• Terug

Het smartelijk lijden van Jezus Christus - De menswording van God

Met het bitterste lijden en de bitterste pijnen heb Ik mijn leven als mens op deze aarde beëindigd toen Ik mijn bloed vergoot voor de zonden der mensen om hun grote schuld teniet te doen. Voor de mensen is alleen een "mens" aan het kruis gestorven, en een mens heeft ook het smartelijkste lijden op zich genomen om Mij het zoenoffer aan te bieden. Maar Ik zelf was in de mens Jezus, omdat voor dit werk van genade en erbarmen de Liefde Hem de kracht bezorgde, en deze Liefde was Ik zelf. Zolang u als mens over de aarde gaat en nog niet volmaakt bent, zult u het niet kunnen begrijpen dat Ik zelf in de mens Jezus was, omdat het voor u onbegrijpelijk is dat God de Liefde is. Dat over God alleen kan worden gesproken wanneer het om de liefde gaat, die het oerwezen van God is. De mens Jezus was vol van liefde en Zijn overgrote liefde bewoog Hem zich zelf te offeren voor Zijn medemensen, omdat Hij hun ongelukkige toestand inzag en hun hulp wilde brengen. Maar Ik zelf was de Liefde Die Hem vervulde, Ik zelf was in mijn oerelement in Hem en daarom heb Ik zelf in de mens Jezus het kruisoffer volbracht, maar de "mens" verdroeg het smartelijkste lijden omdat Ik als "God" niet lijden kon.

U mensen zult alleen moeten geloven, dat Ik zelf in de mens Jezus Mij heb belichaamd. U moet alleen geloven dat Ik zelf deze menselijke omhulling koos, daar u anders van mijn werk van erbarmen geen kennis zou hebben kunnen nemen. U moet alleen geloven dat Ik Me aan u mensen in Jezus "zichtbaar" maakte en dat u daarom Hem zult moeten erkennen wanneer u Mij weer zult willen erkennen, Die u eens uw erkenning ontzegde.

Mijn menswording in Jezus is een zo geweldig vraagstuk dat het met weinig woorden niet kan worden weergegeven. Toch probeer Ik steeds weer dit probleem voor u op te lossen, voor zover het u begrijpelijk kan worden gemaakt. Het kruisoffer heb Ik zelf voor u volbracht, omdat het de Liefde was die u mensen wilde verlossen van zonde en dood. De onmetelijke pijnen heeft de mens Jezus op zich genomen. Zijn menselijke omhulling, Zijn lichaam leed onuitsprekelijk en stierf de smartelijkste dood aan het kruis om te boeten voor de grote zondeschuld. Maar deze mens Jezus stond in innige verbinding met Mij, daar Ik anders geen verblijf in Hem had kunnen nemen, daar anders de Liefde Hem niet geheel zou hebben kunnen vervullen.

Ik was in Hem, Hij was Mij tot omhulling geworden. De Godheid wier oerelement liefde was, doorstraalde Hem geheel, zodat Hij volledig met Haar was samengesmolten, dat Hij een werd met Mij. Jezus en Ik zijn hetzelfde. Jezus was tot een zichtbare God geworden, terwijl Ik tevoren door geen van de door Mij geschapen wezens gezien kon worden omdat deze vergaan zouden zijn in het oervuur van de eeuwige Liefde. Maar het leed dat de mens Jezus heeft verdragen voor Zijn medemensen was onvoorstelbaar en daardoor werd de grote oerzondeschuld van de eens van Mij afgevallen wezens verzoend, zodat voor alle wezens de weg weer vrij werd naar Mij, in het rijk van het licht en van de gelukzaligheid.

U mensen zult dit werk van genade en erbarmen nooit ten diepste kunnen begrijpen, maar u zult het kunnen geloven dat het geen zuiver menselijke aangelegenheid is geweest die door de mens Jezus op aarde werd volbracht, maar dat aan het verlossingswerk van Christus diepe geestelijke beweegredenen ten grondslag lagen en dat Ik zelf in Jezus herkend en erkend moet worden. En steeds weer zal Ik de mensen deze kennis doen toekomen, opdat ze weten dat ze niet aan Jezus Christus en Zijn verlossingswerk voorbij mogen gaan, willen ze het eeuwige leven bereiken. Steeds weer zal Ik de mensen daar zelf uitsluitsel over geven door mijn Geest, omdat schools overgedragen weten nooit zal worden aangenomen of het juiste begrip zal vinden, wat echter voorwaarde is om Jezus Christus als Gods Zoon en Verlosser van de wereld te erkennen, in Wie Ik zelf mens ben geworden om de mensheid te verlossen.

