• Terug

Hernieuwde kluistering is een gevolg van de geestelijke dood

De geestelijke dood vereist een kluistering in de materie, d.w.z. een geestelijk wezen dat ten prooi is gevallen aan de dood, dat in de dood blijft steken, moet weer worden ingekapseld in de harde materie om langzaam weer tot leven te komen.

Zodra het geestelijke nog een klein vonkje leven in zich heeft, wordt alles geprobeerd het verder naar het leven te leiden, en dit kan ook als resultaat hebben, dat het wezen dan de kluistering in de materie bespaard blijft, dat het toch langzaam tot leven komt, al is het ook pas na eindeloze tijd. Maar het kan ook zijn, dat het wezen volkomen verstart, dat het steeds verder wegzinkt in de diepte - wat veel zielen in het rijk hierna toelaten. Dan wordt de geestelijke substantie van dit wezen opgelost en weer in de harde materie - in de scheppingen op de aaarde - ingesloten. En het moet een uiterst kwellende weg gaan om weer ten leven te komen.

En evenzo kunnen de mensen op de aarde in de eindtijd in hun geestelijke toestand wegzinken, ze kunnen in vrije wil steeds meer op de diepte aansturen, ze kunnen zich helemaal overleveren aan de heer der duisternis en als diens aanhang zelfs in uiterste duisternis verzinken. En dan is het eveneens noodzakelijk, de zielen op te lossen in ontelbare partikeltjes en weer in te sluiten in de scheppingen; en ze moeten weer de weg van de positieve ontwikkeling gaan door talloze omvormingen, tot ze weer ontwaken ten leven.

En dit geestelijk dieptepunt is ingetreden, in de eindtijd is de geestelijke dood duidelijk zichtbaar en zowel op aarde alsook in het hiernamaals wordt alles ondernomen om nog enkele vonkjes leven aan te wakkeren, om het leven dat nog voorhanden is te versterken en te verhinderen dat het weer ten prooi valt aan de dood.

Want het is een tijd van eindeloze kwellingen waaraan het geestelijke dan weer is blootgesteld, wanneer het opnieuw wordt gekluisterd in de vorm. En de Liefde en Erbarming van GOD geldt ook het wezen dat allerdiepst gezonken is en HIJ zou het ervoor willen behoeden. Maar waar HEM de vrije wil van het geestelijke wezen in de weg staat, moet het heilsplan van GOD worden doorgevoerd, volgens hetwelk zich een hernieuwde kluistering in de materie niet laat omzeilen. Zouden de mensen daar precies mee bekend zijn, dan zouden ze er waarlijk alles voor over hebben om de geestelijke dood te ontvluchten. Maar ze nemen het weten daarover niet aan, ze geloven niet in een voortleven, ze geloven niet aan het zich verantwoorden voor GOD en ze geloven ook niet aan een GOD en Schepper, DIE eens verantwoording van hen eist. Maar uw "ik" kan niet meer vergaan en overeenkomstig zijn toestand is zijn verblijf, alleen dat het in de dode toestand zich niet meer van zichzelf bewust is, maar evenwel de kwellingen van het gekluisterd zijn bespeurt, omdat het als oorspronkelijk vrij geestelijk wezen geschapen was. Het kan echter in zijn dode toestand daar ook niet verplaatst worden waar leven is, omdat het vrijwillig de toestand van dood zijn heeft gekozen en er nu aan zijn wil gevolg werd gegeven.

De vrije wil is evenwel een staat van gelukzaligheid, de gekluisterde toestand een toestand van kwelling. En als mens kiest het wezen zijn toestand zelf. En de Liefde en Wijsheid GOD's laat het zijn vrijheid, maar helpt het op elke denkbare wijze om als mens het eeuwige leven te bereiken - zoals HIJ het ook door de verbanning in de materie weer Zijn hulp ten deel zal laten vallen, opdat het dode eens weer ten leven kan ontwaken. De Liefde GOD's geldt al het eens gevallen geestelijke, Ze volgt het ook in de diepte en helpt het weer ten hogen - maar Ze is heel bijzonder werkzaam in de tijd waarin het wezen weer zijn ikbewustzijn en zijn vrije wil heeft teruggekregen - in de tijd als mens, dat het dan de aanvankelijk nog dode toestand verandert in een toestand van leven. Maar de vrije wil van de mens blijft onaangetast, hij wordt geëerbiedigd, en deze vrije wil bepaalt of het wezen definitief vrij komt van zijn uiterlijke vorm of dat deze vorm zich weer verdicht, dat het weer in de harde materie terugkeert. Dan is het wezen ten prooi gevallen aan de geestelijke dood en er is een eindeloos lange tijd voor nodig, tot het zich opnieuw in de genade van de belichaming (als mens) bevindt en voor zich het leven kan verwerven.

Amen

영적인 죽음으로 인한 새로운 파문.

영적인 죽음이 물질 안으로 파문을 가져오게 한다. 죽음에 빠져 죽음 가운데 머무는 영적인 존재는 서서히 다시 생명에 도달하기 위해 다시 굳은 물질 안으로 들어가 태어나야 한다. 영적인 존재 안에 아직 작은 불씨만큼이라도 생명이 있으면, 존재에게 계속 생명을 부여하기 위해 모든 시도할 것이다.

