• Nazaj

ŽIVA VERA.... PREBUJENJE V ŽIVLJENJE....

Prebujenje v resnično življenje se začne, ko človeško bitje zavestno vzpostavistik z Bogom, ko on iznad sebe samega prizna bitje.... ko on v to Bitje veruje in se Mu poizkuša pridružiti; kar pa pomeni, da on čuti odnos med višjim Bitjem in med samim seboj ter želi, da se ta odnos nadaljuje. V tem primeru pa je duhovna iskra znotraj njega že oživela in poizkuša od znotraj vplivati nanj, da stremi k večnemu Očetu-Duhu. Iskra Ljubezni se je že prižgala, da bo tako on znotraj vedno prejel spodbudo, da deluje v Ljubezni, čeprav pabodo ta dela najprej sestavljenasamo iz tega, da je ljubezniv do njegovih bližnjih človeških bitij....vendar pa bo Ljubezen v njemu vedno prepoznavna, ker sedrugače življenje v njemune bi moglo prebuditi. Sedaj pa je to življenje opazno; to je namreč učinkovito drugo življenje znotraj njega samega, katero pa je neodvisno od njegovega dejanskega fizičnega življenja, katerega doživlja vsako človeško bitje, celo če je duhovna iskra v njem še naprej uspavana,zaradi česar je on duhovno mrtev. Vendar pa edinole to drugo življenjedaje človeškemu bitju resnično zadovoljstvo, ker se bo potem on povezal z Bogom, preko molitve in z usmerjanjem njegovih misli do Njega.... In oseba ravno tako ne bo pozabila njegovega Boga, ker ga bo Bog osebno držal in osebi preprečil, da ponovno podleže smrti....

Kljub temu pa mora biti narejena razlika med razumskim znanjem o Njem in med živo zavestjo o višjem Bitju;namreč karkoli je doseženo z učenjem, je lahko znova pozabljeno in kasneje tudi zavrženo, kar pa duše še ni pripeljalo do življenja.... Znanje, ki je doseženo pozneje,pa lahko vodi do žive vere, če je človeško bitje dobre volje .... Potem pa on ne bo nikoli več ponovno izgubil njegovega življenja, ko se je le to enkrat vprebudilo v njemu. On se namreč lahko prebudi od trenutka, ko je človeško bitje sposobno razmišljati. Ker čim je on pripravljen ljubiti, bo njegovo razmišljanje pravilno vodeno. Potem pa bo on iskal vezo z Bogom, z Bitjem, Kateremu se lahko predaz zaupanjem. Človeško bitje namreč čuti njegovo lastno nezadostnost; on čuti, da potrebuje Vodiča in Zaščitnika, ker se zaveda njegove šibkosti.... In glede na to on išče Bitje, od Katerega lahko v vsaki življenjski situaciji pričakuje pomoč.... To se najprej dogaja vnezavedanju; vendar pa ga zelo osreči to, če on v takšno Bitje lahko veruje in če je z Njim stopil v stik.

To je jasna in enostavna vera, ki je lahko dosežena s strani vsakega otroka, ki pa je v njemu živa in ni rezultat učenja; katero otrok lahko sicer zagotovo sprejme, vendar pa mu ne podarja notranjega prepričanja. Namreč to prepričanje vključuje otroško pripravljenost (voljnost), da ljubi, kar pa znotraj njega prebudi v življenje duhovno iskro. Vseostalo bo potem sproženos strani duhovne iskre, kar pa bo vedno znova stimuliralo človekovo hrepenenje po večnem Očetu-Duhu, vse dokler oseba s popolno zavestjo in preko iskrene molitve ne vzpostavi veze, katera pa bo potem zagotavljala popolno Očetovo skrb za otroka in mu ne bo nikoli več dovolila, da stopi v duhovno slepoto, v smrt.

To je razlog, zakaj predajanje religioznih doktrin ni zadostno; čeprav one ne bodo zavržene, pa ni nujno, da bodo tudi podarile »življenje«. Edino Ljubezen uspeva doseči resnično življenje, katera pa edina motivira otroke, da razmišljajo o religioznih doktrinah in da iščejo Očeta, Ki bo Sebi dovolil biti najden.... Potem pa ga bo duhovna iskra znotraj njega neprestano spodbujala k Očetu-Duhu. On bo znotraj njega (ob)čutilspodbudo na dobro-dušno dejavnost (dejavnost v Ljubezni)in na molitev.In oboje bosprožilozdružitev z Njim, katera pa je namen in cilj zemeljskega življenja....Oboje bočloveško bitje prebudilo v večno življenje; v življenje, katerega ne more več izgubiti, ker je to duhovno življenje, katero pa nima ničesar skupnega z zemeljskim življenjem. In tako je človeško bitje našlo njegovega Boga, otrok je našel Očeta in se Mu za vedno izročil.... In od sedaj naprej človeško bitje ne more več umreti; on bo namreč živel večno.

