• Terug

De uitwerking van onjuiste leren in het hiernamaals

Er zal nog veel dwaling door Mij moeten worden rechtgezet, vooraleer de mensen zich in de waarheid zullen bewegen. Het denken van de mensen is volledig op een dwaalspoor gebracht. Een onjuiste leer heeft vele andere verkeerde leren tot gevolg. En de mensen zijn er niet van af te brengen. Ze hangen als waarheid aan wat hun werd gebracht door mensen die zelf niet in de waarheid konden wandelen, omdat hun geest niet gewekt was. En talloos vele zielen gaan in deze toestand zonder licht het rijk hierna binnen. Ze verdedigen ook dan nog hun leerstellingen en laten zich er niet van overtuigen dat hun denken verkeerd was en is, zolang ze geen licht accepteren dat voor hen ook daar boven schijnt, maar hun vrije wil nodig heeft het aan te nemen. Ook in het rijk hierna is er een strijd tussen licht en duisternis, want steeds weer trachten lichtwezens een licht te ontsteken voor hen die nog een verduisterde geest hebben. Maar zeer vaak is hun moeite vruchteloos omdat de zielen in hun dwaling volharden.

Deze laatsten kunnen evenwel niet begrijpen dat ze geen gelukzaligheid ervaren, ofschoon ze menen op aarde alles gedaan te hebben om de hemelse gelukzaligheid te verwerven. En niet voordat het hun helemaal duidelijk is, dat mijn wil waarlijk een andere is dan Hij hun op aarde werd voorgesteld, niet voordat ze de waardeloosheid inzien van datgene wat van hen werd verlangd, niet voordat ze inzien dat Ik andere eisen aan een mens stel dan kerkelijke gebruiken en uiterlijkheden na te komen - dat Ik alleen liefde vraag van de mensen en een mens alleen beoordeel naar de graad van zijn liefde en overeenkomstig de graad van zijn liefde ook zijn gelukzaligheid kan zijn, hebben al deze zielen geen benijdenswaardig lot, zelfs wanneer ze zich niet in uiterste duisternis bevinden. Maar ze maken ruzie en begrijpen hun ongelukkige toestand niet. Ja, ze maken zichzelf vaak verwijten deze uiterlijkheden en geboden, door mensen uitgevaardigd, niet voldoende te zijn nagekomen en daarom nog niet toegelaten te worden tot de gelukzaligheid. En die zou in korte tijd hun deel kunnen worden als ze maar de onderrichtingen van de lichtwezens zouden aannemen, of zich daar een beetje licht verschaffen waar de straal van de liefde naar de aarde wordt gestuurd, waar de zuiverste waarheid wordt uitgedeeld en door alle hongerende zielen gretig in ontvangst wordt genomen.

Maar net als op aarde, zijn ze ook in het rijk hierna halsstarrig en wijzen alles af wat hun opvattingen tegenspreekt. En juist bij deze fanatici heeft de tegenstander nog steeds grote macht. Want ook in het rijk hierna verzuimen ze één ding: elkaar helpend bij te staan, waardoor de graad van hun liefde zou worden vergroot en hun weerstand tegen het licht verzwakt. Ze kunnen in het geestelijke rijk geen stap verder komen, omdat ook daar de liefde de kracht is die de ziel helpt opwaarts te gaan. Maar de liefde is ook het licht en liefde kunnen ze ook elkaar in het rijk hierna schenken, want waar nog geen gelukzaligheid is, is nog nood en ellende, en steeds zal een ziel de andere kunnen bijstaan. Maar dan zal ook het denken van de zielen steeds helderder worden en ze zullen ook vragend met elkaar van gedachten wisselen en het antwoord zal hun zeker toekomen.

Maar steeds komt de liefde op de eerste plaats. En de grote geestelijke dwaling bij die zielen bestaat daarin, dat ze datgene wat het menselijk verstand tot een "goddelijke leer" heeft verheven, boven de liefde stellen - dat ze steeds eerst dat navolgden wat mensen eisten en geen acht sloegen op goddelijke eisen. En er is eeuwig geen verandering in hun toestand als ze de liefde niet op de eerste plaats stellen en dus door een liefdevolle wil tegenover andere zielen om te helpen, ook tot het inzicht van de zuivere waarheid komen, die hun dan ook onbeperkte hemelse vreugden zal bereiden.

Daarom zal ieder mens wiens denken op een dwaalspoor werd gebracht op aarde, maar wiens wil om lief te hebben en in liefde te werken een hoge graad bereikte, plotseling in het rijk hierna tot inzicht komen en hij zal de dwaling bereidwillig laten varen. Hij zal zijn best doen zijn weten ook aan andere zielen over te dragen, omdat hij het grote onheil beseft dat de dwaling sticht en omdat hij de geestelijke blindheid graag wil opheffen, want de liefde zet hem ook aan om te helpen. En diens invloed kan daarom buitengewoon zegenrijk zijn, omdat hijzelf op aarde net zo dacht maar wat hij hun nu als foutief kan aantonen en daarom ook succes kan boeken bij die zielen die hem nu gehoor schenken.

De dwaling is het ergste vergif voor de zielen van mensen en daarom wordt er door het licht onverbiddelijk strijd gevoerd tegen de duisternis. En het licht zal ook eenmaal zegevieren. Maar het staat de ziel vrij of hij kiest voor het licht of de duisternis. Hij wordt niet gedwongen en kan vrij zijn keuze maken, maar er wordt alles aan gedaan dat hij nog op aarde tot het inzicht van de waarheid komt. Maar ook in het hiernamaals verminderen de lichtwezens hun inspanningen niet, want alleen die ziel kan zalig worden die vaststaat in de waarheid.

