• Terug

Jezus heeft onmetelijk geleden

U moet er steeds aan denken wat de mens Jezus voor u geleden heeft omdat Zijn liefde u wilde helpen vrij te komen uit de ketenen van de satan. Al uw schuld heeft Hij op zich genomen en voor de verzoening van deze schuld bovenmenselijk geleden en tenslotte deze schuld betaald met de smartelijkste dood aan het kruis. En al wordt de grootte van Zijn offer en de maat van Zijn lijden u altijd weer voorgehouden, toch is het u gevoelsmatig niet mogelijk dit leed aan te voelen en toch moet u hier heel vaak aan denken om ook Zijn overgrote liefde die Hem tot het verlossingswerk bewoog tot u door te kunnen laten dringen. Zijn ziel was rein en vlekkeloos. Zij kwam uit de hoogste lichtsferen in de duistere zondige wereld. Zij kwam tot een mensheid die zondig was door de eerdere afval van God en die ook weer in het aardse leven zondigde omdat zij onder de invloed stond van de tegenstander die de mensen voortdurend aanzette tot liefdeloosheid. En zij kon hem niet weerstaan, omdat zij geheel verzwakt was door de last van de oerzonde. De mensen bevonden zich in diepe duisternis en konden daarom ook de vijand van hun ziel niet doorzien en zodoende bevonden zij zich in diepe geestelijke nood en hadden daar op eigen kracht ook nooit vrij van kunnen worden.

En Jezus ontfermde zich over deze mensheid, want het waren Zijn gevallen broeders die voor eeuwig van de Vader gescheiden zouden zijn gebleven en die Hij daarom wilde helpen, die Hij de weg weer wilde tonen die naar het vaderhuis terug voert. Jezus bood zich vrijwillig aan voor een werk van verzoening dat u mensen niet kunt beseffen. Hij leed lichamelijk en geestelijk, want wat men Hem kon aandoen om Hem te pijnigen, wat men Hem aan leed en pijn kon berokkenen, dat hebben de mensen gedaan die aanhangers waren van de tegenstander die het verlossingswerk uit alle macht wilde verhinderen. Wat echter Zijn ziel doorstaan heeft in het rijk van de vorst der duisternis, uitgeleverd aan diens knechten en handlangers, is voor u mensen onbegrijpelijk. Want die ziel kwam uit een goddelijke lichtsfeer en daalde af in de hel, in het gebied van Gods tegenstander, waar het duister was en waar die ziel onbeschrijflijke pijnen moest verduren, omdat al het zondige, duistere haar smartelijk beroerde, omdat al het niet geestelijke zich aan die ziel vastklemde en probeerde haar met zich mee in eindeloze diepten te sleuren. Zij echter bood weerstand, zij bediende zich van de kracht uit God. Want de ziel van Jezus was vol van liefde en deze liefde was haar kracht die haar het verlossingswerk mogelijk maakte.

Jezus zag de rampzalige toestand van de mensen op de aarde. Hij zag hun onmacht en hun blindheid en Hij nam in Zijn liefde de strijd op met hem, die de mensen in zijn macht had. Die hen in het ongeluk had gestort en wilde verhinderen dat zij hieruit een uitweg vonden. Jezus heeft Zijn liefde gesteld tegenover zijn haat en zijn boze werken, en deze liefde was sterker dan de haat, zij overwon de tegenstander. De liefde offerde zich op voor de medemensen en de liefde kocht door Zijn dood aan het kruis de mensen vrij van hem die hen gevangen hield.

De prijs was zeer hoog. Jezus gaf alles op voor de zondeschuld der mensen. Hij offerde zichzelf. Hij bewees de tegenstander dat de liefde sterker is dan de haat, dat de liefde alles volbrengt, dat zij zelfs voor de dood niet terugschrikt als zij daardoor het onvrije de vrijheid wilde schenken, als zij daardoor het dode weer tot leven wilde brengen en het gevangene aan zijn cipier kon ontrukken. Geen smart en lijden was voor de mens Jezus zo groot dat Hij het verlossingswerk op zou geven, want Zijn erbarmen met de zondige mensheid was zo groot dat niets hem meer deed terugdeinzen. Hij ging gelaten en gewillig de dood in, terwijl Hij tevoren al bovenmenselijk lijden verdragen had ter wille van de zonden der mensheid.

En als u mensen hieraan denkt, dan moet u toch wel zonder te dralen in vurige liefde tot Hem gaan. U moet zich onder het kruis haasten om tot hen te behoren voor wie de mens Jezus Zijn bloed vergoten heeft. U moet van de kracht van Zijn liefde zo doordrongen zijn, dat u deze liefde uit het diepst van uw hart beantwoordt en uzelf geheel aan Hem overgeeft, om Hem toe te behoren en de Zijne te blijven tot in alle eeuwigheid. U zult zich niet vaak genoeg Zijn lijden en sterven voor ogen kunnen houden en u zult steeds nader tot Hem komen als u bedenkt dat u zelf al dat lijden dat Hij verdragen heeft had moeten dragen om de grote schuld te verzoenen - en dat Hij u daarvan verlost heeft.

