• Terug

Het eeuwige Licht daalde af naar de aarde

Wat u mensen nodig had in de donkere nacht, dat bracht Ik u toen Ik naar de aarde afdaalde: een licht dat u de weg zou verlichten naar Mij, terug in uw vaderhuis. Ik zond mijn Zoon naar de aarde, een ziel van het licht die helder straalde en als mens de weg over de aarde ging. Die deze weg als het kindje Jezus begon, welke dan eindigde aan het kruis opdat u mensen zalig kon worden. Een ziel van het licht daalde af in het duistere rijk van mijn tegenstander en in deze ziel van het licht belichaamde Ik Mij zelf, omdat de mens Jezus Mij als de eeuwige Liefde met alle macht tot zich trok, omdat Hij Mij zelf opnam in Zijn hart dat vol van liefde was voor Mij en voor Zijn medemensen.

In het kindje Jezus ging een lichtziel schuil, die wel afstand deed van haar licht omdat ze als mens Jezus midden onder de mensen moest vertoeven, maar die ook vol van liefde was en geen afstand deed van deze liefde, maar ze in zich deed toenemen, zodat Hij vervuld was van liefdeskracht en wonderen deed en in alle wijsheid onderricht gaf op aarde. Hij was een mens, want de missie van de mens Jezus was, Zijn medemensen de weg te wijzen die naar Mij, naar de Vader terugvoerde en hun op deze weg voor te gaan om zelf een leven in liefde te leiden, dat alleen de mensen weer dichter bij Mij brengt, bij de Liefde zelf.

Maar dit gebeurde volgens de regels. Een menselijk lichaam werd bewoond door een ziel. Maar Zijn ziel was een ziel van het licht. Toch was ze als mens aan dezelfde verzoekingen blootgesteld als ieder ander mens. Maar daar de ziel van Jezus vol van liefde was, gaf deze liefde haar ook de kracht de verzoekingen te weerstaan. Het licht had ze opgeofferd. Dat wil zeggen: de mens Jezus was bij het begin van Zijn aards bestaan als ieder ander mens zonder weten, maar de liefde in Hem verlichtte zeer snel Zijn geest. De liefde in Hem straalde spoedig helder licht uit, zodat Jezus de grote nood van de mensheid inzag en ook de oorzaak ervan, die in de oerzonde van de mensheid gezocht moest worden. Steeds meer nam de wijsheid en kracht in de mens Jezus toe, omdat de liefde Hem steeds meer vervulde, omdat Hij zeer innig met Mij verbonden was en mijn liefdeslicht Hem helemaal kon doorstralen.

En Hij straalde nu weer licht uit. Hij onderrichtte de mensen in wijsheid. Hij deed wonderen op grond van Zijn macht, die gefundeerd was in Zijn grote liefde. De mens Jezus vergeestelijkte zich gedurende Zijn aardse levenswandel, omdat Zijn liefde het tot stand bracht dat het lichaam zich gewillig aan het verlangen van de ziel onderwierp, omdat lichaam en ziel steeds hetzelfde nastreefden: de mensen te helpen in hun nood, geestelijk en aards verlossend bezig te zijn. Hij genas zieken, want Hij wilde de mensen ook de kracht van de liefde bewijzen en dit voor hen eerst aards voelbaar tot uitdrukking brengen om hen dan ook voor Zich te winnen, opdat ze Zijn goddelijke liefdesleer aannamen en hun best deden om Hem na te volgen op de weg van de liefde. Maar de mensen waren nog in de macht van mijn tegenstander, die hen niet vrij wilde laten en die hen in hun wil op elke manier zwakker maakte.

En de mens Jezus wilde deze macht van de tegenstander breken. Hij wilde hem overwinnen met mijn kracht, want de liefde in Hem was oppermachtig en door deze liefde dwong Hij Mij steeds meer van mijn liefde te geven. Hij trok Mij als de eeuwige Liefde tot zich en aldus was Ik in Hem. En in deze innigste verbinding met Mij volbracht de mens Jezus het verlossingswerk. Dat wil zeggen: Hij doorstond als mens de grootste pijnen en kwellingen, omdat de liefde in Hem - Ik zelf - Hem de kracht gaf voor dit verlossingswerk. Dus voerde Hij als mens de strijd tegen mijn tegenstander en door Zijn dood aan het kruis had Hij de overwinning over hem en over de dood bevochten.

