglichkeiten erschließen sich dem Menschen, sofern er bereit ist, sich zu gestalten dem Willen Gottes gemäß, sofern er also bewußt arbeitet an seiner Seele. Von der Stunde des Erkennens an, daß sein Erdenzweck die Höherbildung seiner Seele ist, ist sein Erdenlauf eine endlose Reihe von Gelegenheiten, wo er durch Selbstüberwindung und tätige Nächstenliebe diese geistige Reife erlangen kann. Und also wird sein Erdenleben von Stund an Prüfungen bringen, in denen er sich bewähren soll.... Es wird auch nicht mehr kampflos an ihm vorübergehen, sondern gerade im Kampf wird sein Wille gestählt und seine Kraft vermehrt werden. Also wird viel eher das Leben ihm aus Widerständen und Nöten bestehend erscheinen, als daß er sich ungetrübter Lebensfreude hingeben könnte. Es sind dies die ersten Klippen, an denen sein Lebensschifflein nicht zerschellen darf; er muß es mit sicherer Hand und im gläubigen Vertrauen auf Gott um alle Klippen geleiten, dann erst bewährt er sich und nützet die Möglichkeiten zur geistigen Höherentwicklung. Jesus Christus hat es Selbst den Menschen zur Aufgabe gemacht mit den Worten: Wer Mir nachfolgen will, der muß willig sein Kreuz auf sich nehmen.... Er sagt nicht, daß Er ihm sein Kreuz nehmen will, das Er sie entlasten will; Er kündet ihnen im Gegenteil an, daß die Nachfolge Jesu darin besteht, das Kreuz zu ertragen, daß Er den Menschen auferlegt. Das unsägliche Leid, das Jesus Christus auf Sich nahm, war die Sühne für die große Sündenschuld der Menschheit. Er trug Sein Kreuz ohne Murren und Klagen. Was Er für die Menschheit erduldete, tilgte also gleichsam deren Schuld. Wer Jesus nachfolgen will, muß also gleichfalls für die sündige Menschheit büßen, d.h. Leid tragen, das die Menschheit durch die Sünde auf sich geladen hat. Die Liebe zum Mitmenschen soll nun den Menschen bewegen, für dessen Sünde Leid zu tragen, d.h., durch Leid die Sündenschuld verringern und dadurch erlösend tätig zu sein auf Erden. Und es wird der liebende Mensch auch stets bereit sein dazu, denn seine Seele weiß um die geknechtete Lage derer, die in großer Sündenschuld verstrickt sind, und möchte ihnen helfen. Und daher wird jeder in der Liebe stehende Mensch sich nicht auflehnen gegen den göttlichen Willen, so dieser ihm ein Kreuz auferlegt und sein Erdenleben nun nicht mehr in stiller Friedlichkeit dahingeht. Er weiß es, daß zur Höherentwicklung der Seele ein kampfloses Dasein nicht tauglich wäre, und also lehnt er sich auch nicht auf, und ob ihm gleich das Kreuz untragbar erscheint. Und darum soll der Mensch nicht verzagt sein, so sein Leben anscheinend schwerer ist als das des Mitmenschen, jedoch es legt Gott dem Menschen kein schwereres Los auf, als dieser ertragen kann, und es ist die Kraft aus Gott, die ihm dieses Kreuz leichter werden läßt.... Es ist die Kraftzufuhr, die der Mensch bewußt erbeten kann, die aber eben auch erbeten werden muß.... Dann aber ist jedes noch so schwer scheinende Kreuz keine so schwere Last mehr als zuvor. Das Kreuz Christi auf sich nehmen heißt aber ohne Murren und Widerrede sich in alles fügen, was Gott über den Menschen schickt. Denn der kleinste Widerstand hebt das Wirken der göttlichen Kraft auf, und es muß der Mensch schwer ringen, auf daß er in dem Lebenskampf Sieger bleiben und schon auf Erden erlösend tätig sein kann.... Er muß nur immer in allem Leid, in dem Kreuz, das ihm auferlegt ist, die Liebe Gottes erkennen, die den Menschen zur geistigen Vollkommenheit gelangen lassen möchte und der schnellste und sicherste Weg ist, in aller Geduld und Ergebung in Gottes Willen das Kreuz auf sich zu nehmen und dem göttlichen Herrn und Heiland nachzufolgen....