Dit was alleen mogelijk door de Liefde die in Hem woonde. En deze Liefde was God zelf, die de mens Jezus geheel doorstraalde en Hem de kracht gaf het werk van erbarmen te volbrengen en de tegenstander te overwinnen. Want de liefde is de kracht waarvoor zelfs de tegenstander van God bezwijken moest, zodat hij die zielen moet laten gaan die de weg tot het kruis nemen en Jezus Christus erkennen als de goddelijke Verlosser en Hem bidden dat Hij hun schuld mag vergeven.

Amen

Jesus sofreu imensamente....

Uma e outra vez deves lembrar-te do que o homem que Jesus sofreu por ti porque o Seu amor queria ajudar-te a libertares-te da servidão de Satanás. Ele tomou sobre si toda a sua culpa e suportou o sofrimento sobre-humano como expiação por esta culpa e finalmente pagou por esta culpa com a morte mais agonizante na cruz. E mesmo que a magnitude do Seu sacrifício e a extensão do Seu sofrimento lhe seja repetidamente apresentada, é-lhe emocionalmente impossível empatizar com esse sofrimento, e mesmo assim deve muitas vezes pensar nisso para poder também apreciar o Seu maior do que grande amor por si, o que o motivou a realizar o Seu acto de Salvação. A sua alma era pura e imaculada, veio das mais altas esferas da luz para o mundo escuro e pecaminoso, veio para uma humanidade pecadora devido à sua apostasia passada de Deus e que também pecou na vida terrena porque estava sob a influência do adversário que a impelia constantemente para a indelência e a quem por isso não podia resistir porque estava completamente enfraquecida pelo fardo do pecado original.... As próprias pessoas estavam na escuridão densa e por isso também não conseguiam ver através do inimigo da sua alma, e assim estavam na mais profunda adversidade espiritual e nunca teriam sido capazes de se libertarem dela pela sua própria força. E Jesus teve pena desta humanidade, eram os Seus irmãos caídos que teriam ficado eternamente separados do Pai e a quem Ele queria, portanto, trazer ajuda, a quem Ele queria mostrar novamente o caminho que conduz de volta à casa do Pai. Jesus ofereceu-se voluntariamente para uma obra de expiação que vós, humanos, não podeis medir na sua magnitude.... Sofreu física e mentalmente, pois tudo o que lhe podia ser feito para O atormentar, todo o sofrimento e dor que lhe podia ser infligido, isso foi feito por pessoas que eram seguidoras do adversário que queriam impedir o acto de Salvação com toda a sua força.... Mas o que a alma sofreu no domínio do príncipe das trevas, à mercê dos seus servos e cúmplices, é incompreensível para vós, humanos, pois veio de uma esfera divina, cheia de luz e desceu ao inferno, no reino do adversário de Deus, onde estava escuro e onde a alma tinha agora de suportar um tormento incomensurável, porque tudo o que era pecaminoso e escuro lhe tocava dolorosamente, porque tudo o que não era espiritual se agarrava à alma e tentava arrastá-la com ela para profundidades infindáveis.... Mas resistiu, fez uso da força de Deus.... Pois a alma de Jesus estava cheia de amor, e este amor foi a sua força que tornou possível a obra de redenção.... Jesus viu o estado miserável das pessoas na terra, viu a sua impotência e a sua cegueira, e no seu amor tomou a batalha com aquele que tinha pessoas sob o seu controlo, que as tinha mergulhado na miséria e queria impedi-las de encontrar a sua saída. Ele (Jesus) opôs-se ao seu ódio e ao seu trabalho maligno com o seu amor.... E este amor foi mais forte que o ódio, superou o adversário.... O amor sacrificou-se pelos semelhantes, e o amor, através da Sua morte na cruz, comprou pessoas livres daquele que as mantinha cativas.

(10.4.1963) O preço era muito alto, Ele deu o Seu último pela culpa do povo pelo pecado, Ele sacrificou-se.... Ele provou ao adversário que o amor é mais forte que o ódio, que o amor pode realizar tudo, que o amor nem sequer encolhe da morte se quiser dar liberdade ao não livre, se quiser trazer os mortos de volta à vida, se puder arrancar o prisioneiro do seu carcereiro.... Nenhuma dor e agonia era demasiado grande para o homem Jesus se abster do acto de Salvação, pois a Sua compaixão pela humanidade pecadora era tão profunda que já nada O assustava e Ele foi para a morte devotado e de boa vontade, que suportou de antemão o sofrimento sobre-humano por causa dos pecados da humanidade.... E quando os humanos pensam nisto, então devem apressar-se para Ele com ardente amor, devem apressar-se debaixo da cruz para pertencerem àqueles por quem o homem Jesus derramou o Seu sangue.... Deveis ser tão permeados pelo poder do Seu amor que o retribuais do fundo do vosso coração e vos entreguei completamente a Ele para vos tornardes e permanecerdes Seus por toda a eternidade.... Nunca é demais pensar no Seu sofrimento e na Sua morte, e então aproximar-se-á sempre mais Dele quando estiver preenchido com o pensamento de que todo o sofrimento que Ele suportou foi seu para expiar a grande culpa.... e que Ele o resgatou.... Isto só foi possível através do amor que estava abrigado n'Ele.... E este amor foi o próprio Deus, que penetrou completamente no homem Jesus e lhe deu a força para completar a obra de misericórdia e derrotar o adversário, pois o amor é a força à qual até o adversário de Deus teve de sucumbir.... para que desista das almas que tomam o caminho da cruz, que reconhecem Jesus Cristo como o divino Redentor e Lhe pedem que perdoe a culpa...._>Ámen