To ima zelo velik doprinos k vašemu prečiščenju samo, če se vi vedno znova držite zapovedi Ljubezni do Boga in do bližnjega in se vprašate, v kolikšni meri sledite tem zapovedim. Če ste namreč iskreni do sebe, ne boste nikoli zadovoljni s samim seboj in s svojim načinom življenja, ker bi morali vi vneto delovati v Ljubezni in ker pogosto zamujate priložnosti. Toda že sama volja, da želite delati pravilno in že samo dejstvo, da izvajate to samopreverjanje, je za vašo dušo koristno, ker vsaka dobra volja prinaša učinek blagoslova. V takšnem iskrenem in resnem preverjanju si boste ozavestili tudi vaše slabosti, katere pa ima še vedno vsak človek celo takrat, ko je njegova volja dobra, vse dokler ni tako vnet v svojem delovanju v Ljubezni, da ga sedaj izpolnjuje Ljubezen-ska moč, katera tudi volji daje pravo okrepitev. Samo nikoli ne verjemite, da ste že dosegli stopnjo, katera vam omogoča vstop v kraljestvo svetlobe.... Vse dokler živite na Zemlji si morate prizadevati in delati na sebi; in če se pogosto predate takšnim notranjim opazovanjem, če poizkušate dognati vaše napake ter slabosti, bo to edino dobro delovalo na vas. Tako pa bo tudi vaša volja okrepljena za nenehno izvajanje dela na duši, ker vsako opazovanje že pričuje o vaši resni volji, da želite postati popolni. V času preverjanja si boste ozavestili vsako zamujeno dobro delo; spomnili se boste vsakega zanemarjanja ali nespoštovanja Božanskih zapovedi Ljubezni. Potem pa morate samo biti vedno odločni, da se popravite; in izkoristiti morate vsako priložnost, da to zamujeno tudi nadoknadite. To se bo pokazalo edino kot blagoslov za vas tako, da boste vse lažje izvajali zapovedi Ljubezni do Boga in do bližnjega, ker prejemate moč, če je vaša volja resna. Človek se enkrat mora soočiti z dolžnostmi do bližnjega, če želi izpolniti ravno to zapoved.... On se mora vedno držati tega, da mora pomagati bližnjemu v vsaki potrebi in težavi, naj bo to zemeljska (fizična) ali pa duhovna.... In ne bi smeli obračati vaših pogledov stran od njegove težave; vedno je potrebno misliti na to, da bi mu prav prišla pomoč v enaki težavi in kako hvaležno bi jo (s)prejel. In vedno je potrebno (po)misliti na to, kaj potrebuje bližnji, naj bo to duhovno ali pa telesno.... Torej ravno tako si je potrebno prizadevati odstraniti duhovno težavo tam, kjer je to mogoče, ker ima to Ljubeze-sko delo poseben učinek na dušo bližnjega. Zaradi tega se človek ne more nikoli dovolj pogosto poglabljati v sebe in premišljati o vsemu, kar Bog preko Svojih zapovedi Ljubezni zahteva od njega; one so namreč vodeča linija za pravilen način zemeljskega življenja. On se lahko vedno drži teh zapovedi, če želi pravilno in v skladu z Božjo voljo iti preko svojega zemeljskega življenja, vedno njemu samemu in njegovemu bližnjemu na blagoslov.... Bog od človeka namreč ne zahteva drugega razen tega, da se spremeni v Ljubezen; On zahteva samo to, da izpolnjuje njegove zapovedi, da bi mu podaril blagoslovljeno življenje v svetlobi, moči in svobodi, česar pa si torej »brez« Ljubezni ni mogoče zamisliti.... Toda vsakršno izpopolnjevanje duše je odvisno izključno od spremembe (sebične ljubezni) v nesebično Ljubezen, kar pa obenem tudi zagotavlja Ljubezen do Boga in vzpostavlja zedinjenje z Njim, od česar je odvisna celotna blaženost v duhovnem kraljestvu.
