• Zurück

Verstandesforschen.... Gläubige und Ungläubige....

Je hingebender der Mensch sich der Fürsorge Gottes anvertraut, desto leichter wird sein Erdenleben sein, denn das ist der Wille des Vaters im Himmel, daß Seiner gedacht wird allezeit. Nur so könnt ihr die Kraft aus Ihm in Empfang nehmen, die Er unbeschränkt zugehen läßt dem, der sie begehrt.... Es forscht der Mensch oft, wo eine einzige Bitte um Aufklärung ihm Aufschluß geben könnte, und doch wird er trotz Hinweises auf eine Belehrung von oben nicht diese in Anspruch nehmen, weil er nicht glaubt. Und folglich wird er in Irrtum wandeln, denn die rechte Erkenntnis kann er ohne Glauben nicht finden. Es wird das Ergebnis des gläubigen Menschen stets von dem des Ungläubigen abweichen; es sind zwei verschiedene Grundeinstellungen, die auch verschiedene Erfolge zeitigen. Es kann nimmermehr der gleiche Erfolg erwartet werden, wenn auch der Forscherwille rege tätig ist, d.h. er nur rein verstandesmäßig irgendwelche geistige Probleme lösen will. Es muß ein Unterschied gemacht werden zwischen einem den Glauben abweisenden Menschen und einem noch suchenden, glaubensschwachen Menschen, der zu glauben bereit ist, so das ihm Gelehrte ihm annehmbar erscheint. Dieser Mensch fragt.... der andere aber behauptet.... Er stellt sich selbst verstandesmäßig eine Lehre zusammen und ist von der Wahrheit dieser völlig überzeugt, hat jedoch nicht die geringste göttliche Kraft dafür in Anspruch genommen, also kann das Ergebnis auch nicht göttliche Wahrheit sein, denn es ist der Mensch, der nicht zu Gott bittet, nun keineswegs ganz ohne Einfluß geistiger Kraft, sondern ihn lenkt nun die Gegenkraft, und immer zu Gott entgegengesetztem Wirken. Also läßt diese Gegenkraft auch nicht zu, daß des Menschen Denken sich nun in der Wahrheit befindet, sondern sie wird alles tun, um das Denken zu verwirren. Es ist auch meist nicht das Wahrheitsverlangen Beweggrund seines Forschens, sondern die Aussicht auf irdischen Erfolg treibt ihn dazu an, seinen Verstand zu gebrauchen. Er sucht also keinerlei Verbindung mit wissenden Kräften, weder bewußt noch unbewußt, sondern er trägt rein verstandesmäßig die Ergebnisse anderer Forscher zusammen und setzt ein neues Bild zusammen. Er holt die Weisheit nicht bei der ewigen Weisheit Selbst, sondern er macht sich die Gedankengänge anderer gleichfalls irrender Menschen zu eigen, und es muß das Endergebnis unweigerlich auch Irrtum sein....

Amen

Met het verstand onderzoeken – Gelovigen en ongelovigen

Met hoe meer overgave de mens zich aan de zorg van God toevertrouwt, des te gemakkelijker zal zijn aardse leven zijn, want het is de wil van de Vader in de hemel, dat er altijd aan Hem gedacht wordt. Alleen zo kunnen jullie de kracht uit Hem in ontvangst nemen, die hij onbeperkt toe laat komen aan degene, die deze begeert. De mens onderzoekt vaak, waar een enkele vraag om opheldering uitsluitsel zou kunnen geven en toch zal hij ondanks verwijzingen naar onderricht van boven hier geen beroep op doen, omdat hij niet gelooft. En bijgevolg zal hij dwalen, want de juiste kennis zal hij zonder geloof niet vinden.

Het resultaat van de gelovige mens zal steeds van die van de ongelovige afwijken. Het zijn twee verschillende grondbeginselen, die ook verschillende resultaten opleveren. Nooit kan hetzelfde resultaat verwacht worden, wanneer ook de wil om te onderzoeken actief werkzaam is. Dat wil zeggen dat hij alleen maar zuiver verstandsmatig één of ander geestelijk vraagstuk op wil lossen.

Er moet een onderscheid gemaakt worden tussen een mens, die het geloof afwijst en een mens, die nog zoekend en zwak in het geloof is, maar die tot geloven bereid is, als hetgeen hem onderwezen wordt, hem acceptabel lijkt. Deze mens vraagt, maar de ander beweert. Hij stelt verstandsmatig een leer samen en is volledig overtuigd van de waarheid hiervan. Hij heeft daarvoor echter niet in de geringste mate gebruik gemaakt van de goddelijke kracht, dus kan het resultaat ook geen goddelijke waarheid zijn, want de mens die niet aan God vraagt, is geenszins geheel zonder invloed van geestelijke kracht, maar de tegenstander leidt hem nu en steeds met een werkzaamheid, die tegen God gericht is. Daarom laat deze tegenstander ook niet toe, dat het menselijke denken zich nu in de waarheid bevindt, maar ze zal alles doen om het denken te verwarren.

Het verlangen naar de waarheid is ook meestal niet de beweegreden van zijn onderzoeken, maar het vooruitzicht op aards succes spoort hem ertoe aan om zijn verstand te gebruiken. Hij zoekt dus, bewust of onbewust, geen verbinding met wetende krachten, maar hij brengt zuiver verstandsmatig de resultaten van andere onderzoekers samen en stelt een nieuw beeld samen. Hij haalt de wijsheid niet bij de eeuwige Wijsheid Zelf, maar hij maakt zich de gedachtegang van andere eveneens dwalende zielen eigen en het eindresultaat moet onvermijdelijk ook dwaling zijn.

Amen