• Terug

De offerdood mocht niet tot geloof dwingen

Ook mijn offerdood aan het kruis mocht niet leiden tot een gedwongen geloof aan mijn Godheid in de mens Jezus. Want ofschoon de Liefde zelf dit offer heeft gebracht, hoewel Ik zelf in Hem was tot aan Zijn dood omdat Hij zich geheel met Mij had verenigd, trok de Godheid in Hem zich toen terug. Dat wil zeggen: Hij leed en stierf als mens. Hij deed geen beroep meer op Zijn macht die Hij door de vereniging met Mij bezat. Hij heeft als mens alle leed en pijnen op zich genomen en daardoor de grote zondeschuld teniet gedaan, welke op de gehele mensheid drukte. En dus moest ook de kruisdood een gebeuren zijn dat heel menselijk plaatsvond, omdat niemand tot geloof mocht worden gedwongen en elk ongewoon verschijnsel zo’n geloofsdwang zou hebben betekend. Wel werden vele mensen door een onrust bevangen die de kruisdood teweegbracht. Er werden vele mensen ontroerd en ze waren terneergeslagen vanwege het vonnis dat werd voltrokken aan een mens die ze niet voor schuldig hielden.

Maar dat het een offer was dat de Godheid zelf in de mens Jezus volbracht, daarvoor ontbrak elk bewijs. En dit moest ook zo zijn omdat ook het aannemen van de genade van het verlossingswerk een daad van de vrije wil moest zijn, omdat de vergeving van de zonde niet anders kon plaatsvinden dan door de vrijwillige overgave aan Jezus en de erkenning van Hem zelf als Gods Zoon en Verlosser van de wereld in Wie de eeuwige Godheid zich zelf had belichaamd.

Niemand mag tot geloven worden gedwongen. Het moet aan ieder mens vrijstaan Jezus Christus als Verlosser van de wereld te erkennen en Zijn genade-offer aan te nemen. Daarom was de dood van Jezus ook een heel menselijke gebeurtenis die op geen enkele wijze dwingend inwerkte op de mensen die bij zijn stervensuur aanwezig waren of ook naderhand hierover vernamen. En voor alle mensen blijft het verlossingswerk van Jezus ook een aangelegenheid die ze kunnen geloven, maar ook betwijfelen, want het juiste inzicht vraagt om een zekere vooruitgang van de ziel, een toekeren naar Mij. En dan zijn zij ook in staat Mij in Jezus Christus te herkennen.

Een mens die nog geheel in de macht van mijn tegenstander is, zal nooit aan het verlossingswerk van Jezus Christus geloven, al zou hem dit ook nog zo waarheidsgetrouw worden beschreven. Want hij wil het niet geloven, omdat hij nog onder de invloed van de tegenstander staat die alles zal doen om een verlossing door Jezus Christus te verhinderen.

En toch kunnen mensen ook een zeer overtuigd geloof in Hem verkrijgen wanneer ze het mogelijk maken dat mijn geest hen onderricht, wanneer ze door een leven in liefde naar mijn wil ook mijn inwerken door middel van gedachten toelaten. Er zijn dan echter geen uiterlijke bewijzen die de mens overtuigen van de waarheid van het goddelijk werk van barmhartigheid. Veeleer worden dan zijn gedachten in overeenstemming met de waarheid geleid en de mens begrijpt de verbanden en de beweegreden van het kruisoffer en dan kan hij ook zonder bewijzen geloven. Elk bewijs is en blijft voor de mensen een dwang om te geloven, maar alleen het beproeven van de vrije wil is doorslaggevend in het aardse bestaan. En zo moeten de mensen ook vrij beslissen om Jezus en Zijn kruisoffer aan te nemen en te erkennen. De mens wordt geenszins gedwongen tot aanname en daarom moeten alle gebeurtenissen naar waarheid worden beschreven, zoals het zich ook werkelijk heeft toegedragen: zoals de veroordeling van een misdadiger die tot de schandelijkste dood werd veroordeeld, tot de dood aan het kruis.

