• Terug

„God zond Zijn Zoon naar de aarde“

Steeds weer wordt u er opheldering over gegeven, dat de ziel van Jezus uit de lichtwereld naar de aarde kwam om zich in de mens Jezus te belichamen ter wille van een missie die een zuivere ziel eiste. Want God zelf wilde in deze ziel Zijn intrek nemen en dit kon Hij alleen maar doen in een zuivere ziel zonder zonden.

Hij zond Zijn Zoon naar de aarde.

Kan een woord dit duidelijker bevestigen? Het was een niet gevallen ziel, in tegenstelling tot de zielen der mensen die de lange ontwikkelingsgang door de schepping moeten gaan en in een zeer onvolmaakte toestand hun belichaming als mens beginnen.

Maar dat sluit niet uit dat de ziel van Jezus onuitsprekelijk moest worstelen en strijden tegen al het verderfelijke geestelijke dat haar van buiten af lastig viel.

Want Zijn lichaam was onrijpe materie en door deze niet verloste substanties werd de ziel onder invloed van de tegenstander zwaar gekweld.

Het lichaam was met alle aardse hartstochten behept en het verlangde vervulling van zijn lusten die het dus aankleefden, als behorend bij de nog zeer onrijpe substanties van het lichaam. De ziel van Jezus kwam geheel rein naar de aarde. Doch er voegden zich ontelbare onrijpe wezenlijkheden bij haar, welke de ziel niet van zich af mocht schudden, maar zachter moest maken en rijp moest laten worden. Van buiten af stormde eveneens onrijp geestelijks de mens Jezus tegemoet. De omgeving oefende invloed uit op Zijn ziel, zodat deze alle innerlijke gevechten had te doorstaan die ook een gevallen ziel moet doorstaan. En daarom is het onjuist dat het de mens Jezus gemakkelijker gevallen zou zijn dit werk van verlossing te volbrengen wegens de volmaaktheid van Zijn ziel.

Integendeel, omdat ze rein en zonder zonde was leed Zijn ziel veel meer onder de onrijpe omgeving. Zijn reine ziel was uitermate gevoelig voor de zonde, voor alles wat als inwerken van de tegenstander van God van de kant der medemensen op hem afstormde.

De duisternis waarin de ziel van het Licht moest vertoeven, was voor haar een onuitsprekelijke kwelling. Desondanks was ze vervuld van vurige liefde voor deze zondige mensheid en wilde ze die verlossen van zonde en dood. Al het duivelse drong zich wel aan de ziel van Jezus op, maar niets ervan bracht tot stand dat Jezus zelf in zonde viel. Hij hield stand tegen alle verzoekingen. Hij streed tegen Zijn tegenstander en ook tegen al het slechte geestelijke dat druk op Hem uitoefende.

Zijn liefde voor Zijn broeders die in nood waren, werd niet minder. En het lukte Hem ook de niet geestelijke substanties van Zijn lichaam te vergeestelijken, juist door de liefde die voortdurend toenam en de mens Jezus zo vervulde, dat de eeuwige Liefde zelf bezit van Hem nam.

Maar Die zou zich nooit in een zondige ziel hebben kunnen manifesteren, zonder dat deze vergaan zou zijn.

Waarom wilt u mensen dit woord niet laten gelden: "Hij zond Zijn Zoon naar de aarde"? Wat van Hem komt is volmaakt en dus lezen we: "Hij daalde af naar de aarde" en niet: "Hij klom op uit de diepte". Het duivelse omgaf weliswaar de ziel van Jezus in hoge mate, maar het kwam van buiten af op Zijn ziel toe, die dit echter weerstond en zich niet ten val liet brengen, wat de tegenstander van God beoogde.

Of het nu onrijpe geestelijke substanties waren die vanuit het lichaam druk op Hem uitoefenden, of dat het niet verloste wezens waren die zich als afgezanten van de satan aan Hem probeerden te hechten.

Zijn reine ziel bood weerstand en weerde het duivelse af, terwijl ze het onrijpe geestelijke van Zijn lichaam tot rijp worden bracht, zodat het als vergeestelijkt zich bij de ziel kon aansluiten toen Jezus Zijn werk van liefde had volbracht. Zodra de ziel het rijk der duisternis betrad, was ze ook aan de duivelse krachten blootgesteld. Doch zij bezweek niet voor hen. Integendeel, zij weerstond ze, omdat ze vervuld was van liefde en deze liefde gaf haar kracht om tot aan het einde toe vol te houden. Maar de liefde bracht de ziel mee van boven. Ze offerde haar liefde niet op, veeleer verbond ze zich steeds meer met de eeuwige Liefde en zo vond dus de vereniging plaats die einddoel moet zijn van ieder mens die over de aarde gaat. De mens Jezus heeft zich op aarde door Zijn grote liefde en Zijn overmatig lijden en smartelijk sterven vergoddelijkt.