AMEN

Living Faith.... Despertar da Vida....

A vida correta começa a despertar quando o ser humano faz contato consciente com Deus, quando reconhece um ser acima de si mesmo.... quando, portanto, acredita neste ser e procura unir-se a Ele, ou seja, sente uma conexão entre o ser superior e a si mesmo e quer manter esta conexão. Então, a centelha espiritual nele já despertou para a vida, que procura influenciá-lo de dentro para lutar em direção ao Pai-espírito da eternidade. A centelha do amor acendeu-se neste ser humano, pelo que ele se sentirá sempre impelido a realizar obras de amor, mesmo que estas, inicialmente, consistam apenas em ser boas para com os seus semelhantes.... Mas o amor será sempre reconhecível, caso contrário a vida não poderia despertar nele. E esta vida agora se faz sentir, é, por assim dizer, uma segunda vida nele que é independente da sua vida real do corpo, pela qual cada ser humano vive, mesmo que a centelha espiritual nele ainda descanse, assim ele está espiritualmente morto. Mas só esta segunda vida dá ao ser humano a satisfação certa, pois então ele tem contato com Deus através de pensamentos e orações voltadas para Ele..... E esta pessoa também não esquecerá mais o seu Deus, porque o próprio Deus o guarda e evita que a pessoa caia de novo na morte.... Mas deve ser feita uma distinção entre o conhecimento aprendido sobre Ele ou a consciência viva de um Ser superior, pois o que foi aprendido pode afundar novamente, pode ser rejeitado mais tarde, ainda não trouxe a alma à vida.... Mas esse conhecimento pode levar à fé viva se a pessoa for de boa vontade.... E então ele nunca perderá a vida que uma vez despertada nele. E pode despertar a partir do momento em que o ser humano é capaz de pensar. Pois assim que ele estiver disposto a amar seu pensamento também será guiado corretamente, e então ele também buscará o vínculo com Deus, com um Ser a Quem ele pode confiar. Porque o ser humano sente a sua própria inadequação, ele sente que precisa de um guia e protector porque se sente fraco.... E por isso ele procura o Ser de Quem ele espera ajuda em todas as situações da vida.... A princípio está inconsciente, mas o faz feliz quando pode acreditar em tal ser e estabeleceu contato com Ele. Esta é a fé simples e sem artifícios que toda criança pode ganhar, mas que está viva nela, não apenas o efeito de ensinamentos que a criança pode certamente aceitar, mas que não lhe deram a convicção interior. Pois esta convicção inclui a vontade de amar da criança, que traz a centelha espiritual dentro dela para a vida. E tudo mais é causado por essa centelha espiritual, que estimulará repetidamente o desejo eterno do ser humano pelo Pai-Espírito, até que o ser humano estabeleça conscientemente o vínculo através da oração sincera, que é também a garantia mais segura de que o Pai cuidará do Seu filho e nunca o deixará afundar novamente na cegueira espiritual, na morte. Portanto, não é suficiente transmitir doutrinas de fé que não são rejeitadas, mas que não precisam dar "vida". Só o amor traz a vida certa, que depois leva a criança a pensar nestes ensinamentos de fé, e só depois procura o Pai, que também se permite ser encontrado..... E então a centelha espiritual no ser humano a conduzirá constantemente mais e mais em direção ao Pai-Espírito.... Então o ser humano será instado por dentro a se ligar a Ele, será instado por dentro a ser ativo no amor e a rezar. E ambos trazem a união com Ele, que é o propósito e meta da vida terrena.... Só ambos despertam o ser humano para uma vida que dura para sempre, para uma vida que ele não pode mais perder, porque é a vida espiritual que nada tem em comum com a vida terrena. E então o ser humano encontrou o seu Deus, o filho encontrou o Pai e rendeu-se a Ele para a eternidade..... E agora o ser humano não pode mais morrer, ele viverá para a eternidade...._>Amém