Wat voorheen voor de mensen niet mogelijk was, zich vrij te maken uit zijn macht, is hun na het verlossingswerk mogelijk geworden. De Redder die naar de aarde was afgedaald bracht de mensen hulp in deze grote nood. Maar dit kon alleen gebeuren door de Liefde en deze Liefde was Ik zelf. Dat de Liefde voor zich een menselijke vorm koos was nodig vanwege de mensen, want ze moesten nu in Jezus Hem onderkennen in Wie zich de goddelijke volheid manifesteerde, omdat Ik zelf voor de mensen niet zichtbaar kon zijn en Me daarom moest bedienen van een menselijk omhulsel. En dat dit omhulsel Mij alleen door een ziel van het licht kon worden aangeboden was wederom begrijpelijk, omdat Ik niet in een onzuivere ziel mijn intrek zou hebben kunnen nemen.

Tevens moest het menselijk omhulsel de mensen op aarde voorgaan op de weg die Ik hun in Jezus voorbereidde. En daarom moest de mens net zo geaard zijn zoals ieder mens geaard was, daar de mensen Hem anders niet zouden hebben kunnen navolgen. De mensen hebben echter steeds Hem zelf, de goddelijke Verlosser Jezus Christus, als Helper aan hun zijde, terwijl de mens Jezus alleen een beroep deed op de kracht van de Liefde - die Hem echter geheel en al vervulde, zodat dus de Liefde het werk volbracht dat voor de mensen verlossing betekende van zonde en dood.

Steeds weer probeer Ik u mensen dit mysterie te onthullen. Maar u zult het alleen in zijn volle omvang kunnen begrijpen wanneer u zelf u tot liefde zult hebben veranderd. Dan zal het ook in u licht zijn. Dan zal ook het goddelijke liefdeslicht u weer doorstralen zoals het was in het allereerste begin en u zult gelukzalig zijn.

Amen

Das Ewige Licht stieg zur Erde herab....

