Vsaka materija je otrdeli duh.... In tako je celoten zemeljsko-materialni svet sestavljen iz Moje nekoč izsevane duhovne moči, ki na prazačetku ni izpolnila svojega namena, saj ni bila prisiljena to narediti, katera pa v skladu z večnim zakonom mora postati aktivna in zato je bila preoblikovana v stvaritve najrazličnejših vrst, katerih funkcija je bila predmet naravnega zakona in je morala biti izpolnjena pod zakonom prisile. Skozi svojo zakonsko izpolnjevanje aktivnosti duhovna snov pridobi vse višjo in višjo stopnjo razvoja, in zatorej je stvarstvo v osnovi duhovna snov na najrazličnejših stopnjah razvoja....
Od najtršega kamna, kot rastlina ali žival, pa vse do človeka, gre razvoj navzgor in je zagotovljen skozi nenehno aktivnost služenja vsakemu posameznemu delu stvarstva. Materija se vedno znova razgrajuje, to pomeni, da vsaka duhovna snov nenehno menja svojo zunanjo obliko in sprejema drugo, vse naprednejšo obliko, in tako počasi dozoreva vse do zadnje stopnje, ko sme sebe utelesiti kot človek, da bi se z aktivnostjo služenja osvobodila iz zadnje oblike na tej Zemlji.
Vedno bodo fizični (materialni) ovoji ali zunanje oblike prikrivali v sebi zrelejše duhovne snovi in jim služili, da dozorijo.... Ovoji sami bodo vedno znova razgrajeni, in te znotraj prikrite duhovne snovi se bodo prav tako združevale z enako zrelimi snovmi in sprejele njihovo naslednjo obliko tako dolgo, dokler se vsa moč, ki je bila prvotno izsevana kot "bitje", ne bo ponovno zbrala in bo spet obstajala kot bitje v svoji prvotni-začetni sestavi, čeprav brez vsake Ljubezni katere ona nekoč ni hotela več sprejeti od Mene.
Ta Ljubezen je nato v obliki drobcene iskre dodana izvirnemu duhu, ki potem hodi po Zemlji kot duša človeka, kot Moj dar milosti, in on lahko ponovno doseže popolnost, spet lahko postane enako popoln, kot je nekoč izšel iz Mene, in potem bo končni cilj, katerega Sem si postavil, ko Sem ustvaril bitja, dosežen....
Neskončno dolgi časi bodo minili za nekdanje duhovno bitje, da prepotuje pot skozi stvaritve Zemlje, saj kar je vam vidno kot materija, je že potrebovalo dolga obdobja časa za svojo preobrazbo, kajti ta začetno trda materija, svet kamnin, ne osvobodi tako hitro duhovne snovi. In če zakonski naravni vplivi niso povzročili razpada trde zunanje oblike, lahko minejo večnosti, dokler se neznatno osvobajanje ne zgodi, vse dokler svet kamnin ne pokaže mali utrip življenja, tako, da se spreminja v sebi, ali pa razpade in osvobodi omejeno (zavezano) duhovno snov, katera bo potem ponovno zavezana v lažjo obliko.
In tako bo oblika vedno lažja za razgradnjo, in vsa dela stvarstva dajejo duhovni snovi priložnost, da v njih dozori, in pri tem pripelje ta na začetku povsem otrdeli mrtvi duh počasi v življenje.... Menjava zunanjih oblik si sledi vse hitreje, in neprekinjeni krog življenja in smrti, nastanka in razgradnje je mogoče zaslediti skozi vse stvarstvo.... Vendar potrebuje duh neskončno dolgo časa za svoj proces razvoja, kateri se bo končal kot človek na Zemlji.
In vedno je treba razločevati, da je vsaka zunanja oblika duh, kateri je na začetku svojega razvoja in, da vsaka zunanja oblika zopet prikriva duhovne snovi znotraj sebe, katere so že pridobile višjo stopnjo zrelosti in morajo znotraj oblike še naprej dozorevati.... In tako zunanji ovoj nikoli ne sme biti tako visoko ovrednoten kot duhovna snov, ki se skriva znotraj njega. Razpad zunanje oblike bo vedno dejanje osvoboditve za ujetega duha znotraj in istočasno predstavlja stopnjo višjega razvoja za materijo samo, katera kot zunanja oblika ovija substance duše. Ti ovoji potrebujejo še dolgo časa, vse dokler tudi oni kot sestavni del duše prav tako ne kompletirajo svojega končnega zemeljskega napredka. Vendar koliko bolj voljno takšen ovoj opravlja svojo "službo", hitreje bo napredoval v svojem razvoju, vendar vedno le znotraj zakonskega reda.
In tako ima tudi končni zunanji ovoj.... človeško telo.... eno zelo pomembno nalogo, katere izpolnitev lahko duhovnim substancam iz katerih je telo zgrajeno prav tako omogoči hiter napredek v njihovem razvoju.... če se telo popolnoma prilagodi zahtevam duše, je lahko prav tako poduhovljeno v času svojega zemeljskega življenja, kar za padlega izvirnega duha lahko pomeni skrajšano zemeljsko pot, čigar izjemno služenje in trpljenje telesa prispevata k hitrejši vrnitvi izvirnega duha k Meni, ko on potuje pot preko Zemlje kot človek in se ne potrebuje več bati novega padca v brezno, ker mu te že dozorele snovi zagotavljajo varno izpopolnitev....
