Kundgabe mit Übersetzung vergleichen
Läuterungsprozeß....
Der Läuterungsprozeß, dem eine jede Seele ausgesetzt ist, wird so lange währen, bis der Erdenwandel zurückgelegt ist, denn ehe dieser nicht beendet ist, ist auch die Seele nicht frei von Schlacken und infolgedessen auch noch nicht würdig der Annäherung an das höchste und reinste Wesen, an die ewige Gottheit. Denn jede Unvollkommenheit trennt das Wesen von Gott, Der doch die Vollkommenheit Selbst ist. Und also muß erst der Vollkommenheitszustand erreicht sein, ehe die Verschmelzung mit der ewigen Gottheit vor sich gehen kann, es muß das Wesen jede Unlauterkeit abgetan haben, es muß ohne Fehl sein, es muß sich völlig gereinigt haben, und dazu war der Gang auf Erden unerläßlich.... er war die einzige Möglichkeit, das Wesen so zu gestalten, wie es seine Bestimmung ist seit Ewigkeit.... zu einem gottähnlichen Wesen, zu einem Wesen, das in der Liebe aufgeht, das in Liebe dienet und nun wieder seinerseits die gleiche Mission ausführt, unvollkommene Wesen der Vollkommenheit zuzuführen. Ehe dieser Prozeß nicht restlos vollzogen ist, kann die Vereinigung mit Gott nicht stattfinden.... Gott aber verlangt nach Seinen Geschöpfen, es will der Vater Seine Kinder gewinnen, und also suchet Seine unendliche Liebe, ihnen den Weg zu verkürzen. Er stellt ihnen alle Möglichkeiten zur Verfügung, sich der Schlacken zu entledigen, Er stellt ihnen Aufgaben, deren Lösung ihnen Fortschritte einträgt, Er bietet ihnen Hilfsmittel an, die gleichfalls in kürzerer Zeit eine Läuterung bewerkstelligen, und Er stellt es im letzten Stadium dem Wesen anheim, sich aus dem unfreien Zustand zu erlösen.... Er gibt ihm Erkenntniskraft, Er gewährt dem Wesen jegliche Hilfeleistung und verlangt von ihm nur den freien Willen.... sichert ihm aber dafür den lichtvollsten Zustand im Jenseits zu. Und also hat gerade die Liebe Gottes Selbst auch jene Zustände über den Menschen verhängt, die das Wesen zu höchstem Streben veranlassen müßten, so sein Wille gleichfalls dem gebannten Zustand entfliehen möchte. Und es muß wiederum Gott dem Menschen Leid senden, um den Willen zu stählen, daraus frei zu werden. Es hat jegliches Leid nur den Zweck, das Wesen nach Gott verlangen zu lassen, da erst dann die göttliche Gnade in Aktion treten kann und ohne Gnade wieder die Kraft des Menschen zu gering wäre, sich zu befreien, und der Wille erst dann tätig wird, so er den Sinn und Zweck dessen erkennt, was er anstrebt. Da der Wille des Menschen gefordert wird, muß er durch Leid und Not so beeinflußt werden, daß er sich dorthin wendet, wo ihm letzte Erlösung winkt.... zur ewigen Gottheit, Die in Ihrer Liebe stets sucht, den Leidenszustand des Wesens zu verkürzen....
Amen
Übersetzer
Louteringsproces
Het louteringsproces, waaraan elke ziel blootgesteld is, zal zolang voortduren, totdat de gang over de aarde afgelegd is, want zolang deze aardse gang niet beëindigd is, is ook de ziel niet vrij van afvalstoffen en daarom ook niet waardig om het hoogste en zuiverste Wezen, de eeuwige Godheid, te naderen. Want elke onvolmaaktheid scheidt het wezen van God, Die toch de volmaaktheid Zelf is.
En derhalve moet eerst de volmaakte toestand bereikt zijn, voordat de versmelting met de eeuwige Godheid zich voor kan doen. Het wezen moet elke onzuiverheid afgedaan hebben. Het moet zonder tekortkomingen zijn. Het moet zich volledig gereinigd hebben en daartoe was de gang over de aarde absoluut noodzakelijk. Het was de enige mogelijkheid het wezen zo te vormen, zoals het sinds eeuwigheid zijn bestemming is. Tot een God gelijkend wezen. Tot een wezen, dat in liefde opgaat, dat in liefde dient en nu weer van zijn kant een missie uitvoert om onvolmaakte wezens naar volmaaktheid te leiden.
Zolang dit proces niet volkomen ten uitvoer gebracht is, kan de vereniging met God niet plaatsvinden. Maar God verlangt naar Zijn schepselen. De Vader wil Zijn kinderen winnen en daarom probeert Zijn eindeloze liefde de weg voor hen te verkorten. Hij stelt hen alle mogelijkheden ter beschikking om zich van de afvalstoffen te ontdoen. Hij geeft hun taken, waarvan de vervulling hen vooruitgang oplevert. Hij biedt hun hulpmiddelen aan, die eveneens in korte tijd een loutering bewerkstelligen en Hij laat het in het laatste stadium aan het wezen over om zich uit de onvrije toestand te verlossen. Hij geeft hem het vermogen om te beseffen. Hij verleent het wezen elke hulp en verlangt enkel de vrije wil van hem. Maar Hij belooft hem daarvoor in de plaats de meest vreugdevolle toestand in het hiernamaals.
En derhalve heeft juist de liefde van God Zelf ook deze toestand over de mensen afgekondigd, die het wezen aanleiding zou moeten geven tot het hoogste streven, als zijn wil eveneens de gebonden toestand zou willen ontvluchten. En God moet de mens weer leed toesturen om de wil om daaruit bevrijd te worden te stalen. Elk leed heeft alleen maar als doel het wezen naar God te laten verlangen, omdat pas dan de goddelijke genade in actie kan komen en zonder genade zou weer de kracht van de mens te gering zijn om zich te bevrijden en de wil wordt pas dan actief, als hij de zin en het doel van dat, wat hij nastreeft, herkent. Omdat de wil van de mens geëist wordt, moet hij door lijden en nood zo beïnvloed worden, dat hij zich daarheen wendt, waar de laatste verlossing hem wenkt, naar de eeuwige Godheid, Die in Haar liefde steeds probeert om de toestand van lijden van het wezen te verkorten.
Amen
Übersetzer