Was euch Menschen not tat in dunkler Nacht, das brachte Ich euch, als Ich zur Erde niederstieg: ein Licht, das euch den Weg erleuchten sollte zur Mir, zurück in euer Vaterhaus. Ich sandte Meinen Sohn zur Erde, eine Seele des Lichtes, die hell erstrahlte und den Weg als Mensch über die Erde ging, die den Erdenweg als Kindlein Jesus begann, der dann am Kreuz endete, auf daß ihr Menschen selig werden konntet. Eine Seele des Lichtes stieg herab in das finstere Bereich Meines Gegners, und in dieser Seele des Lichtes verkörperte Ich Selbst Mich, weil der Mensch Jesus Mich als die Ewige Liebe mit aller Gewalt an Sich zog, weil Er Mich Selbst aufnahm in Sein Herz, das voller Liebe war zu Mir und zu Seinen Mitmenschen. In dem Kindlein Jesus verbarg sich eine Lichtseele, die zwar ihr Licht hingab, weil sie als Mensch Jesus mitten unter Menschen weilen mußte, Der aber auch voller Liebe war und Sich dieser Liebe nicht begab, sondern sie in Sich vermehrte.... so daß Er erfüllt war von Liebekraft und Wunder wirkte und in aller Weisheit lehrte auf Erden. Er war ein Mensch, denn die Mission des Menschen Jesus war, Seinen Mitmenschen den Weg aufzuzeigen, der zu Mir, zum Vater, zurückführte, und ihnen diesen Weg voranzugehen, selbst ein Leben in Liebe zu führen, das allein die Menschen Mir wieder nahebringt, Der Ich Selbst die Liebe bin.... Aber es ging dies gesetzmäßig vor sich, ein menschlicher Körper wurde belebt von einer Seele.... Doch Seine Seele war eine Seele des Lichtes. Dennoch war sie als Mensch den gleichen Versuchungen ausgesetzt wie jeder andere Mensch. Doch da die Seele Jesu voller Liebe war, gab diese Liebe ihr auch die Kraft, den Versuchungen zu widerstehen.... Das Licht hatte sie hingegeben, (25.12.1961) d.h. der Mensch Jesus war zu Beginn Seines Erdenwandels wie jeder andere Mensch ohne Wissen, doch die Liebe in Ihm erhellte sehr bald Seinen Geist, die Liebe in Ihm strahlte bald helles Licht aus, so daß Jesus die große Not der Menschheit erkannte und auch die Ursache derer, die in der Ursünde der Menschheit zu suchen war.... Immer mehr nahm der Mensch Jesus zu an Weisheit und Kraft, weil die Liebe Ihn immer mehr erfüllte, weil Er in innigster Bindung stand mit Mir und Mein Liebelicht Ihn ganz und gar durchstrahlen konnte.... Und Er strahlte nun wieder Licht aus, Er lehrte die Menschen in Weisheit, Er wirkte Wunder kraft Seiner Macht, die in Seiner großen Liebe begründet war.... Der Mensch Jesus vergeistigte Sich während Seines Erdenwandels, weil Seine Liebe es zuwege brachte, daß der Körper sich willig dem Begehren der Seele unterzog, weil Körper und Seele immer das gleiche anstrebten: den Menschen zu helfen in ihrer Not, erlösend tätig zu sein geistig und irdisch.... Er heilte Kranke, denn Er wollte den Menschen auch die Kraft der Liebe beweisen und ihnen dies zuerst irdisch fühlbar zum Ausdruck bringen, um sie dann auch zu gewinnen für Sich, daß sie Seine göttliche Liebelehre annahmen und sich bemühten, Ihm auf dem Wege der Liebe nachzufolgen. Aber die Menschen standen noch in der Gewalt Meines Gegners, der sie nicht freigeben wollte und der sie in ihrem Willen schwächte in jeder Weise.... Und diese Macht des Gegners wollte der Mensch Jesus brechen, Er wollte ihn besiegen mit Meiner Kraft.... denn die Liebe in Ihm war übermächtig, und Er zwang durch diese Liebe Mich stets mehr zur Entäußerung Meiner Liebe, er zog Mich als die "Ewige Liebe" an Sich, und also war Ich in Ihm und in dieser innigsten Verbindung mit Mir vollbrachte der Mensch Jesus das Erlösungswerk.... d.h. Er stand als Mensch die größten Leiden und Qualen durch, weil die Liebe in Ihm.... Ich Selbst.... Ihm die Kraft gab zu diesem Erlösungswerk. Also führte Er den Kampf als Mensch wider Meinen Gegner, und durch Seinen Tod am Kreuz hat Er den Sieg über ihn und über den Tod errungen.... Was vorher den Menschen nicht möglich war, sich zu lösen aus seiner Gewalt, das ist ihnen nach dem Erlösungswerk möglich geworden.... Der Retter, Der zur Erde niedergestiegen war, brachte den Menschen Hilfe in dieser großen Not, doch dies konnte nur durch die "Liebe" geschehen, und diese Liebe war Ich Selbst.... Daß Sich die "Liebe" eine menschliche Form erwählte, war der Menschen wegen nötig, denn sie sollten nun in Jesus Den erkennen, in Dem Sich die göttliche Fülle manifestierte, weil Ich Selbst den Menschen nicht schaubar sein konnte und Mich darum einer menschlichen Hülle bedienen mußte.... Und daß diese Hülle Mir eine Seele des Lichtes nur bieten konnte, war wiederum erklärlich, weil Ich nicht in einer unreinen Seele hätte Aufenthalt nehmen können.... Zudem sollte die menschliche Hülle den Menschen auf Erden den Weg vorangehen, den Ich in Jesus ihnen anbahnte.... Und darum mußte der Mensch ebenso beschaffen sein in Seiner Art, wie jeder Mensch beschaffen war, ansonsten die Menschen nicht Ihm hätten nachfolgen können.... Doch die Menschen haben immer Ihn Selbst, den göttlichen Erlöser Jesus Christus, als Helfer zur Seite.... während der Mensch Jesus nur die Kraft der Liebe in Anspruch nahm, die Ihn jedoch ganz und gar erfüllte, so daß also die "Liebe" das Werk vollbrachte, das für die Menschen Erlösung bedeutete von Sünde und Tod. Immer wieder versuche Ich, euch Menschen dieses Mysterium zu enthüllen, doch erfassen könnet ihr es nur in seiner ganzen Tiefe, wenn ihr selbst euch werdet zur Liebe gewandelt haben.... Dann wird es auch in euch Licht sein, dann wird euch auch das göttliche Liebelicht wieder durchstrahlen, wie es war im Anbeginn, und ihr werdet selig sein....

Amen