• Terug

Denk vaak aan het uur van de dood

Neem dit goed in u op dat met elke dag de tijdsduur die u nog blijft tot het einde minder wordt, dat de tijd van genade waarin u kunt doen en laten naar eigen verkiezing spoedig voorbij is. En al uw werken en bezig zijn mag alleen nog maar het heil van uw ziel gelden, alleen aan haar moet u denken en al het wereldse opzij zetten. Want in de zorg voor uw zieleheil zal u al al het nodige erbij gegeven worden, zodat er toch buiten uw toedoen voor u gezorgd zal worden. Maar het heil van de ziel is in groot gevaar zoals u nu uw aardse leven leidt, alleen het wereldse achtend en er niet aan denkend dat uw levensduur spoedig voorbij is.

U leeft maar voort met een verkeerde instelling, u denkt alleen aan uw lichaam. En al pretendeert u tegenover de wereld christen te zijn, u leeft niet met CHRISTUS, DIE uw eeuwig heil is en blijven wil, maar alleen met u verbonden kan zijn als u in de liefde leeft.

Er is nog te veel eigenliefde in u, want alles waar u zich in uw gedachten mee bezig houdt, geldt de verbetering van uw levensbehoeften. U wilt zich alleen met uw lichamelijke kant bezig houden om die te behagen, maar denkt u wel eens aan uw ziel en dat wat die nodig heeft om zalig te worden? En u weet toch dat uw verblijf op deze aarde niet eeuwig is, dat u al de volgende dag kunt worden opgeroepen en dat dan alleen de toestand van de ziel het lot bepaalt dat haar wacht in het rijk hierna.

Dan zijn alle dingen die het lichaam bezeten heeft zonder waarde, en de mens moet ze achterlaten in deze wereld. Dan waren alle inspanningen tevergeefs die alleen maar bedoeld waren voor het lichaam en zijn genoegens, de ziel echter staat arm en behoeftig aan de poort die leidt naar de eeuwigheid.

Als u, mensen zich toch maar de ongelukkige toestand van de ziel voor ogen wilde houden, als u eens vaak aan het uur van de dood wilde denken en als u maar geloven wilde dat de tijd gauw ten einde is die u nog als een laatste uitstel is toegestaan - opdat u zich verandert.

Elke dag kan voor uw ziel rijkdom brengen als u hem goed beleeft, als u werken van liefde verricht, liefde en goedheid uitstraalt naar uw medemensen en helpt waar uw hulp nodig is. Wanneer u zich in gebed verbindt met uw VADER van eeuwigheid, als u de juiste verstandhouding met HEM tot stand brengt als dat van een kind met zijn VADER.

Het behoeft voor u geen offer te zijn. U kunt waarlijk ook zo een GOD welgevallig leven leiden, maar u moet dikwijls aan HEM denken. U mag uw gedachten niet uitsluitend naar de wereld en haar verplichtingen richten, u moet steeds bedenken dat alles vergankelijk is wat de wereld u kan bieden - maar dat alles onvergankelijk is wat van GOD komt. En om van GOD iets te verkrijgen wat u als geestelijke rijkdom kunt oogsten, moet u zich eerst met HEM verbinden en verbonden blijven door gebed en liefdewerken.

Er wordt niet te veel van u verlangd, maar zonder deze innige verbinding zult u altijd arm blijven en uw ziel zal er bij het sterven zeer behoeftig en armzalig aan toe zijn. En toch kan haar niets geschonken worden wat zij zich niet zelf verworven heeft. Daarom kunt u, mensen altijd alleen maar gewaarschuwd en vermaand worden niet lichtvaardig door het leven te gaan, maar steeds aan het uur van uw dood te denken. Want dan moet u rekenschap geven hoe u uw aardse leven benut hebt voor het welzijn van uw ziel.

Bezin u, keer in uzelf en streef de voltooiing van uw ziel na, waarbij u steeds geholpen zult worden als u tegenover GOD maar de goede wil toont nader tot HEM te komen om eenmaal voor goed bij HEM te mogen blijven - zodra uw ziel dat waardig is geworden.

Amen

Gedenket oft der Todesstunde....