Maar ook Hij moest worstelen om deze vergoddelijking te bereiken. Het is Hem niet gemakkelijker gevallen dan andere mensen. Want ook de mensen bezitten de goddelijke liefdesvonk en kunnen hem voortdurend voeden en helder laten opvlammen.

En daartoe kunnen ze vragen om de hulp van Jezus, terwijl Jezus steeds alleen kracht putte uit de liefde, maar deze Liefde was God zelf die zich in Hem borg. En God kon zich wederom alleen bergen in een wezen dat zonder zonden was. Hij zou nooit een ziel hebben kunnen betrekken, die - als gevallen - de opwaartse weg door de schepping was gegaan. Een ziel die eens van Hem was afgevallen en Zijn liefde afwees.

Want dit was immers de oer-schuld die alle gevallen wezens belastte en deze oer-schuld had tevoren teniet moeten worden gedaan, voordat er weer een vereniging met God mogelijk was.

Zou dus de ziel van de mens Jezus een gevallen ziel zijn geweest, dan was ze vóór de kruisdood ook niet verlost en dan zou God zelf nooit verblijf in haar hebben kunnen nemen.

Maar Hij was in Jezus, want Hij was de Liefde.

God zelf was mens geworden. Doch nooit zou anders de menswording van God - die echter het grootste mysterie is en blijven zal - mogelijk hebben kunnen zijn.

Een rein wezen moest het verzoeningswerk voor de oer-schuld der mensen volbrengen. Want een gevallen wezen stond zelf nog onder de heerschappij van de tegenstander van God en zou vanuit zichzelf nooit ofte nimmer de kracht hebben kunnen opbrengen om zich los te maken van de tegenstander, zijn gevangenbewaarder.

Thans kan de mens het, omdat Jezus Christus daarvoor aan het kruis is gestorven.

Een ziel van het licht moest de strijd aanbinden met de tegenstander. En Jezus heeft deze strijd doorstaan, omdat Zijn kracht de liefde was, omdat Hij verenigd met God zelf, de eeuwige Liefde, deze strijd heeft gevoerd en dus God zelf de mensen verlost heeft van zonde en dood.

U mensen moet daarover opheldering worden gegeven, want onjuiste opvattingen leiden ook tot onjuiste gevolgtrekkingen. Lucifer zou geen strijd hebben hoeven te voeren tegen Jezus, wanneer hij over Hem de heerschappij zou hebben bezeten.

En elke gevallen ziel staat nog onder de macht van de tegenstander, tot ze verlost is door Jezus Christus.

Nooit zou het een gevallen ziel zijn gelukt de tegenstander te overwinnen.

Maar het verlossingswerk was nog niet volbracht en daarom zou een worstelen van Jezus vruchteloos zijn geweest. Want een gevallen wezen dat zich eens had verweerd tegen de liefdeskracht van God, had van God uit wel een klein liefdesvonkje ontvangen, maar zou dit nooit tot een heldere gloed hebben kunnen laten opvlammen, omdat de tegenstander het verhinderd zou hebben en het wezen zelf te zwak was.

Begrijp het, u mensen, dat u in een vals denken verdwaalt wanneer u zich niet losmaakt van de opvatting dat de ziel van Jezus een deel was, dat eens was afgevallen van God.

U zou het probleem van de menswording van God door deze opvatting alleen nog onbegrijpelijker en meer dubieus maken.

En daarom moet u daarover steeds weer de zuivere waarheid worden voorgehouden. Want alleen de waarheid geeft u mensen een juist licht en de waarheid zal altijd alleen van God zelf uitgaan.

Amen

하나님은 자신의 아들을 이 땅에 보냈다

순수한 혼을 필요로 하는 사명 때문에 예수의 혼이 인간 예수 안에서 육신을 입기 위해 빛의 나라에서 이 땅으로 임한 일에 관해 항상 또 다시 너희에게 설명해 주었다. 하나님 자신이 예수의 혼 안에 거하기를 원했고 하나님은 단지 순수하고 죄가 없는 혼 안에 거할 수 있고 하나님은 자신의 아들을 이 땅으로 보냈다. 어떤 말이 이보다 더 분명하게 의미를 전달할 수 있느냐? 창조물을 거치는 긴 성장 과정을 가야만 하고 부족한 상태로 인간으로 육신을 입어야 하는 인간의 혼과는 반대로 예수의 혼은 타락하지 않은 혼이었다.