Met Zijn macht zou Jezus waarlijk deze dood van zich hebben kunnen afwenden, want ze stond Hem ter beschikking door de volledige vereniging met Mij. Maar Hij gebruikte ze niet meer, omdat Hij als geheel machteloos de dood wilde ondergaan om de mensen hulp te brengen in een nood waaruit ze zichzelf niet zouden hebben kunnen bevrijd. Maar Hij kon hen helpen vrij te worden. Hij kon de weg vrij maken naar de Vader. Hij kon voor hen de poort naar het lichtrijk openen, maar altijd alleen doordat Hij een mate van lijden op zich nam die nauwelijks een mens zou hebben kunnen verdragen wanneer niet de Liefde hem de kracht daartoe zou hebben gegeven - Die wederom Ik zelf was.

Maar Hij gebruikte deze kracht niet om zich van Zijn lijden te ontdoen, doch alleen om het lijden en de bitterste dood aan het kruis uit te kunnen houden. Want Hij wilde de mensheid verlossen van zonde en dood. Dat ook de mijnen aan Mij twijfelden was begrijpelijk, want ze zagen Mij toch plotseling gespeend van al mijn kracht toen ze moesten toezien hoe men met Mij omging, toen Ik Me niet verweerde en de macht niet gebruikte die ze zo vaak bij Mij hadden kunnen vaststellen.

Maar dan zou het kruisoffer niet zijn volbracht. En ook zou mijn weg als mens over de aarde doelloos zijn geweest, omdat de mensen ondanks mijn leringen en onderrichtingen steeds krachteloos zouden zijn gebleven tegenover mijn vijand. Want de niet teniet gedane zondeschuld was de zwakheid, de last die op de mensheid drukte, waarvan ze uit eigen kracht niet vrij konden worden. En om hun wil te versterken ben Ik aan het kruis gestorven. Om hun wil te versterken nam Ik zelf de reusachtige last van de zonde op Mij en deed ze teniet door het meest smartelijke werk van erbarmen dat zich op deze aarde ooit had voltrokken en zich ook nooit meer voltrekken zal.

Ik stierf voor alle mensen van het verleden, van het heden en van de toekomst. Maar ieder mens moet in vrije wil dit verlossingswerk van Mij inzien en aannemen, want dan erkent hij ook Mij zelf, aan Wie hij eens zijn erkenning heeft onthouden en waarom hij in de diepte is gestort.

Amen

La muerte en sacrificio no debía forzar a creer....