그러면 이런 일은 존재가 물질 안으로 파문을 받는 일을 피할 수 있게 해주고 비록 영원한 시간 후에 비로소 일어날 지라도 서서히 생명에 도달하게 하는데 성공할 수 있다. 그러나 존재가 전적으로 굳어지고 존재가 항상 계속 깊은 곳으로 떨어지게 될 수 있다. 저세상의 많은 혼들이 이런 일을 스스로 허용한다. 그러면 이런 존재의 영적인 입자는 다시 굳은 물질 안으로 이 땅의 창조물 안으로 들어가 태어난다.

존재는 다시 생명에 도달하기 위해 극심하게 고통이 충만한 길을 가야만 한다. 마찬가지로 종말의 때에 이 땅의 사람들이 자신의 영적 상태를 저조하게 만들 수 있다. 사람들은 자유의지로 항상 더욱 깊은 곳을 추구할 수 있다. 그들은 자신을 어두움의 권세자에게 전적으로 맡길 수 있고 스스로 그의 추종자로써 극심한 어두움 속으로 빠질 수 있다.

그러면 마찬가지로 혼을 셀 수 없이 많은 입자로 분해하여 다시 창조물 안으로 들어가 태어나게 하는 일이 필요한다. 그들은 다시 생명으로 깨어나기까지 셀 수 없이 많은 형체의 변화를 통해 성장의 길을 가야만 한다. 이런 영적으로 저조한 상태에 도달했고 종말의 때에 영적인 죽음은 강하게 나타난다.

이 땅에서 뿐만아니라 저세상에서도 각각의 생명의 불씨를 불타오르게 하기 위해 존재하는 생명을 강하게 하고 죽음에 빠지지 않게 막기 위해 아직 모든 일을 행할 것이다. 왜냐면 영적인 존재가 다시 형체 안으로 파문을 받으면, 존재가 이제 다시 당하는 일은 끝이 없는 고통의 시간이기 때문이다. 하나님의 사랑과 긍휼은 이런 가장 깊이 타락한 존재에게도 임한다.

하나님은 사람들이 이를 피할 수 있게 해주기 원한다. 그러나 영적인 존재로써 자유의지가 그에게 대항하면, 하나님의 구원계획에 따라 물질 안으로 새로운 파문을 받는 일을 피할 수 없게 하는 하나님의 구원계획이 실행돼야만 한다. 사람이 이에 관한 정확한 깨달음을 가지고 있으면, 그는 영적인 죽음을 피하기 위해 진실로 모든 일을 행할 것이다.

그러나 그들은 이에 관한 지식을 믿지 않는다. 그들은 계속 산다는 것을 믿지 않는다. 그들은 하나님 앞에 책임이 있다는 것을 믿지 않는다. 그들은 언젠가 그들에게 책임을 묻는 창조주 하나님을 믿지 않는다. 그러나 너희의 "나"는 소멸되지 않고 너희의 상태에 따라 알맞은 장소에 거할 것이다. 단지 죽음의 상태에서 자신을 더 이상 의식하지 못한다.

그럴지라도 묶임을 받은 것을 고통으로 느낀다. 왜냐면 존재는 원래 자유로운 영의 존재로 창조되었기 때문이다. 그럴지라도 존재는 자신의 죽음의 상태에서 생명이 있는 곳으로 갈 수 없다. 왜냐면 존재는 자유의지로 죽음의 상태를 선택했고 이제 그의 의지에 합당한 것을 받았기 때문이다. 그러나 자유의지는 축복된 상태이고 묶임을 받은 상태는 고통의 상태이다.

인간으로써 존재는 자신의 상태를 스스로 정한다. 하나님의 사랑과 지혜가 그에게 자유를 준다. 그러나 하나님은 물질 안으로 파문을 받게 해 죽은 자가 언젠가 다시 생명으로 깨어날 수 있게 다시 도움을 주는 것처럼 모든 생각할 수 있는 방식으로 너희를 도와 너희가 인간으로써 영원한 생명에 도달하게 한다.

하나님의 사랑은 한때 타락한 모든 영적인 존재에게 향해 있다. 하나님의 사랑은 깊은 곳까지 그들을 따라가고 그들이 다시 높은 곳으로 가게 도와준다. 그러나 하나님의 사랑은 존재가 다시 자신을 의식하고 자신의 자유의지를 돌려받아 초기의 죽음의 상태에서 생명의 상태로 바꿔야하는 인간으로 사는 동안에 아주 특별하게 역사한다.

그러나 사람은 자유의지에 간섭을 받지 않고 존중받는다. 이런 자유의지가 존재가 자신의 겉형체를 최종적으로 벗게 할지 또는 자신의 형체를 굳게 만들어 존재가 다시 굳은 물질 안으로 들어가게 할지 결정한다. 그러면 존재는 영적인 죽음에 빠진 것이다. 존재가 새롭게 인간으로 육신을 입는 은혜를 받기까지 그래서 생명을 얻을 수 있기까지 끝 없이 긴 시간이 필요한다.

아멘