• Zurück

Entfaltung und Ergebnisse des Gottesgeistes.... Naturgesetze.... Gesetzgeber....

Es entfaltet sich der Geist aus Gott im Menschen zur höchsten Blüte, wenn alles Denken ausschließlich der ewigen Gottheit zugewandt ist, denn es sind dann dem Gottesgeist keine Schranken gesetzt, und er kann vollauf tätig sein.... d.h. sich auch bemerkbar machen in immerwährender geistiger Belehrung. Die einzige Forderung, die dem Erdenkind noch gestellt wird, ist das ständige In-sich-hinein-Horchen. Es muß der Kontakt hergestellt bleiben zwischen dem gebefreudigen Gottesgeist und dem aufnahmewilligen Erdenkind, denn eins ohne das andere würde keine geistigen Ergebnisse zeitigen, die in den Besitz des Menschen übergehen können. Das langsame Hineinwachsen in eine so geregelte geistige Tätigkeit wird zuwege bringen eine über alles menschliche Wissen hinausragende Kenntnis von Dingen, deren Erläuterung sich dem allgemeinen Wissen entzieht. Es legen die Menschen zwar wenig Wert auf Kundgaben solcher Art, die ihres Erachtens wenig realen Vorteil bringen, und so lassen sie die vielen Hinweise ungenützt, die ihnen jedoch wieder Gebiete erschließen könnten und so auch irdisches Wissen bereichern würden. So haben mit die Forscher ihr Augenmerk darauf gerichtet, die gesamte Existenz der Lebewesen in Zusammenhang zu bringen mit unerforschten Naturgesetzen, denen sie die Entstehung eines jeden Wesens zuschreiben. Unstreitbar liegen auch die Naturgesetze der Entstehung eines jeden Lebewesens zugrunde, aber immer erst in sozusagen zweiter Instanz.... Denn die ewige Gottheit ist der Gesetzgeber in der gesamten Natur.... Es muß sich wohl alles den Naturgesetzen anpassen, doch auch diese unterliegen dem göttlichen Willen und sind somit nicht unmittelbare Entstehungsursache aller Schöpfungen, sondern diese Schöpfungen sind in einer Gott-gewollten Ordnung entstanden, und diese Ordnung ist also das, was der Menschheit als Naturgesetz verständlich wird. Letzten Endes wird nun nur noch das bestehende Gesetz anerkannt, nicht aber der Gesetzgeber von Ewigkeit her.... Soll nun den Menschen Aufklärung werden in gerade die Schöpfung betreffenden Irrungen, so ist dies nur auf einem einzigen Wege möglich.... durch die geistige Forscherarbeit, die nur exakt ausgeführt werden kann, wenn man sich der sichersten Quelle alles Wissens bedient.... wenn man die göttliche Kraft Selbst in Anspruch nimmt, um in die Wahrheit geleitet zu werden. Die Ergebnisse sind wahrlich unumstößlich, sie können als Grundlage weiterer Aufbauarbeit genutzt werden und sind von so unschätzbarem Wert, daß keine irdische Weltweisheit diesem gleichgestellt werden kann. Was mühevollste wissenschaftliche Arbeit nicht erreicht, kann auf diesem Wege mühelos ergründet werden, und wozu jahrelanges Studium nötig ist, wird in kürzester Zeit den Menschen klarstens vermittelt werden und kann ohne jedes Bedenken als reinste Wahrheit entgegengenommen werden. Doch die Menschheit wählt diesen Weg nicht und sucht statt dessen ihrerseits zu forschen, zu grübeln und zu beweisen.... und kann doch zu unumstößlichem Resultat nimmermehr kommen, denn die letzte Erfüllung behält Sich der Herr des Himmels und der Erde Selbst vor....

Amen

Ontplooiing en resultaten van de geest van God – Natuurwet – Wetgever

De geest van God in de mens ontplooit zich tot de hoogste bloei, wanneer al het denken uitsluitend op de eeuwige Godheid gericht is, want dan is aan de goddelijke geest geen beperking opgelegd en kan hij volop werkzaam zijn. Dat wil zeggen merkbaar worden door een eeuwigdurend geestelijk onderricht. De enige eis, die nog aan het mensenkind gesteld wordt, is het voortdurende luisteren naar de stem in zijn binnenste. Het contact tussen de goddelijke geest, die met plezier geeft, en het mensenkind, dat bereidwillig is om op te nemen, moet blijven bestaan, want het ene zonder het andere zou geen geestelijke resultaten, die in het bezit van de mens over zouden kunnen gaan, opleveren.

De langzame groei naar zo’n gereguleerde geestelijke werkzaamheid zal een alle menselijke kennis overstijgende kennis van zaken genereren, waarvan de verklaring zich aan de algemene kennis onttrekt. De mensen hechten weliswaar weinig waarde aan bekendmakingen van deze soort, die naar hun mening weinig echte voordelen brengen en daarom laten ze de vele aanwijzingen, die voor hen echter weer gebieden zouden kunnen ontsluiten en dus ook de aardse kennis zou verrijken, ongebruikt.

Zo hebben ook de onderzoekers hun aandacht erop gevestigd om het totale bestaan van de levende wezens in verband te brengen met niet onderzochte natuurwetten, waaraan ze het ontstaan van elk wezen toeschrijven. Het staat buiten kijf dat aan het ontstaan van elk levend wezen ook natuurwetten ten grondslag liggen, maar steeds pas, bij wijze van spreken, in tweede instantie. Want de Eeuwige Godheid is de wetgever in de hele natuur.

Alles moet zich wel aan de natuurwetten aanpassen, maar ook deze natuurwetten zijn aan de goddelijke wil onderworpen en ze zijn dus niet de directe oorzaak van het ontstaan van alle scheppingen, maar deze scheppingen zijn in een door God gewilde orde ontstaan en deze orde is dus dat, wat voor de mens als natuurwet begrijpelijk wordt. Uiteindelijk wordt nu alleen nog maar de bestaande wet erkend, maar niet de wetgever van eeuwigheid af.

Als de mensen nu opheldering gegeven moet worden over misvattingen, die juist de schepping betreffen, dan is dit slechts op één enkele manier mogelijk. Door geestelijk onderzoekswerk, dat alleen uitgevoerd kan worden, wanneer men zich van de betrouwbaarste bron van alle kennis bedient. Wanneer men een beroep doet op de goddelijke kracht zelf om de waarheid binnen geleid te worden. De resultaten zijn werkelijk onweerlegbaar. Ze kunnen als basis voor verder opbouwwerk gebruikt worden en zijn van zulke onschatbare waarde, dat geen aardse wereldwijsheid hieraan gelijkgesteld kan worden.

Wat door de meest moeitevolle wetenschappelijke arbeid niet bereikt kan worden, kan op deze manier moeiteloos doorgrond worden en waar jarenlange studie voor nodig is, zal binnen de kortste tijd het duidelijkst aan de mensen gegeven worden en kan zelfs zonder enige bedenking als de zuiverste waarheid in ontvangst genomen worden.

Maar de mensheid kiest niet voor deze weg en probeert in plaats hiervan van hun kant te onderzoeken, te prakkeseren en te bewijzen. En ze kan toch nooit tot onweerlegbare bewijzen komen, want de uiteindelijke verwezenlijking behoudt de Heer van de hemel en de aarde voor zichzelf.

Amen