(31. 7. 1963) Znanje o tem vas lahko motivira, da si popolnoma zavestno prizadevate poduhoviti telo v času svojega življenja na Zemlji in živeti torej način življenja, ki v celoti sovpada z zapovedmi Ljubezni, ker Ljubezen je pot, ki vodi v popolno poduhovljenje telesa. AMEN
PrevajalciAlle materie is verdichte geest. En zo is de gehele aards-stoffelijke wereld eens door Mij uitgestraalde kracht die in het allereerste begin haar bestemming niet nakwam omdat zij er niet toe gedwongen werd, die echter volgens de wet van eeuwigheid werkzaam moest worden, en daarom omgevormd werd tot scheppingen van allerlei aard - waarvan het functioneren bepaald werd door natuurwetten en dit in gedwongen toestand. Door de wettelijke vervulling van hun taak treedt het geestelijke een steeds hoger stadium van ontwikkeling binnen en zodanig is de schepping in de grond van de zaak geestelijks - op de meest uiteenlopende niveaus van ontwikkeling. Vanaf het hardste gesteente, als plant of dier, omhoog tot de mens toe, gaat de ontwikkeling opwaarts, die gegarandeerd is door een voortdurende dienende werkzaamheid van elk afzonderlijk scheppingswerk. De materie valt steeds weer uiteen, dat wil zeggen: al het geestelijke wisselt voortdurend van uiterlijk en neemt een nieuwe, hogere vorm aan en ontwikkelt zich op die manier tot aan het stadium, waarin het zich als mens mag belichamen om ook nu weer door dienend werkzaam te zijn, zich te bevrijden uit de laatste vorm op deze aarde.
Steeds zullen materiële omhulsels of uiterlijke vormen het rijpere geestelijke bevatten en dit dienen om zich verder te voltooien. De omhulsels zelf worden steeds weer opgelost en de daarin geborgen geestelijke substanties zullen zich eveneens verenigen met substanties van dezelfde rijpheid en hun volgende vorm aannemen, zolang tot alle kracht zich weer verzameld heeft, die in het oerbegin als "wezen" uitgestraald was, en nu het wezen weer bestaat in zijn vroegere hoedanigheid, echter zonder enige liefde die het eertijds niet meer van Mij wilde aannemen. Deze liefde nu wordt als vonkje aan de nu als mensenziel op aarde levende oergeest toegevoegd, als een genadegeschenk mijnerzijds. En nu kan de mens weer zijn voltooiing bereiken, hij kan weer volmaakt worden zoals hij eens uit Mij was voortgekomen. En dan is het uiteindelijke doel bereikt dat Ik Mij gesteld heb bij het scheppen van de wezens.
Tot het vroegere wezen echter de weg door de scheppingen der aarde is heengegaan, vergaan er eindeloze tijden. Want wat als materie voor u zichtbaar is, had al lange perioden nodig voor haar omvormingen. Want de eerst harde materie, het gesteente, geeft niet zo gauw het geestelijke vrij. En als niet onder invloed van natuurwetten een uiteenvallen van de harde buitenkant plaatsvindt, kunnen eeuwigheden vergaan tot er een losser worden intreedt. Tot deze wereld van gesteenten een lichtere vorm van leven laten zien in die zin, dat ze geheel verandert of ook wel uiteenvalt en het gekluisterde geestelijke vrij laat, dat nu in een minder vaste vorm opnieuw gebonden wordt. En zo zal de nieuwere vorm steeds gemakkelijker oplosbaar worden en al de scheppingswerken geven het geestelijke de mogelijkheid daarin verder te rijpen. En zo komt dit aanvankelijk geheel verharde dode geestelijke langzaam tot leven. Het wisselen van de uiterlijke vorm vindt steeds sneller plaats en in de gehele schepping is er een voortdurend leven en sterven, een worden en vergaan te zien.
Maar het geestelijke heeft eindeloze tijden nodig voor zijn ontwikkelingsgang, die als mens op de aarde beëindigd wordt. En steeds moet onderscheiden worden, dat elke uiterlijke vorm uit geestelijke substanties bestaat die in het begin van hun ontwikkeling staan en dat elke uiterlijke vorm weer geestelijke substanties bevat die reeds een hogere graad van rijpheid bereikt hebben en in die vorm nog verder uitrijpen moeten. En daarom hoeft het uiterlijk omhulsel niet steeds zo gewaardeerd te worden als het geestelijke dat het in zich draagt. Het uiteenvallen van de buitenkant zal altijd een daad van bevrijding zijn voor het gekluisterde geestelijke en tevens een stap omhoog in de positieve ontwikkeling betekenen voor de materie zelf, die als uiterlijke vorm de zielesubstanties omhult. Deze omhulsels hebben nog een lange tijd nodig tot ook zij als bestanddeel van een ziel hun laatste weg over de aarde afleggen.
Maar des te gewilliger een omhulsel zijn dienst verricht, des te sneller gaat het vooruit in zijn ontwikkeling, steeds echter volgens de wettelijke ordening. En zo heeft ook het laatste uiterlijk omhulsel - het menselijk lichaam - een heel grote opdracht, waarbij het nakomen ervan de geestelijke substanties waaruit het lichaam is opgebouwd, ook een snelle vooruitgang van haar ontwikkeling brengen kan, als het lichaam zich geheel naar de eisen van de ziel voegt en dus mede vergeestelijkt kan worden tijdens het aardse leven, wat voor een gevallen oergeest een verkorte aardse weg kan betekenen, wiens toebehoren door buitengewoon dienen en lijden bijdraagt tot een veel snellere terugkeer van die oergeest tot Mij, wanneer deze als mens zijn gang over de aarde gaat en niet meer de terugval in de diepte hoeft te vrezen omdat deze al uitgerijpte substanties hem een zekere voltooiing verzekeren. De kennis hierover kan u er toe aansporen, geheel bewust de vergeestelijking van het lichaam gedurende het aardse leven na te streven en dus een levenswandel te leiden geheel volgens de geboden van de liefde, omdat de liefde de weg is die tot de totale vergeestelijking van het lichaam voert.
Amen
Prevajalci