Progresul spiritual nu poate fi înregistrat niciodată într-o lume a urii și a lipsei de bunăvoință, iar Pământul nu reușește să-și atingă scopul real de a ajuta spiritualul întrupat în el să se dezvolte ascendent. A sosit, așadar, momentul ca multiplele creații, care ar trebui să îndeplinească acest scop, să fie dizolvate și să elibereze spiritualul în scopul unei noi transformări. Dar pentru umanitate, această disoluție înseamnă o cădere de la înălțimea deja escaladată în cea mai adâncă adâncime, înseamnă un transfer înapoi în materia cea mai dură și o nouă trecere prin toate lucrările creației pe Noul Pământ. Din cauza sărăciei lor de iubire, oamenii sunt complet ignoranți și nu înțeleg ceea ce îi așteaptă și nici nu vor să se gândească la asta dacă li se prezintă cunoștințele despre aceasta. Ei nu se preocupă de problemele spirituale, iar acesta este, de asemenea, un semn că a sosit timpul disoluției Vechiului Pământ. Ei nu sunt deschiși la nici o explicație în legătură cu aceasta, trăiesc doar în funcție de interesele lor pământești și resping orice conversație spirituală. Și, prin urmare, îndemnurile și avertismentele sunt fără succes. Dar dacă nu există nicio posibilitate ca o schimbare spirituală să aibă loc pe Pământ, dacă un impuls spiritual este complet exclus, atunci nu ne putem aștepta decât la o descompunere completă, pe care însă Dumnezeu nu o va lăsa să se întâmple mai întâi, ci va remodela deja Pământul în prealabil, ceea ce, deși este legat de o lucrare de distrugere completă, este totuși prevăzut în planul veșniciei pentru a da o viață nouă omenirii complet degenerate, adică spiritului legat în ea, posibilitatea de a se dezvolta din nou în ascensiune, deoarece iubirea infinită a lui Dumnezeu nu va lăsa nimic să cadă complet, chiar dacă este complet contrar lui. Prin urmare, ultima distrugere a Pământului va fi în același timp un act de cea mai mare milă, dar va avea loc în mod irevocabil pentru a preveni o coborâre și mai adâncă a oamenilor care, în lipsa lor de bunătate, au rupt deja orice legătură cu Dumnezeu și au lărgit prăpastia dintre El și ei și, prin urmare, nu mai au nicio putere de a se dezvolta ascendent. Și de aceea Dumnezeu le vine în ajutor, îi lipsește de forma lor exterioară și îi leagă din nou pe cei spirituali, astfel încât prăpastia infinit de mare, pe care a stabilit-o liberul arbitru al ființei umane, să fie redusă din nou în starea de constrângere, astfel încât cei spirituali să se apropie din nou de Dumnezeu în starea de legătură și să aibă din nou posibilitatea de a folosi corect libertatea voinței pentru a ajunge la Dumnezeu, chiar dacă după o perioadă de timp infinit de lungă....
Amin
TraducătorIn een wereld van haat en liefdeloosheid kan er geen geestelijke vooruitgang meer opgemerkt worden en de aarde mist haar eigenlijke doel, nml. het in haar belichaamde geestelijke tot een ontwikkeling omhoog te helpen. Bijgevolg is dus de tijd gekomen waarin de menigvuldige scheppingen die dit doel zouden moeten vervullen opgelost worden, en het geestelijke vrijgeven ten behoeve van nieuwe vormen.
Maar voor de mensheid betekent deze oplossing een val uit de alreeds beklommen hoogte in de diepste diepte. Het betekent een terugval in de hardste materie en een tweede gang door alle scheppingswerken op de nieuwe aarde.
De mensen zijn door hun gebrek aan liefde volledig onwetend. Zij hebben voor hetgeen voor hen ligt geen begrip en zij hebben ook geen zin daarover na te denken, als hun de kennis daarover ter overweging gegeven wordt. Zij houden zich niet bezig met geestelijke problemen, en dit is evenzo een teken dat de tijd van de ontbinding van de oude aarde gekomen is. En zij zijn ook voor generlei uitleg toegankelijk. Zij leven alleen voor hun wereldse interessen en wijzen elk geestelijk gesprek af, en daarom leveren vermaningen en waarschuwingen geen resultaat op.
Maar wanneer elke mogelijkheid wegvalt om een geestelijke verandering op aarde te bereiken, als een geestelijke opleving helemaal niet in aanmerking komt, dan is er alleen nog maar een algeheel verval te verwachten. Dat zal GOD echter niet laten gebeuren want HIJ vormt tevoren de aarde om, wat wel met een werk van algehele vernietiging gepaard gaat, maar in het plan van eeuwigheid is voorzien. Het volledig ontaarde mensengeslacht, d.w.z. het daarin gebonden geestelijke wordt weer de mogelijkheid gegeven tot een opwaartse ontwikkeling, omdat GOD's liefde niets geheel en al laat vallen - al verzet het zich ook helemaal tegen HEM.
De laatste vernietiging van de aarde zal daarom tegelijk een daad van grootste barmhartigheid zijn, maar ze zal onherroepelijk plaatsvinden om een nog steeds dieper wegzinken van de mensen te verhinderen. Want zij hebben in hun liefdeloosheid al elke verbinding met GOD verbroken en de kloof tussen HEM en hen verwijd, zodat hun de kracht ontbreekt zich opwaarts te ontwikkelen.
En daarom komt GOD hen te hulp. HIJ berooft hen van de uiterlijke vorm en bindt het geestelijke opnieuw. Daardoor kan de eindeloos wijde kloof die door de vrije wil van de mensen tot stand is gebracht weer smaller gemaakt worden in een "je moet" toestand. Zodat daardoor het geestelijke in een gebonden toestand GOD weer nader komt en het eenmaal weer de mogelijkheid wordt gegeven de vrijheid van wil goed te gebruiken om tot GOD te geraken, al is het ook na een eindeloos lange tijd.
Amen
Traducător