Amen

Sofrimentos agonizantes de Jesus Cristo.... Encarnação de Deus....

Com o mais amargo sofrimento e dor concluí a minha vida como ser humano nesta terra, quando derramei o meu sangue pelos pecados dos homens para redimir a sua grande culpa.... Apenas um "ser humano" morreu por pessoas na cruz.... e um ser humano também tomou sobre Si o sofrimento mais agonizante para oferecer o sacrifício da expiação a Mim, no entanto Mim mesmo estava no ser humano Jesus porque o amor Lhe deu a força para esta obra de graça e misericórdia, e Mim mesmo era este amor.... Enquanto viveres na terra como ser humano e ainda não estiveres aperfeiçoado, não poderás compreender que eu próprio estive no homem Jesus, porque é incompreensível para ti que Deus é amor.... de que Deus só pode ser falado quando se trata de amor, que é a natureza fundamental de Deus.... O ser humano Jesus estava cheio de amor, e o Seu maior que grande amor motivava-o a sacrificar-se pelos seus semelhantes porque reconhecia o seu estado miserável e queria trazer-lhes ajuda. Mas Eu próprio fui o amor que O encheu, Eu próprio estive Nele no Meu elemento fundamental, e por isso Eu próprio realizei o sacrifício na cruz no ser humano Jesus, mas o 'ser humano' suportou o sofrimento mais agonizante porque eu, como 'Deus', fui incapaz de sofrer. Vocês, humanos, só devem acreditar que eu me encarnei no ser humano Jesus.... Só deve acreditar que Eu próprio escolhi esta concha humana porque de outra forma não teria sido capaz de tomar conhecimento do Meu acto de misericórdia.... Só devem acreditar que Eu me fiz 'visível' a vós, humanos, em Jesus e que, portanto, têm de O reconhecer se quiserem reconhecer-Me de novo, a Quem uma vez se recusaram a reconhecer.... A minha encarnação em Jesus é um problema tão enorme que não pode ser expresso em poucas palavras.... No entanto, uma e outra vez tento resolver este problema por si, na medida em que lhe possa ser compreendido. Eu próprio realizei o sacrifício na cruz por vós porque foi o amor Que quis redimir-vos, humanos, do pecado e da morte.... O ser humano Jesus tomou sobre Si imensa dor, a Sua concha humana, o Seu corpo, sofreu indescritívelmente e morreu a morte mais agonizante na cruz para expiar a grande culpa do pecado.... Mas este ser humano Jesus estava em íntima união comigo, senão eu não poderia ter tomado morada n'Ele, senão o amor não poderia tê-Lo enchido completamente.... Eu estava Nele, Ele tinha-se tornado uma concha para Mim.... A divindade, cujo elemento primordial era o amor, irradiou através Dele completamente, de modo que Ele foi completamente fundido com Her.... que Ele se tornou um com Me.... Jesus e eu somos o mesmo, Jesus tinha-se tornado um Deus visível, enquanto antes eu não podia ser visto por nenhum dos meus seres criados.... porque eles teriam falecido no fogo primordial do Amor Eterno.... Mas o sofrimento que o homem que Jesus suportou pelos seus semelhantes era inimaginável, e assim o grande pecado original dos seres que outrora se tinham afastado de Mim foi expiado, de modo que o caminho para Mim se tornou novamente livre para todos os seres.... no reino da luz e da bem-aventurança.... Vocês, humanos, nunca compreenderão toda a profundidade deste trabalho de graça e misericórdia, mas poderão acreditar que não foi um assunto puramente humano que foi levado a cabo na Terra pelo homem Jesus, mas que motivos espirituais profundos subjazem ao acto de Salvação de Cristo e que Mim Mesmo deve ser reconhecido e reconhecido em Jesus. E de vez em quando transmitirei este conhecimento às pessoas para que saibam que não podem ignorar Jesus Cristo e o Seu acto de Salvação se quiserem alcançar a vida eterna. Eu próprio informarei sempre as pessoas disto através do Meu espírito, porque o conhecimento transmitido pela escola nunca será aceite ou encontrará a compreensão correcta, que, no entanto, é o pré-requisito para reconhecer Jesus Cristo como o Filho de Deus e Redentor do mundo, em Quem Eu Me tornei humano para redimir a humanidade...._>Ámen