이 때문에 예수의 혼이 외부로부터 침범하려는 모든 악한 영들과 말할 수 없이 대적하며 싸울 필요가 없었다는 것이 아니다. 왜냐면 그의 육체는 성숙하지 못한 물질이고 대적자의 영향으로 구속받지 못한 입자들로부터 심하게 공격을 받았고 육체는 모든 세상의 정욕을 가지고 있었다. 아주 성숙하지 못한 육체의 입자가 붙어 있는 육신은 자신의 욕망을 채우기를 예수에게 요구했다.

예수의 혼은 전적으로 순수하게 이 땅에 임했다. 그러나 셀 수 없이 많은 성숙하지 못한 존재들이 그에게 달라붙었고 혼은 이들을 떨쳐 버려서는 안 되고 부드럽게 하고 성숙하게 만들어야 했다. 외부로부터도 마찬가지로 성숙하지 못한 영적인 존재들이 인간 예수에게 침범했고 환경이 예수의 혼에 역사했고 이로써 예수의 혼은 모든 내적인 싸움을 견뎌내야만 했다. 이런 내적인 싸움은 타락한 혼들도 견뎌내야만 하는 싸움이다. 그러므로 인간 예수의 혼이 온전했기 때문에 구속사역을 완성시키는 일은 쉬웠을 것으로 여기는 관점은 잘못 된 관점이고 정반대였다. 예수의 혼은 순수하고 죄가 없기 때문에 성숙하지 못한 환경 아래서 더 심한 고통을 당했고 그의 혼은 그를 대적하며 그에게 침범해오는 하나님의 대적자의 역사를 통해 이웃이 그를 공격하는 모든 공격에 대해 아주 민감했다.

빛의 혼이 거해야만 했던 어두움은 그에게 말할 수 없는 고통이었다. 그럴지라도 그는 이런 죄악 된 인류를 향한 뜨거운 사랑으로 충만해 있었다. 그러므로 그들을 죄와 죽음에서 구원하기를 원했다. 모든 루시퍼적인 것들이 실제로 예수의 혼을 공격했다. 그러나 예수 스스로 죄를 짓게 하는 어떤 일도 이룰 수 없었다. 예수는 모든 시험을 견디어 냈고 그는 자신의 대적자에 대항해 자신을 공격하는 모든 악한 영들에 대항해 싸웠다. 위험 가운데 있는 자신의 형제들을 향한 그의 사랑은 줄어들지 않았고 그는 계속하여 증가하는 사랑을 통해 인간 예수 자신의 육체의 악한 영들의 입자를 영화 시키는 일을 이뤘고 영원한 사랑 자신이 그를 소유하게 되었다. 영원한 사랑은 죄악 된 혼에게는 그가 소멸되지 않게 하면서 절대로 자신을 나타낼 수 없다.

너희 사람들은 왜 하나님이 자신의 아들을 이 땅에 보냈다는 말을 인정하지 않느냐? 하나님으로부터 오는 것은 온전하다. 그러므로 "그가 이 땅에 임했다" 이고 "그가 깊은 곳으로부터 올라왔다“ 가 아니다. 비록 루시퍼적인 존재들이 예수의 혼을 아주 크게 둘러쌓지만 그러나 이런 존재들은 외부로부터 그의 혼에게 다가온 존재들이다. 그러나 그는 이에 대적했고 육체를 통해 그를 공격하거나 사탄의 보냄 받은 자로써 그에게 달라붙으려고 하는 구속되지 못한 존재가 공격을 하던지 간에 하나님의 대적자가 의도한대로 자신을 넘어지게 하지 않았다. 그의 순수한 혼은 저항을 했고 사탄적인 것을 물리쳤고 그는 자신의 육체에 성숙하지 못한 영적인 존재들을 성숙하게 했다. 그래서 예수가 자신의 사랑의 역사를 완성하였을 때 육체가 영화되어 혼과 하나가 될 수 있었다.

혼이 어두움의 나라에 들어선 것처럼 혼은 루시퍼의 세력 안에 놓이게 되었다. 그러나 혼은 패배당하지 않고 루시퍼의 세력에게 저항했다. 왜냐면 혼은 사랑으로 충만했고 이 사랑이 혼에게 마지막까지 견딜 수 있는 힘을 주었기 때문이다. 그러나 혼은 높은 곳으로부터 사랑을 가져왔고 사랑은 혼을 내어주지 않았고 혼은 영원한 사랑과 항상 더욱 하나가 되어 갔다. 이로써 이 땅의 삶을 사는 모든 사람의 목표가 되야하는 하나가 되는 일이 이뤄졌다.

