Fernab vom rechten Weg geht der Mensch, dessen Seele sich banget um irdisches Leid.... Was ist das Leben und alles, was ihr darin begehrenswert findet.... und welch nutzloses Beginnen ist es, zu kämpfen um irdische Anerkennung. Euer Blick wird sich weiten, so ihr nach innen schaut, jedoch was ihr in der Ferne sucht, wird euch den Geist trüben.... Nehmet die Welt nur hin als Gelegenheit, zur Höhe zu gelangen, und suchet in der Ewigkeit rechten Ersatz zu finden für das, was euch auf Erden mangelt. Lasset euch führen vom göttlichen Schöpfer und gebt Ihm eure Last zu tragen, Er nimmt willig auf Seine Schultern, so ihr liebet und betet.... Und ordnet euch ein in Seinen Plan von Ewigkeit her. Die Brücke zur Ewigkeit ist Gott.... die Liebe und Güte Selbst.... und wer die Brücke betreten will, der muß Liebe geben und innig bitten können.... und es gibt für ihn dann keine Schranken, die den Weg zur ewigen Gottheit versperren.... Ihr müsset überwinden lernen die Leibesfurcht vor der Vergänglichkeit, ihr müsset der Erde Not nicht achten und nur der ewigen Bestimmung leben.... Und also ist es der Wille des Herrn, daß der Menschen Mängel sichtbar zutage treten, auf daß der Geist der Menschheit erkennbar ist allen, die offenen Auges um sich schauen. Und in der Verurteilung ihrer Schwächen liegt noch immer die Möglichkeit einer Rettung der Seelen, indem ihnen ihr Spiegelbild gezeigt wird und sie verabscheuen das Produkt falschen Strebens.... In der Welt des Scheins kann die Wahrheit sich nicht entfalten, und die allergeringste Unwahrheit ist von Einfluß auf das Gemüt des Menschen, weil der Geist in ihm die Unwahrheit verabscheut, und wiederum ist es beachtenswert, daß die Welt auf der Lüge fußt und die Wahrheit meidet, während der Geist an der Wahrheit allein Gefallen findet und somit sich absondert von der Welt und allem irdisch Vergänglichen. Und nur ein Weg ist sonach zu wandeln.... die Welt muß verachtet werden, es muß ihr Kampf angesagt werden in jeder Weise, sie muß nur als Mittel zum Zweck betrachtet, sie muß ertragen, aber nicht geliebt werden, sie muß geopfert werden können jederzeit und eingetauscht werden gegen die Ewigkeit.... Sie fasset Gut und Böse in sich, denn es gehen von ihr jene Kräfte aus, die der Wahrheit sich zuwenden, aber noch weit mehr, die der Wahrheit entgegenhandeln, und es werden beide Richtungen im Gegensatz zueinander stehen und doch füreinander tätig sein, denn es bringt die Wahrheit vollste Erkenntnis zutage, und ebenso wird die Lüge ihren Platz behaupten.... denn nur, wo das Laster ist, kann auch die Tugend sich entfalten, da ohne die Möglichkeit zum Laster ja keine Tugend geübt werden kann. Und also wird auch die Unwahrheit ohne Zweifel so lange die Welt beherrschen, bis sich der geistige Zustand der Menschen gehoben hat und nur die Wahrheit begehrt wird um der Wahrheit willen....
Amen
ÜbersetzerDe mens, wiens ziel bang is voor aards leed, staat op grote afstand van de juiste weg. Wat is het leven en alles wat u daarin begerenswaardig vindt? En wat voor een nutteloze onderneming is het om te strijden voor wereldse erkenning.
Uw blik zal zich verruimen, als u innerlijk schouwt, maar wat u in de verte zoekt, zal uw geest vertroebelen. Aanvaard de wereld alleen maar als een gelegenheid om opwaarts te kunnen gaan en probeer in de eeuwigheid de juiste schadeloosstelling te vinden voor dat, waar het u op aarde aan ontbreekt. Laat u door de goddelijke Schepper leiden en geef Hem uw last te dragen. Hij neemt het bereidwillig op Zijn schouders als u Hem liefhebt en Hem erom bidt. En pas je aan Zijn plan aan, dat Hij van eeuwigheid af aan al heeft.
God is de brug naar de eeuwigheid. De liefde en goedheid Zelf. En wie de brug betreden wil, moet liefde geven en innig kunnen smeken. En dan zijn er voor hem geen barrières meer, die de weg naar de eeuwige Godheid versperren. U moet de vrees voor de vergankelijkheid van het lichaam leren overwinnen. U moet geen acht slaan op de aardse nood en enkel voor de eeuwige bestemming leven. En dus is het de wil van de Heer, dat de gebreken van de mens zichtbaar voor de dag komen, opdat de geest van de mensheid herkenbaar is voor allen, die met open ogen om zich heen kijken. En in de veroordeling van hun zwakheden ligt nog altijd de mogelijkheid tot redding van de zielen, doordat hun hun spiegelbeeld getoond wordt en ze het product van hun verkeerde streven verafschuwen.
In de schijnwereld kan de waarheid zich niet ontplooien en de allerkleinste onwaarheid is van invloed op het gemoed van de mens, omdat de geest in hem de onwaarheid verafschuwt. En het is weer opmerkelijk dat de wereld op de leugen steunt en de waarheid mijdt, terwijl de geest alleen aan de waarheid genoegen beleeft en zich dus afzondert van de wereld en van alles wat vergankelijk aards is.
En er is dus maar één weg te gaan. De wereld moet veracht worden. Haar moet op elke manier de strijd aangezegd worden. Ze moet slechts beschouwd worden als middel tot het doel. Ze moet verdragen, maar niet geliefd worden. Ze moet op elk moment opgeofferd kunnen worden en kunnen worden ingeruild voor de eeuwigheid. Ze bevat goed en kwaad in zich, want van haar gaan krachten uit, die zich naar de waarheid toekeren, maar nog veel meer, die tegen de waarheid ingaan. En beide richtingen zullen tegenover elkaar staan en toch zullen ze voor elkaar werkzaam zijn, want de waarheid brengt het volste inzicht aan de dag. En evenzo zal ook de leugen haar plaats behouden, want alleen waar de ondeugd is, kan ook de deugd zich ontplooien, omdat zonder de mogelijkheid tot ondeugd er immers geen deugd beoefend kan worden. En dus zal zonder twijfel ook de onwaarheid de wereld zo lang overheersen, tot de geestelijke staat van de mensen zich verheven heeft en ze alleen nog maar naar de waarheid zullen verlangen omwille van de waarheid.
Amen
Übersetzer