• Nazaj

ZEMELJSKO ŽIVLJENJE - NAVIDEZNO ŽIVLJENJE....

Zemeljsko življenje je le navidezno bivanje. Takoj, ko boste ljudje to spoznali, boste dosegli točko vzpona. Potem boste živeli zavestno in si prizadevali za življenje, ki je resnični obstoj, ki se začne šele, ko vaše telo, materialna lupina vaše duše, umre in se duša lahko neovirano dvigne v duhovno kraljestvo. Vse, kar na Zemlji nastane pred vašimi očmi, vse, kar je za vas vidno, je le začasno oblikovana duhovna snov, ki mora na zemlji služiti svojemu namenu kot materija, ki omogoča duhovno zorenje. In tudi samo zemeljsko življenje je zgolj fizična funkcija, dokler duša v vas še ne razume, kaj je bila, je in bi morala biti.... Če duša med svojim zemeljskim življenjem ne pridobi tega razumevanja, bo dejansko še močneje verjela v resničnost življenja, zemeljsko življenje se ji bo zdelo edino pomembno, zato si bo prizadevala živeti čim dlje in čim bolje na Zemlji. Ta želja se bo zmanjšala šele tedaj, ko bo postala razsvetlejna, saj se bo takrat začela zavedati resničnega življenja in zemeljsko življenje bo izginilo v enaki meri, kot bo resnično življenje postalo bolj dragoceno. Le tako bo duša lahko razlikovala med videzom in resničnostjo, šele takrat bo živela zavestno....

Življenje je dobila zato, da bi lahko med navideznim življenjem dokazala svojo voljo, da bi lahko bila dejavna v določeni fazi moči, kjer lahko uporablja življenjsko energijo na Bogu všečen način in tako v resničnem življenju pridobi pravico, da prejme obilico moči in jo uporabi v skladu z Božjo voljo. Tako mora najprej prestati življenjsko preizkušnjo, da dokaže, da je primerna za prejem neomejene moči. Kajti samo uporaba te moči je dejansko življenje, v katerem je duša lahko ustvarjalno dejavna in opravlja tudi obsežno odrešenjsko delo. Če ne opravi preizkusa življenja, če napačno uporabi življenjsko energijo, s katero razpolaga, ji bo v resničnem življenju odvzeta zaloga moči, saj bi jo tako ali tako tudi napačno uporabila, če bi duša prejela brezpogojen dotok moči.

V zemeljskem življenju mora doseči določeno stopnjo zrelosti, zaradi katere bo primeren prejemnik in skrbnik moči v duhovnem kraljestvu. In za to je prejela svoj zemeljski obstoj. Vendar se to običajno obravnava kot končni cilj, ne pa kot sredstvo za dosego cilja, in se zato tudi napačno uporablja.... velja za edino zaželeno življenje, čeprav vsak človek ve, da sam tega življenja ne more podaljšati niti za en dan, ko pride njegova ura. In prav to bi ga moralo pripraviti do tega, da bi se zavedel ničvrednosti in minljivosti tistega, kar se mu zdi izjemno pomembno.

Človek kot inteligentno bitje bi moral poskrbeti za "potem" in se ne bi smel zadovoljiti s stvarmi, za katere velja zakon minljivosti. Zemeljsko življenje je le navidezno življenje, nekaj izposojenega, kar je lahko kadarkoli spet odvzeto.... Toda človek mora dobro upravljati z izposojenim bogastvom, uporablja naj ga tako, da bo prinašalo znatne obresti (Mt 25,14-30), ne v zemeljsko - materialističnem smislu, ampak naj ga uporablja za pridobivanje duhovnega bogastva, potem bo življenjska energija pravilno uporabljena in življenjska preizkušnja bo uspešno prestana, potem bo človek primeren za duhovno življenje, za resnično življenje, ki bo trajalo večno....

Amen

Vida Terrestre - Vida Ilusória....

A vida terrena é apenas uma existência ilusória. Assim que vocês, humanos, chegarem a esta realização, terão atingido a fase em que ascendem. Vive-se então conscientemente, trabalha-se então para a vida que é a existência real, que só começa quando o corpo, a cobertura material da alma, cai e a alma pode agora erguer-se livremente para o reino espiritual. Tudo o que surge diante dos seus olhos na terra, tudo o que é visível para si, é apenas substância espiritual formada por um curto período de tempo que, como matéria, se destina a cumprir o seu propósito na terra, para permitir o amadurecimento espiritual. E a própria vida terrena é também apenas uma função puramente física, desde que a alma dentro de si esteja ainda sem qualquer realização do que foi, é e deve ser.... Se a alma não ganha esta realização na vida terrena, então certamente acredita ainda mais na realidade da vida, considera a vida terrena como sendo unicamente significativa e por isso esforça-se por viver bastante tempo e bem na terra; e só com o momento da realização é que este desejo diminui, porque então a vida real chega à sua consciência e a vida terrena desvanece-se na mesma medida em que a vida real ganha em valor. Só então pode distinguir a aparência da realidade, só então vive conscientemente....

Foi-lhe dada vida para que possa provar a sua vontade numa existência ilusória, para que possa estar activa numa determinada fase de força onde possa utilizar a energia vital de uma forma agradável a Deus e assim adquirir o direito de receber força em abundância na vida real e de a utilizar num sentido desejado por Deus. Deve, portanto, primeiro passar uma vida experimental a fim de provar ser adequado para uma recepção desmedida de força. Pois a utilização desta força é apenas a vida real onde a alma pode ser criativamente activa e também ter um extenso efeito redentor. Ao falhar na vida experimental, ao utilizar indevidamente a força vital à sua disposição, perde o fornecimento de força na vida real, que depois também utilizaria indevidamente se fluísse incondicionalmente para ela. Deve ter atingido um certo grau de maturidade na vida terrestre, o que a torna adequada como receptora e utilizadora de força no reino espiritual. E para este fim foi-lhe dada existência na terra. Mas isto é visto principalmente como um fim em si mesmo, não como um meio para atingir um fim e depois também usado erroneamente.... é considerado como singularmente desejável, embora cada ser humano saiba que ele próprio não pode prolongar esta vida por um dia, quando chegou a sua hora. E precisamente isto deveria fazê-lo reconhecer a inutilidade e transitoriedade daquilo que lhe parece ser extremamente importante. Como pessoa sábia, deve tomar conta do "depois" e não se contentar com coisas que estão sujeitas à lei da transitoriedade. A vida terrena é apenas uma vida ilusória, algo emprestado que pode ser retirado de novo a qualquer hora..... Mas o ser humano deve gerir bem os bens emprestados, deve usá-los de tal forma que lhe traga um interesse abundante, no entanto, não material, mas riqueza espiritual deve ser adquirida com ela, então a vitalidade será devidamente utilizada e a vida experimental terá sido completada com sucesso, e então o ser humano estará apto para a vida espiritual, para a vida real que dura para sempre...._>Ámen