인간 예수는 자신의 큰 사랑과 아주 큰 고난과 고통이 충만한 죽음을 통해 자신을 신적인 존재로 만들었다. 이렇게 하나님처럼 되기 위해 그도 싸워야만 했고 이 일이 다른 사람에 비해 그에게 쉬운 일이 아니었다. 왜냐면 사람들도 하나님의 사랑의 불씨를 가지고 있고 이 불씨에 항상 양분을 제공하여 밝게 불타오르게 할 수 있기 때문이다. 사람들은 이를 위해 예수에게 도움을 청할 수 있다. 반면에 예수는 항상 단지 사랑으로부터 능력을 얻어야 했고 이 사랑이 바로 자기 안에 거하는 하나님 자신이다.

하나님은 단지 죄가 없는 존재 안에 거할 수 있고 그는 절대로 그의 사랑을 거절했던 타락해 창조물을 거치는 성장 과정을 갔던 혼 안에 거할 수 없다. 왜냐면 모든 타락한 존재들에게 원죄가 부담을 주고 있었기 때문에 하나님과 다시 하나가 되는 일이 가능하기 위해서는 이 원죄가 먼저 사함을 받아야만 하기 때문이다.

인간 예수의 혼이 타락한 혼이었다면, 인간 예수의 혼은 십자가의 죽음 이전에 구속을 받지 못한 것이고 그러면 절대로 하나님 자신이 그 안에 거할 수 없었을 것이다. 그러나 하나님은 예수 안에 거했다. 하나님은 사랑이고 하나님 자신이 인간이 되었다. 그렇지 않고서는 절대로 하나님이 인간이 되는 일이 불가능했을 것이고 이는 가장 큰 비밀이고 비밀로 머물게 될 것이다.

한 순수한 존재가 인간의 원죄를 위해 속죄를 완성해야만 했다. 왜냐면 타락한 존재는 아직 하나님의 대적자의 권세 아래 있고 스스로는 자신의 간수인 대적자로부터 자신을 자유롭게 만들 능력이 전혀 없고 앞으로도 없을 것이기 때문이다. 예수 그리스도가 십자가에 죽었기 때문에 사람은 이제 자유롭게 될 수 있다. 빛의 혼이 대적자와 대항하는 싸움을 싸워야만 했고 예수는 이 싸움에서 승리했다. 왜냐면 그의 능력이 사랑이었기 때문이고 그가 영원한 사랑인 하나님 자신과 함께 하나가 되어 이 싸움을 싸웠기 때문이다. 그러므로 하나님 자신이 사람들을 죄와 죽음으로부터 구속했다.

너희 사람들에게 이에 관해 설명해줘야만 한다. 왜냐면 잘못 된 관점은 잘못 된 결과에 이르게 하기 때문이다. 루시퍼가 예수에 대해 지배권을 가지고 있었다면, 그는 예수에 대항해 싸울 필요가 없었을 것이다. 모든 타락한 혼은 예수 그리스도에 의해 구속을 받을 때까지 아직 대적자의 권세 아래 있었고 타락한 혼이 대적자에 대항해 이긴 적이 한번도 없었고 구속사역은 아직 완성되지 못했다. 그러므로 예수의 싸움의 결과가 아직 나타나지 못했다. 한때 하나님의 사랑의 힘을 거절했기 때문에 타락한 존재가 실제 하나님으로부터 작은 사랑의 불씨를 받았을지라도 이 불씨가 절대로 화염으로 불타오를 수 없었을 것이고 대적자가 타오르게 하는 일을 막았을 것이고 타락한 존재 자신이 너무 연약했다.

너희 사람들이 예수의 혼에 루시퍼적인 부분이 있고 예수의 혼이 한때 하나님을 떠나 타락 했었다는 관점으로부터 자유롭게 되지 못하면, 너희는 잘못 된 생각으로 오류에 빠진다는 것을 이해하라. 하나님이 인간이 된 문제를 그런 관점으로 보면, 너희는 하나님이 인간이 된 문제를 단지 이해할 수 없게 되고 의문을 갖게 될 것이다. 그러므로 항상 또 다시 하나님이 인간이 된 문제에 관한 순수한 진리가 너희에게 전해져야만 한다. 왜냐면 단지 진리가 너희 사람들에게 올바른 빛을 주고 진리는 항상 단지 아버지 자신으로부터 나오기 때문이다.

아멘