Amen

Draag het kruis geduldig en berustend

Er ontsluiten zich onbegrensde mogelijkheden voor de mens, als hij bereid is zich in overeenstemming met de wil van God te vormen, wanneer hij dus bewust aan zijn ziel werkt. Vanaf het moment dat hij inziet dat zijn aardse doel de opwaartse ontwikkeling van zijn ziel is, is zijn gang over de aarde een eindeloze reeks van gelegenheden, waar hij door zelfoverwinning en actieve naastenliefde deze geestelijke rijpheid verwerven kan.

En zodoende zal zijn aardse leven vanaf dat ogenblik beproevingen met zich meebrengen, die hij moet doorstaan. Het zal ook niet zonder strijd aan hem voorbijgaan, want juist door de strijd zal zijn wil gestaald worden en zal zijn kracht toenemen. Zodoende zal het leven veeleer uit tegenstand en gebreken lijken te bestaan, dan dat hij zich aan een onbezorgde levensvreugde over zou kunnen geven. Dit zijn de eerste moeilijkheden, waartegen zijn levensscheepje niet te pletter mag slaan. Hij moet het met vaste hand en in gelovig vertrouwen in God om alle klippen heen leiden. Pas dan doorstaat hij de proef en benut hij de mogelijkheden voor een geestelijke opwaartse ontwikkeling.

Jezus Christus heeft dit de mensen Zelf als opdracht gegeven met de woorden: “Wie Mij na wil volgen, die moet gewillig zijn kruis op zich nemen”. Hij zegt niet dat Hij hem zijn kruis af wil nemen, dat Hij hen wil ontlasten. Hij verkondigt hen integendeel dat het navolgen van Jezus erin bestaat het kruis te dragen, dat Hij de mensen oplegt.

Het onnoemelijke leed, dat Jezus Christus op Zich nam, was de boetedoening voor de grote zondenschuld van de mensheid. Hij droeg Zijn kruis zonder morren en klagen. Wat Hij voor de mensheid geduldig verdroeg, loste in zekere zin hun schuld in. Wie Jezus na wil volgen, moet dus eveneens voor de zondige mensheid boeten. Dat wil zeggen leed dragen, dat de mensheid door de zonde op zich geladen heeft. De liefde voor de medemensen moet de mensheid er nu toe bewegen om voor hun zonde leed te dragen. Dat wil zeggen door leed de zondenschuld te verminderen en daardoor verlossend bezig te zijn op aarde.

En de liefhebbende mens zal daar ook steeds toe bereid zijn, want zijn ziel kent de onderdrukte toestand van degenen, die in een grote zondenschuld verstrikt geraakt zijn en hij zou hen graag helpen. En daarom zal elk in de liefde staand mens zich niet tegen de goddelijke wil verzetten, als deze hem een kruis oplegt en zijn aardse leven nu niet meer in stille vrede verstrijkt. Hij weet dat een bestaan zonder strijd niet geschikt zou zijn voor de hogere ontwikkeling van de ziel en zodoende verzet hij zich niet, ofschoon het kruis hem ondraaglijk lijkt.

En daarom moet de mens de moed niet verliezen, als zijn leven schijnbaar zwaarder is dan dat van de medemensen. God legt de mens echter geen zwaarder lot op, dan deze kan dragen en het is de kracht uit God, die dit kruis gemakkelijker te dragen laat worden. Het is de krachttoevoer, waar de mens bewust om kan vragen, maar die juist ook gevraagd moet worden. Maar dan is elk nog zo zwaar lijkend kruis niet zo’n zware last meer als voorheen.

Maar het kruis van Christus op zich nemen, betekent zonder morren en tegenspraak zich in alles schikken, wat God de mensen laat overkomen. Want de minste weerstand heft het werkzaam zijn van de goddelijke kracht op en de mens moet zwaar strijden, zodat hij de overwinnaar blijft in de levensstrijd en op aarde al verlossend werkzaam kan zijn. Hij moet steeds alleen maar in alle leed, in het kruis dat hem opgelegd is, de liefde van God herkennen, die de mensen tot geestelijke volmaaktheid zou willen laten komen en de snelste en zekerste weg is om met alle geduld en berusting naar Gods wil het kruis op zich te nemen en de goddelijke Heer en Heiland na te volgen.

Amen