AMEN
PrevajalciHet draagt veel bij aan uw loutering wanneer u zich maar steeds weer de geboden van de liefde voor God en voor de naaste voorhoudt en u afvraagt in hoeverre u deze geboden nakomt. Want als u eerlijk bent tegen uzelf, zult u nooit met uzelf en uw levenswandel tevreden zijn, omdat u steeds ijveriger werkzaam in liefde zou kunnen zijn en u vaak een gelegenheid verzuimt. Maar al de wil om juist te handelen en ook al het feit zich die zelfbeschouwing voor te nemen, is gunstig voor uw ziel. Want elke goede wil heeft een zegenrijke uitwerking. En u wordt u bij zo’n serieus onderzoek ook van uw zwakheden bewust - die ieder mens heeft, zelfs wanneer hij van goede wil is, totdat hij zo ijverig werkzaam is in liefde, dat hem nu de kracht van de liefde vervult, die ook de wil werkelijke versterking geeft.
Geloof alleen nooit een loutering van uw ziel niet meer nodig te hebben. Geloof nooit dat u al die graad hebt bereikt die u het binnengaan in het lichtrijk garandeert. U zult moeten streven en werken aan uzelf, zolang u op aarde leeft. En u zult er alleen goed aan doen wanneer u zich vaak aan zulke beschouwingen overgeeft en probeert uw fouten en zwakheden te doorgronden. En uw wil zal ook gesterkt worden om de arbeid aan uw ziel onophoudelijk uit te voeren, omdat zulke zelfbeschouwingen al blijk geven van uw ernstige wil om volmaakt te worden.
Elk nalaten van een goede daad zal bij een zelfbeschouwing in u boven komen. Elke weigering of veronachtzaming van de goddelijke geboden van de liefde zal u in herinnering komen en dan moet u toch steeds het vaste voornemen opvatten u te beteren en elke gelegenheid te benutten om het verzuimde in te halen. En er zal voor u alleen maar zegen uit voortvloeien dat u steeds gemakkelijker de geboden van de liefde voor God en de naaste zult vervullen, omdat u kracht zult ontvangen als u het serieus meent.
De mens moet zich eens intensief verdiepen in zijn plichten tegenover de naaste, wanneer hij juist dat gebod wil nakomen. Hij moet steeds voor ogen houden dat hij de naaste moet helpen in elke nood en benauwenis, zij het van aardse of geestelijke aard. En hij moet daarom zijn ogen niet gesloten houden voor diens nood. Hij moet er steeds aan denken hoe hem in dezelfde nood hulp van pas zou komen en hoe dankbaar hij die zou aannemen. En hij moet er steeds aan denken waar de medemens behoefte aan heeft, hetzij geestelijk of lichamelijk. Want ook geestelijke nood moet hij trachten op te heffen, waar dat mogelijk is, omdat dit een werk van liefde is met een bijzondere uitwerking op de ziel van de medemens.
Daarom kan de mens niet vaak genoeg in zichzelf keren en over alles nadenken wat God door Zijn geboden van de liefde van hem verlangt. Want steeds zijn deze het richtsnoer voor een juist geleefd aards bestaan. Steeds kan hij zich aan deze geboden houden, wil hij juist en naar de wil van God zijn aardse leven afleggen, steeds zichzelf en zijn medemensen tot zegen. Want God verlangt niets anders van de mens dan dat deze zich verandert tot liefde. Hij verlangt alleen dat hij Zijn geboden onderhoudt, om hem een gelukzalig leven in licht en kracht en vrijheid te schenken, wat echter zonder liefde ondenkbaar is. En elke volmaaktheid van de ziel hangt alleen maar af van de omvorming (van de eigenliefde) tot onzelfzuchtige liefde, die dan ook de liefde voor God garandeert en de vereniging met Hem tot stand brengt, waar alle gelukzaligheid in het geestelijke rijk van afhankelijk is.
Amen
Prevajalci