Euch allen sei es gesagt, daß mit jedem Tag sich die Zeitspanne verringert, die euch noch bleibt bis zum Ende.... daß die Gnadenzeit bald vorüber ist, wo ihr schaffen und wirken könnet nach eurem Willen. Und all euer Schaffen und Wirken sollte nur noch dem Heil eurer Seelen gelten, nur ihrer solltet ihr gedenken und alles Weltliche zurückstellen, denn in der Sorge um euer Seelenheil würde euch schon alles Nötige hinzugegeben werden, so daß ihr dennoch erhalten würdet ohne euer Zutun. Aber das Heil der Seele ist in großer Gefahr, so wie ihr jetzt euer Erdenleben führet.... nur des Weltlichen achtend und nicht gedenkend, daß eure Lebenszeit bald vorüber ist. Ihr lebt in einer verkehrten Einstellung dahin, ihr gedenket nur eures Körpers, und ob ihr euch auch der Welt gegenüber als "Christen" hinstellen wollet.... Ihr lebet nicht mit Christus, Der euer ewiges Heil ist und bleiben will, aber nur mit euch verbunden sein kann, wenn ihr in der Liebe lebt.... Ihr liebet noch zu sehr euch selbst, denn alles, was euch gedanklich bewegt, gilt der Verbesserung eurer Lebensbedürfnisse; ihr suchet nur dem Körper zuzuwenden, was ihm zum Behagen gereicht.... Aber gedenket ihr eurer Seele und dessen, was sie bedarf zur Seligwerdung? Und ihr wißt es doch, daß eures Bleibens auf dieser Erde nicht ewig ist, daß euch schon der nächste Tag den Abruf bringen kann und daß dann allein der Seele Zustand maßgebend ist für das Los, das sie im jenseitigen Reich erwartet. Dann sind alle Dinge hinfällig, die der Körper besessen hat und die der Mensch zurücklassen muß in dieser Welt. Dann waren alle Bemühungen umsonst, die nur dem Körper und seinem Wohlbehagen gegolten haben, die Seele aber steht arm und dürftig am Tor zur Ewigkeit.... Wolltet ihr Menschen euch doch nur den unglücklichen Zustand der Seele vor Augen halten, wolltet ihr ernsthaft oft der Todesstunde gedenken, und wolltet ihr es doch glauben, daß die Zeit bald beendet ist, die euch noch als kurze Gnadenfrist bewilligt ist, damit ihr euch wandelt.... Ein jeder Tag kann eurer Seele Reichtum bringen, wenn ihr ihn richtig auslebt, wenn ihr Liebewerke verrichtet, Liebe und Güte ausstrahlet auf eure Mitmenschen und helfet, wo eure Hilfe benötigt wird; wenn ihr euch im Gebet verbindet mit eurem Vater von Ewigkeit, wenn ihr das rechte Verhältnis herstellet zu Ihm wie das eines Kindes zum Vater.... Es braucht für euch kein Opfer zu sein, ihr könnt wahrlich ein Gott-gefälliges Leben führen, doch ihr müsset Seiner öfter gedenken, ihr dürfet eure Gedanken nicht ausschließlich der Welt und ihren Anforderungen zuwenden, ihr müsset immer wissen, daß alles vergänglich ist, was die Welt euch bieten kann, daß aber unvergänglich ist, was von Gott kommt.... Und um von Gott etwas zu erhalten, was ihr als geistigen Reichtum buchen könnet, müsset ihr euch Ihm verbinden und verbunden bleiben durch Gebet und Liebewirken.... Es wird nicht viel verlangt von euch, aber ohne diese innige Bindung werdet ihr immer arm bleiben, und eure Seele wird bei ihrem Ableben sehr dürftig und armselig beschaffen sein. Und doch kann ihr nichts geschenkt werden, was sie sich nicht selbst erwirbt.... Darum könnt ihr Menschen immer nur gewarnt und ermahnt werden, nicht leichtfertig durch das Leben zu gehen, sondern immer der Stunde eures Todes gedenken, wo ihr dann Rechenschaft ablegen müsset, wie ihr euer Erdenleben genützt habt zum Wohl eurer Seelen.... Besinnet euch, gehet in euch und strebt das Ausreifen eurer Seele an, und es wird euch stets dabei geholfen werden, wenn ihr nur Gott gegenüber den guten Willen bezeuget, Ihm näherzukommen, um einmal ganz bei Ihm verbleiben zu dürfen, sowie eure Seele dessen würdig geworden ist....

Amen