Amen

UCINAK OBMANJUJUCIH UCENJA U ONOSTRANOM....

Još mnogo više pogrešaka ce trebati biti ispravljeno od strane Mene ako ce ljudska bica živjeti u Istini. Ljudske misli su u potpunosti zavedene, jedno obmanjujuce ucenje vodi do mnogih drugih obmanjujucih ucenja, i ljudi im ne mogu izbjeci, oni reprezentiraju istinu koja im je bila dana od strane ljudi koji sami nisu imali Istinu buduci je njihov duh bio neprosvijetljen. I bezbrojne duše ulaze u duhovno kraljevstvo u ovom stanju bez svjetla. Cak i onda oni još brane njihove doktrine i ne mogu biti uvjereni da je njihovo razmišljanje bilo pogrešno, i ostati ce pogrešno sve dok ne prihvate svjetlo koje za njih sija takoder u onostranom, ali koje trebaju prihvatiti njihovom vlastitom slobodnom vooljom. Borba izmedu svjetla i tame bijesni cak u kraljevstvu onostranog, jer opet i iznova svjetlosna bica pokušavaju zapaliti svjetlo za one mracnog duha, ali njihovo nastojanje je cesto uzaludno buduci duše prianjaju cvrsto uz njihova kriva shvacanja. A ipak, potonji ne mogu razumjeti zašto ne doživljavaju blaženstvo premda vjeruju kako su napravili sve na Zemlji kako bi ga stekli.

I sve dok oni ne razumiju da je Moja volja u stvari drugacija od onog što im je bilo receno na Zemlji.... sve dok oni ne shvate nevažnost onog što je od njih bilo zahtijevano.... sve dok ne prepoznaju da Sam Ja postavio pred ljude druge zahtjeve od onih da udovoljavaju crkvenim obicajima i izvanjskim prikazima, da Ja jedino ocekujem Ljubav od ljudi i jedino procjenjujem osobu u skladu sa njegovim stupnjem Ljubavi i da ce njegovo blaženstvo ovisiti o njegovom stupnju Ljubavi.... duše nece doživjeti jednu zavidnu sudbinu, pa cak ako i ne venu u najdubljoj tami.

Ali one se prepiru i ne shvacaju stanje njihove bijede, doista, one cesto sebe prekoravaju što nisu dovoljno ispunili ceremonije i od strane ljudi donešene zapovijedi, i kao rezultat nije im još dan dopust uci u blaženstvo. Ono bi moglo biti njihovo u vrlo kratko vrijeme samo ako bi prihvatili ucenja svjetlosnih bica ili prihvatili malo svjetlo gdje je zraka svjetla prenešena do Zemlje, gdje je najcišca Istina razdijeljena i pohlepno prihvacena od svih izgladnjelih duša.... Ali one su isto tako tvrdoglave u kraljevstvu onostranog kako su bile na Zemlji i odbacuju sve što se ne slaže sa njihovim mišljenjem, i protivnik ima i dalje ogromnu moc nad ovim fanaticima....

Jer cak u kraljevstvu onostranog oni podbacuju pomoci jedni drugima što bi povecalo njihov stupanj Ljubavi i umanjilo njihovo odbacivanje svjetla.... Oni ne mogu napraviti nikakav napredak u duhovnom kraljevstvu buduci je Ljubav snaga koja pomaže duši uspeti se takoder i u duhovnom kraljevstvu. Ali Ljubav je takoder svjetlost, i cak u kraljevstvu onostranog oni mogu ljubiti jedni druge, jer u stanju lišenom blaženstva postoje i dalje nedaca i bijeda, i jedna duša ce uvijek biti sposobna pomoci drugoj.... Onda ce dušine misli postati uvijek više prosvijetljene, one [[ (duše) ]] ce zapitkivati jedna drugu i zasigurno ce primiti odgovor.... Ali Ljubav uvijek dolazi prva, i velika zabluda ovih duša pociva u cinjenici da su one zamijenile Ljubav onime što je ljudska glupost uzdignula u ‘božansku doktrinu’.... one su uvijek najprije udovoljavale ljudskim zahtjevima i zanemarivali Božanske zahtjeve.... I njihovo stanje se nece nikada promijeniti ukoliko oni Ljubav ne stave na prvo mjesto i, zbog njihove Ljubavlju ispunjene volje da pomognu drugim dušama, pocnu prepoznavati Cistu Istinu, koja ce im onda dati neograniceno blaženstvo....

To je zbog ovog razloga da ce svako ljudsko bice, cije misli su bile obmanute na Zemlji ali cija su volja da ljubi i poduzme akciju dosegli visoki stupanj, iznenada shvatiti Istinu u kraljevstvu onostranog i spremno ce napustiti kriva shvacanja. On ce nastojati prenijeti njegovo znanje drugim dušama buduci prepoznaje golemu štetu prouzrocenu od strane pogreške i buduci ga njegova Ljubav nagoni da pomogne iskorijeniti duhovnu sljepocu. Njegov utjecaj može biti izvanredno koristan buduci je na Zemlji imao isto mišljenje koje on sada može opravdano prikazati kao pogrešno, i prema tome biti uspješan sa dušama samo ako ga poslušaju. Pogreška je najgori otrov za ljudske duše i borba svjetla protiv tame ce se prema tome nastaviti nemilosrdno, i jednog dana ce svjetlo sigurno pobijediti.... Ljudsko bice je, medutim, slobodno odabrati izmedu svjetla i tame, on nece biti prisiljen i može donijeti slobodnu odluku.... ali sve ce biti ucinjeno da se ucini svjesnim Istine dok je još na Zemlij. Ali svjetlosna bica ne umanjuju njihove napore cak i u onostranom, jer jedino duša koja poznaje Istinu može postati blažena.

AMEN