Incluso Mi muerte sacrificial en la cruz no debía conducir de manera forzada a la fe en Mi Deidad en el hombre Jesus.... Porque aunque el Amor mismo ofreció este sacrificio, aunque Yo mismo estuve en Él hasta Su muerte, porque Se había unido completamente a Mí, la "Deidad" en Él sin embargo se retrajo.... es decir, sufrió y murió como un ser humano, ya no reclamó Su poder que poseía a través de la unión con Mí.... Tomó sobre sí todo el sufrimiento y el dolor como ser humano y redimió así la gran culpa del pecado que pesaba sobre toda la humanidad.... Y, por tanto, la muerte en la cruz también tuvo que ser un proceso totalmente humano, porque no se podía obligar a nadie a creer y toda aparición inusual habría supuesto esa compulsión a creer.... Ciertamente, muchas personas se vieron embargadas por una inquietud que les causó la muerte en la cruz, muchas personas se vieron conmovidas y deprimidas por el juicio que se llevó a cabo sobre una persona a la que no consideraban culpable.... Sin embargo, el hecho de que fue un sacrificio que la Deidad Misma realizó en el ser humano Jesús carecía de toda evidencia, y también tenía que ser así, porque la aceptación de las bendiciones del acto de Salvación también tenía que ser un acto de libre voluntad.... porque el perdón del pecado no podía tener lugar de ninguna otra manera que a través de la devoción voluntaria a Jesús y el reconocimiento de Él mismo como Hijo de Dios y Redentor del mundo, en Quien la Deidad eterna Misma se había encarnado. Nadie puede ser obligado a creer, cada persona debe ser libre de reconocer a Jesucristo como Redentor del mundo y aceptar su sacrificio de gracia. Por eso, la muerte de Jesús fue un acontecimiento completamente humano que no tuvo en absoluto un efecto convincente sobre las personas que presenciaron su hora de muerte o que oyeron hablar de ella después. Y el acto de salvación de Jesús también sigue siendo un asunto para que todas las personas puedan creer pero también dudar, porque el discernimiento correcto requiere un cierto progreso del alma, una inclinación hacia Mí a quien entonces también son capaces de reconocer en Jesucristo. Una persona que todavía está completamente bajo el control de Mi adversario nunca creerá en el acto de Salvación de Jesucristo, no importa cuán verazmente se le explique.... Pues no quiere creerlo porque todavía está bajo la influencia del adversario que hará todo lo posible para impedir una redención por medio de Jesucristo. Sin embargo, las personas también pueden obtener una fe completamente convencida en Él si permiten que Mi espíritu los instruya.... si a través de una vida en amor según Mi voluntad también permiten Mi influencia mental.... Pero entonces no es ninguna evidencia externa la que convence al ser humano de la verdad de la obra de misericordia divina, sino que sus pensamientos son guiados de acuerdo a la verdad, y el ser humano entenderá las correlaciones y el motivo del sacrificio en la cruz, y será capaz de creer incluso sin evidencia. Toda prueba es y sigue siendo una obligación de fe para las personas; sin embargo, la prueba de la libre voluntad es el único factor decisivo en la vida terrenal, y por lo tanto las personas también deben decidir libremente aceptar y reconocer a Jesús y su sacrificio en la cruz....El ser humano no está de ninguna manera obligado a aceptar, y por lo tanto todos los eventos deben ser retratados en su verdad como realmente sucedieron: como la condena de un criminal que fue sentenciado a la muerte más vergonzosa, a la muerte en la cruz. Con Su poder, Jesús podría verdaderamente haber apartado de Si esta muerte...., ya que tal poder estaba a Su disposición a través de su completa unión Conmigo...., pero Él ya no lo utilizó, porque quiso sufrir la muerte en completa impotencia para llevar ayuda a las personas en una adversidad de la que no podían liberarse por sí mismas.... Pero Él pudo ayudarles a liberarse, pudo despejar el camino hacia el Padre, pudo abrirles la puerta del Reino de la Luz, pero siempre solo por medio de haber asumidohaber una enorme culpa sobre sí mismo y con esto haber tomado el camino a la cruz.... asumiendo una medida de sufrimiento que casi ningún ser humano hubiera podido soportar si el amor no le hubiera dado la fuerza para hacerlo.... amor que a su vez era Yo mismo.... Pero no utilizó esta fuerza para librarse de Su sufrimiento, sino sólo para poder soportar el sufrimiento y la muerte más amarga en la cruz.... Porque quiso redimir a la humanidad del pecado y de la muerte.... Era comprensible que los Míos también dudaran de Mí, pues Me vieron de repente despojado de todo poder cuando tuvieron que ver cómo Me trataban, cómo no Me defendía y no usaba el poder que tantas veces habían podido observar en Mí.... Pero entonces el sacrificio en la cruz no se habría realizado, y Mi caminar por la tierra como ser humano también habría sido inútil, porque a pesar de Mis enseñanzas e instrucciones las personas siempre habrían permanecido en la debilidad frente a Mi enemigo, pues la culpa no redimida del pecado era la debilidad, la carga que pesaba sobre la humanidad de la que no podía liberarse por su propia fuerza.... Y para el fortalecimiento de su voluntad morí en la cruz, para el fortalecimiento de su voluntad Yo mismo tomé la inmensa carga del pecado sobre Mí y la redimí a través de la obra de misericordia más dolorosa que jamás haya tenido lugar en esta tierra y que nunca más tendrá lugar.... He muerto por todos los hombres del pasado, del presente y del futuro, pero cada ser humano debe reconocer y aceptar libremente Mi acto de Salvación, porque entonces Me reconocerá también a Mí mismo, a Quien una vez se negó a reconocer y por eso cayó en el abismo....

Amén